Derdim özgüven

Bir Eylul Aksami

Nirvana
Pro Üye
3 Şubat 2018
6.639
25.389
548
28
İyi akşamlar herkese. Ben 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Sorunum yeni tanıştığım insanlarla veya yakın olmadığım birine karşı pek rahat olamıyor olmam. Kasılıyorum ve göz kontağını uzun tutamıyorum bi süre sonra gözlerimi kaçırma zorunluluğu duyuyorum. Veya yakın arkadaş çevremde anlattığım, konuştuğum şeyleri yakın olmadığım biriyle iken aynı rahatlıkta konuşamıyorum. Beni neden dinlesin ki diyorum içimden. Veya aklıma bir konu geliyor sohbet açmak için. Sonra içimden diyorum ki saçna olur bu konu şimdi söyleme.

Mesela sürekli görüştüğüm insan sayısı azdır 10 kişi anca eder. Ve bunların çoğunluğu hemcinslerim. Ben daha çok arkadaşım olsun daha sosyal olayım istiyorum. Hatta mevcut arkadaş ortamımda da çok daha öne çıkmak lider pozisyonunda olmak istiyorum.

Derdimi anlatabilmişimdir umarım. Öyle sessiz sakin biri değilimdir konuşur ederim tabii ki ama öne çıkamıyorum bir türlü yani girişken, aktif değilim. Mesela bir haksızlık yapılırsa bana susmam, tartışırım karşımdakiyle. Ama ben günlük sıradan hayatımda da böyle tuttuğunu koparan biri olmak istiyorum. Ne yapmalıyım bu konuda? Okuduğum bölüm hukuk olduğu için bazen çok üzülüyorum ya ilerde başarılı bir avukat olamazsam diye.

Önerilerinize, tavsiyelerinize açığım
 
İlla ki lider olmanıza gerek yok. Normal bir arkadaşlık kurabilmek yeterli olur diye düşünüyorum. Çünkü liderlik özelliği doğuştan gelen bir beceridir.
Siz biraz pratik yapın kendinizle barışın. Neyden kaynaklanıyor mesela bu durum? Ne konuda kendinizi yetersiz buluyorsunuz. Bunları bulup geliştirmeye çalışın kendinizi.
 
İlk defa tanıştığınız biriyle 2-3 senelik arkadaşınızla konuşur gibi konuşamamız çok doğal bir şey. Karşı tarafın da insan olduğunu unutmayın. Kendinizi kasmayın, kalıplara sokmayın. Asıl karşı taraf bunu hissederse ''acaba benimle konuşmak istemiyor mu, gözünü kaçırıyor vb.' diye düşünebilir.

Kısacası rahat olun :)
 
bu özgüven meselesini nıye cok fazla takıyosunuz anlamıyorum, özgüvendir gidiyor. dışarıdan söylenen şeyleri fazla önemsemeyin, olduğun gibi ol, olmak istediğin gibi olmak istiyosan taklit yap mesela, mış gibi yap yani. bi kere sen kendini eleştirmeyi bırak önce yok şöyleyim, yok böyleyim, diyerek kendi kendini özgüvensizmişsin gibi yapıyorsun. kendini böyle şeylerle doldurma. mesela şöyle düşün insanlar seni takip etmiyor bu yüzden rahat davran. birincisi dışarıdaki eleştirilerin seni olumsuz etkilemesine izin vermeyerek başla. başkalarını önemseyip gözünde büyütme. karşındaki de insan korkma...
 
Son düzenleme:
Daha yaşın kucuk. Açılırsin ileride. Özgüvenini artıracak şeyler yap.
Zamana bırak. Göz kontağı kuramama olayı bende de var.
 
Bence gayet dogal yazdiklarin...herkesde az cok vardir ufak tefek cekinceler...ozguven sorunun olsaydi hakkini arayamazdin bence
 
Karakteriniz bu şekildeyse bırakın böyle kalsın. Asosyal bi tip vs değilsiniz sonuçta. Ama bu lider olmak istiyorum tutumu çok itici çok itici haberiniz olsun. Eğer tavrınızda bu sezilirse tam bir fail olur sizin için
 
Sence sosyal fobi olabilir mi? Özellikle toplum içinde daha fazla oluyor mu?

Bizim sınıf 300 kişi. Hoca soru sorduğunda bazen el kaldırıp cevap veriyorum. Ama heyecanlanıyorum tabi o esnada çünkü dediğim gibi çok kalabalığız.

