- 1 Kasım 2017
- 1.739
- 4.978
- 88
- 30
- Konu Sahibi Purple2295
-
- #1
Korkunc geliyor yasamak bana artik. Hic zevk alamiyorum yasamaktan
oncelikle sakin olmalisin hayat korkunc degil.. bazen zorluklari olan bazen cok guzellikleri olan bize verilen bir suredir hayat.. insanoglu herseyi atlatabilecek bir yaratilista ama psikolojik rahatsizliklarda cok normal.. grip olmak gibi bir sey bu ayiplanacak bir sey degil.. guzelce bir yardim al psikologtan eger maddi durumum yok diyorsan ya da cevre baskisindan cekiniyorsan sana bir kitap tavsiye edeyim guzel kardesim... kitabin adi hayati yediden kesfedin jeffrey e. young- janet s. klosko bunlarin serisi var bir yerden baslayabilirsin.. unutma ki sen cok guclu bir kadinsinKorkunc geliyor yasamak bana artik. Hic zevk alamiyorum yasamaktan
insanlara yerinde ve zamanında cevap veremediğin için, beyninde olayı canlandırıp canladırıp, gerçekte söyleyemediklerini orda söylüyorsun...hatta olaylar her aklına geldiğinde farklı farklı cevaplar veriyorsundur...Baslikta yazdigim gibi derdim psikolojim. Artik bu huya dayanamiyorum nerdeyse hic huzur denilen bir sey yok bende. Beynim surekli takinti halinde kavga ediyor. Biri bir laf etsin, ya bir haksizliga sahit olayim uzerindrn gunler yillar gecsede beynim surekli o insanlarla kavga ediyor. Cok hassasim. Şimdiye kadar gerçek hayatda pek kötü insanlarla karşilaşmadım ama bir gün pisliğin biriyle kavga etmekten, katil olmaktan çok korkuyorum. İnsanlardan korkuyorum artık. Bazen uzerimde bicak, biber gazi gezdireyim bir gun biri zarar verirse kendimi koruya bileyim diye dusunuyorum. Ya hu bu nasil huy bu nasil ic ses diyorum kendime neden bu kadar hassasim, neden bu kadar korkuyorum. Ben nasil huzurlu olacagim. Bir insanin beyni surekli tartisir mi? Benim ki susmuyor
Cevap vermek bile fayda etmiyorinsanlara yerinde ve zamanında cevap veremediğin için, beyninde olayı canlandırıp canladırıp, gerçekte söyleyemediklerini orda söylüyorsun...hatta olaylar her aklına geldiğinde farklı farklı cevaplar veriyorsundur...
Tesekkur ederimoncelikle sakin olmalisin hayat korkunc degil.. bazen zorluklari olan bazen cok guzellikleri olan bize verilen bir suredir hayat.. insanoglu herseyi atlatabilecek bir yaratilista ama psikolojik rahatsizliklarda cok normal.. grip olmak gibi bir sey bu ayiplanacak bir sey degil.. guzelce bir yardim al psikologtan eger maddi durumum yok diyorsan ya da cevre baskisindan cekiniyorsan sana bir kitap tavsiye edeyim guzel kardesim... kitabin adi hayati yediden kesfedin jeffrey e. young- janet s. klosko bunlarin serisi var bir yerden baslayabilirsin.. unutma ki sen cok guclu bir kadinsin
Evet genlerle alakalı bence de babamda böyleydi herkes 3gun yas tutuyorsa o 30gun tutardıBence tedavi ol.Kendimiz atlatırız diye düşünüoruz ama olmuyo.Sen inanmasanda geçmişde yasadıgın hayal kırıkları uzuntuler sebep oluo bu duruma bide genlerle ılgılı oluyuzden guzelce tedavı ol ılerlemeden en azından.
özel olmayacaksa sormak istiyorum koparma alışkanlığınızdan vazgeçebildinizmi peki? ve tedavi olup ilaç kullanarakmi oldu?İlaç kullan diyecem pek bir etkisi olmuyor bende yaramadı kendi kendime yenmeye çalıştım saç koparma alışkanlığımi, sürekli geçmişi düşünüp acı çekme huyumu mutluyken bile aaa şu olmuştu deyip mutsuz olabilmeyi şimdi herkes yatağına çekilince çok doluysam oturup ağlıyorum rahatliyorum kimsenin yanında yapmamaya çalışıyorum bir yere kadar sırtın sıvazlaniyor sonra siradanlasiyor bir dene kendinin doktoru ol psikoloğa git ilaç kullanmak yerine
Lütfen tedavı olun guzel bı doktor bulun.Çok zor bı hastalık.Hayatını senden calıo resmen bılıomusun.Lütfen hanımefendı kendınız halledemezsınız.Evet genlerle alakalı bence de babamda böyleydi herkes 3gun yas tutuyorsa o 30gun tutardı
Canım ben bir çok şeyi yendim konu açan arkadaş için yazdım benim durumumum(bipolar) tedavisi pek yok sonu hep intihar alıştim kendime yaşadıklarımdan kaynakli biliyorum tabi genlerde destekleyinceLütfen tedavı olun guzel bı doktor bulun.Çok zor bı hastalık.Hayatını senden calıo resmen bılıomusun.Lütfen hanımefendı kendınız halledemezsınız.
Dün gece tam 1,5 saat eski dertlerimi gözden geçirdiğim için uyuyamadım. Ve bu günlük rutinim. Lisede yediğim kazıklar, üniversite kazıklarım, neden bunu demedim neden bunu yapmadım diye düşünmeler, ailevi problemlerim.... her gün bunları bir süre düşünüp mutsuz olurum. Hatta bir derdimi düşünürken, onu unuttuysam, ben neyi dert ediyordum diye düşünüp onu hatırlayıp dert etmeye devam ederimBaslikta yazdigim gibi derdim psikolojim. Artik bu huya dayanamiyorum nerdeyse hic huzur denilen bir sey yok bende. Beynim surekli takinti halinde kavga ediyor. Biri bir laf etsin, ya bir haksizliga sahit olayim uzerindrn gunler yillar gecsede beynim surekli o insanlarla kavga ediyor. Cok hassasim. Şimdiye kadar gerçek hayatda pek kötü insanlarla karşilaşmadım ama bir gün pisliğin biriyle kavga etmekten, katil olmaktan çok korkuyorum. İnsanlardan korkuyorum artık. Bazen uzerimde bicak, biber gazi gezdireyim bir gun biri zarar verirse kendimi koruya bileyim diye dusunuyorum. Ya hu bu nasil huy bu nasil ic ses diyorum kendime neden bu kadar hassasim, neden bu kadar korkuyorum. Ben nasil huzurlu olacagim. Bir insanin beyni surekli tartisir mi? Benim ki susmuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?