- 19 Mart 2015
- 2.114
- 1.832
- 133
- Konu Sahibi PapatyamsiHatun
- #1
Kızlar benim biraz canım sıkıldı. Ben galiba baya yanlış bi şey yaptım. Şimdi size aile meselelerimizi özetlemeye çalışacağım..
Öncelikle şunu belirtmek istiyorum. Anne tarafımdaki akrabalarımızla aramız gayet iyi. Yani teyzem benim bitanecik canım teyzem, dayımda benim bitanecik canım dayım. Ailem onlar benim.. Yani anlattıklarımı bunu bilerek değerlendirmenizi istiyorum..
Şimdiiii, benim dayımın eşi çok kıskanç bir kadındı. Ama aşırı derecede kıskanç çok fesat çok kötü niyetli bi insandı. Ama asla öyle büyük bi kavga bi ayrım olmadı aramızda. Bi şekilde geçiniyorduk o insanlada. Bi süre önce ayrıldılar dayımla.
Bi tanede teyzem var. O teyzemde milleti araştırmaya çok meraklı. Habire o kadını araştırır çocuklarını araştırır bi şeylerini arar durur. Keza benimde öyle. Sürekli ders notlarımdan şuyumdan buyumdan dem vurur. Sürekli araştırma ve öğrenme derdinde.
Teyzem bulduklarını anneannemle paylaşır, anneannemde gider dayımın çocuklarına söyler, dayımın çocuklarıda hemen benden bilirler bu durumu ne hikmetse.
Bana karşı ayrı özel bi ilgileri var sanırım
Ben iki taraftanda olan kuzenlerimi seviyorum. Hiç birine karşı içimde bi kötülük yok. Hepsine karşı sevgim bir. Çünkü ben iki taraftan kuzenlerimlede birlikte büyüdüm.
Ama gelgelelim yinede teyzeyle yenge bir olmuyor tabi ki. Yengem bu tarafa karşı sürekli doldurarak büyüttü çocuklarını bi nevi. Ama teyzemde durum öyle olmadığından yinede teyzemden olan kuzenlerime karşı güvenim daha fazla. Yani teyzemin kızıyla her türlü dedikoduyu yaparım acaba arkamdan laf çıkar mı diye gözüm arkada kalmaz. Saatlerce birbirimizle her şeyimizi paylaşırızda paylaşırız.
Ama dayımın çocuklarıyla durum aynı değil. Tamam içimdeki sevgi bir ama güven değil. Ama ben buna rağmen dayımın kızına geçen günlerde bi ton dedikodu yaptım. Birazda sebebi o an kalp kırıklığım oldu. Yani moralim çok bozuldu ağlayacak gibiydim ve kuzenime dökülmüş bulundum. Haliyle bi konuda dökülünce ne var ne yok döktüm eteğimdeki taşları. Kendimle ilgili bi sürü şey anlattım. Ayrıca o da yetmedi ufak tefek dedikodularda yaptım anne tarafımızdan. Ben yaptım o dinledi ben yaptım o dinledi. İşin sonundada bak sakın kimselere bi şey söyleme duyulmasın dedim.
Demesine dedim ama olay sonrasında garip bi rüya gördüm. Eh, sonrasında içimde yaptığım kritiklerlede yanlış bi şey yaptığımı farkettim. Sonuç itibariyle o bana asla anlatmadı hiç bi şeyini. O bana pek dökülmedi yani.
Şuan içim rahat değil kızlar. Hatalıyım, farkındayım. Huzurlu değil içim bu konuda.
Bu durum hakkındaki düşüncelerinizi merak ediyorum..
Birde şunu eklemek istiyorum. Şimdi acaba ben bu güvenmediğim kuzenimle daha sık görüşüp birbirimiz arasında güven sağlayabilir miyim? Hani onunla konuşarak bana güvenebileceğini benden asla onunla ilgili kötü bi şey çıkmayacağını empoze edebilir miyim ona ? Yoksa diğer kardeşleri ve annesi sürekli doldurarak hep bizi başa sarabilir mi? Yani ondan bana teyzemin kızıyla olduğu gibi dost olabilir mi?
Sonuçta ne olursa olsun kuzen yinede..
