- 7 Haziran 2019
- 2.459
- 3.454
- 83
- Konu Sahibi Visnekralicesi
-
- #1
Haberlerde denk geldim sadece bu duruma. Demek ki mutluluk da olabiliyorbaşlıkta ki bu söz sizce ne kadar doğru her durumda doğru olabilir mi? Ben bu siteye 1 sene önce üye oldum bayadır girmiyordum , sizlere geçmişimi özetlemek istiyorum 3 sene önce evlendim çok kısa süren bir evlilikti ayrıldım ailemin yanına geldim çok zor günler geçirdim 2 sene boyunca ağlamadan bir günüm geçmedi ailem yüzünden değil onlar sağolsun her durumda yanımda oldular, eski eşimin ve ailesinin yaptıklarından ağlıyordum , uğradığım haksızlığa ağlıyordum, şimdi herşey geçti çok şükür iyi hissediyorum ağlamıyorum hayatıma bakıyorum o insanlara karşı öfkem bile kalmadı ama sanki hissisleştim , mutluyum desem değilim, mutsuzum desem yine değilim ot gibi yaşıyorum sanki , bazen aklıma geliyor sadece düşünüyorum başıma gelenleri bu yaşadığımı ben hakettim çünkü mantıklı davranmadım diyorum, neden diye sorucak olursanız ben fiziksel engelli biriyim eski eşimin hiçbir sorunu yoktu karakter sakatlığı dışında, ve ben arada kendimi suçluyorum sen hasta olduğun halde nasıl onunla birlikte olucağı düşündün diye gerçekten ben hata mı yaptım ve karşıma şu zamana kadar kim çıkarsa çıksın onlarında sorunu yok insanları artık tanımaya çalışmıyorum benim için herkes güvenilmez sadece bakıyorum onunda bnm gibi fiziksel engelli var mı diye yoksa tanışmak bile istemiyorum olmaz bu iş diye kestirip atıyorum 28 yaşındayım bir yanım umut dolu diğer yanım buruk kaldı inşallah size duygularımı anlatabilmişimdir kimseyle konuşamıyorum bu konuları.
Gecmis olsun. Tam anlayamadim konuyu. Fiziksel engellisiniz diye mi kotulediler sizi? Tqm olarak neyiniz var?başlıkta ki bu söz sizce ne kadar doğru her durumda doğru olabilir mi? Ben bu siteye 1 sene önce üye oldum bayadır girmiyordum , sizlere geçmişimi özetlemek istiyorum 3 sene önce evlendim çok kısa süren bir evlilikti ayrıldım ailemin yanına geldim çok zor günler geçirdim 2 sene boyunca ağlamadan bir günüm geçmedi ailem yüzünden değil onlar sağolsun her durumda yanımda oldular, eski eşimin ve ailesinin yaptıklarından ağlıyordum , uğradığım haksızlığa ağlıyordum, şimdi herşey geçti çok şükür iyi hissediyorum ağlamıyorum hayatıma bakıyorum o insanlara karşı öfkem bile kalmadı ama sanki hissisleştim , mutluyum desem değilim, mutsuzum desem yine değilim ot gibi yaşıyorum sanki , bazen aklıma geliyor sadece düşünüyorum başıma gelenleri bu yaşadığımı ben hakettim çünkü mantıklı davranmadım diyorum, neden diye sorucak olursanız ben fiziksel engelli biriyim eski eşimin hiçbir sorunu yoktu karakter sakatlığı dışında, ve ben arada kendimi suçluyorum sen hasta olduğun halde nasıl onunla birlikte olucağı düşündün diye gerçekten ben hata mı yaptım ve karşıma şu zamana kadar kim çıkarsa çıksın onlarında sorunu yok insanları artık tanımaya çalışmıyorum benim için herkes güvenilmez sadece bakıyorum onunda bnm gibi fiziksel engelli var mı diye yoksa tanışmak bile istemiyorum olmaz bu iş diye kestirip atıyorum 28 yaşındayım bir yanım umut dolu diğer yanım buruk kaldı inşallah size duygularımı anlatabilmişimdir kimseyle konuşamıyorum bu konuları.
Haberlerde denk geldim sadece bu duruma. Demek ki mutluluk da olabiliyorAma güvensizlik yaşamanız çok doğal şimdi. Ön yargılı olmayın yine de. Zaman... Dilerim her şekilde mutlu olursunuz
Teşekkür ederimHaberlerde denk geldim sadece bu duruma. Demek ki mutluluk da olabiliyorAma güvensizlik yaşamanız çok doğal şimdi. Ön yargılı olmayın yine de. Zaman... Dilerim her şekilde mutlu olursunuz
Evet ailesi kötülemişti engelli olmam hep sorundu onlar için, aslında kimseye güven olmuyor derken benim ona çok güvenip sonrada hayal kırıklığı yaşamamdan kaynaklıyor ayrıca aşk engel tanımaz diye düşünüyordum ama öyle değilmiş yaşadıklarım malesef düşüncelerimi değiştirdi.Gecmis olsun. Tam anlayamadim konuyu. Fiziksel engellisiniz diye mi kotulediler sizi? Tqm olarak neyiniz var?
