- 8 Eylül 2016
- 1.244
- 1.093
- 133
- Konu Sahibi aksamustugelen
- #1
Merhabalar,
Hayatımdaki her şeyden şikayet ettim yıllarca. Şimdi ise hayatımı ne kadar boş yaşadığımı farkediyorum. Şöyle:
İyi ve disiplinli bir öğrenci oldum. İyi bir lise için uğraştım, kazandım. İyi bir üniversite için iyi bir meslek için uğraştım, kazandım. İyi bir işim oldu, iyi paralar kazandım. İyi bir eşim oldu. Çok mutlu olduğum zamanlar oldu.
Çok yoğun bir sektörde olduğum için haftasonu dahil çalışmam gerekiyordu. Bu yüzden sürekli şikayet ediyordum. Yıllarca okul yüzünden şikayet ettim, günde 5-6 saat yol gidip geliyordum. Sürekli birilerine aşık olup kendime dert edinirdim. Sonunda evlendim, sonra eşimi kendime dert edindim, onun mesleği benim mesleğim yüzünden görüşmüyorduk nerdeyse.. Çoğu zaman sabah o gelirdi, ben evden çıkardım.. Ben geldiğimde o çıkardı.. Polis olduğu için geceye gittiklerinde böyle oluyordu.. Haftasonu da sürekli çalıştığımız için görüşemiyorduk ve yine şikayet ediyordum.. Şimdi ne mi değişti?
Keşke diyorum daha mutlu yaşasaymışım. Keşke daha güzel şeyler biriktirseymişim. O okulu 4-5 yıl sonra bitirseymişim de gezseymişim. 4-5 yıl geç evlenseymişim mesela.. 1.5 aylık bebeğim var.. Onu tabii ki çok seviyorum ama keşke daha çok kıymetini bilseymişim her şeyin.. Kafama esip gezdiğim, kahve sigara keyfi yaptığım, sarhoş olabildiğim hayatımı özlüyorum. Keşke daha çok tadını çıkartsaymışım her şeyin. Çünkü evde durduğum zaman arttıkça eşimle problemler de artıyor. Yani aslında az görüştükçe iyi anlaşıyormuşuz
Her şey çok taze kalıyormuş biz farkında olmadan.. Oysa şikayet ettiğim her şey benim için ne kadar keyifliymiş.. Gecelerce uykusuz kalışlarım, projeler, deli gibi içilen kahveler, sigaralar.. Özledim ya.. Dert ettiğim her şeyi çok özlüyorum. Anksiyete yapıyor ilaçlar kullanıyordun, kronik kurdeşen vardı yine psikolojikti falan.. Oysa ne kadar saçmaymış. Her şey ne kadar boşmuş.
Sahip olduğum tek güzel ünvan Annelik.. Allaha şükür.. ama.. yine de.. çok yoruldum.. bağıra bağıra ağlamak istiyorum.. eski hayatımı, eski kilomu, eski kıyafetlerimi, eski saçlarımı.. her şeyi yahu.. her şeyi geri istiyorum.. ama o zaman da kızım olmazdı.. hayatta her şeyin bedeli var..
hayatımda yaşadığım her şeyde büyük Keşke'lerim var.. hiç olmadığını sanırdım..
konuşabileceğim kimsem yok.. eşimle de mutlu değilim.. bu yüzden yazdım işte..
Hayatımdaki her şeyden şikayet ettim yıllarca. Şimdi ise hayatımı ne kadar boş yaşadığımı farkediyorum. Şöyle:
İyi ve disiplinli bir öğrenci oldum. İyi bir lise için uğraştım, kazandım. İyi bir üniversite için iyi bir meslek için uğraştım, kazandım. İyi bir işim oldu, iyi paralar kazandım. İyi bir eşim oldu. Çok mutlu olduğum zamanlar oldu.
Çok yoğun bir sektörde olduğum için haftasonu dahil çalışmam gerekiyordu. Bu yüzden sürekli şikayet ediyordum. Yıllarca okul yüzünden şikayet ettim, günde 5-6 saat yol gidip geliyordum. Sürekli birilerine aşık olup kendime dert edinirdim. Sonunda evlendim, sonra eşimi kendime dert edindim, onun mesleği benim mesleğim yüzünden görüşmüyorduk nerdeyse.. Çoğu zaman sabah o gelirdi, ben evden çıkardım.. Ben geldiğimde o çıkardı.. Polis olduğu için geceye gittiklerinde böyle oluyordu.. Haftasonu da sürekli çalıştığımız için görüşemiyorduk ve yine şikayet ediyordum.. Şimdi ne mi değişti?
Keşke diyorum daha mutlu yaşasaymışım. Keşke daha güzel şeyler biriktirseymişim. O okulu 4-5 yıl sonra bitirseymişim de gezseymişim. 4-5 yıl geç evlenseymişim mesela.. 1.5 aylık bebeğim var.. Onu tabii ki çok seviyorum ama keşke daha çok kıymetini bilseymişim her şeyin.. Kafama esip gezdiğim, kahve sigara keyfi yaptığım, sarhoş olabildiğim hayatımı özlüyorum. Keşke daha çok tadını çıkartsaymışım her şeyin. Çünkü evde durduğum zaman arttıkça eşimle problemler de artıyor. Yani aslında az görüştükçe iyi anlaşıyormuşuz

Sahip olduğum tek güzel ünvan Annelik.. Allaha şükür.. ama.. yine de.. çok yoruldum.. bağıra bağıra ağlamak istiyorum.. eski hayatımı, eski kilomu, eski kıyafetlerimi, eski saçlarımı.. her şeyi yahu.. her şeyi geri istiyorum.. ama o zaman da kızım olmazdı.. hayatta her şeyin bedeli var..
hayatımda yaşadığım her şeyde büyük Keşke'lerim var.. hiç olmadığını sanırdım..
konuşabileceğim kimsem yok.. eşimle de mutlu değilim.. bu yüzden yazdım işte..