Dayanamıyorum artık.

Hayattasınız ve sağlıklısınıZ, neden villam yok neden sarışın değilim neden boyum 1.85 değil vs diye dövünmekten farksız yaptığınız. Önce kendinize iyi davranın kendinize sahip çıkın başka uğraşlar edinin, biraz bu çocuk işinden vazgeçin. Olmazsa da olmaz şart mı herkesin çocuk yapması?
silkelenin kendinize gelin dünyanın sonu değil. Olmadı da olmadı diye karalar bağlamanın hanginize yararı var? Ağlayıp durmak iyi mi? Birbirinize bağırmak iyi mi? Birbirinizden de olursunuz hatta hasta olursunuz yapmayın!
 
Belki Allah sizi çok sevdiği için vermiyordur.
Belki genleriniz problemli ve olacak çocukta sıkıntı olacaktır.evet asla teselli etmicek sizi ama bazen biraz odak noktasını değiştirmeniz gerekir.ozaman herşey daha kolay olur.birde procseed diye bir ilaç kullanmıştı kız kardeşimin kocası.araştırın bi ondada öyle bir problem vardı hep onu kullandı keçiboynuzu hergün taze sıkılmış 1 bardak havuç suyu ve çeviz.birde o ilaç işte.
 
cok kötüyüm suan yazarken bile agliyorum buraya dokmek istedjm icimi.
eşim 2 defa vorikasel amelyati oldu bugün gene doktora gittik tekrar nüks etmis sperm sayisi sifir tüp bebek icin bile yok eşim "Allaha olan inancim kalmadi Allah varsa niye vermiyo bize cocuk" diyo cok uzuluyorum isyan ediyo resmen bende öyle deme diyorum bana da sinirleniyo sinaniyoruz diyorum küfür ediyo bu sefer normalde beni kirmaz incitmez ama bugün cok degisikti Allaha inanmiyorum okadar dua ediyoruz gene hic bi isimiz rast gitmiyo falan diye söyleniyo bende cok yiprandim etrafmdaki herkes hamile her ay hamilelik haberi aliyorum etraftan yildim artik güclü durmaktan gizli gizli esim gormesin stres yapmasin diye aglamaktan kilo alamiyorum yüzüm cokmus herseyi icime atiyorum hep mutlu gorunmeye calisiyorum ama cok yiprandim 23 yasindayim ama 40 yasinda gibi hissediyorum hep boyle oldum hayatmda cok skntilar oldu sevdiklerim icin sürekli mutlu gorunmeye calistim geceleri de aglayan hep ben oldum simdi ise esim yanimda yatiyo ama ben gene agliyorum
Canım Allah bizi sevmiyor gibi düşüncelerle negatif enerji yayıyor ve negatifi çekiyor. Önce şükredecek. Ama eşin çok üzülmüş ve kendini eksikli hissediyor. Isyani acısından. Allah ne veriyor ya da ne vermiyorsa hayrımızadır.
 
Verdiğinde bir hayır vermediğinde bin hayır vardır Rabbimin.

Benimde 3 yıldır nasip olmadı eşim gayet sağlıklı ama problem bende. İnsan eşine karşı kendini ister istemez sorumlu hissediyor o duyguyu çok iyi biliyorum. Eşinize daha çok sarılın ki, içinde size karşı olan suçluluk duygusunu az da olsa hafifletebilsin.

Eşinize Meryem ve Yusuf surelerinin mealini okutun yada anlatın. Ne önemli insanlar nelerle sınanmışlar. Biz neyiz ki onlara göre!

Hayatta herkesin sınavı farklı. Çok zor sabretmesi ama bizim sınavımız da buymuş ne yazıkki. Kabullenip tevekkül etmekten başka çaremiz yok. Olmayacaksa eğer ne kadar ağlayıp kendimizi hırpalasak da olmayacaktır.

Allah dilimizi O'na isyandan korusun. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Arkadaşlar ben anlayamıyorum cidden. İnsanlar bir çocuk sahibi olmayı istiycek kadar bu kadar merhametliyse bu kadar aile olmak istiyorsa neden kendi spermi ya da rahminden olsun diye bu kadar kendini nasıl parçalar psikolojisi bozulur? Bende annelik güdüsü mu yok diye kendimi sorgular oldum böyle başlıklar gördükçe.
Bu bir tık daha bilinç gerektiren bir düşünce biçimi
Herkes bunu yapamıyor malesef
 
eşim de bi gün aynı şeyi söyledi inancım zayıfladı dedi. Benim hayatım da hiç kolay olmadı bişeyler elde etmek için hep mücadele etmek zorunda kaldım. Evlendiğim günden beri hastalıklarla sınanıyorum eşim birsürü ameliyat oldu hastanede yattı haftalarca başka sağlık nedenleri yüzünden.
2 kere bebek kaybettim biri kürtaj. 2 aşılama oldum olmadı. pcos hastasıyım.Çok ağladım çok dua ettim ama olmadı olmuyor. Normal insanlar gibi istediğim bişeyi hiç kolayca elde edemedim hep bi sınav hep bi zorluk. Gerçekten yıprandım o kadar iyi anlıyorum ki seni.
 
24 yasinda evlend ve tam 7 sene hic bir sekilde ne tedaviler ne koca kari ilaclari varsa hepsini denememe ragmen olmadi artik en son 2018 ramazan ayinda olmuyosa olmuyo yapacak bisey yok demekki boyle yasamayi bilmek lazim dedim esimede eger baba olmak istersen benle olmuyo bosanabiliriz dedim ve kafamdan bebek fikrini attim ve attigim ay hamile kalmisim oniki haftalik olana kadarda hic bilmeden durdum yani kafandan at demek zor ama dusunmemeye calis rahat ol o zaman ins olur hayirlisiyla
 
Iyiki dini yorum yasak, konu cuma sohbetine dönmüş.
Esin inanip inanmamasi kendi tasarrufu, bunu kimseye malzeme etmeyin
Allah veriyorken inanacak, vermeyince inanmayacaksa bugun cocuk, yarin araba diger gun ev, olmazsa yine olmaz.

Esiniz kac yasinda bilmiyorum ama sizin
yasiniz cok genc, hatta cocuk yaştasınız.
daha bu yasta kendinizi oradan oraya hirpalamanin anlami yok
Biraz ara verin, biraz kendi hayatlariniza donun.
Hatta varsa imkaniniz psikolojk destek alin.
Daha sonra yine denersiniz.
Bubsefer kimseye soylemezsiniz, ustunuzde baski hissetmeden sıfırdan başlarsınız.
 
ayyy canım çok zor bir durum anlıyorum seni bnmde olmadı bir türlü bizdeki faktorde ben. bnde senin gibi gizli gizli ağlardım içime atardım. inanırmısın 25 yaşına geldim saçımda beyazlar görüyorum bir kaç gündür seni anlayabilcek arkadaşın dostun varsa anlat rahatla çünkü içimize attıkça olan bize oluyor yıpranıyoruz. bnm eşimde ilk negatif tüp bebek denemesinde senin eşin gibi konuştu ses etmedim onlarda üzüntülerini böyle çıkarıyolar. sakinleşince konuştum destek verdim ağladım oda bana destek oldu oyle rahatlatıcı ki. denemeye çalış allah yardımcımız olsun güzelim.
 
Back
X