Dayanamıyorum artık.

pekiyi_

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2016
272
150
53
Merhaba. Nasılsınız ? Ben hiç iyi değilim. Bugün bütün gece araliksiz ağladım. Gece 3:30'dan sonra ağlamayi kesmeye çalışıp zorla uyudum. Canım çok yanıyor. Anlatacak dahi gücüm yok o kadar zor durumdayım ki. Kendimi işe yaramaz hissediyorum. Geçmişimde bana yakışmayan birçok hata yaptım. Defalarca takrarladim aynı hataları. Ve bu durum benim özgüvenimi ve insanlara güvenimi çökme noktasına getirdi. Ama bunu artık rafa kaldırmaya karar verdim. Benim sormak istediğim asıl konu şu. Ben normalde de özgüvensiz biriyim. İnsanlarla konuşamıyorum. Konuşacak bir şy bulamıyorum. Sesim çok silik ve itici çıkıyor. Sesim kendime güvensiz çıkıyor. Toplum içine çıkamıyorum. Utanıyorum. İnsanların birbirleriyle şakalaşmalarini özgüven dolu konuşmalarini, duruşlarini görünce halime ağlayasım geliyor toplum içindeyken. Bunlar bir tarafa bir de sürekli bu durum yüzünden yargılanıyor ve aşağılanıyorum
İnsanlar değiştirmek için öğütler veriyor. . Bu halimle iyi anne olamayacağım söyleniyor. Bu halinle "ne bileyim yarın bi gün evleneceksin nasıl olacak" tarzı şeyler. Mesleğimi yapamayacağim söyleniyor. Sürekli dik dur falan tarzı uyarılar.

Bu kadarını yazmaya gücüm yetti.ben artık kendimden nefret ediyorum.sürekli ağlar mı bi insan sürekli ağlıyorum. Hiç dışarı çıkmıyorum.
Kısacası kendimden iğreniyorum ve konuştuğum herkes benim özgüvenimi konusundaki eksikloklerimi yüzüme vurup evlensem bile mutlu olamayacağimi veya iyi anne olamayacağımi söylüyor. Bu yüzden sevilmiyorum eleştiriler alıyorum. Yani sormak isteğim şu özgüvensiz insanlarOnları da bi seven olmaz mı? Olduğu gibi kabul eden ve değiştirmeye çalişmayan olmaz mı? akil vermeye kalkmayacak, şunun da başına şu geldi ayağa kalktı demeyecek biri beni sevmez mi? İnsanlardan korkuyorum artık. Galiba kimseye yaklaşamam bundan sonra. Geleceğe karşı hiç ümidim yok. Belki de bu yüzden bu hataları yaptım. Beni nolur eleştirmeden yardım edin. Çünkü yikici eleştirilere hakaretlere artık dayanamıyorum. Ama içimi dökmeye ihtiyacım vardı. İnsanlar niye bu kadar acımasız ?
 
Son düzenleme:
Canim benim ya...sen kendi icinde yitirdigin SENI ariyorsun aslinda...kimsenin hayati dort dortluk degil gulum, tabiki ateste dustugu yeri yakar.. ailenden verdigin kayiplar icin cok uzuldum basin sagolsun cennet olsun mekanlari insallah..sen cocukken de boylemiydin?nasil bir cocukluk gecirdin mesela bende psikolog gibi daldim olaya ama merak ettim:))
 
Sen kendini eleştirebilecek kadar güçlü bir kızsın önce bunu gör tebrik et kendini.
Eksik yönlerini bulmuşsun bunların üstüne gitmek kalmış.
Bunaldıkça çık dışarı, temiz hava al.
Sahip olduklarına şükret. Eksikliklerini unut.
Önce sen seni sev sen seni kabullen.
Konuşanlarında kapat çenesini seni yanlız sen eleştir.
Sustukça ezecekler malesef.
Yaptığın hatalarda gelmiş geçmiş. Düşünmek düzeltecek mi geri alabilecek misin?
Hayat kısa, geçmişe değil geleceğe bak.
 
