• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Derin düşünen çocuk

sandriyon sandriyon Bende dini kurslara gittim ve daha cok sorgulamaya basladim hatta tanidigim hocalar beni daha cok dinden soguttu. Hem o yasta ateist olsa ne yazar? Kimse zorla dindar felan olamaz, zaten bu kurana aykiri lakin dinde zorlama yok. Ayrica gözlemledigim kadariyla cogu akilli imam hatipliler bir dönem ateist veya deist oluyorlar, bence olmasi gerekende bu kendini ve cevaplari bulana kadar bi dönem bence..
 
sandriyon sandriyon Bende dini kurslara gittim ve daha cok sorgulamaya basladim hatta tanidigim hocalar beni daha cok dinden soguttu. Hem o yasta ateist olsa ne yazar? Kimse zorla dindar felan olamaz, zaten bu kurana aykiri lakin dinde zorlama yok. Ayrica gözlemledigim kadariyla cogu akilli imam hatipliler bir dönem ateist veya deist oluyorlar, bence olmasi gerekende bu kendini ve cevaplari bulana kadar bi dönem bence..
Dediklerinizi anliyorum ama sanirim kendimi yanlis ifade ettim :110:
Anlattikca batti durumuna dusmemek ve konunun disina cok cikmamak icin.. Cocugun sorularinin cevabini dogru yerde bulmasi gerektigini dusunuyorum
Yani mutfagi, yemek yapmayi pasta corek yapmayi ogrenmek isteyen gidipde taekwondo salonunda cevabini bulamaz demi.
Umarim dogru yerde bilinclenir
 
Ben direk kardeşime yeğenimi boksa göndermesini önerdim. İçinden çıkılmaz düşüncelere girmiş. Bedenine odaklanırsa, düşüncelerden biraz uzaklaşır, normal çocuklar gibi olur diye düşündüm. Çocukken bende düşünürdüm ama düşünmek beni hasta etmezdi, yeğenimi hasta ediyor. Davranış bozuklukları, tikler, korkular gelişiyor. Sorularına cevap bulmak onu tatmin etmeyecek bence, çünkü hiç bir şeyin net bir cevabı yok. Ne okursa, ne anlatılırsa sorgulamaya devam edecek. Boks sporu tam tezzat bir şey. Biraz karnındaki, çenesindeki acıya odaklamır. Bedeninin bilincine varır, azıcık düşünceleri onu rahat bırakır diye düşünüyorum. Aksi taktirde kafasında tonlarca yükle gezmeye devam edecek.
Spor iyi olur.Kanalize olur.Dusunceleri dagilir.idialize olur.Ama boks cok kaba ve kuralsiz.Tekvando onerimdir.Maclara katilir.
 
Bizim evde de konu bir kaç gündür ilk insan..Bebekken kim baktı? Hamile olup Havva’yı mu doğurdu? 7 yaşında oğlum ve anlayabileceği cümlelerle basitleştirerek anlatmaya çalışıyorum..
Böyle şeyler kafayı taktıkça karmaşıklaşır.Dikkatini ve enerjisini başka yöne kanalize etmek lazım, internet erişimi bir süreliğine tamamen veya kısmen kaldırmalı bence .. Sporla beraber sudoku bulmaca gibi beyni meşgul eden şeylere alıştırılmalı ..Boş kaldıkça düşünüyor olmalı...
 
Tabiki dini konular konuşuluyor, bilgi anlamında her türlü ihtiyacı karşılanıyor. Sevilen, ilgilenilen bir çocuk. Biz de elbetteki dini, felsefi konulara kafa yorduk bilgi birikimimiz var. Sorun yeğenimin kendisini farklı bir boyutta hissetmesi. Bu ona anlatılanlar veya anlatılmayanlar ile ilgili değil. İki üç yaşından beri garip bir ruh hali içinde. Kötü kokular alıyor mesela. Burnunu kapatıp geziyordu bir ara. Her şeyin kötü koktuğunu söylüyordu. Yanında kimseyi oturtmuyordu. Pis falanda değiliz. Hani öyle zannetmeyin. Basit sebeplerden öfke nöbetleri, eşyalara zarar verme gibi davranışları oldu. Ayrıca nefesini tutmak gibi bir davranışıda vardı, neyse ki onu artık yapmıyor. Zor işte, çok zor bir çocuk.
Of..kotu koku deyince..olasilik adli kitaptaki sizofren geldi.Elbetteki oyle demiyorum.
Gerceklikten uzaklasma durumu var mi ,ne durumda kontrol edin.
Psikiyatr götürün sikayetler arttikca.
Spor ,bir hobi kursu.Kucuk dualar okuturum yada okurum onun icin ben olsam rahatlamasi icin.Cunku huzursuz.
 