Gittiğim bir cafe, mağazada da görevliyi çağırıp konuşurum mesela derdim problemim neyse anlatırım. Sadece dediğim gibi istediğim kadar rahat olamıyorum. Bence sosyal fobi değil de çekingenlik var
 
Karakteriniz bu şekildeyse bırakın böyle kalsın. Asosyal bi tip vs değilsiniz sonuçta. Ama bu lider olmak istiyorum tutumu çok itici çok itici haberiniz olsun. Eğer tavrınızda bu sezilirse tam bir fail olur sizin için

İnsanlara üstünlük taslamak gibi değil de toplumda saygı duyulan, fikirleri daima önemsenen biri olmak istiyorum aslında. Mesela benim önerilerim dikkate alınsın, değerli bulunsun istiyorum. Toplumda malesef böyle bir algı var. Cazgır olmayan, ağzı laf yapmayan insana çok da değer verilmiyor
 
bu özgüven meselesini nıye cok fazla takıyosunuz anlamıyorum, özgüvendir gidiyor. dışarıdan söylenen şeyleri fazla önemsemeyin, olduğun gibi ol, olmak istediğin gibi olmak istiyosan taklit yap mesela, mış gibi yap yani. bi kere sen kendini eleştirmeyi bırak önce yok şöyleyim, yok böyleyim, diyerek kendi kendini özgüvensizmişsin gibi yapıyorsun. kendini böyle şeylerle doldurma. mesela şöyle düşün insanlar seni takip etmiyor bu yüzden rahat davran. birincisi dışarıdaki eleştirilerin seni olumsuz etkilemesine izin vermeyerek başla. başkalarını önemseyip gözünde büyütme. karşındaki de insan korkma...

Gelecekteki mesleğimden dolayı bu kadar çok takıyorum galiba. Etraftaki insanlar hep avukatlar girişken olur, çevreleri geniş olur, avukatlar ağzı çok iyi laf yapan insanlardan oluşur diyorlar. Ben çok isteyerek seçtim bu bölümü ve hukuk öğrencisi olmadan önce özgüven olarak çok daha kötüydüm. Son iki senedir açıldım diyebilirim hem ailemden başka bir şehre geldim baskıdan uzaklaştım ciddi ölçüde. Bunun da payı çok oldu.

Önerilerinizi mutlaka uygulayacağım çok teşekkür ederim
 
İnsanlara üstünlük taslamak gibi değil de toplumda saygı duyulan, fikirleri daima önemsenen biri olmak istiyorum aslında. Mesela benim önerilerim dikkate alınsın, değerli bulunsun istiyorum. Toplumda malesef böyle bir algı var. Cazgır olmayan, ağzı laf yapmayan insana çok da değer verilmiyor
Aslına bakarsanız aynı alanda okuyoruz ve hem benim için hem de arkadaş çevrem için bu şekilde “yırtık”,”cazgır”,”kurnaz” meslektaşlarımız oldukça itici. Aynı şekilde dersimize giren proflara göre de ucuzluk ve avamlık. Hatta geçen kendi bürosunu kuran bi arkadaşımla karşılaştık, cazgır bi tip. Müvekkil topladığını zannediyor ama mezun olduğu okula göre dönüp göz ucuyla bakmaması gereken ne kadar dosya varsa hepsini toplamış. bana saatlerceeeee özgüvenli olmak ve ağzının laf yapmasından bahsetti, suratına kahkaha patlatmamak için kendimi zor tuttum ve derhal bi bahane uydurup yanından kaçtım. Bomboş bir insandı zira. Diyeceğim o ki ağzınız laf yaparak kendini dikkate aldıramazsınız. İnsanlar karşısındaki insana bilgisi ve ahlakı kadar saygı duyar. Tabi ki bunları geliştirmenizi öğütlemeyeceğim tutup da size ama bunları karşı tarafa yansıtabilmeyi başarırsanız belki tarif ettiğiniz insanlardan olabilirsiniz
 
Bizim sınıf 300 kişi. Hoca soru sorduğunda bazen el kaldırıp cevap veriyorum. Ama heyecanlanıyorum tabi o esnada çünkü dediğim gibi çok kalabalığız.

