ahahahah çok tatlısınız :) tamam bunuda denicem inşallah başarabilirim:) ama bazen kendime de soruyorum çocuk ne zaman diye işte o zaman çok çaresiz kalıyorum artık olsa bian önce olsa diyorum ama her işin başı zaman ve sabır biliyorum.
dikkate alıcam bu dediklerini mutlaka
olmamanız için ne sebep var?ne güzel güçlü ve dik duruyor olabilmeniz bende böyle olabilir miyim acaba
kesinlikle katılıyorum ben bunu eksikli toplum içinde dışlanma ve hayatın son noktası olarak görmekten vazgeçmediğim sürece bu böyle devam edecek. önümde 40 yılım varsa yaşayacağım olmazsa böyle yaşanır mı yani? üstelik ben kimseyi çocuğu olup olmamakla değerlendirmezken birilerinin böyle düşüneceğini nerden çıkardım onuda anlamadım
bir çok sebep olabilir bende düşündüm. eşim işinden dolayı sık sık nöbetçi oluyor yalnız kalıyorum aile akraba kimse yok burda arkadaşlarım var ama çok şükür. eşimin aileside pek gelip gitme olaylarımız yok yani bir seviyemiz var. yani bir çok sebep var ama bunlar sanki daha önce sorun olmuyodu beynimde sürekli sadece çocuk meselesi var. çocuk meselesine bu kadar takılma sebebimde şu bir sorunum var biliyorum çikolata kisti hastasıyım bundan dolayı çocuk sahibi olma sürecim normal insanlara göre daha uzun olacak biliyorum o yüzden belkide bu kadar karamsarlığım.
merhaba arkadaşlar ben 26 yaşında 2 yıllık evli bir kadınım. istanbulda yaşıyordum bekarken evlenip eşimin işi dolayısıyla trabzona yerleştik bende tayinimi trabzona aldırdım eşimde aslen gümüşhaneli. zaten trabzon ve eşimin köyü arasında 1 saat 15 dklık mesafe var. ben evlendiğimden beri her bayram burda kayınvalimde oluyorum tabiki biraz buhranlaşıyor insan ister istemez ama bunu sorun etmiyordum. arefeden gidip 3, günü dönüyoruz. ama şimdi daha farklı her şey şöyle ki herkes bizden çocuk bekliyor tabiki bizde istiyoruz ama şuan olmuyor tedaviye başlayacağız nasipse ama bunu söyleyemiyoruz herkese hem mahalle baskısı hem de üzülmesinler diye. şimdi köye gidince karşılacağım bu sorularla nasıl baş edicem bilmiyorum. çünkü son zamanlarda iyice hassaslaştım. gitmek istemiyorum ama eşime bunu dillendirmiyorum çünkü yanlış anlamasını istemiyorum. hem zaten bayramda kayınvaliden 1 saat ötendeyken gitmemek ne demek ayıp. tabiki gitmeliyim ama sadece bu durumdan dolayı çok dertliyim ne yapabilirim yardımcı olabilir misiniz bana biraz tecrübesizlik biraz duygusallıkla nasıl baş edeceğimi bulamadım ve sanırım biraz sizinle dertleşmek istedim
teşekkür ederim tavsiyeniz için dikkate alacağım
siz takmazsaniz etrafınızdakiler de takamaz
merhaba arkadaşlar ben 26 yaşında 2 yıllık evli bir kadınım. istanbulda yaşıyordum bekarken evlenip eşimin işi dolayısıyla trabzona yerleştik bende tayinimi trabzona aldırdım eşimde aslen gümüşhaneli. zaten trabzon ve eşimin köyü arasında 1 saat 15 dklık mesafe var. ben evlendiğimden beri her bayram burda kayınvalimde oluyorum tabiki biraz buhranlaşıyor insan ister istemez ama bunu sorun etmiyordum. arefeden gidip 3, günü dönüyoruz. ama şimdi daha farklı her şey şöyle ki herkes bizden çocuk