Yorumunuz için teşekkür ederim. ayrıca tespitiniz de çok doğru. Yeğenim anne baba ayrılınca erkenden olgunlaşmak, hayatı sorgulamak zorunda kaldı. Şimdi de depresyon içinde mutsuz ve içine kapandı. Gerçekte olmadığını, kimsenin olmadığını, büyük bir yokluğun var olduğunu hissediyor. Bazan bir insan şoka girer de bir tokat kendine getirir ya. Bende onu günlük yaşama geri döndürecek bir çare arıyorum. Boks düşüncesi iyi gibi gelmişti ama ortamı çok kötüymüş. Trabzon da da durum farklı değildir herhalde.
Depresyon yasiyor bu cocuk bence yaa.Depresyonda bu anlamsizliklar olur.O anlamsizliklar cok ruh acitir.
 
Of..kotu koku deyince..olasilik adli kitaptaki sizofren geldi.Elbetteki oyle demiyorum.
Gerceklikten uzaklasma durumu var mi ,ne durumda kontrol edin.
Psikiyatr götürün sikayetler arttikca.
Spor ,bir hobi kursu.Kucuk dualar okuturum yada okurum onun icin ben olsam rahatlamasi icin.Cunku huzursuz.
Gerçeklikten kopukluk yok. Ama iki üç yaşlarında bir meleğin onu takip ettiğini söylemişti. Sürekli başının üstünde beklediğini, onu korumaya çalıştığını söyleyip duruyordu. Bazan da onunla oynuyordu. Ama psikoloğa bunlar anlatıldı. Öyle bir tanı konmadı. Sadece dürtüleri kontrol etmede bir sorun yaşıyormuş.
 
Bizim evde de konu bir kaç gündür ilk insan..Bebekken kim baktı? Hamile olup Havva’yı mu doğurdu? 7 yaşında oğlum ve anlayabileceği cümlelerle basitleştirerek anlatmaya çalışıyorum..
Böyle şeyler kafayı taktıkça karmaşıklaşır.Dikkatini ve enerjisini başka yöne kanalize etmek lazım, internet erişimi bir süreliğine tamamen veya kısmen kaldırmalı bence .. Sporla beraber sudoku bulmaca gibi beyni meşgul eden şeylere alıştırılmalı ..Boş kaldıkça düşünüyor olmalı...
Su doku daha kötü ya. Birde çözemeyince afakanlar basacak. Bende öyle oluyor.
 
Lisedeyken uzun zamandır boksla uğraşan bir sınıf arkadaşım vardı. Gerçekten çok düzgün bir çocuktu, hem çok efendiydi öyle şiddete meyilli bir tip değildi hem de sigara dahi içmezdi. Zaten eğer istemiyorsa ilgisini çekmiyorsa boksa da gönderseniz çevresi daha elittir diye curling'e de başlatsanız bir işe yaramaz. Beni ilkokuldayken kimbilir hangi motivasyonla eskrime göndermişlerdi. İlgi alanıma girmediği, heveslenip kendim tercih ettiğim bir dal olmadığı için hayatıma hiçbir olumlu etkisi olmadı. İlk fırsatta da bıraktım. Bir tip kılıca epe dendiği bir de galiba ilk hamleden önce hangart diye bağırıldığı dışında hiçbirşey hatırlamıyorum şuan üzerine.

Eğer yeğeniniz varoluş üzerine düşünmekten hoşlanıyorsa çocuklar için felsefe dersleri veren çok güzel kurumlar var. Öyle bir kursa gitmesini teklif edin. İnternetten kim olduğu belirsiz insanların ordan buradan alıp ortaya karıştırdığı kadarını öğreneceğine, alanda bilgili insanlarla yaşına uygun okumalar yapsın. İnternetten yeni birşey duyduğunda bunu götürüp üzerine tartışabileceği biryer olsun. Sistematik düşünmeyi öğrensin. Eğer gerçekten ilgi alanına giriyorsa 3. Bir spor kursuna başlamaktan daha mutlu eder ve daha verimli olur onun için bu tarz bir kurs.
Teşekkürler yorumunuz için. Çivi çiviyi söker, bu da çözüm olabilir. Bir araştıralım bakalım.
 
