Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
MazoSistmisiniz??? Size daha iliskinin basindan baslayarak resmen zulüm eden ,aci veren bir adamla hala ayrilmadiysaniz,,,evet evet mazoSistsiniz!
Üslubuna dikkat et arkadaşım. Dikkat et ki uyarı alma. Bu foruma üye olman kimseye mazoşist deme hakkını sana vermez. Konuyu okurken senin hakaretlerini de okumak zorunda değiliz.
Konu sahibi arkadaşım ayrılmadıysan şimdiye kadar; biliyorum ki hep belki düzelir diye beklemenden kaynaklanıyor. Burdaki bayanlar sana yol gösterdiler. İnş kendince en hayırlısını yaparsın...
MazoSist bir hakaret degildir,ki konu sahibi rahatsiz olursa kendi cevaplar.Kötü icerik olarak bildirir.Uyari alip almamam seni entrese etmez.Her konuda var senin gibi yoruma atliyanlar.
sevgiler!
Bu ilişkiye geri dönülmeyecek şekilde son vermenizi tavsiye ediyorum..
Dayak,yalan,küfür...Bunlar affedilecek hatalar değil..
Sadece evlenmiş olmak için evlenmeyin.Sakınnn.....
Birincisi dayak yiyip aşağılandığınız için değil, bunu sineye çektiğiniz ve sineye çekmeyi kendinize yakıştıramadığınız için depresyondasınız. Şiddete gereken karşılığı verdiğinizde depresyondan çıkacaksınız ve sağlığınızı kazanacaksınız.
İkincisi hiç de çocuk sahibi olmak için son şansınız filan değil, öyle bir peri masalı gelir çalar ki kapınızı 35ine varmadan harika bir evliliği sizi hakeden bir adamla yaşayıp bir de bebekle taçlandırısınız.
Üçüncüsü şiddetin olduğu bir evliliğe çocuk getiren ruhsal sıkıntıları olan bir anne olmaktansa çocuksuz kalmanız daha iyi. Siz şiddeti seçseniz bile bir günahsızın hakkına girmeyin.
Dördüncüsü bir dakika daha beklemeyin, ayrılın.
Beşincisi siz değerlisiniz o psliğin şiddeti olmadan daha da değerli olacaksınız.
Arkadaslar yorumlarinizi okumaya devam ediyorum. Ben de bu yorumlar uzerine biraz dusunme firsati buluyorum . Bir arkadasimiz mazosizmden bahsetmis. Aslinda konuya tamamen disaridan baktiginizda ortada siddet uygulayan bir adam ve buna maruz kaldigi halde birakip gitmeyen bir kadin var. Bu durumu herseyden arındırarak degerlendirdiginizde, kadin olsa olsa mazosisttir demek son derece mantikli gorunuyor ve arkadasimiza da hak veriyorum. Ancak bu is maalesef bu kadar basit degil. Soyle dusunuyorum, hic tanimadiginiz biri durduk yere gelip size kufur etse tokat atsa buna karsi tepkimizi her anlamda koyariz, hepimiz mesrebimizce kendimizi savunma yoluna gideriz cunku ortada bize yapilmis cok acik bir haksizlik oldugunu biliriz. Gelin gorun ki ayni siddet yakinizda, sizi taniyan, artilarini eksilerinizi herseyinizi paylastiginiz insanlardan geldiginde bunun siddet olup olmadiginin dahi farkina varamiyorsunuz ve burdaki siddeti rasyonalize etmeye yani bır mantiga haklılıga dayandirmaya cok daha yakin duruyorsunuz.
Dogrusu erkek arkadasim bana sadece fiziksel siddet uygulamis olsaydi onu terketmek, ya da gercegi gormek benim icin cok daha basit olurdu. Ama burdaki esas sorun fiziksel siddete, psikolojik siddetle birlikte maruz kalmak. Yani oyle bir noktaya geliyorsunuz ki dusunsel olarak, ya evet bu adam bana vurdu ama bak su su nedenlerden oturu sinirlendi de yapti hatta cok sevdiginden yapti bile diyorsunuz. Kisacasi ugradiginiz fiziksel ya da psikolojik siddet degil de, bunu hakettiginize inandirilmak aslinda en tehlikelisi.
Yakinimizdaki insandan gelen siddet bu yuzden daha fena cunku ondan geleni geleni icesellestiriyorsunuz, rasyonalize ediyorsunuz.