Gittiğim bir cafe, mağazada da görevliyi çağırıp konuşurum mesela derdim problemim neyse anlatırım. Sadece dediğim gibi istediğim kadar rahat olamıyorum. Bence sosyal fobi değil de çekingenlik var
O zaman sosyal fobi değil çekingenlik de çok fazla ortama girerek toplum önünde konuşarak atlatılabilir
 
Ben de senin gibiyim biraz. Ama bu liderlik isteğinden vazgeçmelisin bence. Zaten bu istendiğinde olacak bir şey değil ki.
İsteklerin daha gerçekçi ve mantıklı olsun. Böyle şeyleri önemseme bile. Mesleğinizi hep beraber o cazgırlarla yapmayacaksınız sonuçta. Ama onlardan birkaç şey kap. Nasıl giriyorlar konuya, insanlarla iletişimleri nasıl, jest mimiklerine kadar analiz et, faydası olanları kendinde uygulamaya çalış. En fazla böyle olur sanırım.
Benim de hukuk okuyan yakın bir arkadaşım var ve kendisi biraz o cazgırlardandır :) lider ruhludur, burcu bile aslan mesela. Çok istedim ona benzeyemedim, ama ondan öğrendiğim çok şey oldu. Galiba bu gerçekten doğuştan gelen bir şey.
 
Kaygı bozukluğu olabilir. Nefes egzersizleri ile bunun üstesinden gelirsiniz.

Önemli olan hoca soru sorduğu zzaman cevaplamanız değil, hoca gibi ders anlatıp anlatamamanız?
 
Bence hicte ozguven eksikligi filan yok sende. 300 kisinin onunde herkes heyecanlanir cevap verirken. Yeni tanistigin herkesle 40 yillik arkadas gibi konusmazsin genelde. Arada oyle denk gelir, frekans cok iyi tutarsa.


Artik ukelaligi ozguven zanneden insanlar var.. boyle olacagina suan cok iyi durumdasin..
 
İnsanlara üstünlük taslamak gibi değil de toplumda saygı duyulan, fikirleri daima önemsenen biri olmak istiyorum aslında. Mesela benim önerilerim dikkate alınsın, değerli bulunsun istiyorum. Toplumda malesef böyle bir algı var. Cazgır olmayan, ağzı laf yapmayan insana çok da değer verilmiyor
İlla ki cazgır olmana gerek yok cnm ben arkadaş grubumun başıydım mesela ne olsa herkes benle konuşurdu . Bir sorun varsa benle birlikte çözerdi bunu insanlara güven duygusu vererek de başarabilirsin. Cazgır olmana gerek yok dediysemde ben ne kendimi ne arkadaşlarımı ezdirmem mesela. Okulun başında sessiz sakindim bende özel okul ortamında bir kaç kişi ilk yıllar herkesi aşağılardı ben dahil yaptılar yani.4 yıla geldiğimizde hepsi ben ne tavsiyede bulunursam yapardı . Bilirlerdi ki ben uzakta olsam kendilerine kötü birşey tavsiye etmem.
 
Bana daha çok utangaç gibi geldin. Olabilir, bu zamanla aşılabilecek bir şey. En iyi yöntem de korkunun üstüne gitmek. Daha çok gençsin, korkunun üstüne gitmek için çooook zamanın var. İnsanlarla tanışacaksın, bir çekineceksin, iki çekineceksin, zaman geçtikçe tabiri caizse bu konuda kaşarlanmaya başlayacaksın. İnsanların arasına karışmazsan, bu sanki çok büyük ve zor bir şeymiş gibi görünmeye başlayıp, utangaçlığını arttırabilir. Okul dışında sosyal faaliyetlerde bulun. İçten içe çekingenliğinle boğuşsan da devam et.

Bir de insanları gözünde çok büyütme, kimse mükemmel değil. Hakkında ne düşündüklerinin çok önemi yok, zira herkes seni sevmek zorunda değil. On kişiyle konuşursun, seni sadece biri sever, onunla arkadaş olursun. Normal olan bu. Seni tanıdıkça sevsinler, ilişkiniz tanıdıkça gelişsin, insanlara ve kendine biraz zaman ver.

Bunun dışında yeni tanıştığın insanlarla uzun zamandır tanıdığın insanlarla konuştuğun kadar rahat olmaman da normal. Daha yeni gördüğü insanla "kanka" moduna girenlerde asıl problem. Öylelerinin ilişkileri daha kısa sürüyor inan. Temkinli yaklaşmak, yavaş yavaş açılmak daha güzel. Göz kaçırma utangaçlığının da zamanla geçeceğine inanıyorum. Bu biraz hayatta pişmenin sana kazandıracağı bir şey. İyi bir avukat olmak için de geçerli. Stajın, yeni işin, adliye koridorları, her türlü insanla karşılaşmak seni biraz biraz pişirecek.
 
Back
X