Ama işte bu sorgulamayı, gelişmeyi engeller

Yani babanız o kitap kötü demiş atmışsınız sınırı çizmişsiniz hayatınıza

Babanız benim babam olsa idi evet o kitap doğru deseydi de ona inanacaktınız

Oysa olması gereken farklı görüşler olduğunu ve çocuğun da kendine ait bir görüşü olabileceğini söyleyip bunu geliştirmesini desteklemek

Tek tipleşmek iyi bir şey değil ki

Mesela var olanı gerçek olanı kitapla öğretin demişsiniz de gerçek olan nedir

Bırakın dini felsefik farklılıkları aynı dine inandıklarını hatta o dinin alimi olduklarını söyleyenler bile farklı yorumluyor bir çok şeyi

Yani gerçek olan bir şey yok ki yahut gerçek tek ise de herkes farklı açılardan bakıp farklı görüyor

Çocuk da bunu öğrenme aşamasında onu tek mutlak doğruya yöneltmek onu köreltir

Bakin hanfendi ben yazimda yazmismiyim tek gercek vardir diye. Bende biliyorum icerigine girince farkli farkli seyler oldugunu.
Ailem Allah in varligina inandigi icin oyle soyledi. Bende cocuguma inandigim seyi soylerim. Icerigini karistirmak ona duser. Ailem benim icerikte ne arastirmadigima karismadiki. Babamin ne demesini bekliyorsun 9 yasinda ve sene 94 yilinda bi soylermisin.
Konu sahibide neye inandigini bilmiyor dedi. Bende ailesinn Allah a inaniyorsa yada neye inaniyorsa iste onu kitaptan vs nerdense anlatip gercegini gostersin icerigini karistirmakta cocuga duser.
 
Son düzenleme:
iyi de artik cocuklar okuduklari kitaplari da sorguluyor
hatta bizim aoylediklerimizi de sorguluyor
benim 9 yasindaki oglum sen inaniyorsun diye bende inanmak zorunda degilim anne diyor
her cocuk bir degil ve sorgulamasi da kotu birsey degil
siz babaniza inanmayi tercih etmissiniz o sizin dogrunuz olmus ama herkesin dogrusu da sizinkiyle bir degil neticede

Ayni seyi yazmissinizda ben sorgulamak kotu demedim ki cocuk birseye inanmiyor gibi bahsetmis konu sahibi. Bende inanclari neyse onu kitapla ve ornekle anlatip icerigini karistirmaninda coxuga ait oldugunu anlatmaya calistim ama yanlis anlasildim galiba. Ben benim dogrularimla herkesinki bir gibi bi aciklamada bulunmadim.
Sizin cocugunuz anne biz maymundan mi geldik Allah var mi derse ne cevap verirsiniz.
Allah in varligini soylemezmisiniz. Sonrasinda tabiki cocugunuzun sizi kabul etip etmemsi sizin dusunceniz.
Ben konu sahibi yegenin boslukta olmasindan rahatsiz oldugu icin inandiginiz gercegi soyleyin dedim.
 
Daha çok küçükler dini anlamazlar deyip erteliyoruz belki ama çocuk dünyada neden varolduğunu sorguluyorsa ki bence bu çok güzel bir şey; ona mantıklı açıklamalar yapan ateistleri çok zeki bulabilir, hayranlık duyabilir. Etrafında ona İslamı anlatacak bilgili insanlar olmayabilir, Kuran okumaya başlayabilir bence Türkçe mealinden. Her insanın zeka yaşı farklıdır bende ilkokuldayken sınırlı beynimizle sınırsız evreni nasıl algılıyoruz diye düşünürdüm,şimdi biliyorum ki gözümüz belli frekans haricindeki ışıkları göremiyor, kulaklarımız belirli frekans aralıklarında duyuyor. Evrenin sonsuz olduğunu anlatmışlardı fen dersindeyken. Dini sorgulamayan insan yoktur, çünkü inanan, inanmayan, neye inandığını bilmeyen bir sürü insan var ve çevremizden etkileniyoruz. İnsanın sınırlarını anlatabilirseniz, gördüğü şeyleri izah edebilse de bunun bir benzerini yapamayacağını, hiçbir şeyin anlamsız ve boş olmadığını anlatabilirseniz belki sorgulamayı başka yöne çekersiniz. Bunun dışında ateizm dolayısıyla boş boş yaşıyoruz, bir sorumluluğumuz yok duygusu, yaşam sevincinden, ahlaki davranışlardan uzaklaştırıyor gençleri. İnsanın hayatını düzenleyebileceği kurallar mevcut dinimizde oysa inanmayan insan için bu düzen yoktur, ne yazık ki kaos içinde kaybolan hayatlar oluyor inançsızlığın sonucu. Zaten gerçekten sorgulayan her insan Allah'ın varlığını ve birliğini kabul etmek zorunda kalır. Yoksa herşey tesadüfen oluştu gibi saçma sapan bir argümana inanmak için ciddi anlamda beyni kullanmamak gerekir. Sen oturduğun yerden kalkmak için bile bir sebep arıyorken (su içmek vs) koskoca evrende herşey tesadüf, herşey sebepsiz ve amaçsız demek beyne hakaret...
İnsanın iyi ve ya kötü olması dolu veya boş yaşaması, ahlaklı ve ya ahlaksız olması dindar olup olmamasıyla ilgili değildir. Neler duyuyoruz....
 
