- 28 Şubat 2017
- 576
- 1.283
- 33
- Konu Sahibi Bones and Stones
-
- #21
Aslında onlara en güzel ders o gülenlerin bi özelini açığını bulup grupta bunları yazmak olur da neeeeyyyseee siz onlar gibi olmayın ama maalesef bazı insanlarda bundan anlıyorlar. Densiz insanlar her yerde var ne yazık ki . Kendiniz ve çocuğunuz için en iyisini yine siz bilirsinizz umarım her şey iyi olur sizin ve çocuğunuz içinnBirkaçı ile küstüm (çocuk gibi ) 2 defa gruptan çıktım. Yine gülüyorlar, tmm bi daha konuyu açmayacaz diye yine ekliyorlar.
Ne yapayım şimdi? Yarın sabah kayıt iptali için dilekçe vereyim mi? Bir de ücret iadesi kısmı var off.
Birkaçı ile küstüm (çocuk gibi ) 2 defa gruptan çıktım. Yine gülüyorlar, tmm bi daha konuyu açmayacaz diye yine ekliyorlar.
Ne yapayım şimdi? Yarın sabah kayıt iptali için dilekçe vereyim mi? Bir de ücret iadesi kısmı var off.
Okul değiştirmek de tek çözüm olmayabilir, eş aynı eş sonuçta. Bir de çocuğun alışma süreci falan var diğer okula, orada mutsuz olursa işler iyice sarpa sarabilir. Ya sabır çekip elinizden geldiğince az muhatap olmaya çalışmak en doğrusu olur.
Ben de disleksiyi dişlek diye okudum baştaSanırım disleksim var
Başlığı dedikodu selası diye okudum
Kadim öykü bekledim haliyle
Canım o kadar ayrıntı var ki. Uzun olmasın diyr yazmadım. Belki pasif görünüyorum ama öyle değilşm. Çocupumun odasında zaten babasının resmi var ama bahsettiğim fotoğraf 1 metre genişliğinde. Manzara tablosu gibi fotoğrafı nasıl asayım? Adamla 2 defa konuştum, etkinliklerin birine sen git, birine ben diye. Tmm diyor yine geliyor. Bazı velilerle konuşmuyorum ama okulda sorun oluyor. Onlar varken diğerlerinin yanına gitmek istemiyorum. Hem komik hem sinir bozucu. Okul butik otel gibi. Herkes birbirini tanıyor, sürekli organizasyon.Ben acikcasi aranizda ne gectigini bilmeden yorum yapacagim. Velilerin dedikodu yapmasi igrecn oncelikle, bunun icin sertce uyarin oncelikle. Ama ote taraftan ayni yerde bulunupta konusmamazlik yapmak isleri daha da zor duruma getirir. Lutfen kendinizi cocugunuuzn yerine koyun ne neler hissettigini bir dusunun. Siz her ne yasadiysaniz yasadigniz fark etmez, ama o adam cocugun babasi, odasinda fotografinin olmasi kadar normal ne olabilir? Babasinin resmini asmak istese, sizden cekindigi icin yapamayacak demek ki. Ote yandan bence mecburen de olsa iletisim kurmak zorundasiniz cunku madem okula ayni anda gitmekden sikayetcisiniz, bunu siraya koyacaksiniz. Sen gidince o gitmeyecek, bunun icin de iletisim lazim.
Cocugun okulunu degistirmeyin bence, ama velileri paylayin, dedikoducu seyler.
