- 20 Temmuz 2014
- 2.031
- 2.472
- 133
- Konu Sahibi Papatya129
-
- #1
Hayatta tanıdığımız tanımadığınız herkesin derdi var. Neden kimse pes etmezken ben pes edeyim.
Bence o kadar emin olma. Sadece bazılarımız daha iyi saklarız.Çevremde hiç derdi olmayan mutlu mesut yaşayan insanlar da var ama
böyle negatif düşünürsen asla mutlu huzurlu olamazsın ki. İyileşemezsin de. Sağlığını düzeltmeye bak önce, iyiki gençsin, bi çok hastalığı daha kolay atlatabilirsin. Ki 6 ay çok az bir süre, en basitinden kolun kırılsa 6 ay hastanelere gidip geliceksin yani şuan isyan etmen doğru değil. Sağlığın düzelsin her şey yoluna girer zaten merak etme kendine iyi bak öleyim diye de düşüüp durma daha uzun bi ömür var bak ne güzel ailen yanında seni seviyorlar ölüp napıcaksın.
belki sende hayatının bir dönemi dertsizfirn hayatta böyle seyler geliyor insanın basına.Çevremde hiç derdi olmayan mutlu mesut yaşayan insanlar da var ama
Butun hastaliklarin ilaci moral sakın unutma. Hastaliğini unut ve eski yaşantina dön.Yakın arkadaşimin tipta tedavisi olmayan bir hastaligi var. 15 yildir hastaliği çekiyor ama o yokmuş gibi davraniyor. Çok şukur hastaliğin belirtileri çok azaldi. Kullandiği ilaclar sebebiyle doktor çocugun olmayabilir demişti ama 2 çocugu oldu. Asla ümitsizliğe kapilma sadece mutlu bir hayat surmeye bakdaha gencligimin baharindayim 19 yasindayim
Son 6 aydir hastaliklar,hastaneler,doktorlar,tahliller peşimi bırakmadı ama BOŞUNA cunku hastaligimin modern tipta tedavisi yok
Dayanamiyorum artik psikolojim oyle yiprandi ki
Ben de herkes gibi gezmek eglenmek mutlu olmak istiyorum
Yasama istegim hic yok haberlerde deprem uyarisi veriyolar keske diyorum, keske olsem o depremde kurtulsam
Annemin babamin hali dusunduruyor bir tek beni yoksa gercekten bir saniye bile yasamak istemem al canimi diye dua ederim
İbadetlerimi yapmaya calisiyorum dua ediyorum ama içim daralıyor bir türlü rahatlayamıyorum
Psikiyatra gittim ilacı dayadı psikologa haftalik 200 tl verecek param da yok. O yuzden hic bunu onermeyin zaten hastane yuzu gormek istemiyorum artik.
Ben de istanbulda okuyorum mutluyum ya niye öyle dedin ki güzel şehir bence. Arkadaşların vs yok muOnemli olan 6 aydir gidip gelmem degil ki gidip gelmemin hicbir işe yaramaması.
Gercekten gelecekten oyle korkuyorum ki 1 ay sonra okul aciliyor istanbula donecegim yine yalniz kalacagim uzakta her sey daha da zor oluyor
annene babana cok uzuldum simdiki genclik tatminsiz sukursuz ve hedefsiz yasama istegim yok diye bir dert 19 yasinda cok uzucu bir hedefin olmadigindan boyle dusunmendaha gencligimin baharindayim 19 yasindayim
Son 6 aydir hastaliklar,hastaneler,doktorlar,tahliller peşimi bırakmadı ama BOŞUNA cunku hastaligimin modern tipta tedavisi yok
Dayanamiyorum artik psikolojim oyle yiprandi ki
Ben de herkes gibi gezmek eglenmek mutlu olmak istiyorum
Yasama istegim hic yok haberlerde deprem uyarisi veriyolar keske diyorum, keske olsem o depremde kurtulsam
Annemin babamin hali dusunduruyor bir tek beni yoksa gercekten bir saniye bile yasamak istemem al canimi diye dua ederim
İbadetlerimi yapmaya calisiyorum dua ediyorum ama içim daralıyor bir türlü rahatlayamıyorum
Psikiyatra gittim ilacı dayadı psikologa haftalik 200 tl verecek param da yok. O yuzden hic bunu onermeyin zaten hastane yuzu gormek istemiyorum artik.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?