Dert yok ama bunalim cok

Merhaba kizlar. Dert degil sadece icimi dokeyim istedim. Hani herkes diyo yaa anlatacak kimsem yok diye iste onlardanim. Uzun olacak vakit ayirip okumak isteyen varsa buyursun
Ikiz 11 aylik 2 bebegim ve 8 yasinda bi oglum var. Ikizlerime nerdeyse simdiye kadar yalniz baktim. Yalniz derken es destegi olmadan degil esimin hakkini asla yiyemem gece demez uykusuzum demez mutlaka durmayani alir ilgilenir. Cogu zaman sen git yat dinlen der ama benim icim rahat etmez bebegi basinda birakmaya. Santiye isinde bi anlik dalginliga gelecek bi durum soz konusu olamaz o yuzden cogunlukla sen yat derim yinede cogunlukla uyumaz. Bende tak ederse uykusuzluk gider yataga duser bayilirim.
Sorunuma gelecek olursak. Once bildireyim 3 ay oldu tasinali. ikizlerimin buyumesinin verdigi yerinde duramama aglama, uyku, dis, ek gida yuzunden hafif kabizlik, buyugunun yalniz kalmasi, ev isi gucu, disari cikamama bi nefes alamama derken skildim. Biliyorum bi cok kisi evde durmaktan skildi ama evde bi saniyem yok. Surekli bebeklere 2 cesit gunluk corba yaninda pureler. buyugune kahvalti oglen yemegi aksam yemegi hazirla bulasigi yalasigi vs. Derken gunumun cogu mutfakta. Bebekleri doyur ev temizle toparla bi saniye oturmaya zamanim yok gibi. Buyuk oglana gelecek olursak yeni tasindigimiz icin ne arkadas cevresi var ne onu oyalayabilecek zamanim cocuk tv basinda cakildi. Ders yaptiriyorum ama tek ilgilenebildigim zaman bebekler ogle uykusundayken o oluyo. Beraber oyuncaklarla oynayalim desem bebekler uyuyoken. buyuk oldugu icin genelde oturdugu yerde oynamasini sevmiyo kovalamaca saklambac gibi ses cikaracak oyunlar tercihi. uyaniklarken de rahat vermiyolar. Daha akillari da ermedigi icin hep beraberde oynayamiyoruz. Ayni sehirde 2 ablam 1 gorumcem var ama virus mevzusundan kimseyle gorusemiyoruz. Bebeklerle beraber yalniz bi yere cikamiyodum ama en azindan esime birakip markete godebiliyodum artik o imkanim da yok. Buyugu evde yalniz kaldigindan ona uzuluyorum kendime vakit bulamadigimdan ona skiliyorum (yemek yemege tek vaktim aksam esim gelince yedigimiz yemek gun icinde ona bile vakit ayiramiyorum ayirmakta istemiyorum isler beni bekliyo psikolojisinden) bebeklerin derdi bi yandan. Artik kendimi ezilmis hissediyorum. Evden de cocuklardan da bunaldim. Gunlerdir disimi skarak uyuyorum bu yuzden basimda cenemde cok agriyo. Bu durumumu esimle paylasmayi dusundum ama vazgectim. Adam napsin isten aksam 7 de geliyo cocuklarla ilgileniyo evden cikamiyoruz bisey yapamiyoruz. Ben bebekleri uyutmaya calisirken anca tvye bakip uzaniyo. Anlatip durduk yere onunda canini skmayayim dedim cunku elinden bisey gelmeyecek. Nerdeyse 2 haftadir (1 haftasi zaten regldim) basbasa kalip sey bile edemedik. Kizimin son gunlerde gunu birlik atesi cikti disten oldugunu dusunuyorum sonra bi huy kapti aksam yatiriyorum bazen 1 saat sonra ciglik kiyamet agliyo. la artik 4 5 saat onu pispisla besikte salla ninni soyle tel.den kolik sesi ac ayakta salla kucaga al koynuna yatir yere yatir yataga yatir herseyi yapiyorum. bi rahat edip geri dalamiyo. Normalde de cok sosyal aktif bi hayatim yoktu ama dedigim gibi en azindan haftada 1 gun degisiklik olurdu disari cikabilmek. Kara kara napsam da eski enerjimi yeniden yerine getirebilsem diye dusunuyorum. Bunu yazarken bile camasir yikandi asilacak mutfak toplanip yeniden bebeklere corba yapilacak buyugune ogle yemegi verilecek aksama ne yemek yapilacak dusunulecek. Oglan cips doktu koltuga supurulecek. Off anam off. Simdi bebeler de kalkar sil bastan aksam etmeye calis. Her gunum bu kargasa da geciyo. Neyse cok uzun oldu ben ogluma yemek yapam