Derdim EŞİM!!!

Lavinia11

Üye
Kayıtlı Üye
7 Mart 2021
33
79
27
Herkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorum :KK43: eşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi :KK43: şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
 
Herkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorum :KK43: eşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi :KK43: şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
Ayyy çıldırdım okurken ... Boz ayı resmen , hiç mi demiyor eşim soğur tiksinir vs ... Salak herif
 
Son düzenleme:
Onunla ilgili olan rahatsızlıklarinizi dile getirirken uslubunuz nasıldı ? Eğer sert kırıcı dobra dobra söylediyseniz görünen o ki şu anda inadıniza yapiyor
İlk başlarda utana sıkıla söyledim. Böyle bayadir devam ettim. Artık beni takmıyor baktım. İnsanım sonuçta midem kaldırmıyor artık deyip son 3 senedir hep kavgayla bagirarak söylüyorum 🤐.
 
hem.yurtdisinda hayat daha kolay olsa gerek
Bir mesleğiniz varsa gerisi hallonur
Bizim komşu kızı eczanede çalışıyordu orada eşinden ayrıldı gelmedi buraya
Burda hayat standartlarını kurdum çok mutluyum çocuklarımla yaşıyorum diyordu
Burada olsanız ailesiz zor olurdu ama orada iş kosullari sayesinde kendinize tekrar bir hayat kurabilirsiniz
 
Herkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorum :KK43: eşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi :KK43: şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
Çocuk var mı acaba?
 
Aşmanın tek yolu boşanmak ya da sinirlerinizi aldırıp bitki gibi yaşamak. Bu yaştan sonra eğitemezsiniz bu adamı
Aynen öyle bu yaştan sonra hiç bir şey olmaz artık. Olsaydı degisseydi 7 yılda değişirdi. Ona çok söyledim ben seninle bir ömür böyle yaşayamam diye imkanım olsa bugünden giderim diye. Blöf yaptığımı düşünüyor. Ailemle görüşmüyorum zaten o ayrı bir konu çok uzun. Yabancı bir ülkedeyim, tabi biliyor gidemeyeceğimi kaybetme korkusu yok. Ama çok şükür ki burda meslek yapıyorum kendimi geliştirmek ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum.
 
Ah be güzelim yasin hala küçük çocuk var mi?
Okurken benim bile midem bulandı o peceteleri rulo yapip neyse rabbim yardımcın olsun.
Ne düşünüyorsun peki adamin sana saygısı yok.
Şükür ki çocuğumuz yok. Zaten ilişkiyi sormayın. Karı koca gibi değililiz. Ev arkası gibi ise gidiyor geliyor uyuyor sonra yine işe gidiyor. Zaten ilgi alaka öyle şeyler yok.
 
Herkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorum :KK43: eşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi :KK43: şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
Canım benim haklısın ne denir ki temizlik imandandır yaptığı hersey çok yanlış yerinde kim olsa aynı şekilde tiksinir konuşmuşsun da rahatsız olduğunu artık ne diye bilirsin bilmiyorum
 
X