Çok yoruldum

La vie en Rosee

Honey, i am pure gollddd
Pro Üye
1 Haziran 2018
5.315
16.318
248
Merhabalar..
Belki hatırlayanınız vardır, daha önce de benzer konu açmıştım. 21 yaşından bu yana ara ara tekrarlayan depresyonla mücadele ediyorum. Her seferinde benden bir parça alıp götürüyor.i ilaç içiyorum geçiyor, ama bıraktığımda tekrar hortluyor. Haziranda bi mani atağı geçirdim. Devamında hastaneye yatış.. 2 hafta sonra çıktım. Bu kez katbekat artan büyük harflerle yazılmış bir DEPRESYON karşıladı beni.. bipolarmışım.
O kadar yoruldum ki arkadaşlar. Gerçekten düşünüyorum, kime ne yanlış yaptım? Ne ah aldım? Neden birtürlü feraha kavuşamıyorum.
İlaç tedavisi görüyorum. 3 ay olucak ama hala eskisi gibi değilim.
İçime bir heves gelse, bir istek gelse. Ruhsuz gibiyim sanki.
En basitinden yüzüme bir maske yapma hevesim olsa. Bi kuafore gitsem. Çıkıp dolaşsam, mekanları gezsem mesela..
hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Hep uyumak istiyorum. Böyle yaşamak o kadar zor ki.
Sadece depresyon geçirip ilaçla düzelen arkadaşların yorumlarını okumak için konu açtım. Ne kadar zamanda toparladılar diye. Okuduğunuz için teşekkür ederim..
 
Kullandiginiz ilaclari burda paylasmaniz yasak mi bilmiyorum ancak duzenli ilac tedavisiyle bir yere gelebilmis olmaniz gerekiyor. Ilaclarinizi duzenli kullandiniz mi yoksa iyi oldugunuz donemde biraktiniz mi? 1.5 sene mucadele edip ilaclarimi cok duzenli kullandiktan sonra hamilelikle birlikte biraktim ve su an icin normal bi insan kadar depresif hissediyorum kendimi cok arada.
 
Merhabalar..
Belki hatırlayanınız vardır, daha önce de benzer konu açmıştım. 21 yaşından bu yana ara ara tekrarlayan depresyonla mücadele ediyorum. Her seferinde benden bir parça alıp götürüyor.i ilaç içiyorum geçiyor, ama bıraktığımda tekrar hortluyor. Haziranda bi mani atağı geçirdim. Devamında hastaneye yatış.. 2 hafta sonra çıktım. Bu kez katbekat artan büyük harflerle yazılmış bir DEPRESYON karşıladı beni.. bipolarmışım.
O kadar yoruldum ki arkadaşlar. Gerçekten düşünüyorum, kime ne yanlış yaptım? Ne ah aldım? Neden birtürlü feraha kavuşamıyorum.
İlaç tedavisi görüyorum. 3 ay olucak ama hala eskisi gibi değilim.
İçime bir heves gelse, bir istek gelse. Ruhsuz gibiyim sanki.
En basitinden yüzüme bir maske yapma hevesim olsa. Bi kuafore gitsem. Çıkıp dolaşsam, mekanları gezsem mesela..
hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Hep uyumak istiyorum. Böyle yaşamak o kadar zor ki.
Sadece depresyon geçirip ilaçla düzelen arkadaşların yorumlarını okumak için konu açtım. Ne kadar zamanda toparladılar diye. Okuduğunuz için teşekkür ederim..
O kadar tedaviden sonra yeni mi anladilar bipolar oldugunuzu
 
Kullandiginiz ilaclari burda paylasmaniz yasak mi bilmiyorum ancak duzenli ilac tedavisiyle bir yere gelebilmis olmaniz gerekiyor. Ilaclarinizi duzenli kullandiniz mi yoksa iyi oldugunuz donemde biraktiniz mi? 1.5 sene mucadele edip ilaclarimi cok duzenli kullandiktan sonra hamilelikle birlikte biraktim ve su an icin normal bi insan kadar depresif hissediyorum kendimi cok arada.
İlaçlarım lustral, lityum ve rexapin.
Cok düzenli kullandım. En son 2 hafta once lustral dozunu arttırdı dr. Neden hala eskisi gibi hissedemiyorum diye sorduğumdaysa baZı depresyonlarda böyle oluyor dedi.
 
