Merhaba arkadaşlar. 7 yıldır çalışıyorum. Bu 7 yılda aileme maddi olarak yardım ettim. Kredi çektim yeri geldi. Babam çalışmıyordu iş beğenmediği için. O süreçte de hep yanlarında oldum. Babam zamanında bizi bırakıp giden, başka kadınla evlenen sonra da geri dönen bir adam. Biz ne kadar karşı çıksak da annem benim gidecek yerim yok o yüzden ayrılmam demişti. Yani 7 yıldır ne bir birikim yapabildim, ne de ailemin beli doğruldu. Cünkü babamın borçları hiç bitmedi. Nereye gitti nereye harcadı bilmiyorum. Ayrıca da işitmediğim laflar kalmıyordu yeri geliyordu annemden yeri geliyordu babamdan. Bu para mevzusu yüzünden. Neyse 7 yıldan sonra en son kendime bir şeyler yapmam lazım dedim. Kredi çekip araba aldım. Eğer bunu yapmamış olsaydım sömürülmeye devam edecektim. Elimde Kuruş kalmıyordu.
Şimdi kredi borcum var. Aileme yardımcı olamıyorum. Şimdi bir gelirleri de yok. Babam da çalışmıyor. Aslında asıl mesele annemin suan dişleri konusunda sıkıntı yaşaması. Doktor iki dişini cekecekmis. İmplant icin zaten parası yok. Ve ben kendimi çok kötü hissediyorum. Yardımcı olamıyorum diye. Birikmiş biraz param var. Sizce dişlerini yaptırayım mı. ( o para da ilerde evlenirsem çeyiz icin lazım olur diye. Cünkü bana zamanında annem sana bir şey yapamayız, kendin yaparsın çeyizini demişti.) sizce ne yapayım. Çok üzülüyorum
sonradan vicdan azabı çekmekten çok korkuyorum
Yani cidden bazi insanlarin ebeveyn olmamalari gerektigini düsünüyorum. Son karar sizin. Yapmasaniz kimse neden yapmiyor diyemez bana göre.
