Çok yalnızım ve yalnız öleceğim:(

ozelelif .!.:

Selam kızlar..
yine kime yazim kime söyleyim dedim en iyi yerin burası olduğunu farkettim..

Çok canım sıkılıyor bir türlü olmuyor bazı şeyler. İyi bir mesleğim var çok şükür Allahıma çalışıyorum her ne kadar ailemden uzaktada olsam kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Ama kendimi o kadar yalnız hissediyorumki Hayatımda kimse yok ve 5 senelik ilişkim 5 ay önce çok sorunlu bir şekilde bitti. Onu özlemiyorum yanlış anlamayın iyi ki O yok artık daha huzurluyum ama ne bilim insan birine ihtiyaç duyuyor.27 yaşındayım ne zaman evleneceğim bilmiyorum.Kafama göre bir insan yok. Beğenenim falan vardır benim genel olarak beğenilirim hani arkadaslarım tarafından falan ama ne bilim ya hiç kimseyle hiç bir sey yasayamıyorum. En son tanıdık vasıtasıyla biriyle tanıstım yakın zamanda konus açmıştı o da hüsranla sonuçlandı. Çok yoruldum artık. Çevremdeki arkadaşlarımın büyük bölümü evlendi barklandı çoluk çocuğa karıştı mutlu mesut yaşıyorlar ama benŞöyle ileriyi düşününce hep kendimi tek başına yaşayan biri olarak görüyorum. Yalnız, dışardan mutlu görünen ama mutsuz, bir başına bir kadın olarak öleceğim sanki..

Genişletmek için tıkla...

iamnotuser .!.:

insan bazen oluyor böyle çok normal.Ama Güllük gülistanlık hiç kimse yokki herkesin bir derdi var ve herkesin ayrı bunalımları... insanın mutluluğa ulaşmadan önce bi geçiş süreci olur ve orada pişer.ve karşına biri çıktıgı zaman onun kıymetini çok iyi anlayacaksın ve şansın varsa o da senin gibi olgunlaşmış olursa o zaman mutlu sona ulaşabilirsin.. ve şunu unutma en başta sağlık..

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Vallahi ben de 2 ay sonra 27 oluyorum ve ayni durumdayim..... Kendi kendime dusundugum her seyi cok guzel ozetlemissin,

Hep husran, hep husranim ben de, bilmiyorum artik bu isin sonu ne olur.

Genişletmek için tıkla...

ozelelif .!.:

Çok haklısın canım tabiki Allah dermansız dert vermesin sağlıkla sınamasın kimseyi..Çok şükür bir sorun yok sağlığımla ya da sevdiklerimin sağlığıyla ilgili. Ne bilim işte yalnızlıkta insanı psikolojik açıdan yoruyor yıpratıyor ben bu yüzden sıkılıyorum bazen.Yaşadığım ilişkiler geliyor özellikle 5 senemi birine verdim ve bütün hayallerimin yıkılması bu beni mahvediyor. Kişiyle alakalı değil haksızlıa uğradığımı düşünüyorum sonra kızıyorum kendime salak mıydın da uğradın diyorum senin suçun hep diyorum bunlara izin vermen diyorum sonuç sıfır işte tek başınasın diyorum.Ne bilim o zmnki sıkıntılarm geliyor aklıma, bundan sonra nolacak diyorum o da evlenip giderse ben bunu nasıl hazmederim diyorum çünkü bilinçaltımda hep yalnız kalacağım var. Anlatabilmişimdir umarım

Genişletmek için tıkla...

ozelelif .!.:

null

Genişletmek için tıkla...

ozelelif .!.:

Selam kızlar..
yine kime yazim kime söyleyim dedim en iyi yerin burası olduğunu farkettim..

Çok canım sıkılıyor bir türlü olmuyor bazı şeyler. İyi bir mesleğim var çok şükür Allahıma çalışıyorum her ne kadar ailemden uzaktada olsam kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Ama kendimi o kadar yalnız hissediyorumki Hayatımda kimse yok ve 5 senelik ilişkim 5 ay önce çok sorunlu bir şekilde bitti. Onu özlemiyorum yanlış anlamayın iyi ki O yok artık daha huzurluyum ama ne bilim insan birine ihtiyaç duyuyor.27 yaşındayım ne zaman evleneceğim bilmiyorum.Kafama göre bir insan yok. Beğenenim falan vardır benim genel olarak beğenilirim hani arkadaslarım tarafından falan ama ne bilim ya hiç kimseyle hiç bir sey yasayamıyorum. En son tanıdık vasıtasıyla biriyle tanıstım yakın zamanda konus açmıştı o da hüsranla sonuçlandı. Çok yoruldum artık. Çevremdeki arkadaşlarımın büyük bölümü evlendi barklandı çoluk çocuğa karıştı mutlu mesut yaşıyorlar ama benŞöyle ileriyi düşününce hep kendimi tek başına yaşayan biri olarak görüyorum. Yalnız, dışardan mutlu görünen ama mutsuz, bir başına bir kadın olarak öleceğim sanki..

Genişletmek için tıkla...

ozelelif .!.:

Selam kızlar..
yine kime yazim kime söyleyim dedim en iyi yerin burası olduğunu farkettim..

Çok canım sıkılıyor bir türlü olmuyor bazı şeyler. İyi bir mesleğim var çok şükür Allahıma çalışıyorum her ne kadar ailemden uzaktada olsam kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Ama kendimi o kadar yalnız hissediyorumki Hayatımda kimse yok ve 5 senelik ilişkim 5 ay önce çok sorunlu bir şekilde bitti. Onu özlemiyorum yanlış anlamayın iyi ki O yok artık daha huzurluyum ama ne bilim insan birine ihtiyaç duyuyor.27 yaşındayım ne zaman evleneceğim bilmiyorum.Kafama göre bir insan yok. Beğenenim falan vardır benim genel olarak beğenilirim hani arkadaslarım tarafından falan ama ne bilim ya hiç kimseyle hiç bir sey yasayamıyorum. En son tanıdık vasıtasıyla biriyle tanıstım yakın zamanda konus açmıştı o da hüsranla sonuçlandı. Çok yoruldum artık. Çevremdeki arkadaşlarımın büyük bölümü evlendi barklandı çoluk çocuğa karıştı mutlu mesut yaşıyorlar ama benŞöyle ileriyi düşününce hep kendimi tek başına yaşayan biri olarak görüyorum. Yalnız, dışardan mutlu görünen ama mutsuz, bir başına bir kadın olarak öleceğim sanki..
aynı süreçten bende geçtim canım emin ol hayat süprizlerle dolu 1 saat sonrasını kestiremiyosun. zaman zaman insan bu duygulara kapılıyo özelliklede yaş ilerledikçe geçici bi süreç ama bu canım herşey güzel olcak senin içinde bekle ve gör

Genişletmek için tıkla...