Bir cumleye daha takildim.Eger sizin gozunuzde kimseye guven olmuyorsa koskoca dunyada 6 milyar insan icinde birtek siz mi guvenilirsiniz? Neden herkes kotu oldu anlamadim. Dogru insanla karsilasmamissiniz demek ki. Burada evlilikte sorun yasayan cogu fjziksel engelli degil. Yani siz engelli olmasaydiniz karsi taraf yine size zarar verecekti emin olun. Bazi insanlar cok karaktersiz ama bazilari da cok iyidir.
Çocukluktan beri iltihaplı romatizma hastasıyım malesef el ve ayaklarımda şekil bozukluğu varEngel durumunuz nedir?
Cok grcmis olsun. Ask engel tanimiyor zaten. Bu konuda dusuncenizi degistirmeyin. Ben de engelliyim cok da saglam sayilmam ama hicbir zaman bu konuda yadirganmadim. Yani siz asik olmussunuz ama karsidaki belki asik olmamis. Ya da kaynana yilan gibiydi kobraÇocukluktan beri iltihaplı romatizma hastasıyım malesef el ve ayaklarımda şekil bozukluğu var
Aslında ciddi bir engel yokmuşÇocukluktan beri iltihaplı romatizma hastasıyım malesef el ve ayaklarımda şekil bozukluğu var
Çocukluktan beri iltihaplı romatizma hastasıyım malesef el ve ayaklarımda şekil bozukluğu var
Aynı rahatsızlık eşimin bir akrabasının eşinde var. Çok mutlu bir evlilikleri var, bebekleri yaşına girmek üzere, mutlu mesut yaşayıp gidiyorlar. Kendinizi böyle üzmeyin ve kendinizi çok sevin. Berbat evlilikler yaşanıyor, rezilce bitiyor (benim eski evliliğim mesela), bizde yoktu engel durumu…Çocukluktan beri iltihaplı romatizma hastasıyım malesef el ve ayaklarımda şekil bozukluğu var
Ne güzel Rabbim hiç bozmasın mutluluklarınıBenim de mesela çevremde özellikle akrabalarım arasında engelli bireyler var. Ama inan bana onlardaki mutluluğu hiç kimse de göremiyorum.
Çocukluktan beri iltihaplı romatizma hastasıyım malesef el ve ayaklarımda şekil bozukluğu var
Çok teşekkür ederim sizede ömrünüzün sonuna kadar mutluluk dilerimNe güzel Rabbim hiç bozmasın mutluluklarını
Bende teşekkür ederim sağolunÇok teşekkür ederim sizede ömrünüzün sonuna kadar mutluluk dilerim
Çok sevindim sizin adınıza , inşallah teşekkür ederim iyi dilekleriniz içinBendede iltihapli romatizma var, bir ayagimda sekil bozuklugu ve onun yaninda skolyoz ve bir iki baska fiziksel sorun. Üstüne ayaklarim büyük ama sükür simdi agrisiz tasiyorlarBen ilk agir gecen seneleri degnekle yürümek hastaneye git gel derken, annenim beni ilk o degneklerle gördügünde tepkisi "bunlarla burda gezmeyecek degil mi" oldu. Annem o zamanlarda daha eski kafaliydi ve mesela hastanelere yattigimi saklamam gerektigini düsünüyordu, cünkü baska sekilde birileri bana "sakat" muamelesi yapabilirdi. Bunun yaralanmasi bir tarafa (o durumda sadece sarip sarmalarini istiyorsun ), ben esimle tanisirken herseyi oldugu gibi anlattim. Üstüne depresyon ve panik atak tedavisi de görüyordum. Esim bunu hic sorun etmedi. Lafini ettigini hatirlamiyorum, ama ayaklarim rahat etsin diye bana gidip cirkin ama acayip rahat ayakkabı almisti hediye olarak. Demem o ki: Allah bize bu rahatsizligi vermis olabilir. Ama bu bizim ömür boyu "cekecegimiz" anlamina gelmiyor. En cok uzak durmamiz gereken stres ve üzüntü. En cok o tetikliyor zaten. Umudunuzu kaybetmeyin. Bir kötü tecrübeniz oldu diye herkes öyle olacak diye bir kural yok. Bende inanmiyordum bir zamanlar, ama simdi bakiyorum da ailemi kurdum, darisi size insallah
Teşekkür ederimÇok teşekkür ederim sizede ömrünüzün sonuna kadar mutluluk dilerim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?