Merhabalar..
Belki hatırlayanınız vardır, daha önce de benzer konu açmıştım. 21 yaşından bu yana ara ara tekrarlayan depresyonla mücadele ediyorum. Her seferinde benden bir parça alıp götürüyor.i ilaç içiyorum geçiyor, ama bıraktığımda tekrar hortluyor. Haziranda bi mani atağı geçirdim. Devamında hastaneye yatış.. 2 hafta sonra çıktım. Bu kez katbekat artan büyük harflerle yazılmış bir DEPRESYON karşıladı beni.. bipolarmışım.
O kadar yoruldum ki arkadaşlar. Gerçekten düşünüyorum, kime ne yanlış yaptım? Ne ah aldım? Neden birtürlü feraha kavuşamıyorum.
İlaç tedavisi görüyorum. 3 ay olucak ama hala eskisi gibi değilim.
İçime bir heves gelse, bir istek gelse. Ruhsuz gibiyim sanki.
En basitinden yüzüme bir maske yapma hevesim olsa. Bi kuafore gitsem. Çıkıp dolaşsam, mekanları gezsem mesela..
hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Hep uyumak istiyorum. Böyle yaşamak o kadar zor ki.
Sadece depresyon geçirip ilaçla düzelen arkadaşların yorumlarını okumak için konu açtım. Ne kadar zamanda toparladılar diye. Okuduğunuz için teşekkür ederim..
Merhaba, öncelikle çok geçmiş olsun. Birşeyleri yapmak için içimizden gelmesini beklemek gerekmez. Siz beyninizi yönetin. Uyku düzeniniz ve günlük rutininiz olsun hem bu şekilde ilaçlarınız daha çok etki eder. Dini inancınızı bilmiyorum ama darladiginizda İnşirah suresi açın dinleyin. Maddi durumunuz el veriyorsa kahve için ama evde değil. Sırf kahve içmeye çıkmak için suslenin. Bakım yapın. Kendinizi ne kadar güzel görür ve güzelliğiniz için ugrasirsaniz o kadar daha cok toparlanır ve iyi hissedersiniz. Içinizden gelmesini beklemeyin, yapacağım diyin ve yapın. Sosyalleştikce daha da düzene girer ataklariniz zaten ilaçla da kontrol altına almışlar sizi. Bundan sonrası size kalmış.
 
İyi Hissetmek kitabının çok etkili olduğunu duymuştum.

Konuyla ilgili kitaplar okumak belki daha iyi anlamlandırmanıza ve fikir oluşturmanıza yardımcı olur, daha hızlı toparlanırsınız belki
 
Merhabalar..
Belki hatırlayanınız vardır, daha önce de benzer konu açmıştım. 21 yaşından bu yana ara ara tekrarlayan depresyonla mücadele ediyorum. Her seferinde benden bir parça alıp götürüyor.i ilaç içiyorum geçiyor, ama bıraktığımda tekrar hortluyor. Haziranda bi mani atağı geçirdim. Devamında hastaneye yatış.. 2 hafta sonra çıktım. Bu kez katbekat artan büyük harflerle yazılmış bir DEPRESYON karşıladı beni.. bipolarmışım.
O kadar yoruldum ki arkadaşlar. Gerçekten düşünüyorum, kime ne yanlış yaptım? Ne ah aldım? Neden birtürlü feraha kavuşamıyorum.
İlaç tedavisi görüyorum. 3 ay olucak ama hala eskisi gibi değilim.
İçime bir heves gelse, bir istek gelse. Ruhsuz gibiyim sanki.
En basitinden yüzüme bir maske yapma hevesim olsa. Bi kuafore gitsem. Çıkıp dolaşsam, mekanları gezsem mesela..
hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Hep uyumak istiyorum. Böyle yaşamak o kadar zor ki.
Sadece depresyon geçirip ilaçla düzelen arkadaşların yorumlarını okumak için konu açtım. Ne kadar zamanda toparladılar diye. Okuduğunuz için teşekkür ederim..

