Kaldırdım. Tanıyan olur zaten yeteri kadar reklam olduk her yerde.
Anladım, eminim bir yerde iletişimde bir kopukluk yaşamışsınızdır. Pedagog bir çözüm bulacaktır.
Çok çok güzel anlatmissiniz..bendimm kuzun bagimsizlasmak ,neyi ne zaman yapacagina kendisi karar vermek istiyor. Evin küçüğü değil,evin ferdi olarak görüyor kendisini. Ote yandan da sen onun güvenliğini /iyiliğini düşündüğün için "dikkat etmesini"veya "yapmamasını" söylüyorsun...O da kendisini engellenmiş hissettiği için ofkeleniyor.Burada çocuğun hayatta ki tecrübesizliği devreye giriyor ve sözcüklerle değil yıkarak/kendisine zarar vererek öfkesini sana anlatmaya çalışıyor.Onunla zaman içinde duygular ve uygun yollarla ifade etmek üzerine çalışmalar yapabilirsin. Arkadaşların da söylediği gibi öfke nöbeti esnasında onun güvenli bir yerde olmasını sağlamak (kafasını cama , kalorifer peteği ne vurmasını engellemek vb...) Ona sürekli birşeyler anlatmaya çalışmamak ...öfkesinin bir tık azaldığını görünce ona sarılmak (alıkoymak /kolunu bacağını sıkmak anlamında değil) ..çok daha sakinleşince konu hakkında konuşmak faydalı olabilir.
Ebeveyn olarak tutumlarinizi gözden geçirmek için pedagog calisamasi gerçekten faydali olur.Degismek çok zor çünkü ...bu süreçte tutarlı olabilmek de ...umarım ihtiyac duyduğunuz desteği en kısa zamanda bulursunuz.Çok çok güzel anlatmissiniz..
Evet hepsini yapıyoruz elimizden geldiğince.
Ve zaten o kadar az hayır denmiş bir çocuk ki..
İşte en büyük hatam da bu olabilir.
Merakını koreltmemek, her daim geliştirmek adına fazla fazla verdim herşeyi.
Tek derdim zarar görmesin. Ve en yumuşak uyarıyı bile azıcık göğüslesin.
Ne yapayım bırakayım parmağı mi kopsun..
O uyarıdan bu tepki zoruma gidiyor
Bu kadar ilgilenirken..
bendimm
işinize yarayacağını düşündüğüm sayfaların fotoğraflarını gönderiyorum.Ah ne güzel anlamış kuzum, umrunda olmaz malesef oğlumun..
Şimdi ayrıntılı inceleyebildim bu zamana kadar bugüne randevu aradım, malesef dolu
Elbette kitabın bütününü okumak size daha sağlıklı bir bakış açısı kazandırır.
Sonraki yorumlardan birinde tehlikeli işleri sakınmadan yaptığını okudum oğlunuzun.
Bu konuda biraz daha ayrıntı verirseniz belki durum hakkında daha iyi yorum yapabilirim.
Fazla ilgi,sevgi ve değer görmek çocuğu huysuz veya uyumsuz yapmaz bununla birlikte sınır koyamamak buna sebep olur.Şimdi ayrıntılı inceleyebildim bu zamana kadar bugüne randevu aradım, malesef dolu
Bir sayfa da mesela, kitapligi dağıtıyor, ama tepki amaçlı değil anladığım kadarıyla.
Ben bu tarz şeylere hiç değersiz hissettirecek tepkiler vermedigimi düşünüyorum.
Tam tersi fazla değer ve alaka vermiş olmak da bu hale getirir mi
Fazla söz sahibi görüyor olabilir mi kendini.
Ben bulaşık yıkarken o da yıkamak ister, tamam sende plastikleri durula derim, sandalyeye çıkar, durular, ama ben işimi bitirdiğimde inmeyi asla kabul etmez, ek zaman veririm, iş yine çığlık kıyamete gelir
Bende pişman olurum
Tehlikeli hareketler bu arada cam bardağı yere atar, büfelere vurur, ki bizim evinizde yok, annemde mesela var...
Bunları da uyarınca yapar..
Gerçekten olabilir mi böyle birşey..
Sinir koyamamak sanırım
Bu konu ne yazık ki çok yaygın fakat çok fazla göz ardı edilen bir problem kaynağı. Günümüzde en büyük ağır metal kaynağı aşılar. Cıva ve alüminyum aşılardan alınıyor. Plastik oyuncaklardan ve boyalardan kurşun. Siz yine araştırın muhakkak fakat ben müsaadenizle size pratik bir kaç öneri vermek istiyorum.
'Sınır koyamama' çocuğunu, özgüvenli veSinir koyamamak sanırım
Yorgun uykusuz bitkin anne, sürekli ağlayan, hareketli bir bebek..
Ağlamalari karşısında yetersiz kalan ben..
Ve sonuç
Çok dikkat edeceğim bunlara, ışık tuttunuz gerçekten teşekkür ederim.
Çarşamba gününe randevu aldım inşallah çözüme ulasacagiz..
Bildiğim kadarıyla terde, idrarda ve kanda aranıyor ağır metal. Bir çocuk doktoruna danışın mutlaka.Çok dikkat edeceğim bunlara, ışık tuttunuz gerçekten teşekkür ederim.
Nerede nasıl yaptirabilirim bu testi bulamadım ama
Bir gün basima bu gelecek o günü bekliyorum korkuyla
İzlediği bişeyden etkilenmiş olmasın.
