depresif olmayı sevmek

bu arada cevremdekilerin bu halimden pek haberleri var mi emin degilim, bazen bu moduma gectigimde bisey mi oldu, hasta misin diye soranlar olmustu ama onun disinda cevreme cok yansıttıgimi dusunmuyorum.
 
bu arada cevremdekilerin bu halimden pek haberleri var mi emin degilim, bazen bu moduma gectigimde bisey mi oldu, hasta misin diye soranlar olmustu ama onun disinda cevreme cok yansıttıgimi dusunmuyorum.
Okurken bir an ben yazmışım sandım 😄
Çok çekingen bir yapım var bu da lisedeki iğrenç sınıf ortamımdan kaynaklandı sonrası sosyal anksiyete midir nedir bir türlü sağlıklı iletişim kuramadım ta ki üniversiteye kadar orda da yakın bildiklerimden kazık yiyince de bir süre insan ilişkilerine ara verdim.
Ben de tüm duyguları iliklerine kadar yaşamayı severim özellikle acıları (ki bence insanı ruhen besleyen bir şey )
Arabeske bağlarım :))) sevilmezsek de sevilmeyelim kimse kimseye zaten samimi değil. 19 yaşımda ben de abartılı depresyonalara girerdim zaman sonra pek vakit olmuyor hislerle ilgilenmeye ama tamamen geçmese de azalır
 
bu arada cevremdekilerin bu halimden pek haberleri var mi emin degilim, bazen bu moduma gectigimde bisey mi oldu, hasta misin diye soranlar olmustu ama onun disinda cevreme cok yansıttıgimi dusunmuyorum.
Birikimden ötürü yaşanmışlıklarınızdan ötürü ister istemez kaynaklanan ruh halinizdendir. Ortaokul yıllarımda deli dolu bir kızdım ve yıllar sonra arkadaşlarımla bir araya geldiğimizde sessiz sakin tavırlarımdan mı kaynaklandı anlamadım fakat bir arkadaşım bana senin psikolojin mi bozuk demişti. Gerçekten şok olmuştum insan farketmeden olsa bile yansıtıyor. Çünkü genelde elimde olmadan hep düşünce halinde oluyorum.
 
anlasilmak cok guzel bisey cidden, evet tam olarak bu. hayatimda bazi seyler hep tekrarliyor ve ben her seferinde zaten once de boyle olmustu, zaten lisedeyken de bana boyle hissettirilmisti seklinde dusunup modumu dusuruyorum
Önceden yaşadığınız dışlanmışlık hissinin belkide şuan bir ortama girdiğinizde tekrardan kaynaklanacağım düşündüğünüzden gelen bir ruh halidir belkide. Ya da bizim bilmediğimiz yaşanmışlıklarınızdan ötürü kaynaklanan bir iç kapanmadır. Zaten insan bir kere yalnızlığa o depresif ruh haline alıştığı zaman çıkamıyor.
 
-ingilizce başlık yasak olduğundan tam bir drama queen'im yazamadım..bu çok içimde kaldı belirtmeden geçmek istemiyorum.-
derdim çok çocukça gelebilir, üniversite 1.sınıfım 19 yaşındayım onu da söyleyim. her an depresif olan bir kız değilim aslında, ama modum düştüğünde "neyse hemen depresif şarkılarımı açar biraz bir şeyler okur kahve içerim" gibi bir moda giriyorum. yani bunu direkt böyle düşünmüyorum ama kafam böyle çalışıyor arka planda. psikoloji de ilgimi çektiği için bu konu hakkında bir şeyler okudum, kişilik testi falan da çözdüm ( çoğunda intp çıktım, intp'yim sanırım ki intp'ler dramayı severler diye biliyorum ama kişilik tipimden emin değilim tam.)
benim anlamadığım bu karakter özelliği gibi bir şey mi, ergenliğe bağlı bir durum mu, bu tarafımı kabullenmem mi gerek doyasıya yaşamam mı gerek yoksa kendimi bu moddan çıkarmam mı gerek?( bunu da yapabilirsem tabi.) eğlenceli biri olduğumu da söylerler ama bazı konuları kafamda çok büyütmüşüm şimdiye kadar ve o konulardan bir eleştiri gelince çok yara alıyorum hemen o depresif moduma geçiyorum, insanlardan hatta biraz ilgi alaka bekliyorum beni anlasınlar istiyorum. çünkü zamanında o kadar kalbim kırılmış ki bazı konularda şuan en ufak bir şeyde en başa dönüyorum çocuk gibi küsüp kendi kendime acımı yaşamak istiyorum.
yorumlarda bu durumu bi de örnekle anlatmak istiyorum onu da okursanız çok sevinirim fazla uzatmak istemiyorum soru kısmını.
Selamm yoo yoo bende drama queenim aslında belki burc yada dusunce tarzınızla alakalı olabilir. Biraz oğlaklar ve aslanlar dramaqueen oluyorlar. Nerelerde dram yaratıp oradan beslendiğimi fark ettiğim nokları beslemeyi bıraktım:) bırakmaya da calısıyorum sağolsun yakın arkadasım var o da uyarıyor falan yenmeye calısıyorumm
 