Aslinda sorgulamak, derin konulara takilmak normal yada birazda karekter meselesi. Bende cocukluktan beri her seyi sorgulardim ve cevap alamazdim, hatta cogu kez günahtir, daha kücüksün diye gecistirilirdi. Tabi almanyada bir türk müslüman olarak yetismek dahada baska sorular getiriyor, o yüzden bende hep mutsuzdum ama bu zamanla degisiyor...bende uzun sürdü ama gercek ergenlik yasi bana göre 40 o yüzden rahatim yani ;-)
Ama diger anlatiklariniz, tik mi desem artik onlar biraz düsündürüyor...benim yegenim otist (asberger syndrom) ve onunda degisik "tikleri" var...öyle bisey olabilir mi diye aklima geldi?
Otistikmi demek istediniz.
 
Anne baba birbiriyle bosanmis olabilir fakat suan nasil davraniyolar cocugun bu hal ve hareketlerine..? :110:
Bakin size kendi dusuncemi soyleyim. Cocuklara orf ve adetimizi ogretirken dini egitimini es geciyoruz
Okulda verilen dini egitim nasil bilmiyorum ama eger o cocuk din kursuna gonderilmis olsaydi bu yasta boyle seylerle gelmezdi.
Kizim 7 yasinda, 6 yasinda iken hafta sonlari dini kurslara basladi.
Ve ben yaz tatilinde turkiyeye geldigimde ayni yasitlari olan (akrabalardan ornek veriyorum ozellikle) cocuklar daha dininin ne oldugunu bilmiyorlar bile :eek: yani bilincsizce yasiyolar
Ben bu cocugun zeki oldugunu dusunuyorum. Ki bu yasta bosluga dusebilmis anlasilan etrafindakiler de onu bilinclendirmeyince kendi capinda arastirma yapmis
Sorgulamak kötü bir şey değil. Sorgulayan insanlar eninde sonunda doğruyu bulur. Sorgulamadan kabul etmek, tornadan çıkmış gibi bir örnek insan yetiştirmek daha yanlış. Bu konu fazla gitmez, mune kapatır gibi geldi bana.
 
Sanırım çoğu çocukta bu sorgulama donemi erken yada geç yaşanıyor.9 yaşındaki kizimda da bunu yaşıyorum.Bildigini anlatmakta çok kolay olmuyor.Kelimeleri doğru seçmeye,kafasını daha çok karıştırmadan yasina uygun şekilde açıklama yapmaya gayret gösteriyorum.
Benimde o dönemlerde başlamıştı,ergenlik boyunca devam etti...
Allahi kimin yarattığı sorusu,dünyaya sadece yeme-uyuma-üreme icin gelmenin anlamsizligi,binlerce kişiyi işkenceyle öldürenlerin bile alabildiği en ağır cezanın sadece tek bir canı ile ölüm olabildiği ve bunun adaletsizliğin dibi olduğu düşüncesi...
Zamanla ,okudukça,araştırdıkça,parçaları birleştirdikçe oturuyor birşeyler ,inanma yada inanmama durumu netlesiyor.Rahatliyorsun.

Umarım yaşadığı bu süreç onu kendi için en doğru olana ulaştırır.Aileye çok iş düşüyor.Konusup birlikte hareket etmeleri gerekir.
 
Back
X