çok yalnızım çaresisizim yıkık perişan mutsuz...

neler oldu bize...bana neler oldu hayat beni nerelerden nerelere savurdu..tanıyamıyorum kendimi yaşadığım hayatı..umutsuzum..güzeldim bir zamanlar şimdi okadar yorgunumki...yıkığım..umutsuzum..tutunacak dalım kalmamış...ellerimi uzatıyorum..biri tutsun ellerimden kimse yok..bukadar çaresiz olunurmu...kocam diye sarıldığım adam şimdi yanımdaki koltukta ooturan adam kim...gerçekten hayat arkadaşımmı yoksa ev arkadaşımmmı...ben onun için ne ifade ediyorum...sevgimi aşkmı.yoksa ortak bir hayatmı...benim üzüntülerim onu nekadar ilgilendiriyor...işimi mesleğimi seviyorum sadece..mutluyum işyerinde....çocuğum yok..param yok..yıllardır çalışıyorum bir yüzükten başka hiç bişeyim yok....gururum vardı birzamanlar onurm vardı artık oda yok....haysiyetim yok....ben kimim..anam yok babam yok kardeşim yok...inanmak zor geliyor belki ama gerçekten kimsesizim şu hayatta....kocama yakarıyorum konuş benimle diye sus diyor...susuyorum..yokolan hayallerime ne oldu anne..ben senin en güzel güzeller güzeli kızındım unuttunmu..heryerde övünürdün benimle kimselere layık görmezdi babam..saçlarımı koklardı...burnum havalardaydı...çok değil 3 yıl önceydi...sonra ne olduda bukadar aşağılara düştüm...hayal bile kuramaz oldum..adınızı dahi anmaz oldum...beni belkide hiç sevmemiş sevemeyecek bir adamın karısı oldum.....ne oldu anne ne değişti

canım ya ne kadar içten yazmışsın öyle. okurken insanın içi titriyor. lütfen kendine bu kadar haksızlık etme ve kendine acımayı bırak. silkin şöyle bir ben bitaneyim de benden başka daha dünyada yok de lütfen ya hepimiz bu dünyada biriciğiz bunu sakın unutma... lütfennnnnnnn

3 yılda sizi bu hale getiren nedir??

Anneniz babanız size destekmi olmuyor.

Konuyu tam anlamadım kibenneyaptımki

Ben de konuyu tam anlamadım....O yüzden yorum yapamıyorum maalesef..

? ne oldu böle bir yedene alınmış yazı gibi
sen mi suçlısun onalar mı?
eşin mi ? aile eşini istemiyor die mi senden uzak....


aaaaa çatlatma insanı

yenidenbaslasam .!.:

neler oldu bize...bana neler oldu hayat beni nerelerden nerelere savurdu..tanıyamıyorum kendimi yaşadığım hayatı..umutsuzum..güzeldim bir zamanlar şimdi okadar yorgunumki...yıkığım..umutsuzum..tutunacak dalım kalmamış...ellerimi uzatıyorum..biri tutsun ellerimden kimse yok..bukadar çaresiz olunurmu...kocam diye sarıldığım adam şimdi yanımdaki koltukta ooturan adam kim...gerçekten hayat arkadaşımmı yoksa ev arkadaşımmmı...ben onun için ne ifade ediyorum...sevgimi aşkmı.yoksa ortak bir hayatmı...benim üzüntülerim onu nekadar ilgilendiriyor...işimi mesleğimi seviyorum sadece..mutluyum işyerinde....çocuğum yok..param yok..yıllardır çalışıyorum bir yüzükten başka hiç bişeyim yok....gururum vardı birzamanlar onurm vardı artık oda yok....haysiyetim yok....ben kimim..anam yok babam yok kardeşim yok...inanmak zor geliyor belki ama gerçekten kimsesizim şu hayatta....kocama yakarıyorum konuş benimle diye sus diyor...susuyorum..yokolan hayallerime ne oldu anne..ben senin en güzel güzeller güzeli kızındım unuttunmu..heryerde övünürdün benimle kimselere layık görmezdi babam..saçlarımı koklardı...burnum havalardaydı...çok değil 3 yıl önceydi...sonra ne olduda bukadar aşağılara düştüm...hayal bile kuramaz oldum..adınızı dahi anmaz oldum...beni belkide hiç sevmemiş sevemeyecek bir adamın karısı oldum.....ne oldu anne ne değişti

Genişletmek için tıkla...

annen ve babanı kayıp mı ettin neden görüşmüyorsun anlamadım.Sevgisiz hissetmek yanlızlık zordur.bir uzmandan yardım almanı tavsiye edeceğim canım inan iyi gelecektir sana önce kendini topla....Sonra diğer sorunları çözmeye çalışırsın önce sen...

