Bu yazıyı bir hastane odasından yazıyorum. Yarım saat önce canım anneme ALS teşhisi kondu. Daha 3 gün önceye kadar adını bile bilmiyorduk oysa.
Bu hastalığın tedavisi yok. Şimdilik kollarında güç kaybı var.
doktorların dediğine göre bir süre sonra ellerini kullanamayacak.
sonra bütün vücuduna yayılacakmış.
konuşamayacak, yemek yiyemeyecek.
Bütün bunlar olurken çevresindeki her şeyi duyacak anlayacak, ama tek bir kasını bile hareket ettiremeyecek.
52 yaşında daha. Kızının düğünü olacaktı bayram sonu.
Oğlu daha lisede.
Şu anda yanında ben varım.
söyleyemedim ona.
Nasıl söylenir ki?
Ben ki o kadar soğukkanlı davranırım her durumda.
Ama şu anda kendimi zor tutuyorum.
Bu hastalığın tedavisi yok. Şimdilik kollarında güç kaybı var.
doktorların dediğine göre bir süre sonra ellerini kullanamayacak.
sonra bütün vücuduna yayılacakmış.
konuşamayacak, yemek yiyemeyecek.
Bütün bunlar olurken çevresindeki her şeyi duyacak anlayacak, ama tek bir kasını bile hareket ettiremeyecek.
52 yaşında daha. Kızının düğünü olacaktı bayram sonu.
Oğlu daha lisede.
Şu anda yanında ben varım.
söyleyemedim ona.
Nasıl söylenir ki?
Ben ki o kadar soğukkanlı davranırım her durumda.
Ama şu anda kendimi zor tutuyorum.
Umarım şifa bulur. 