Keşke dediğin kadar güzel bir ayrılık olsaydı ama değil. Boşandıktan sonra çocupumun önünde beni boğmaya kalktı, kapıyı tekmeledi, annenin sevgilisi var beni o yüzden eve almıyor demeler. Velayet davası, icra ile çocuk teslimi gibi anlamsız hareketlerde bulundu. Şimdi bunları yapan adam için ayy çok iyi baba, ayy hala seni seviyor dendiği zaman sinirim zıplıyor. Çocuğum da babası ile aynı ortamda olmamı istemiyor, geriliyor. Babası beni üzecek, zarar vermeye çalışacak diye. Pedagog görüşmesinde bunları söylemiş ve rapor tutuldu. Ama adam ota pota geliyor. Anlatamıyorum. Daha büyük ve kurumsal bir okul olsa bu sorunlar yaşanmaz diye düşündüm. Zira arkadaşlarımın çocukları gönderdiği okullarda zırt pırt etkinlik yok. Herkes kendi halinde.Bence çocuğun okulunu değiştirmeyin. Veliler size bir şey dediğinde sert bir dille uyarın.
Muhakkak çok zordur, tahmin edemiyorum ama ayrılıp çocuğun yüzüne bakmayan, arayıp sormayan babaları gördükçe, sizin durumunuz çok olumlu göründü bana.
Başkaları sebebiyle olumsuz bakmayın olaya. Hatta tadını çıkarın. Ne mutlu ki, en güzel boşanmalardan birini yaşamışsınız. Siz ayrılsanız da, çocuk anne ve babasından ayrılmamış. Ebeveynlerin İkisi de ilgili. Bu çocuk için çok güzel bir şey.
Çocuğun ayrılık sürecini atlatmasında da olumlu bir şey. Bak yavrum, biz ayrıldık ama her zaman anne ve baban olarak yanındayız mesajı direk uygulamalı olarak gitmiş oluyor.
Sizin çanınızı sıkan abuk suvuk insanların, abuk subuk yorumları. Etrafımda yapacakları şeylerden, elalem ne der diye vazgeçen o kadar kişi var ki. Ben olsam aldırmam.onlara da hep bunu söyledim. Ben umursamadım hep. Evliliğimden hayatıma pek çok mevzuda karıştırmadım.
Sizin bu düzeniniz şimdilik yeni. O yüzden dikkat çekiyor olabilir ama elbet buna da alışacak herkes.
Birileri eski eşiniz ne kadar iyi gibi şeyler söylediğinde, evet iyi bir babadır diyebilirsiniz. Boşanınca insanlar birbirinin yüzüne neden bakamasın ki?
Eski eşlerinin ardından atıp tutanları hiç anlamam. Sen daha önce kıymet verdiğine göre, gayet de kaliteli bir insan ama yürütememiş olabilirsiniz ikili ilişkiyi.
Çevremde eşinden ayrılan iki yakın arkadaşım var. Eski eşleri de çok iyi insanlardı. Biz tabi ki hiç konuşmuyoruz artık onlardan ama birinin çocuğu olduğu için onlar iletişim halindeler.
Diyeceğim, olumsuz gibi görünen durumu, olumlu bir anne baba ilişkisine çevirebilirsiniz. Ben ayrılsalar da, anne babanın çocuk için devamlı birbirinin yüzüne bakabilecek kadar iyi bir iletişim halinde kalması gerektiğini düşünüyorum.
Bazen çocuk anlamaz bile kendi içinde yaşadığı duyguları. Bu hüzün, ya da içinde kalmışlıklar yıllar sonra ortaya çıkar. Çocuk şimdi size yeni okulumu da severim diyebilir fakat, çocuklar düzen ve süreklilik sever.
Zaten ailede yeni bir düzen kuruluyor ve buna alışıyorken, bir de okulda değişikliğe gitmeyin derim. İleride hem anne, hem babasını hep yanında görmüş olmak, çocuğa büyük bir güç verir. Bunu kendine ve çevresine çok güzel açıklar.
Çünkü çocuklar ne kadar etkilenmiyor görünse de, arkadaşımın 2 yaşındaki çocuğunda, henüz bebek davranışlarında bile, 2 haftada bir babasını gördüğünde
nasıl özlem, sevinç, çekingenlik karışımı duygu gitgelleri yaşadığına ben de bizzat şahit oldum. Bir ait olamama psikolojisi oluyor çocukta ve bunun önüne geçmek tabi ki anne babanın elinde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?