Gercekten okurken cok üzüldüm…
Bir insan bukadar mi kendini kötü hisseder…
Anladigim kadariyla esinizle iletisim problemininiz var,
yanliz böyle bir mektup yaza bilmek icin daha baska nedenler vardir diye düsüsnüyorum…

bazen insan sadece baskalariyla probleminizi paylastigi icin bile rahatliya
biliyor sizi burda dinlemeye herzaman varis

tatlim bunuda unutma hic bir insan bu dünyada yanliz degildir,
bak kac kisi seninle ilgileniyor burda, biz bile olmazak ALLAH hep yaninda

cok güzel ve icten yazmissin ama problemin tam olarak ne.neden bu kadar yanliz kaldin canim.en önemliside ailenle iletisimin niye koptu.

ayy okurken çok etkilendim,
tüğlerimi diken diken eden cümleler var hikayende
ama hikayenin tamamını yazarsan sana yardımcı olabilriz.
annene babana ne olduki?
eşin neden seni sevmesinki?
sen eşini sevmiyormusun?
bu yakarışların eşinle evlendiğin içinmi, yoksa aileni kaybettiğin içinmi?
aaaa orta yerimden çatlayacağım..

bende anlamadım ama üzüldüm yaşadıklarına konuyu biraz daha açarsan sana yardımcı oluruz

küçük bir kız çocuğuyken annem benden nefret eder sanırdım..okulumun birincisiydim..çok başarılıydım öğretmenlerim sık sık babamı çağırıp mutlaka okutmalısınız bu kızı zehir gibi...babam çok isterdi okumamı..fakirdi babam çok fakirdi...annem hep karşı çıktı okumama...okuyupta nolucak bi içkicinin karısı olacak derdi....ben okuyordum..annem se hep..OKUYUNCA Bİ AYYAŞLA EVLENECEKSİN HERGÜN DAYAK YİYECEKSİN PARANI YİYECEK MUTSUZ OLACAKSIN DERDİ...BELKİDE BEDDUA EDERDİ...ben okumak istemiyordum ama biri yolumu açtı ve ben yüksek bi puanla ünv yi güzel bi bölümü kazandım...annem gene rahat vermedi...ünv ilk gidişimi hiç unutmuyorum..17 yaşındaydım...elimde küçük bir valizim vardı..içindede babamın bana aldığı bikaç parça eşya...çorabım atletim çamaşırım çarşafım yoktu..çocuk sayılırdım..baskıyla yetiştiğim için bişey bilmiyordum..annem yüzüme bile bakmadı..ne ihtiyacın var demedi..yolda acıkırsın diye bişey koymadı..sadece yol param ve 10 günlük dolmuş param vardı cebimde....komik değilmi...ünv gittim babam çok fakirdi..ağlayarak beni orada beş parasız bıraktı..yurta yapayalnız kalırdım hep..herkes memleketine giderdi..benim param olmadığı için gidemezdim...yazın 45 derece sıcaklıkta botla giderdim okula..param yoktuki...4 yıl boyunca aç gezdim..hiçbi öğlen yemek yemedim...babamdan para istemeye utanırdım..çünkü anneme göre zaten yükmüşüm onlara...bir elbisem iki olmadı...yıllar yılları kovaladı...okul bitti...annem atanamayacaksın herkes boşta geziyor boşuna okudun diyerek sıkıştırıyordu beni ve ben atandım..hemde çooookkk uzak biryer yazdım gittim..annem giderken bi sarılıp yüzüme bakmadı bile...odasına kapandı..defol dedi...defoldum... bana hep çocukluğumdan beri sen çirkinsin derdi...sevmiyorum seni derdi...diğer kardeşlerini kıskanıyorsun derdi...olamazmıydı kıskanamazmıydım..anne sevgisi bu başka bişeye benzermi..kıskanırdım elbet..onları kucağına alır sarılır öperdi..banada çirkin tazı kıskançlıktan çatladı derdi...bigün köşeye büzüşüp ağlıyordum..canım babacım geldi..kızım neden ağlıyorsun dedi...baba annem beni sevmiyor dedim..babam boşver kızım sende onu sevme biliyorum dedi..neden dedim ben üveymiyim hayır dedi..üvey değilsin ama bana çok benziyorsun dedi..annen beni sevmiyor.....ogünden sonra çok benzediğim babama iyice bağlanmıştım..bian bile ayrılmazdık...taki ünv ye gidene kadar...zavallı babam cebindeki son kuruşunu yemek parasını bile bana vererek beni oracıkta bırakıp gitti...aç kaldım yırtık elbiselerle gezdim..babam hep destek oldu bana..tatillerde eve geldiğimde annem hep mutsuz olurdu..istemezdi beni...evde kalır bunu ki alsın diyerek beni aşağılardı...çirkinsin derdi..dua ederdim ALLAHIM NOLUR BİGÜN ÇOK GÜZEL OLAYIM BAŞKA BİŞEY İSTEMEM..ÇOK GÜZEL EN GÜZEL OLAYIM....BU HAYATI YAŞAYACAĞIMI GÜZEL OLDUĞUM İÇİN BAŞIMA BUNLARIN GELECEĞİNİ BİLSEYDİM OZAMAN ALLAHIM KADERİM GÜZEL OLSUN DİYE DUA EDERDİM....ama artık çok geç...herşeyini kaybetmiş bir zavallıyım

