- 22 Kasım 2010
- 11.265
- 20.059
- 598
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #41
valla ilk günler ben de öyle düşünerek gittim ama yorucu oluyor gene de. eşim için özellikle.
aman iyi bişi yapıyorlar kendilerince.... ben olsam gider yer içer gelirim :) ama hafta sonu gelmem derim :)
Benim annemde de vardı o, ilk sene özellikle "Burda zaten yemek pişiyor, burda yiyip gidin." teklifini yaptı ara ara ( :
Kıyamadıkları için, fazla iyi niyetten.
Haftanın en yorgun olduğum günü annemlere yemeğe gittik.
Onun dışında 2 günde bir falan fırsatım olursa uğramaya çalıştım, taze yemek varsa eve götürdüm, gönlü olurdu yemek götürünce eve.
Sık gittiğimiz olduysa da yine çağırıyorsa "Evde vakit geçirelim, biraz da bizim evde yemek pişsin." dedim.
Israrcı değil Allah'tan.
Yani bunlar hep iyi niyet.
Kırmayın, evde yemek yapmak istediğinizi, öyle evliliğe de daha çabuk alışacağınızı falan söyleyin.
Arada tatlınızı alın, çay koyun deyin ama, gözleri yolda kalmasın.
Ne kaynanaya çok gidip kokutacaksın nede kendi ailene. en güzeli kendi evinde otur mis gibi. işte bu yüzden bende ne kaynanaya nede kendi aileme yakın bi yere oturmak istemedim.
onlar da damata laf sokar ki konu sahibi bu potansiyelleri olduğunu da söylemiş yani
Bunu sırf fazla iyi niyetlerinden yapıyorlar. Çocuk 50 yaşına da gelse onların gözünde minicik bebektir.. Işten yorgun argın gelip bir de yemek bulaşıkla uğraşma diye yapıyorlar. Anne olunca sen de anlayacaksın..
Ama unuttukları bir nokta var.. Baban başınızda olsaydı eşin orda biraz daha rahat ederdi.. Simdi iki kadın birde sen üç kadının arasında sıkılır rahat edemez.. Sen üzülme diye dile getirmez belki ama sürekli gidilirse bunalır adam..
Yeni evlisin evinde vakit geçirmek en doğal hakkın.. Annenlerle konuşmaya çalışırsan kırılabilirler.. Evlendin, bize artık ihtiyacın yok vs tarzında cümle kurabilirler.. Bu yüzden birden değilde yavaş yavaş alıştırmaya çalış..
Bende yeni evliyim 2 ay oldu. Ev tutarken bile annem birton sorun çıkardı bize yakın olsun diye. Evimiz ne annemlere ne de eşimin ailesine yakın. Evet annem yakınımda olsaydı çok iyi olurdu yemeğimi yapardı evimin işlerine yardımcı olurdu. Ama böylesi de iyi. Haftada 1 veya 2 sefer görüşürüyoruz eşim bazen geç geliyor o zaman anneme arada bi gidiyorum çünkü evin işi bitmiyor ben de çalışıyorum. Evi temizlemeyi işler yapmayı seviyorum. Annene temizlik yapıcam işim var desen her gün her günde gidilmezki. Evde zaman geçirin mısır patlat film izleyin :)
en iyisi ne kvalideye ne de kendi ailene yakın olmak tabii ki ama biz biraz mecbur kaldık. benim yeni iş yerim aileme çok yakın bir yerde olunca evi de benim işime yakın yerde tuttuk. dolayısıyla aileme de yakın olduk. ama halen onların istediği yakınlıkta değil tabii, otobüse binip 10 15 dk yol gelinecek falanailemin evinin hemen dibinde bir daire kiralıktı. orayı tutmamı çok istediler ama tutmadık. üstüne bir de annemin bir arkadaşı tuttu orayı. hala mevzusu ediliyor.
mecbursan yapacak bişey yok malesef yavas yavas mesafeyi koyacaksınyeni iş yerim aileme çok yakın bir yerde olunca mecbur olduk bir yerde...
Henüz 1 aylık evliyim. Balayında geçirdiğimiz süreyi de aradan çıkarırsak 3 haftadan daha az bir süredir bir evi paylaşmaya başladık. Benim başka şehirden tayin olup gelmem sebebiyle evimizi düğünden kısa bir süre önce tuttuk, dolayısıyla evimizde daha bayağı bir eksik var. Eşim de ben de çalışıyoruz. Balayından döndüğümüzden beri hem beraber yaşamaya alışmaya, hem de el ele verip evimizin eksiklerini gidermeye çalışıyoruz. Evi benim aileme 15 dk lık bir mesafede tuttuk. Benim ailem (annem ve anneannem) sağ olsun ellerinden gelen yardımı yapıyorlar bize. Ama daha ilk günden beri hemen hemen her gün onlara gitmemizi istiyorlar. Anlıyorum ben çalışıyorum bir de ev işiyle yemek yapmakla yorulmayayım istiyorlar ama ben evliliğimizin daha ilk günlerinde başbaşa eşimle vakit geçirmek, evimi düzmekle ilgilenmek ve boşa kalan zamanımda da dinlenmek istiyorum çünkü hem ev kurmak hem çalışmak artı iki kişilik yemek yapmak (yemek konusunda hiçbir zaman usta olmadım daha yeni yeni öğreniyorum) beni yoruyor.
Eşim sağ olsun her çağırdıklarında gitmeye gayret ediyor. Ama o h.içi çok geç geliyor eve ve geldiğinde de ayağını uzatıp dinlenmek istiyor. Bir iki kere gitmedik diye annemle anneannem hemen "Tabii bize gelmiyorsunuz, neden gelmiyorsunuz? Eşin mi istemiyor yoksa? Çok da yakınız yemeğinizi yer giderdiniz" vs diye sitem etmeye başlıyorlar. Direk eşin mi istemiyor demelerinin altında aslında zamanında babamın annemin ailesiyle hiç içli dışlı olmak istememesi yatıyor, annem de eşinden boşandığı için damatlar hep gelinin ailesini istemeyen göndermeyen kişi konumunda onların gözünde. Her gün arıyorlar mesela ve ortada daha hiçbir şey yokken " Sesin bozuk geliyor yoksa tartıştınız mı? Mutsuz musun sen?" diye soruyorlar. Ve tel konuşmasının sonu hep bize gelsenize, o gelmiyorsa sen gel diye bitiyor. Oysa ki allaha şükür eşimle mutluyuz. Eşim ailemi sever, bizimkiler de onu aslında. Ama neden bu kadar korkuyorlar ve devamlı her gün gel diye ısrar ediyorlar anlayan beri gelsin.
Bir de ailemin evinin hemen karşı bloğunda bir daire kiralıktı ama hem kirası yüksek oldupu hem de içine tadilat gerektiği için o daireyi tutmadık. Ama her bir araya geldiğimizde illa o dairenin muhabbeti açılıyor ve ahh orayı tutsaydınızz nidaları başlıyor hem annemin hem anneannemin. Eşim gülüp geçiyor ama geçenlerde "aşkım sizinkiler de hiç unutmayacak herhalde bu mevzuyu hep gündeme getirecekler " vs dedi. Bazen de annemle anneannemin masumane taklitlerini yapıyor altın kızlar vs diye. İyi anlaşıyorlar ama ilerde eşimin öööf sizinkiler de hep müdahil olmaya kalkıyorlar bıktım vs diyecekler diye korkuyorum. Ne kadar bu konuda ailemle konuşsam da nafile. Siz de benzer şeyler yaşadınız mı? Nasıl aştınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?