Dermatofaji (parmaklarını yeme)

Spizella

Realist
Pro Üye
27 Ağustos 2017
15.852
35.805
Merhaba herkese
3 yaşında bir kızım var 5-6 aydır arada tırnaklarını koparıyordu 1.5- 2 aydır parmak ucundaki etleri de yemeye başladı

Hatta bazı parmaklarının kenarları yara oldu. Eline kolonya dezenfektan sıktığımda haliyle çok acıyor diye ağlıyor.

Eli genelde hep ağzına gitmeye başladı.
Sürekli uyarmak davranışı tetikler diye yapma demiyorum görünce başka şekilde ilgisini dağıtmaya çalışıyorum ama yine de yapıyor.

Biraz araştırdım, stresli durumlar tetiklese de aslında yalnızca stres kaynaklı değilmiş.

Oral dönemde emme ihtiyacı giderilmediği için olabilir diyorlar. 21 ay anne sütü aldı (kolaylıkla bıraktı), 17 ay emzik kullandı, hala günde 1 kere biberonla mama içiyor.

Bir diğer seçenek de genetik yatkınlıkmış. Ben çocukken tırnaklarımı yerdim (bildiğiniz koparıp yutardım) hala çok hafif düzeyde yapıyorum stres altındayken ama bu şekilde ellerim zarar görecek gibi değil. Şeytan tırnağı falan çıkarsa onları koparırım.

Erkek kardeşim yani dayısı tırnak etlerini hala yer onun da eli sürekli ağzındadır (yaş 26) ama başka şehirde yaşadığından kızım ondan görerek öğrenmiş olamaz.

Benzer sorunu yaşayan var mı? Çözüm önerilerine açığım.
 
Siz arada farkında olmadan bu davranısı sergilediginizde cocugunuzda sizi rol model olarak almıs olabilir mi? Psikolojik etkileyen bir olay varsa onun etkisine de girmis olabilir. Sadece stres degil buna korkuda eklenebilir.

“Parmaklarını ağzından çek” gibi uyarılar yapmadan çocuğun dikkatini herhangi bir etkinliklere vermesini sağlayabilirsiniz... oyun oynamak, resim yapmak gibi...

Fakat bu durum devam ederse davranıs iyice kalıplasmadan uzman destegi alınabilir.
 
Tabiki benden görmüş olabilir ama bende şu an alışkanlık seviyesinde değil, kreşe başlamasıyla zaten iyice arttı. Yeni bir kişiyle, durumla ya da ortamla karşılaştığında ilk yaptığı şey parmaklarını ağzına sokmak. Kendini böyle rahatlatıyor sanırım.

Benim hayatım boyunca hep değişik tiklerim oldu, burnumu hareket ettirmek, boğazımı sürekli temizler gibi yapmak, üniversite sınavına hazırlanırken ders çalıştığım zamanlarda kirpiklerimi ve kaşlarımı fark etmeden koparmak (babamda da kaş koparma var mesela), konuşurken bacağımı sürekli sallamak tırnak yemek vs gibi.
Benim biraz heyecanlı olmamdan kaynaklı mesela çoğu. Stres altında kontrolümden çıkıyordu ancak artık neredeyse hiçbirini yapmıyorum. Yaşadığım için bildiğim tek şey ne kadar biri ya da kendim yapmamalısın dese daha çok yapıyor olduğumdu.
 
Çocuk çevresinde gördüğünü örnek alır. Böyle şeyleri yapacaksanız bile yanında yapmayın . Tırnaklarına acı one sürün inşallah yemeyi bırakır . En nefret ettiğim ve iğrendiğim bir davranış . İlerlememesi için önlem alın. Şimdi bazıları kızacak o yaşta çocuğa oje sürülür mü diye ama saçma sapan kırmızı oje bile süren varken sağlık için sürülmeli bence .
 
Merhaba. Bir arkadaşımın çocuğu da aynı problemi yaşadı. Hatırladığım kadarı ile eczaneden "Acı oje" alıp çocuğunun tırnaklarına sürünce bu sorunu aşmışlardı.
 
Tırnak yemek genetıktır. Bir doktorla görusun bence.
 
Merhaba. Bir arkadaşımın çocuğu da aynı problemi yaşadı. Hatırladığım kadarı ile eczaneden "Acı oje" alıp çocuğunun tırnaklarına sürünce bu sorunu aşmışlardı.
Bir psikologun yazısını okudum gece, bu defa parmağını bırakıp dudağını vs yapmaya başlayabiliyorlarmış. Yani sadece hedef değiştirmiş olurum diye de endişe ettim açıkçası.
Bunu kime sormak lazım uzman dediğimiz kim olabilir
 
Keşke kendim farkında olsam :) farkındayken yapmıyorum da bazen bilgisayar başında çalışırken falan arada ben de tırnak yerken yakalıyorum kendimi. O kadar iyi gözlemciler ki zaten o hep şahit olmuştur malesef.
 
Çok geçmiş olsun . Ben çocukken ellerimi ağzıma götürüyormusum . Hatta doktora gittigimizi bile hatırlıyorum . Çocuk psikologuydu sanırım . Biraz oyun oynuyordum biraz sohbet hoşuma da gitmişti :) Bir süre gittim sonra geçti . Şu anda tırnaklarım çok sağlıklıdır . Uzman yardımı size de iyi gelecektir . Her ne kadar genetik bir aktarım da olsa psikolojisinin dışa vurumu diye düşünüyorum.
 
bana yıllarca tırnaklarını yeme diye milyon kere söylenmiştir. rahmetli annem çok kızıyordu.
bence de şu anda ruhen yaşadığı bir şeylerin davranış olarak dışa vurması. muhtemelen de kaygı ve stres gibi geliyor.
 
Tırnaklarını yemeye başladıktan sonra alışkanlık haline dönüşünce işi daha da ilerletmiş gibi görünüyor.
Benim kızımda da tam bu yaşlarda başlamıştı. Koyu renk oje sürdüm tırnaklarına, alışkanlığı bırakana kadar çıkan yerleri sürekli tazeledim sonra unuttu gitti. Bi dene derim
 
değersizlik duygusu olarak okumuştum bir yerde. umarım halledersiniz
 
Çözülmeyecek bir sorun değil belli ki ilgileniyorsunuz . Yapma diyince daha çok yapıyor insan o konuda da size hak veriyorum .
 
Bunu şimdi kesebilmek için doktor desteği mutlaka alın ya. Ben 25 yaşıma kadar yaptım bunu. Sızım sızım sızlardı. Düğün zamanı bıraktım sonra stres oldum işte yine başladım. 2 yıldır kalıcı oje kullandığım için bunu yapmayı bıraktım cok mutluyum. Oje vs sürerseniz belki hosuna gider bırakır. Daha çok küçük
 
Merhaba. Bir arkadaşımın çocuğu da aynı problemi yaşadı. Hatırladığım kadarı ile eczaneden "Acı oje" alıp çocuğunun tırnaklarına sürünce bu sorunu aşmışlardı.
Merhaba markası neydi acaba bende kızına kullandım aci oje yenemedi için fayda etmedi onunla bile yemişti kendimde denedim etkisi mi yok diye berbat tadı vardı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…