Öncelikle başın sağ olsun,üst üste çok travma yaşamışsın belliHatalarını fark etmiş olman ,pişmanlık yaşaman bile zaten çok temiz ,iyi bir kız olduğunu gösteriyor...Herkes bazen boşluğa düştüğünde saçma şeyler yapar yalnız değilsin yani...Ama etrafındakiler bu kadar rahatça sana laf etme hakkını buluyorsa kendinde buna sen izin vermişsin demek ki.İnsanların zayıf yönlerini,yaralarını görüp deşmesine izin verme.Seni sürekli eleştirip kusurlarını söyleyenler kendi kusurlarını görmeyen zavallılar takma onları...
 
Yaşadığın şeyleri senden baska kimse bilmiyorsa tovbe et o defterleri kapat ve bembeyaz bir sayfa ac. Ayrıca her insan hata yapar. Ayrica kendini gelıştırebılecegin kurslara katil
 
bi silkelen bi kendine gel oncelikle...
ise seninle bu tarz konusanlari hayatindan uzaklastirmakla basla
her insan hata yapar ama buyuk ama kucuk farkindasin ya sen buna bak..
ailenle gurur duy onlardan destek al..
evet insanlar ne konustugunu bilmez senin ne yasadigini bilmeden konusurrr konusurlar..
dik dur hayatta gulumse cevrende kimse olmasa bile..
bende okul caglarimda sessizdim yirtik bi insan olamadim ortamlara girerdim fakat hic cevremdekiler gibi olamadim cok konusan olurdu cok dislayan.. ailem bile sen birsey yapamazsin sen soylesin sen boylesin der dururlardi.. hic biri umrumda olmazdi ONLAR KIM KI dusundugun tek sey bu olsun.. simdi beni seven akli basinda gayette bilgili bi esim var .. kendini kapatma gir ise calis git kurslara ogren yeni ortamlara gir calis cabala bak senden iyisi oluyo mu.. kalbindeki iyi niyet yuregindeki sevgi ve umudun bitmesin dusuncelerin olgun olsun senden iyisi olmaz..
 

İçimde yitirdiğim beni arıyorum. Bunu söylemen bana iyi geldi. Gerçekten öyle. 1 yil önceki halimi özlüyorum. O halime dönmeyi çok isterdim. Hep bunu düşünüyorum. Amin inşallah bütün Müslüman kabir ehlinin mekanı cennet olsun. Teşekkür ederim. Ben çocukken de böyleydim. Ailem bana kötü davranmiyordu. Ama eksikliklerimi uyardiklarini beni düzeltmeye çalıştıklarını hiç hatırlamıyorum. Buna ilgisizlik deniyor sanırım. Bi de çocukluğum hep aile tartişma ve kavgalarıyla geçti. Bunun değişik nedenleri vardı. Ne zaman açılacak olsam hep bi kayıp yaşadım. O yüzden annem acili olduğu için ben bunu hissediyordum hep. Belki de o yüzden ilgilenemedi.
 
hatalar hepimiz icin..
sanalda ne kadar uc boyutta hata yapmis olabilecegini anlamadim pek,onunla bununla yazisip gorusmekse abartiyorsun..
yok cam filan actiysan cinsel icerikli sohbet vs ettiysen de yapcak bisey yok artik,kapat o defteri.
onune bak.
 
bu özgüvensiz oluşunun temeli büyük ihtmalle çocukluktan kalma diye dusunuyorum.ailenin seni aşalığıyıcı tarzında konusmaları oluyormuydu acaba küçükken . ?