Yoksa uzak dur hiç uğraşmamı diyosunuz.. Tecrübelerinize ve fikirlerinize sığınıyorum kızlar
Öncelikle şunu belirtmek istiyorum. Anne tarafımdaki akrabalarımızla aramız gayet iyi. Yani teyzem benim bitanecik canım teyzem, dayımda benim bitanecik canım dayım. Ailem onlar benim.. Yani anlattıklarımı bunu bilerek değerlendirmenizi istiyorum..
Şimdiiii, benim dayımın eşi çok kıskanç bir kadındı. Ama aşırı derecede kıskanç çok fesat çok kötü niyetli bi insandı. Ama asla öyle büyük bi kavga bi ayrım olmadı aramızda. Bi şekilde geçiniyorduk o insanlada. Bi süre önce ayrıldılar dayımla.
Bi tanede teyzem var. O teyzemde milleti araştırmaya çok meraklı. Habire o kadını araştırır çocuklarını araştırır bi şeylerini arar durur. Keza benimde öyle. Sürekli ders notlarımdan şuyumdan buyumdan dem vurur. Sürekli araştırma ve öğrenme derdinde.
Teyzem bulduklarını anneannemle paylaşır, anneannemde gider dayımın çocuklarına söyler, dayımın çocuklarıda hemen benden bilirler bu durumu ne hikmetse.
Bana karşı ayrı özel bi ilgileri var sanırım
Ben iki taraftanda olan kuzenlerimi seviyorum. Hiç birine karşı içimde bi kötülük yok. Hepsine karşı sevgim bir. Çünkü ben iki taraftan kuzenlerimlede birlikte büyüdüm.
Ama gelgelelim yinede teyzeyle yenge bir olmuyor tabi ki. Yengem bu tarafa karşı sürekli doldurarak büyüttü çocuklarını bi nevi. Ama teyzemde durum öyle olmadığından yinede teyzemden olan kuzenlerime karşı güvenim daha fazla. Yani teyzemin kızıyla her türlü dedikoduyu yaparım acaba arkamdan laf çıkar mı diye gözüm arkada kalmaz. Saatlerce birbirimizle her şeyimizi paylaşırızda paylaşırız.
Ama dayımın çocuklarıyla durum aynı değil. Tamam içimdeki sevgi bir ama güven değil. Ama ben buna rağmen dayımın kızına geçen günlerde bi ton dedikodu yaptım. Birazda sebebi o an kalp kırıklığım oldu. Yani moralim çok bozuldu ağlayacak gibiydim ve kuzenime dökülmüş bulundum. Haliyle bi konuda dökülünce ne var ne yok döktüm eteğimdeki taşları. Kendimle ilgili bi sürü şey anlattım. Ayrıca o da yetmedi ufak tefek dedikodularda yaptım anne tarafımızdan. Ben yaptım o dinledi ben yaptım o dinledi. İşin sonundada bak sakın kimselere bi şey söyleme duyulmasın dedim.
Demesine dedim ama olay sonrasında garip bi rüya gördüm. Eh, sonrasında içimde yaptığım kritiklerlede yanlış bi şey yaptığımı farkettim. Sonuç itibariyle o bana asla anlatmadı hiç bi şeyini. O bana pek dökülmedi yani.
Şuan içim rahat değil kızlar. Hatalıyım, farkındayım. Huzurlu değil içim bu konuda.
Bu durum hakkındaki düşüncelerinizi merak ediyorum..
Birde şunu eklemek istiyorum. Şimdi acaba ben bu güvenmediğim kuzenimle daha sık görüşüp birbirimiz arasında güven sağlayabilir miyim? Hani onunla konuşarak bana güvenebileceğini benden asla onunla ilgili kötü bi şey çıkmayacağını empoze edebilir miyim ona ? Yoksa diğer kardeşleri ve annesi sürekli doldurarak hep bizi başa sarabilir mi? Yani ondan bana teyzemin kızıyla olduğu gibi dost olabilir mi?
Sonuçta ne olursa olsun kuzen yinede..
Yoksa uzak dur hiç uğraşmamı diyosunuz.. Tecrübelerinize ve fikirlerinize sığınıyorum kızlar
