- 7 Ekim 2016
- 41
- 27
- 8
- Konu Sahibi yesilgulus
-
- #1
Çayı dökene kadar bunlar olur,yalnızlıktan gelecek kaygısından olur normaldir dedim.Çayı dökünce bir psikoloğa gitse iyi olur dedim.Daha öncede biraz bahsetmiştim durumumdan. Yeni mezunum 4 sene Ankara'da yaşadıktan sonra Istanbul'a yapayalnız arkadaşsız bir hayata geri döndüm vs vs... Bunlara alışıyor gibiyim yani evet hala üzülüyorum halime bu kadar yalnız olmama ama alışıyorum.
Mesele şu aslında her şey boş geliyor. Birden kendimi neden yaşıyoruz sorusunun içinde buluyorum. Uyumak saçma geliyor mesela ama uyanmak da saçma geliyor. Kardeşim var ilkokula giden aramızda dehşet yaş farkı var bakıyorum ona senelerce okuyacak ne kadar boş bu hayat deyip yine garip garip düşüncelere dalıyorum. Dışarı çıkmak mesela artık saçmalık gibi geliyor. Liseden 1 tane çok yakın arkadaşım var sadece bu şehirde buluşalım diyor saçmalama diyorum. Ama ama asıl deliriyorsun kızım sen dediğim nokta şu oldu geçen gün çay içerken ya bunu da sürekli demleyip içiyoruz amaçsızca dedim gittim döktüm. Ne yapacağımı kendimi nasıl düzelteceğimi bilmiyorum fikri olan car mı?
Doğru yoldasın. Filozoflar da binlerce yıldır bunları sorguluyor. Maalesef bu düzen koşu pisti gibi, yıllarca okutup, eğitip sonra iliğini sömürüyorlar. Fakat bu düsüncelerin yanında hayatta kalman şartlara uyman gerek. En mantıklısı birikim yapıp çiftlik hayatı yaşamak. Biz eşimle öyle karar aldık. Bu keşmekeş ve anlamsızlık içinde yıpranmaktansa belli bir birikimle özgürce gökyüzüne bakabielceğin doğa ile iç içe bir yere yeeleşmek şehirden ve düzenden uzak kendine yetecek kadar sebze meyve yetiştirmek, süt sağmak vs... basitleşerek bu anlamsızlıktan kurtulabilrisin belki. Ya da kurtulamaz sorgulamaya devam edersin. Amaç yok. Amaç varsa bilen de yok. Deli gibi üreyip kök salmaya çalışıyoruz işte biz anlamadık, çocuğumuz belki anlar diye.
Ben mezun olana kadar böyle değildim ki filozoflar gibi düşünmeye alışık değilim.
Sosyalleşmek için bu şehirde 1 tane arkadaşım var maalesef. 2 3 tane de yılda 1 kez görüşebileceğim samimiyette olduklarım var. Özel psikoloğa gücüm yetmez hele bu şehirde kan emiyorlar adeta para isterken. Devlette de gittim dinlemedi desem yeridir. Cidden deliriyor muyum ya
Valla doğru yoldasın. Ufkun açılmış günlük telaşların ne kadar saçma olduğunun farkına varmışsın. Hep diyorum insanın çevresinde sürekli insan olacak diye bişey yok kurt sürüsü değiliz. Bir iki sınırlı arkadaşım var benim de ara sıra görüşürüm bana yeter. Aç fizikle evrenle ilgili bilgiler makaleler oku belgeseller izle. Çevreye ful ayak uydurman gerekmiyor.
Film izliyorum mesela filmden kopup bunlar da bu film için amma zaman harcamışlar çekerken aslında o an oynarken çok saçmadır diye düşünüyorum. Kitap okuyorum of bunlar başkalarının düşünceleri bana ne ya deyip vazgeçiyorum. Televizyon izleyeyim diyorum saçmalık dolu. Bi ara evrenle ilgileneyim dedim bu hale gelmeden önce sonsuzluk içinde kaybolacagimi hissettim o konuya girmem hepten çizerim kafayi ben
Umarım düzelir bu durum yani inşallah delirmiyorumdur. Hayat çok garip bir anlık kararlar bir anlık davranışlarla değişiyor olağan akışında zaten neler neler değişiyor sonra böyle anlamsızlık içinde kalıyor bazılarımız. Aslında garipsemek delirmek olmayabilir evet...Yani bir gelecek kaygısının getirdiği erteleme, bpşvermişlik olabilir işin ucunda malum mezunsun. O kitap okurken film izlerken olan his biraz gereksiz mi diyim hoş değilmiş mi diyim bilemedim. Ama ben dönemsel olduğunu düşünüyorum. Yine de delirmediğine eminim.
Umarım düzelir bu durum yani inşallah delirmiyorumdur. Hayat çok garip bir anlık kararlar bir anlık davranışlarla değişiyor olağan akışında zaten neler neler değişiyor sonra böyle anlamsızlık içinde kalıyor bazılarımız. Aslında garipsemek delirmek olmayabilir evet...
Eyvallah bacım:)Çok benliksin...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?