- 13 Haziran 2010
- 1.116
- 9
- 356
bencede bu ayrılık bir fırsat olsun lal iyi düşün düşüp bayılmana deyecek bir insan mı karşındaki? kimse deymez bana göre çünkü bize verilmiş emanetleri öbür dünyada allah soracak bu bedene vücuda nasıl baktık eziyet ettik mi diye... valla bacım bak çalışıyosun kocam olmadanda dururum ayaklarımın üstünde böyle üzüntülerle yaşamak istemiyorum mu dersin yoksa buda belki imtihanım madem hayatımı kocamın düşüncelerini değiştiremiyorum o zaman ben gemimin yönünü değişeyim hayata farklı bakıcam artık kocamı seviyorum onunla yaşlanıcam ve ailesine hassasiyetine göz yumucam kulak tıkıycam eltimin saçma bencilliklerine kocamın enayiliklerine boşvericem ömür kısa deymez üzülmeye kulak tıkıycam gözlerimi kapıycam yaşıycam evime taşımıycam kocamla bu konuda artık tartışmıycam diyebiliyosan inan bana lal psikolog danışman bile biryere kadar insan yeterki kendisi istesin ozaman herşey çözülüyor..
bak kendimden örnek vericem sana ben evlendik ilk 5 ay vajinismustum çok ağladım acı çektim bunu yaşamayan bilemez çok zor bir durumdur vajinismus ve kısa bir süre sonra psikoloğa gitmeye başladık ağlayarak geçti seanslar konuştukca ağladım bi takım ödevler egzersizler verdi bana bazen yaptım bazen yapmadım ama psikolog dediki tedavi olana kadar eşle yakınlaşmak acaba yendikmi diye denemek yasak yoksa daha kötü olusun başa sararsın dedi onu harfiyen dinledik 3-4 ay gittikten sonra artık gitmek istemedim çok kritik bi yerde olduğumu hissediyodum artık gitmicem ama ben ya ömür boyu vajinismuslu biri olucam yada bunu yenmişimdir belki ama farkında değilim hiç günlerce beynime telkinler gönderdim tvde izlediğim insanlardan tutta yolda gördüğüm yaşlı teyzeler vs. akrabalarım, arkadaşlarımı hep örnek gösterdim bak bu yapabilmişse bende yaparım ölen var mı olmuş mu yoo duymadım ee o zaman düşünsene bir bebek eğer bunu yenersem minicik bi bebeğim bile olabilir ama yenemezsem hiçbişey mutsuzluk sadece... ve lal özetle ben artık psikoloğa gitmediğim bir dönemde denedim ve yendim..
yani herşey bizim beynimizde bitiyor bide biraz inanç gerekiyo sen psikoloğa gitmekle ne kocanı değiştirirsin ne bu sıkıntılarından kurtulursun.. çözüm sensin çünkü sen istersen başka bir lal olabilirsin evliliğini kurtarmak önce kendin için bir iyilik yapmalısın ben psikoloğa derdimki kocam için yenmek istiyorum ağlayarak hayır dedi kendin için önce kendin için yenmeliyim diyceksin bunu dedim beynimle ve bitti..
bak kendimden örnek vericem sana ben evlendik ilk 5 ay vajinismustum çok ağladım acı çektim bunu yaşamayan bilemez çok zor bir durumdur vajinismus ve kısa bir süre sonra psikoloğa gitmeye başladık ağlayarak geçti seanslar konuştukca ağladım bi takım ödevler egzersizler verdi bana bazen yaptım bazen yapmadım ama psikolog dediki tedavi olana kadar eşle yakınlaşmak acaba yendikmi diye denemek yasak yoksa daha kötü olusun başa sararsın dedi onu harfiyen dinledik 3-4 ay gittikten sonra artık gitmek istemedim çok kritik bi yerde olduğumu hissediyodum artık gitmicem ama ben ya ömür boyu vajinismuslu biri olucam yada bunu yenmişimdir belki ama farkında değilim hiç günlerce beynime telkinler gönderdim tvde izlediğim insanlardan tutta yolda gördüğüm yaşlı teyzeler vs. akrabalarım, arkadaşlarımı hep örnek gösterdim bak bu yapabilmişse bende yaparım ölen var mı olmuş mu yoo duymadım ee o zaman düşünsene bir bebek eğer bunu yenersem minicik bi bebeğim bile olabilir ama yenemezsem hiçbişey mutsuzluk sadece... ve lal özetle ben artık psikoloğa gitmediğim bir dönemde denedim ve yendim..
yani herşey bizim beynimizde bitiyor bide biraz inanç gerekiyo sen psikoloğa gitmekle ne kocanı değiştirirsin ne bu sıkıntılarından kurtulursun.. çözüm sensin çünkü sen istersen başka bir lal olabilirsin evliliğini kurtarmak önce kendin için bir iyilik yapmalısın ben psikoloğa derdimki kocam için yenmek istiyorum ağlayarak hayır dedi kendin için önce kendin için yenmeliyim diyceksin bunu dedim beynimle ve bitti..