- 6 Kasım 2011
- 7.499
- 26.121
- 748
- Konu Sahibi cesursincap
-
- #81
Eski konularına baktım, kayınvalidene ev bile almışsın yine yaranamamışsın şu vicdansızlara, Allah yardımcın olsun, çok üzüldüm
Bebeğin senin gibi güçlü bir annenin yanında büyüyeceği için çok güçlü olacak inşallah çok daha güzel günleriniz olurEşim tarafından darp edildim. Çok şaşkın ve üzgünüm. Bir yandan da sanki bütün o şiddet anını yaşamamışım gibi. Darp raporu aldım, ardından karakola gidip ifade verdim. Şimdi bebeğim yanımda uyuyor. Bana senin psikolojik sorunların var çocuğumu da alacağım senden dedi. İnanamıyorum. Aşık olduğum, uğruna türlü fedakarlıklar yaptığım adam. Nasıl atlatacağım bu dönemi bilmiyorum. Bir yandan hayal kırıklığı bir yandan bebeğimi babasız büyütecek olmam korkutuyor beni.
Yok hiç karşılaşmadık.Hayırlısı olsun hakkındazorluk çıkardı mı sen giderken?
Aileler okutuyor buyutuyor Anlıyorum da. Çocuklarını resmen kendilerine bakması için doğuran insanları anlayamıyorum. Evlenmiş barklanmış. Aç açıkta değilse çocuğu kendine bağımlı kılmak niyedir gelinini ve torununu hesaba katmamak niyedir. Çocuğumu doğurdum diye hayatı bana hibe değil. Ama bu düşüncede olan insanlar oğullarını oyle yetiştiriyorlar ki istedikleri olmazsa suçluluk duygusu aşıladıkları için bu çocuklar hayır diyemiyor. Öfkesini de karısından çıkarıyor. Doğru karar verirsiniz inşallah.Maddi konulardan. Evlendiğimizden beri ailesine maddi yardımlarda bulunuyor. En son bir yenisi eklendi. Rızam olmadığını söyledim, surat astım diye öfkelendi
O ikimizin yaşadığı ev evet. Gelir mi bilmiyorum yeni yaşadığı yerle arasında 800 km var. Bir de annesine aldığımız ev var. Boşanınca ben annesinin oturduğu evi ve arabayı isteyeceğim. Çünkü onları ben ödedim. Sadece ücretsiz izne ayrıldığımdan 2 aydır annesinin oturduğu evin kredisini ödüyordu.O asıl ev ikinizin mi ? Eşiniz peşinizden oraya gelmesin?
Keske aracınla ayrılsaymışsn evden. Her şeyini kolaylıkla alırsın inşallah.O ikimizin yaşadığı ev evet. Gelir mi bilmiyorum yeni yaşadığı yerle arasında 800 km var. Bir de annesine aldığımız ev var. Boşanınca ben annesinin oturduğu evi ve arabayı isteyeceğim. Çünkü onları ben ödedim. Sadece ücretsiz izne ayrıldığımdan 2 aydır annesinin oturduğu evin kredisini ödüyordu.
Ben karakola polis eşliğinde gittim ve geldim. O araçla gelmişti. Önce benim ifademi alıp eve bıraktılar. Benden sonra da onunkini aldılar. Bir daha görmedim. Araba onda kaldı.Keske aracınla ayrılsaymışsn evden. Her şeyini kolaylıkla alırsın inşallah.
Bu adam sizinle para yüzünden kavga ettiyse anlaşmalı boşanma ihtimali düşük gibi geliyor.O ikimizin yaşadığı ev evet. Gelir mi bilmiyorum yeni yaşadığı yerle arasında 800 km var. Bir de annesine aldığımız ev var. Boşanınca ben annesinin oturduğu evi ve arabayı isteyeceğim. Çünkü onları ben ödedim. Sadece ücretsiz izne ayrıldığımdan 2 aydır annesinin oturduğu evin kredisini ödüyordu.
Şu anda bile fazla mı ileri gittim ben mi tahrik ettim gibi düşüncelere kapılıyorum. Deliriyorum galiba.öncelikle çok geçmiş olsun. yaşadığınız durumda sizin en ufak bir sucunuz veya sorumluluğunuz yok öncelikle bunu aklınıza yazın, uzun zamandır psikolojik şiddet gördüğünüzden muhtemelen kendinizi sorgulayıp duracaksınız, aklınıza bazen "ben de böyle davranmasaydım..." gibi şeyler gelecek, ama bunların hepsi sürecin bir parçası. lütfen o anlarda kendinize uğradığınız şiddetin "hiçbir haklı gerekçesi" olmayacağını defalarca söyleyin ki beyniniz size oyun oynamasın.
ikinci olarak aileniz dışında kimseye açıklama yapmayın, hele de hesap vermeyin. şu an son ihtiyacınız olan gereksiz kişilerden oluşan bir mahkeme. size iyi niyet gibi gösterip "ama sen de..." diye sizi suçlayan kadınların boşanacak gücü olmayabilir bundan şiddeti normalleştiriyor olabilirler, erkekler ise zaten kendi eşlerini dövüyor olabilir, yani başkalarının fikirlerine göre karar vermeyin. kulaklarınızı tıkamak ve kendiniz ve bebeğiniz için doğru olanı yapmak zorundasınız. imkanlar ve yalnızlık açısından bebeğinizi büyütürken zorlanabilirsiniz ama asla bir bebeği daha şimdiden başlamış bir şiddet ortamında büyütmeyin. bebekler, çocuklar annelerinin tüm duygu durumlarını hissedebilecek kapasitede canlılardır, sizi mutlu görmesi -sizin gerçekten mutlu olmanız- onun için yeterli olur. bunlardan endişe etmeyin.
ve son olarak lütfen, aradan zaman geçip, olay soğuyunca "aslında çok da bir şey yoktu" diye olayı normalleştirmeyin, emin olun, burada defalarca örneği var, bugün affederseniz ona açık çek vermiş olacaksınız, ve her defasında daha şiddetlenerek gelecek size. kardeşlerinize sımsıkı sarılın, bu günler asla hep böyle sürmeyecek, atlatacaksınız ve eğer sabrederseniz çok daha güçlenerek çıkacaksınız bunların içinden. tüm iyi dileklerim sizinle.
Keske o defolup gitseymiş evden.Ben karakola polis eşliğinde gittim ve geldim. O araçla gelmişti. Önce benim ifademi alıp eve bıraktılar. Benden sonra da onunkini aldılar. Bir daha görmedim. Araba onda kaldı.
Bu duygularının normal olabilir ama asla dogru degil. Ne olursa olsun kucağında bebegi olan kadına vuran canidir. Uzman destegi al mutlaka biz burda ne desek boş. Üzücü yaşadıkların zamana ihtiyacın var.Şu anda bile fazla mı ileri gittim ben mi tahrik ettim gibi düşüncelere kapılıyorum. Deliriyorum galiba.
evet fazla ileri gitmişsinizŞu anda bile fazla mı ileri gittim ben mi tahrik ettim gibi düşüncelere kapılıyorum. Deliriyorum galiba.
evet fazla ileri gitmişsiniz
ama şimdi değil, geçmişte, kayınvalidesine ev alarak fazla yüz vermişsiniz
geçti gitti, istediğiniz kadar delirtin size vurma hakkı yok, vuran da şerefsizdir zaten, çekişmeli değil anlaşmalı boşanmaya gidin bence. Çekişmeli yıllarca sürer, adam ailesiyle sömürmeye alışmış, kolay kolay vazgeçmez sizden. Avukat tuttunuz değil mi? Ya da buldunuz mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?