Vayy be gittikçe bu güzel ülkemin en güzel özelliklerini kaybediyoruz, anlayış, misafirperverlik, hoş görü, güler yüz ... hepsi uçmuş gitmiş yok olmuş. Yazık ben arkadaşınıza üzüldüm, sizi dost arkadaş bilmiş aramış rica etmiş, yanlış insana güvenmiş.
Ben öyle bir durumda, arkadaşım otobüsün kaçta gelecek diye sorardım. Ona göre arabamda varmış madem, o saatte eşimle beraber gider arkadaşımı alırdım. Eve geldiğimizde, aç olup olmadığını sorar, eğer açsa hafif kahvaltılık bir şeyler hazırlardım. Sonra hazırladığım odasına buyur ederdim. Ayrıca merak ettim, eşiniz neden perperişan dışarıda kalıyor?
Herkesin içi fesatlık dolmuş, inanamıyorum gerçekten. Bekarken hiç bir evli arkadaşımın eşine yan gözle bakmadım, evlerine gittiğim de oldu. Aynı şekilde ben evlendim, gerek eşimin arkadaşı gerek benim her zaman kapımız açıktır. Evime davet ettiğim insan hakkında acabalarım olamaz, hele ki eşim ile ilgili asla , en ufak bir şüphem olsa aynı yatakta yatamam.
Bir de mesela, Bursa'da terminal benim oturduğum yere uzak, uzak derken taksi 40-50 falan yazar sanırım. Gece 1'de otobüsten inen bayan arkadaşıma taksi tut diyemem, bana düşen imkanım varsa gidip almaktır. Aracım yoksa, zaten o da anlayacaktır. Taksi ile gelir. Ama çok misafir karşıladık ailemle de, hep gidip terminalden almışızdır. Misafire yapılması gereken budur, benim kitabımda bu yazar.
