- 11 Temmuz 2016
- 2.052
- 3.512
- 133
- 33
Elbet oldu Meryem Ana da değilim rahibe de. Ama ben hatalarımla ben oldum. Nice hata yapan insanlar var, babası kızım diye ölüyor.Aynı şeyleri düşünüp koca ergenliğimi yaktım ama hata annemle babamda, çünkü aramızda 9 yaş vardı.Onun gözünün içine bakılır bense azarlanırdım (sanki). Annem için pek değişik bişey diyemem, ama babamı çok üzmüşüm. Doğumuma gelemedi diye tavır alıp 1 hafta aramalarına cvp vermemiştim. Hayırlı olsun, gözün aydın, nasılsın vs bilmiyorum ne diyecekti.. sonra öğrendim kuzenimden, benim doğuma girdiğim saatlerde ağlaya ağlaya dua ediyormuş. Büyük harfle yazmayayım ama yüzüme kolay kolay güldügünü görmedim, meğerse içi gidiyormuş, sessiz sessiz, anne oldum anladım klişe değil mi ama gerçek....
Babanız üvey değilse(iyileri de oluyor hepsi kötü demiyorum), henüz 20li yaşlardaysanız, bulunduğunuz yere sığamıyorsanız daha çok sizinle ilgili olabilir bu düşünceniz.
Dayak kısmına hiç bir şekilde arka çıkıp savunmam, hassasiyetimi duymayan kalmamıştır zaten. Ama üzdüğünüz oldu mu babanızı? Ağır şeyler yaşattınız mı mesela? Okulla ilgili olabilir, özel hayatınız olabilir? İçinde mutlaka size dair bir kırgınlığı olmalı..
Daha çok girişken olmayı denediniz mi babanızla olan ilişkinizi düzeltmek adına, daha çok adım atan taraf olmayı denediniz mi?
Herkesin içinde o "ulvi" his olmuyor. Benim babittomda da yokElbet oldu Meryem Ana da değilim rahibe de. Ama ben hatalarımla ben oldum. Nice hata yapan insanlar var, babası kızım diye ölüyor.
Bu şekilde düşünecek olursak hayatımızın hiç bir anında mutlu olamayız. Siz de gerçekten içinize dert edindiğinize göre adım atın, dilini çözün belki değişebilir tavrı. Günde 3 öğün canı istiyor diye dayak atmıyorsa siz bişeyleri değiştirin mesela size olan önyargılarını. Zor ama imkansız değilElbet oldu Meryem Ana da değilim rahibe de. Ama ben hatalarımla ben oldum. Nice hata yapan insanlar var, babası kızım diye ölüyor.
Yanlış htrlıyor olabilirim ama, bir kaç önceki konumda iş bulamadığımdan, vasıfsız olduğumdan annemin kira gelirini bana hiç vermeyip eşine verdiğinden bahsetttiğimde sen çalış Nnenden ne istşosun dememişmiydinşz, sanki buradaki çoğu üye anne baba parası harcamamış gibi davranıyordu ama ben haklıydım...
Herkes ebeveyn olmamalı. Sırf kendi yaşadıklarımı yaşatırım diye bir aile kurmaya sıcak bakmıyorum.Herkesin içinde o "ulvi" his olmuyor. Benim babittomda da yoko yüzden çok küçük yaştan itibaren görüşmeyi kestim. Hiç te ihtiyaç duymadim, kendime dert etmedim. İnsan bir şekilde büyüyor ve yaşamaya devam ediyor seven buyursun sevmeyene aha gapu
Soğudum inanın ki, sadece sorun yaşamayaya bakıyorum.Bu şekilde düşünecek olursak hayatımızın hiç bir anında mutlu olamayız. Siz de gerçekten içinize dert edindiğinize göre adım atın, dilini çözün belki değişebilir tavrı. Günde 3 öğün canı istiyor diye dayak atmıyorsa siz bişeyleri değiştirin mesela size olan önyargılarını. Zor ama imkansız değil
Aslında insan bazı şeyleri görmeyince daha iyi anlıyor bazı şeyleriHerkes ebeveyn olmamalı. Sırf kendi yaşadıklarımı yaşatırım diye bir aile kurmaya sıcak bakmıyorum.
Pek de birlikte denemez. Babanemlerle yaşadık 10 yıl. Benim yürümeye, konuşmaya başladığım zamanlar askere gitmiş 2 yıl. Büyükbabam babam gibi olmuş. Büyükbabamın yanında olmayı o kadar seviyorum ki. Bakışıyla bile beni sevdiğini hissettiriyor. Sevilmeye neden bu kadar açım peki? Acizlik mi bu?Aslında insan bazı şeyleri görmeyince daha iyi anlıyor bazı şeyleribu da başka türlü bir tecrübe.. ama seni çok incitiyor sanırım. Başka mesajda belirttiysen görmedim, babanla ayrı mı buyudunuz ?
Peki kardeşiniz o da ayrı mı büyüdü babanızdan?Pek de birlikte denemez. Babanemlerle yaşadık 10 yıl. Benim yürümeye, konuşmaya başladığım zamanlar askere gitmiş 2 yıl. Büyükbabam babam gibi olmuş. Büyükbabamın yanında olmayı o kadar seviyorum ki. Bakışıyla bile beni sevdiğini hissettiriyor. Sevilmeye neden bu kadar açım peki? Acizlik mi bu?
İki kardeşim var, ikincisi benden daha fazla zaman geçirmiştir ama üçüncüsü hep onunlaydı.Peki kardeşiniz o da ayrı mı büyüdü babanızdan?
Ne güzel iştePek de birlikte denemez. Babanemlerle yaşadık 10 yıl. Benim yürümeye, konuşmaya başladığım zamanlar askere gitmiş 2 yıl. Büyükbabam babam gibi olmuş. Büyükbabamın yanında olmayı o kadar seviyorum ki. Bakışıyla bile beni sevdiğini hissettiriyor. Sevilmeye neden bu kadar açım peki? Acizlik mi bu?
OğlağımNe güzel işteseni seven gerçek baban varmış zaten...neden dert edindin kendine bu kadar sevilmeyi istemek acizlik değil, insani bir ihtiyaçtir❤❤ ama sen seni sevenlerle ilgilenip mutlu olmak varken neden bu yolu seçip kendini mutsuz ediyorsun
Oğlaklarrrrrrrrrrrrr...Oğlağımmutluluğun içinde mutsuzluluk bulurum bundan mı acaba
Yaa oğlaklar, bi tanesi de burda. Çok güldüm iyi değilim diyen ☺Oğlaklarrrrrrrrrrrrr...Kız kardeşim oğlak.. an Allah'ım tam bir melankolik şimdi seni daha iyi anlıyorum
Bi kiz icin baba en onemli kisidir hayatinda.. annede oyle tabii.. ama baba birsey yapmasada golgesi yeter derler ya..keske baba olmayi beceremeyecekler, cocuklarini sevmeyecekler cocuk yapmasa.. buyuk konusmaktan Allaha siginirim.. evlatlarim var.. bir gun kendilerinden nefret ettirecek seyler yapmazlar umarim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?