- 8 Aralık 2012
- 10.610
- 6.974
- 248
- Konu Sahibi NickimTam13Harf
- #1
Çok üzgünüm çok mutsuzum.. Sürekli evde tek yaşamaktan, oğlum için tek başıma çırpınmaktan, dahası eşimin de yapmak istediklerime ayak bağı olmasından yoruldum...
Ev işlerini küçük görmesinden, çocuk bakmakta ne varmış demelerinden yoruldum...
Oğlumun otizm yelpazesine girmeye ramak kalışından, gece gündüz acaba düzelecek mi diye düşünmekten, oğluma hem anne hem baba hem oyu arkadaşı olmaktan yoruldum
Doktorlar kreşe verin dedi çocuğu, sosyalleşsin dedi, sırf bu yuzden taşındık ammavelakin beyefendi yan çizdi. Ha bu ay ha önümüzdeki ay derken yaz geldi çattı. Yaz okulunun servisi olmadığı için ve o yolu yürümekten başka seçeneğim olmadığı için yine eylüle kadar kreş işi yattı.
Bugun çok bağırdım oğluma. Çünkü yapma dediğimden anlamıyor. Nereme denk gelirse orama kafa atıyor. Bazen tahammülüm sıfıra iniyor. Sabah 8de kalkıp bu saate kadar tepiştikten sonra zor zahmet uyudu. Hala uykusuz kalıyor olmaktan yoruldum...
Sürekli anneliğimi sorguluyorum, sürekli eksik olduğumu düşünüyorum. Kim ne derse desin ben anneliği beceremedim. Konuşmayan, yemek yemeyen, uykusu problemli olan bi çocuğun tek kabahati benim gibi bi annesi olması sanırım.
Ben artık napıcam bilmiyorum tek başıma ağlamaktan, gözyaşımı hep içime akıtmaktan, omzuna yaslanıp da ağlayamadığım bi kocadan, kendimden herşeyden yoruldum artık
Ev işlerini küçük görmesinden, çocuk bakmakta ne varmış demelerinden yoruldum...
Oğlumun otizm yelpazesine girmeye ramak kalışından, gece gündüz acaba düzelecek mi diye düşünmekten, oğluma hem anne hem baba hem oyu arkadaşı olmaktan yoruldum
Doktorlar kreşe verin dedi çocuğu, sosyalleşsin dedi, sırf bu yuzden taşındık ammavelakin beyefendi yan çizdi. Ha bu ay ha önümüzdeki ay derken yaz geldi çattı. Yaz okulunun servisi olmadığı için ve o yolu yürümekten başka seçeneğim olmadığı için yine eylüle kadar kreş işi yattı.
Bugun çok bağırdım oğluma. Çünkü yapma dediğimden anlamıyor. Nereme denk gelirse orama kafa atıyor. Bazen tahammülüm sıfıra iniyor. Sabah 8de kalkıp bu saate kadar tepiştikten sonra zor zahmet uyudu. Hala uykusuz kalıyor olmaktan yoruldum...
Sürekli anneliğimi sorguluyorum, sürekli eksik olduğumu düşünüyorum. Kim ne derse desin ben anneliği beceremedim. Konuşmayan, yemek yemeyen, uykusu problemli olan bi çocuğun tek kabahati benim gibi bi annesi olması sanırım.
Ben artık napıcam bilmiyorum tek başıma ağlamaktan, gözyaşımı hep içime akıtmaktan, omzuna yaslanıp da ağlayamadığım bi kocadan, kendimden herşeyden yoruldum artık
tek başınıza bu yüklerin altından kalkmak zor
