- 1 Ekim 2014
- 516
- 735
- 33
- 35
Şurda bi anlaşırsak; bu, hayır aşık olamazsın yasaklıyorum denecek birsey değil,atıyorum 18 yaşından önce cep telefonu almam çocuğuma dersin, bu senin elindedir maddi/somut birsey ama hisler kişinin tekelindedir anne babanın değil
Ben hep babam bneden yüz cevirmesin diye gayret ettim, vefatından sonra bile,o yüzden tüm arkadaşlarım sigara içerdi ben icmedim halen içmem, ders asarlardı asmazdım dayak yiyen olurdu gene yapacağını yapardı
Lose 2de kimyam 1 geldi, babam senden bunu beklemezdim demişti, sadece bu cümle bana yetmisti,ben bu cümleyi bir daha duymamak için yaşadım hep,görece erken bi yaşta sevgilim oldu ama birbirimizi hep iyi yönde etkiledik, yeri geldi ödevimi yaptık birlikte,yeri geldi ben ona kitap özeti çıkardım,polis okulunu derecede bitirdi ankaraya yanıma geldi,ben kpss ye girdim o polis ben de memur olmaliyım diye,bende o gazla sıkı çalışıp ankaraya ilk tercihime atandım, hep ivme kazandırdık birbirimize
Elbette kötü örnekler var dünya kötü çünkü, ama yasakla baskıyla sürekli olumsuz örnek vermekle olmaz bu iş
Kesinlikle baskı ve siddet hiçbir noktada ise yaramıyor. Tatlı dil, düzgün izahla her insan yola gelir.
Üniversite 1. Sınıfta okula hic uğramadım sınavlara girmediğim oldu birinci donem derslerin nerdeyse hepsinden kaldım. Aileme söyledim kaldığımı, tabi beni ders çalışıyor ediyor sandıkları icin üzülme elinden geleni yaptın diye teselli ettiler. Yerin dibine girdim ve o kadar pişmanlık duydum ki. Ben keyfi olarak okula gitmiyorum üstüne iyi niyet gösteriyorlar, teselli ediyorlar. Cok ağır gelmişti. Vicdanen rahatsız olmustum.
Bağırıp çağırsalardı, o noktada benim de egom devreye girerdi ve oh olsun size verin senelik 25bin daha diyip aynı şekilde devam ederdim muhtemelen. Velhasıl kelam o iyi niyetin altında ezildim ve essek gibi çalışıp Zaman'ında bitirdim:)