bekliyor tabiki bizde istiyoruz ama şuan olmuyor tedaviye başlayacağız nasipse ama bunu söyleyemiyoruz herkese hem mahalle baskısı hem de üzülmesinler diye. şimdi köye gidince karşılacağım bu sorularla nasıl baş edicem bilmiyorum. çünkü son zamanlarda iyice hassaslaştım. gitmek istemiyorum ama eşime bunu dillendirmiyorum çünkü yanlış anlamasını istemiyorum. hem zaten bayramda kayınvaliden 1 saat ötendeyken gitmemek ne demek ayıp. tabiki gitmeliyim ama sadece bu durumdan dolayı çok dertliyim ne yapabilirim yardımcı olabilir misiniz bana biraz tecrübesizlik biraz duygusallıkla nasıl baş edeceğimi bulamadım ve sanırım biraz sizinle dertleşmek istedim
Canım öncelikle seni çok iyi anlıyorum. Benim olmama durumum olmadı şükür ama biz üç sene istemedik. Köy yerinde sürekli bu sorulara maruz kalıyorduk. İstemiyoruz dediğim halde bana neler neler dediler olmuyor muamelesi yapıp moralimi bozdular. Beni bile o psikolojiye soktular. Ama 6 ay çok uzun bir süre degil inşallah bi problemin yoktur. Normal de doktorlar 1 sene olmadan tedavı bile yapmıyor normalı bir yıldır yanı. Bu yüzden moralini bozma. Sana gitme demek isterdim ama eşini üzme galiba kaynanan da kötü biri degil. Durumu kaynanna söyle o soranlara senden önce cevap versin vakti gelince olur şimdilik istemiyorlar diye. Bi iki gün belki canın sıkılır ama idare et .
Ama eşiniz ne kadar iyi de olsa, siz hiç bir talebenizi dile getirmedikçe o da buna alışacaktır. Şekil bir A da gördüğünüz durum gibi.eşim aslında çok anlayışlı bir adam ama bu konuda bilmiyorum sormaya bile cesaretim yok çünkü babasını geçen sene kaybetti ve annesi yalnız hatta bayramın 2, günü arkadaşım düğünü var 1. gün akşamı dönelim dediğimde bile biraz yüzü asıldı
evet doktor belirledi süreci eylül gibi başlayacağız tedaviye inşallah6 ay çok kısa bir sure zaten. Tedaviyi siz kendiniz mi planladiniz, doktor mu yonlendirdi?
Valla 4 sene sonra hamile kaldim ben. Ilk baslarda yoğun bir sekilde istemiyordum ve her söyleyene bunu açıkça belli ediyordum. Daha gencim istemiyorum diye. Istedikten sonra da, istemiyoruz demeye devam ettim. Çok ısrar edene, Allah verince olur deyip geçiyordum. Bence kafanizin icinde hersey
maalesef çikolata kisti hastasıyım bu hastalığın önemli özelliği şu ki yaş 26 olsada bu kist rezervleri azaltıyor bundan dolayı doktorlar 6 ay olmazsa hemen tedavi diyorlar ki gençken ameliyatta olmuştum. kesinlikle kötü insanlar değiller. ama ben kendi psikolojimi güçlü tutamadığım için oluyor bunlar
bunu bu akşam konuşacağım. yani dediğiniz gibi bu durumu hiç dile getirmediğim için rahatsız olup olmadığımı bile anlamıyordur. çünkü doğal akışından devam ediyor hayat ama benim içimde yangınlar tabi:)
aaaa bu süper bi haber böyle duydukça umutlanıyorum ne güzel yaaa inşallah darısı başımaarkadaşımda çok büyük bir çikolata kisti vardı
hatta bir yumurtalığındaki küçüktü yani 2 tane vardı
doktor ameliyat demiş
ama önce 2-3 ay deneyin demiş
2. ay hamileydi kendisi de aşırı şaşırdı
yani olabiliyor
o kadar sorun yapma kendine
üstelik 30 haziran doğum günüm:)