Bu dongunun icinden cikmasi da disardan gozuktugu kadar kolay olmayabiliyor, cunku odullendirmeler de var. Yani herseyinizi paylastiginiz insan sizi bir yandan kendince iyi buldugu ozellikleriniz icin odullendirirken, kendince kotu buldugu yanlariniz icin saldiriya devam ediyor. Bir sure sonra hakli olabilir mi diyor ic sesiniz. Bunun hastalikli bir durum oldugunu farketmek bile inanin zaman aliyor. Farkettikten sonra da orselenmis ozguveninizi onarmaya ugrasiyorsunuz.
Ben bir donem kendimi onun icin degistirmeye cabaladim, bunun sonucunda daha mutlu olabilecegimizi dusundum ama bir kritik esik oldu ki ondan sonra gercegi gormeye basladim. Baktim ki kiskanclik patlamalari bitti, ortada elle turulur hic bir sorun yok, ama saldiri devam ediyor, hem de eften puften nedenler yuzunden. Yani yok efendim suratin niye asiktan tut, ev isleriyle ilgili minicik bir ayrintiya kadar varan uyduruk bir nedenden bile hakaret isitmeye, tokat yemeye baslayinca, anladim ki sorun bende degil karsimda.
Galiba beni bu iliski icinde tutan bir diger unsur da askin tarifsizligiydi, yani ask icinde hersey olabilir gibi geliyor, askta akil mantik aranmaz iste gerekirse boyle uclarda yasanir tepkiler de sevgiler de falan gibi geliyor. Askta mantik aramamak, herseyin mubah oldugunu dusunmek de siddeti rasyonalize edebiliyor ve siddet egilimli insan da yeri gelince o kilifa siginabiliyor bu defa akliniz iyice allak bullak oluyor.
Kisacasi bagimlilik savasi gibi birsey bu. İnsanlar kendilerine zarar veren seylere de siginabiliyorlar. Sigara icmek gibi, disardan birilerinin sigara icme demesiyle birakilmiyor. Ya kendi iradenizi, aklinizi devreye sokuyorsunuz ya da destek aliyorsunuz. Ben hem irademi hem de sizin desteginizi devreye sokmus oldum. Kendimi daha iyi ve kararli hissettigimi kesinlikle soyleyebilirim. Ayrica boyle problemleri olan arkadaslara da yazmalarini tavsiye ederim, gercekten rahatlatiyor ve insanin kendini farketmesini sagliyor.
Merhaba,
Konunu okudum ve sana ornek olmasi acisindan durumumu ozetlemeye karar verdim..oncelikle belirtmek isterim,Birsen'in yorumlarini cok begeniyor ve dogru buluyorum..
Ben 32 yasinda evlendim,seviyordum sevmesine ama icimde biryerlerde dogru olmadigini biliyordum..hatta dugunume 2 gun kala ablama "ben hata yapiyorum"demisim,hic hatirlamiyorum ama evlenmeye,cocuk yapmaya gec kalma beni en cok tetikleyen seylerdi bu karari verirken...dogru olmadigini bile bile,32 yasindayim ne zaman baskasini bulucam da sevicem evlenicem de bebek yapicam gibi korkulara kapildim..benim esimin yanlis olma sebepleri seninkinden cok farkliydi...konularimi okuyabilirsin detaylar icin..herneyse sonuc olarak sagduyum dogru cikti ve 4 yil sonra bosandim..isimi kaybettim,psikolojim bozuldu ve 4 yil icinde son derece neseli,hayat dolu,isinde basarili bir insandan bir enkaza donerek evime dondum ve toparlanmaya calisarak 1 yil daha gecti..Simdiyse toparlandim,kendi isimi kurdum ve 13 yil onceki sevgilimle tekrar gorusmeye basladim..o da esinden bosanmis..beni hic ama hic unutmamis ve o kadar asik ki..o kadar mutluyum ki..37 yasindayim,cocugum yok ve sevdigim adam icin birkac ay sonra dunyanin obur ucuna gidip tekrar evlenecegim...ve bebegim de olacak Allahin izniyle..sonuc olarak,gec kaldim diye acele ederken yillarini bosa harcayabilirsin de..hayatta tesaduf diye bisey yoktur ve herseyin bir sebebi vardir... Umarim en dogru karari verirsin ve cok mutlu olursun..sagduyuna kulak vermen dilegiyle....