mafoldumben mafoldumben :gitme: :gitme:
ay canım benim yaaaa ne desem bilemedim
ama ne olursa olsun bu hayatta sendne daha kıymetli hiç kimse olamaz

anne diyoruz bir anne yavruusn anasıl çirkin diye bilirki aklım almıyor

yanlış anlamayın kimseden akıl istemiyorum yardım istemiyorum çünkü bana allahtan başka kimse yardım edemz...sadece yazmak rahatlamak istiyorum...ünv bitmişti tayinim küçük şirin bi ilçeye çıkmıştı...çok gençtim.21 yaşındaydım...hiç erkek arkadaşım olamıştı.babama söz vermiştim olmayacağına dair...artık çok güzeldim...görenler tanıyamıyordu beni...okadar değiştimki..gerçekten ALLAHIN eli değmiş gibiydim..annem bile tanıyamıyordu..sokakta yürüyemiyordum..halda eskilerden biriyle karşılaşsam sana ne oldu diyorlar....bunca acıdan sonra hala güzelmiyim acaba...göreve başlayalı 1 ay bile olmamıştıki etrafım erkeklerle doldu...yaşl genç zengin fakir...ne olduğumu anlayamadım..havalarda uçuyordum...ama korkuyordum erkeklerden öcü gibi gösterirdi annem bana..hep bi ayyaşla evleneceksin mutsuz olacaksın derdi...korkardım..yaklaşmazdım...bigün kaldığım odanın kapısını açtığımda geçtiğim yolara kırmızı güller döşenmişti....evlenme teklifi ediyordu biri bana..çok zengin çok yakışıklı çok kibar ve çoktu işte...etkilenmiştim ondan ama beni ondan uzaklaştıran bişey vardı...günler aylar geçtikçe o dahada ısrarcı oldu..defalarca söyledim ailem istemez bende istemiyorum diye ama o hep yalvardı rahatsız etmezdi ama hayatımı kontrol ediyordu uzaktan..sahip çıkıyordu bana...biliyordumki benii çok seviyordu..ama bişey engel oluyordu bana...bırak dedim defalarca peşimi bırakmadı...başkasını seviyorum dedim inanmadı..beklerim dedi...ve hep bekledi...tam bir yıl boyunca hayatımı zehir etti...ondan uzak durmamım sebebi alkol almasıydı...akıllı zengin dürüsttü ama ilk alkol alıyordu...annemin dediği gibi...sonunda ondan kurtulmaya karar vermiştim..o ilçeden gitmeye ve o çıktı karşıma...KOCAM...bir can havliyle sığındım ona...ellerimi uzattım..kurtar beni dedim...kkurtardı beni...evlendik...o adamdan kurtulmuştum ve hoşlandığım biriyle nişanlanmıştım...herşey bence tozpembeydi ama ona göre berbattı...onu arardım meşgule atardı..hiç aramazdı beni sormazdı..diğer taraftan öbürü defalarca arardı..açmazdım..bıkmıştım....meğer nasıl başlarsa öyle gidermiş bilemedim.daha 22 yaşındaydım ilk erkekti hayatıma giren saftım işte...sonunda telefonu açtım evlendim ben beni rahat bırak dedim..inanmadı...dedimki biz ikimiz olamayız farklıyız yaşamımız hayatımız farklı...olurduk dedi...ben sen olurdum...olurduk...vazgeç dedi...yalvardı ağladı..olmaz deim hep hayır dedim ona..dediki...benden kurtulmak için hayatını yakıyorsun belkide seni hiç haketmeyen bir adamın karısı olacaksın...seni benim kadar sevecekmi..benim gibi seni hergördüğünde içi cız edecekmi dedi...edecek dedim..inşallah mutlu olursun dedi...ve dediki 10 kocan olsa hepsindende boşansan 10 çocuğun olsa genede gel kapım sana hep açık dedi..inşallah mutlu olursun diyorum ama olmayacaksın..kimse seni benim kadar sevmeyecek haketmeyecek...okadar safsınki tertemizsin dedi...kullanacaklar seni iyi niyetini çocuksun sen dedi..kimseye güvenme dedi...ama ben güvendim..kocam olacak adama çok güvendim...sevdim...