Olmuyordu ama çocukken de böyleydim hatta daha kötü. Aşırı utangaç bi çocuktum. Fotoğraf çekilirken makineye bile bakamazdim. Bu niye böyle derlerdi her girdiğim ortamda. Büyüdükçe bu yüzden hiçbir yere girmek istemedim. Ailem kendi içinde çok kavga ediyordu. Okuldan gelirken Allah'ım nolur bugün kavga etmesinler diye dua ettiğimi hatırlıyorum. Beni yanlışlarımi uyarmazlardi pek ve sorunsuz görürlerdi. Annem de aciliydi. O yüzden sanırım pek ilgilenemedi. Ama onu yine de çok seviyorum
 
Yazdıkların çok iyi geldi çok teşekkür ederim
 

Çok teşekkür ederim izin vermicem artık öyle konuşanlara uzak duracam
 
Rica ederim canim amin:)daha cok degil 1 yil onceki halimi ozluyorum diyorsun,o zaman toparlanmanda o kadar uzun ve zor olmayacak demektir:))bak gulum soylemesi kolay belki ama gecmise hic donup bakma bile!!hepsi bitti gecti artik,o kadar ince ve narin, okadar saf ve temizssinki sana yapilan bariz (haksizliga ilgisizlige bile annemin acisi vardi ilgilenemiyordu)diyorsun seni alnindan opuyorum:)ne olursa olsun ne aci yasamissa yasasin bir ANNE evladini sefkatsiz ve sevgisiz birakamaz!bu kendi fikrim ve bende bir anneyim...aileni kendi haline birak oyle ise,kendine odaklan canim mesela eger seviyorsan ise kitap okuyarak basliyabilirsin:))sonrasinda okurken yuzunde gulucukler belirecek:)2.etapencereni acicaksin her sabah derinn bi nefes alip gulumseyeceksin gunese, sukur edeceksin guzel bi gune uyandigin icin veee yavas yavas disari cikmaya,kalabaliga karismaya basliyacaksin:)kisacasi (sen cok degerli ve guzelsin)kendini sevmekle basla 2.hayatina...
 
Ozur dilerim canim yazarken bi hata olustu galiba dil cikardigimi sanma sakin:)) pencere yazacaktim olmadi:/
 
çocugun özguvensiz olmasını sağlayan şeyin baba oldugunu dusunuyorum ben yanı cevremde oyle gördugum için söyluyorum.sanırım sizin durum burdan yazılıp da çözulcek gibi gelmiyor bana .çunku bu durumu uzun bir dönemden beri yaşıyorsunuz.bunun için uzmandan yardım almalısınız diye düşünyrum eğer olmazsa gidemezseniz.youtube dan zafer akıncı özguvenınızı yukseltme yolları dıye aratın o video yu seyredın belkı faydasını görursunuz kendısı psıkolog ve iyi tespitleri vr
 

Yazdıklarıniz benim için o kadar önemli ki. İnanın sayenizde biraz kendime geldim. Dün ağlıyordum şimdi gülümsüyorum. Çok teşekkür ederim. Hepsini uygulucam burda yazılanların
 

Doğru olabilir söylediğiniz. Babam beni karşısına alıp hiç kızım şöyle yap şöyle davran vs. demedi çocukluğumda yani. Lise 4'te ben sormuştum baba sence ben nasıl biriyim diye. İletişimin zayıf demişti. Neden bunu ben sorana kadar beni çocukluğumda hiç uyarmadi geliştirmedi bilmiyorum. Genelde öğüt veren, uyaran bi anne babam olmadı yani. Ben çabuk ağlarım diye bana dokunmazlardi. Kendileri söylüyor bunu. Ama iyi değil bu. Ben çocukken anne babam tarafından düzeltilmek isterdim. Babamin gözünün içine bakardim benimle konuşsun diye. ama yanında utanirdim. hala da utanirim. rahat değilimdir. neden bilmiyorum. baskıcı da değildi ama böyle. 1. sınıfa kaydolduğumda 7 yaşindayken 5 e kadar sayabiliyordum. O kadar yani. Evde kendi başıma uğraşirdim ama 6 sayısı bana çok karışık gelirdi. Şimdiki çocuklar öyle mi ? 5 yaşındaki çocuklar 100 e kadar sayabiliyor. Bu sadece basit bi örnek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…