-ingilizce başlık yasak olduğundan tam bir drama queen'im yazamadım..bu çok içimde kaldı belirtmeden geçmek istemiyorum.-
derdim çok çocukça gelebilir, üniversite 1.sınıfım 19 yaşındayım onu da söyleyim. her an depresif olan bir kız değilim aslında, ama modum düştüğünde "neyse hemen depresif şarkılarımı açar biraz bir şeyler okur kahve içerim" gibi bir moda giriyorum. yani bunu direkt böyle düşünmüyorum ama kafam böyle çalışıyor arka planda. psikoloji de ilgimi çektiği için bu konu hakkında bir şeyler okudum, kişilik testi falan da çözdüm ( çoğunda intp çıktım, intp'yim sanırım ki intp'ler dramayı severler diye biliyorum ama kişilik tipimden emin değilim tam.)
benim anlamadığım bu karakter özelliği gibi bir şey mi, ergenliğe bağlı bir durum mu, bu tarafımı kabullenmem mi gerek doyasıya yaşamam mı gerek yoksa kendimi bu moddan çıkarmam mı gerek?( bunu da yapabilirsem tabi.) eğlenceli biri olduğumu da söylerler ama bazı konuları kafamda çok büyütmüşüm şimdiye kadar ve o konulardan bir eleştiri gelince çok yara alıyorum hemen o depresif moduma geçiyorum, insanlardan hatta biraz ilgi alaka bekliyorum beni anlasınlar istiyorum. çünkü zamanında o kadar kalbim kırılmış ki bazı konularda şuan en ufak bir şeyde en başa dönüyorum çocuk gibi küsüp kendi kendime acımı yaşamak istiyorum.
yorumlarda bu durumu bi de örnekle anlatmak istiyorum onu da okursanız çok sevinirim fazla uzatmak istemiyorum soru kısmını.

bacım bundan şarkı bile yazdılar
"I am only happy when it rains"diye
koskoca bir müzik türü ortaya çıktı adı "grunge" :D
radiohead aymaaaa criiip diyerek kült grup oldu
coldplay zaten radiohead yansımasıydı in my place diye hüzünlü hüzünlü girdi piyasaya
paradise ile çıktı ps den kim bilir ne telif götürdü allah bilir
demem o ki melankoli arada iyidir yaratıcılığı körükler

pour your misery downnnn
pour your misery down on me diyorum hayatında yaratıcılık diliyorum.
 
melankolik bir insan olabilirsiniz, bu modu seviyor olabilirsiniz, bu arada universite 1 den hemen oyle arkadas cevresi yakın arkadaslar vs seyıne giremiyor olmanız normal ben de 3. sınıfta falan kafama gore arkadaslar bulabilmistim.. genelde tek basıma ya da o an kim ok se onunla yemek yerdim ya da dısarı cıkardım derste yanına otururdum falan. dogum haritanıza bakabilirsiniz, belki sizin karakteriniz gercekten boyle? bence 25e kadar insan boyle savrulur, bir o yana bir bu yana, ben de öyleydım, ama sizinki tam depresiflik diil bence. melankolik ruh halini seviyor olabilirsiniz yani, cogu sanatcı da boyle boyle eser uretmeye baslar aslında. insallah allah gercek bir dert vermez de o depresifligi gercekten yasamak zorunda kalmazsınız
 
bacım bundan şarkı bile yazdılar
"I am only happy when it rains"diye
koskoca bir müzik türü ortaya çıktı adı "grunge" :KK70:
radiohead aymaaaa criiip diyerek kült grup oldu
coldplay zaten radiohead yansımasıydı in my place diye hüzünlü hüzünlü girdi piyasaya
paradise ile çıktı ps den kim bilir ne telif götürdü allah bilir
demem o ki melankoli arada iyidir yaratıcılığı körükler

pour your misery downnnn
pour your misery down on me diyorum hayatında yaratıcılık diliyorum.
Coldplay'in bunalim muzigi oldugunu asla ama asla kabul etmiyorum 😐
 
Otrea dopamin midir bilmem ama o hissiyata bagımlı olma hali sanırım bende var.
O cevabı okuyunca bir gözüm dolmadı değil.
merhabalar,çok üzgünüm eğer sizi üzdüyse mesajım. asla insanların dertleriyle dalga geçen birisi olmadım,amacım da o değildi.

sadece sizin bahsettiğiniz durum biraz daha farklı bir şey. dilerseniz özelden detaylıca konuşabiliriz, burayı bulandırmak istemem :)
 
ay seninki neymiş
benimki entp-t çıktı
ENFP ' im ben.
Cidden de eşin dostunkini okuyunca falan hiç bana yakın değil,kendiminkinin tüm maddeleri tutuyor
IMG_20211110_153605.webp
 
merhabalar,çok üzgünüm eğer sizi üzdüyse mesajım. asla insanların dertleriyle dalga geçen birisi olmadım,amacım da o değildi.

sadece sizin bahsettiğiniz durum biraz daha farklı bir şey. dilerseniz özelden detaylıca konuşabiliriz, burayı bulandırmak istemem :)
Hayır senin verdigin cevaba gözüm dolmadı arkadasın yazdıgı şeye içlendim acaba mı diye..
evet özelden konuşmak isterim
 
Back
X