ee devamı var değilmi

Konuyu yeni okudum,film gibi insan sonunu merakla bekliyor.
Canım hikayenin tamamını yazarsan belki yardım edemeyiz
ama acını paylaşırız elimizden geldiğince:teselli:

valla film gibi yazmışsınız yaşadıklarınızı
eşinizin size ne yaptığını merak ettim doğrusu bilmiyorumkismile

3 yıl önceydi...kocamı tanıdım...beni görür görmez evlenme teklifi etti...güzeldim kim görse evlenmek istiyordu...beğenmiştim onu...kabul ettimm..üçüncü görüşüm nişanımızdı...nişanlandık ben onu sık sık arıyordum..o hiç aramazdı..cevap vermezdi....hersabah uyandığımda telefonumda bir mesaj olurdu..günaydın güzel gözlüm diye...diğeriyidi..ama nişanlım günlerce aramazdı..buna rağmen onu hiç aldatmadım aklıma bile gelmedi...hattımı değiştirdim izimi kaybettirdim...kurtuldum diğerinden..ama nişanlım...hakaret ederdi hep halada öyle...nişanımı çok sade oldu..kıyafet bile alınmadı bana...nişanlımı tanımıyordum ama hiç şüphelenmiyordumda çünkü hayata kendi masum gözlerimle bakıyordum...bikaç hafta sonra nişanlım cinsellik istemeye başladı..okadar utanmıştımki...tepkisiz duruyordum...bana dokunuyor öpüyordu..korkuyordum büzüşüyordum..bana bağırıp hakaret edip kovuyordu..allahım nekadar safmışım...neydi beni ona bağlayan koparmayan..borçluydum ona..kurtarmıştı o adamdan beni...kalleşlik yapamazdım...bırakamazdım..susutum..belki şimdi çatlıyorsunuz okurken ama ben hep sustum...bana ya birlikte oluruz yada xxxxxxxx derdi..korkardım..seninle yatacağıma bir fahişeyle yatarım derdi...bigün zorla sahip oldu bana..tecavüze uğramıştım...ogünü ve onun yüzünü hiç unutmayorum ve unutmayacağımda....canım okadar acımıştıki...keşke ölseydim ogün başarsaydım...ölmeyi...kanama oldu tam 7 gün....babamın evine gönderdi ve birkere bile aramadı..kirlenmiş br zavallıydım..babama verdiğim sözü tutamamıştım..bigün nişanlıyım gene hiç suçum yoktu işten geldim aradı gel bakayım dedi..geldim...suratıma öyle bir tokat attıki..gözüm morardı...işte arkadaşlar anladı..21 yaşında nişanlı ve dayak yiyor....ah baba ah anne neden...anneme dedim ayrılayım dedim..hayır dedi..evleneceksin..xxxxxx desinler dedi...evlendim..düğün günü gelmedi düğüne...babam önüme durdu gitme kızım dedi...karagözlü kzım gitme..bu adamdan sana koca olmaz..annem gidecek dedi..gittim...düğünümde yanıma gelip oturmadı elimi tutmadı yüzüme bakmadı..dedimki GÜZEL OLMUŞMUYUM....EVET DEDİ..ma yüzüme bakmadınki dedim ...evlendik..eve gelmezdi..gerdek gecem olmadı...gelinliğime bana yüzüme bile bakmadı..herşeye rağmen evlendim..anne istemişti..günler ayları kovaladı..ve biz hergün kavga ederdik..ailesi hep gelirdi..annesi eşimi karalardı bana devamlı..seni sevmiyor başkasını seviyordu almadık derdi..eşime sorar huzursuzluk verirdim..yalvarırmışım aslında..tut ellerimi diye sana ihtiyacım var diye ama o benim yüzüme bile bakmazdı...defol derdi defol..gitt..giderdim..geri gelirdim korkardım...