Zor bir süreç geçmiş olsun
Teyzem de bipolar, çok uzun yıllardır tedavi görüyor
Tek başına ilaç bazen süreci uzatıyor, teyzemin depresyon süreci baya zor geçiyor, yatak döşek yatıyor yemeden sadece su içiyor ortalama bir ay sürüyor, sonra kalkmaya başlıyor zorluyorum kendimi diyor, ayaklarını sürü sürüye yürüdüğünü bilirim, gün ışığı almak için çabalıyor, mevsim uygunsa denize giriyor kulaç bile atamıyor o zamanlarda ki çok iyi yüzücüdür ama zorluyor kendini suyun içinde duruyor, yürüyor bazen kaldırımda oturuyor hiç hali olmadığı zaman olabildiğince dış dünyayla bağını koparmamaya çalışıyor, böyle böyle yattığı süreler bir haftaya kadar indi. O çok eski hasta tecrübeli bu konuda hangi dönemin geldiğini önceden biliyor, hevesi olmasa da kendini ayakta tutmaya çalışıyor. Sizde biraz deneyebilir misiniz belki çıkınca açılırsınız biraz faydası olur. Depresyon döneminde insanın gaza gelmediğini , hadi toparlan çık demenin küfür gibi hissettirdiğini biliyorum ama hayata asılmak zorundasınız bir yerden çok gençsiniz
 
Çok geçmiş olsun
Sizi bu hale getiren tek şey ilaçlar mı ?
Başka sorununuz var mi ?
Mesela ailevi ya da başka başka şeyler
Bir üzüntünüz şu bu
 
Çok geçmiş olsun
Sizi bu hale getiren tek şey ilaçlar mı ?
Başka sorununuz var mi ?
Mesela ailevi ya da başka başka şeyler
Bir üzüntünüz şu bu
Teşekkür ederim. Aslında ailesel problemlerim vardı eşimin ailesiyle ilgili, uzun vadeye yayılan. Ama bir süredir hiçbiri yok. Sorun olmamasına rağmen henüz geçmedi :(
 
Biraz kendimizi iyi hissetmek içinde zorlasak mi ne?kötü olmamanın zor oldugu bir yerdeyiz.surekli düşünüp kendinizi sabote etmeyin!bugün kendinizi iyi hissetmezsiniz ama çıkmanız, gezmeniz yarın için bir adım olur.iyi olmak için tek ilac yetmiyor demek ki ;beraberinde siz de ilaca yardım etmelisiniz.bir de uğraş edinin yapmak zorunda olduğunuz uğraşlar..ruhunuzu dinlmeye fırsat bulamayacaginiz kurslar mesela🌞 bunları empati yaparak yazıyorum .inşallah ruhunuz biran evvel çiçeklenir.Omr-u bahariniz çöp olasıca depresyonun, manikligin elinden kurtulur.
 
Sadece eşimle beraberim bu süreçte hep soyutlandım malesef

Olmaz kız öyle, kendini zorlasan biraz. Spora git mesela, grup derslerinden sonra mutlaka soyunma odasında muhabbet oluyor. Onun dışında eminim yazmışlardır belediye kursları var, her yaştan kızçe geliyor özellikle hanım teyze grubu çok eğlenceli :)
 
Merhabalar..
Belki hatırlayanınız vardır, daha önce de benzer konu açmıştım. 21 yaşından bu yana ara ara tekrarlayan depresyonla mücadele ediyorum. Her seferinde benden bir parça alıp götürüyor.i ilaç içiyorum geçiyor, ama bıraktığımda tekrar hortluyor. Haziranda bi mani atağı geçirdim. Devamında hastaneye yatış.. 2 hafta sonra çıktım. Bu kez katbekat artan büyük harflerle yazılmış bir DEPRESYON karşıladı beni.. bipolarmışım.
O kadar yoruldum ki arkadaşlar. Gerçekten düşünüyorum, kime ne yanlış yaptım? Ne ah aldım? Neden birtürlü feraha kavuşamıyorum.
İlaç tedavisi görüyorum. 3 ay olucak ama hala eskisi gibi değilim.
İçime bir heves gelse, bir istek gelse. Ruhsuz gibiyim sanki.
En basitinden yüzüme bir maske yapma hevesim olsa. Bi kuafore gitsem. Çıkıp dolaşsam, mekanları gezsem mesela..
hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Hep uyumak istiyorum. Böyle yaşamak o kadar zor ki.
Sadece depresyon geçirip ilaçla düzelen arkadaşların yorumlarını okumak için konu açtım. Ne kadar zamanda toparladılar diye. Okuduğunuz için teşekkür ederim..
Enerjinizi düşüren, kendinizi kötü hissettiren, sizi strese sokan,anlamayan, eleştiren, sizi aşağı çeken insanlardan kim olursa olsun uzaklaşın ve bunların tam tersini hissettiğiniz kişilerle, uğraşlarla ilgilenin ve inanın bunları yaptığınızda tedaviden beklediğiniz em olumlu sonucu almaya başlayacaksınız.
 
Back
X