İlgilenmeyip iki hııı hıı yaptığımda karşımdaki anlar zaten.
İlgili görünme yeter.
Üçüncü sorudan başlamak istiyorum. Samimiyet kurmak istemiyorsam, istemem, gitmem, muhabbet edecek ortam kurmam, selam verir hızlıca geçerim, yada direk hayır musait değilim derim. Kırılması yada kırılmaması beni ilgilendirmez samimi olup daha büyük sorunlar yaşamaktan iyidir.
Genelde dedikodu hakkında tavrmı bildikleri için pek o niyetle yanaşamıyorlar, diyelim ki genellemenin dışında birisiGüçlü kadınlara sorularım var?
1. biri sizinle dedikodu yapmak istediğinde onu nasıl susturuyorsunuz? merakınızı dindirip sizi ilgilendirmediğini nasıl anlatıyorsunuz?
2. biri size gelip laf taşıdığında birilerini kötüleyip sizi dolduruşa getirmeye çalıştığında ne yapıyorsunuz?
3. samimiyet kurmak istemediğiniz birine kırmadan nasıl uzak davranıyorsunuz??
4. size başkasını kötüleyip sonra can ciğer kuzu sarması olan komşulara nasıl tepki veriyorsunuz?
bıktım artık dedikodudan, asılsız iftiralardan, milletin özel hayatına şahit olmaktan, benim özelimin didiklenmesinden, kendimi bu dünyaya ait hissetmemekten, gözümün içine baka baka yalan söyleyen insanlara tepki verip rencide edememekten??
lütfen bi akıl verin. aşırı vicdan ya da acıma duygusu kötü bir şey mi?
böyle yaparken hiç insan düşünmez mi acaba kalbi kırıldı mı diye. bi kere cidden nefret ettiğim birine yaptım bunu ama yine de huzursuz hissettim çok kırıldı mı acaba diye
Hayır bu noktaya geldiysem öyle davranırsam, boşa değildir.
Örnek vereyim, sürekli her işime karışan isyerinde başka bir odaya, her gün giderken gitmemeye başladım, en mutlu günlerim zehir oluyordu, çeyizimi bardak alsam eleştiriyorlardı, bir bardağın nesi eleştirilebilir dimi. Yada hep kendi yaptıklarını en iyi olduğunu savunuyorlardı, parmağımdaki hediye yüzüğe durup dururken gerek yok parayı çöpe atmak diyorlar, nişan kurabiyeleri pembe eflatun beyazken terör örgütleri simgelerine benzetiyorlar, Saygıyı yitirmiştik.
Önce paylaşım azalttım, yetmedi yine bişeyler bulundu. Gitmemeye başladım, ama doğal süreçleri esirgemedim.
1,5 ay önce saçlarımı boyattım, bu sefer ona taktılar, ne dini yönü kaldı, ne organıklığı, ne rengin bana ne kdr yakıştığı.
Saçlarım eskidi, yıprandı, hala ben hala boya.
Oysa ben sadece gülümseyerek işimi halledip çıkıyorum.
Sizce bu insanların ne hissettiği önemlimi?
Beni kıskandıkları apaçık ortada, ben onlara iyilik yapıyorum onlar anlamıyor
Dedikodu konusunda, konuya göre değişir, ortam değiştiririm, telefona dönerim, bişey sorduysa ona neden böyle yaptığını sormadın derim, yada sadece gülümser duvar gibi dinlerim.
1. Banane yahu baa anlatma der basinda keserimGüçlü kadınlara sorularım var?
1. biri sizinle dedikodu yapmak istediğinde onu nasıl susturuyorsunuz? merakınızı dindirip sizi ilgilendirmediğini nasıl anlatıyorsunuz?
2. biri size gelip laf taşıdığında birilerini kötüleyip sizi dolduruşa getirmeye çalıştığında ne yapıyorsunuz?
3. samimiyet kurmak istemediğiniz birine kırmadan nasıl uzak davranıyorsunuz??
4. size başkasını kötüleyip sonra can ciğer kuzu sarması olan komşulara nasıl tepki veriyorsunuz?
bıktım artık dedikodudan, asılsız iftiralardan, milletin özel hayatına şahit olmaktan, benim özelimin didiklenmesinden, kendimi bu dünyaya ait hissetmemekten, gözümün içine baka baka yalan söyleyen insanlara tepki verip rencide edememekten??
lütfen bi akıl verin. aşırı vicdan ya da acıma duygusu kötü bir şey mi?
ama işte biraz da dedikoduya imkan yaratmak var
diğer odadakiler sizin çeyizdeki bardağı nereden bilip de eleştiriyorlar ki
mesafe güzeldir
siz sıkıntıyı çözmüşsünüz zaten
Bu insanlar çok yakın arkadaşlarımdı, siz yakın gördüğünüz insana dün bunu aldım demezmisiniz, ama zamanla tavırları beni çok rahatsız etti,birikti birikti, ben günlük paylaşımları kaldırdım, denk geldikçe gülüp konuşabiliyoruz ama ben artık paylaşım yapmıyorum, hoş hala anlamıyorlar, ama açıkçası size ne demekten korkuyorum, inşallah yeter be işinize bakın noktasına gelmem, ben kafamı oyalamadım, mutluluğa odaklandım, öyle çok çam devirdilerki çoğunu gerçekten unutmuşum. Hala hayatımda çok yer edinseler, ya kavga edip küsmüştük yada ben hayata küsmüştüm
ben anlatımınızdan sadece iş ile ilgili kişiler diye düşündüm de
ama buna benzer bir anekdot var bende de ben ev aldım arkadaşlarım taşındıktan sonra duydu
bir iş arkadaşım demişti ki ben düdüklü tencere alıyorum herkes duyuyor sen ev alıyorsun kimse duymuyor
bunlar kişiler arasındaki farktır
ben kimseye aldığım bardağı vs anlatmam mesela
ben hamile olduğumu anneme ve kv me bebek 4-5 aylıkken söylemiştim esasen 8-9 aylıkken söyleyecektim de bir şey oldu mecbur kaldım
bu nedenle de dedikodum zor yapılır hakkımda suratsız, sinsi, hiçbir şeyini anlatmaz sanki kıskanacağız vs vs gibi konuşulur
1. İstemediğim bir dedikodu ortamında konuyu değiştiririm, boşver sen onları bizi ilgilendirmez şuna ne diyorsun diye başka konu açarım mesajı alır zaten karşıdaki.Güçlü kadınlara sorularım var?
1. biri sizinle dedikodu yapmak istediğinde onu nasıl susturuyorsunuz? merakınızı dindirip sizi ilgilendirmediğini nasıl anlatıyorsunuz?
2. biri size gelip laf taşıdığında birilerini kötüleyip sizi dolduruşa getirmeye çalıştığında ne yapıyorsunuz?
3. samimiyet kurmak istemediğiniz birine kırmadan nasıl uzak davranıyorsunuz??
4. size başkasını kötüleyip sonra can ciğer kuzu sarması olan komşulara nasıl tepki veriyorsunuz?
bıktım artık dedikodudan, asılsız iftiralardan, milletin özel hayatına şahit olmaktan, benim özelimin didiklenmesinden, kendimi bu dünyaya ait hissetmemekten, gözümün içine baka baka yalan söyleyen insanlara tepki verip rencide edememekten??
lütfen bi akıl verin. aşırı vicdan ya da acıma duygusu kötü bir şey mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?