Şu zihnimize dolan öyle miydi böyle miydi işinden vazgeçmeliyiz. Hepimiz. Konularımı bilenler bilir.... Rahatlamak için yazıyorum atlayarak okuyabilirsiniz.
Boşanma aşamasındayım. Yıpratıcı bir çok süreçten geçtim. Aptal gibi hissediyorum kendimi. Onurumla,haysiyetimle oynadı, gazap oldu üstüme yağıyor hayal kırıklıklarım. Yağmaladı beni. Aynadaki kızcağıza tokat atmasına, incitmesine izin verdiğim için kendimden utanıyorum. Canım ara sıra çok sıkkın. Bir şeyler oluyor hissediyorum. Kapıdaki gelişmeler ve olan şeyler. Eşim olacak insansı 2.dilekçeyi yazacak inşaallah,önümüzdeki hafta son 15 gün doluuyor, mahkeme günü verilecek sonra. Bakalım ne iftiralar hazırladı. Süreci uzattı durdu. Engelledim ama aramalarını görebiliyorum. Telefonda delil toplayacaktı aklından. Günde bir kere olmak suretiyle ara sıra rahatsızlık veriyor. Açmıyorum cevap vermiyorum.
Arkadaşımın eşi... İsmi sentetik olsun
Sentetik kardeş evini bizim evin yakınına taşıdı ve hint dizisi gibi olaylara tanık oluyorlar. Dün bu arkadaş oflaya puflaya cumartesi cumartesi işe giderken benim cep herkülü , minyatür sumo , potansiyel hain evlat ökkeş kocamı görmüş. Sabah o saatte kalkmış , yine berbat görünüyormuş...Nasıl içim soğuyor anlatamam. Yüzümde güller açtı. Çok mu kötüyüm nedir... Sonra öğlen arkadaşım da görmüş kendisini. Konuşmaya çalışmış kızla ama o geçiştirmiş ayak üstü. Bana da artık selam vermezsen iyi olur arkadaşıma yaptıklarından sonra demiş hatta . Bunun sürekli elleri titriyormuş, yüzü çökmüş iyice zayıflamış, gözlerinin altı mosmor olmuş , sararmış solmuşşş... Ohhhhh . Beni rahatlatmaya çalışmıyorlar değil mi
çöksün pislik. Beni her gün ağlattığı gibi ağlasın. Eşyalarıma sarılsın ağlasın.
Bir defa ,1 dakika 10 saniye kadar telefonda konuştuk bana bağırıp çağırıyordu, demediğini bırakmadı yine. Dilekçede atmadığı iftira da yok. Hırsızmışım, düğün altınlarını çalmışım, ailemden şiddet görmüşüm (büyük iftira) , psikolojim bozukmuş çünkü ailem boşanmış ya o sebepten.. O son gün bana , büyü de yaptırırsın sen bana bile demişti. Terbiyesiz insan... Ben onun sırtından geçinmişim, İstanbula gelmek için onunla evlenmişim, eşyaları o almış, ev onunmuş, altınları ben çalmışım aileme vermişim, ben huzur bozucuymuşum, huzursuzluk sebebiymişim, erkekle nasıl konuşacağımı bilmezmişim, ne biçim kadınmışım, dağınıkmışım, şımarıkmışım . Oysa evlilik sitelerine girdiğini görüp ses çıkarmamam lazımmış. Müslüm Gürses içki içip karısını dövüyormuş ama karısı onu terk etmemiş kadın dediğin öyle olurmuş. Kurtarın beni bu adamın saçmalıklarından. Kusuciğim. Bunlar sadece küçük bir kısmı.
Ne yapayım da atayım ben bu hayal kırıklıklarını... Şu düşüklük, basitlik karşısında ne yapayım.. Şu adamı biri dövebilir mi ? Ağzını burnunu biraz yıpratın . Kuş beyinsiz.
