konun hayırlı olsun....üstlere çıkarmak adına arada gelir çiçek serperim.sevgiler
bu konuyu ykarıya taşımak istedim altlara gidipte kaybolmasın ama taşıyamadım nasıl taşıyabilirim kızlar yardımcı olurmusunuz önemli bi konu kaybolmasın isterim bir çok insanı doğru şekilde yönlendirecektir...
Bana özel mesaj atmışsın sima_, çok teşekkür ederim. Ama mesaj sayım 100 olmadığı için sana yanıt veremiyorum. Buradan yazabildiğim kadarıyla sorularımı sormamda bir sakınca yoktur inşallah? Sana yazıp da gönderemediğim mesaj aşağıda.
"Merhaba,
Teşekkür ederim zahmet edip de özel mesajla bana yanıt verdiğin için. Seninle iletişimde olabilmeyi çok isterim.
Bizde eşimin istememe gibi bir durumu yok ama yine de ben şimdiden endişeliyim. İnan bebeği kendim sahiplenip sahiplenmiyeceğimi düşünmeden önce eşimi düşünüyorum kendi çocuğu gibi görebilir mi diye. Sanırım bundan hiç bir zaman emin olamayız.
Sen öğrendiğinde ve evlatlık almak istediğinizde şartlar sizin için uygun muydu, yoksa sizin de yaş itibariyle beklemeniz gerekti mi? Şuan bakıyorum, biz 2,5 sene sırf evliliğimizin 5. yılına girmek için bekleyeceğiz. Eşimle aramız maşallah iyi ama insan düşünmeden edemiyor bu süre içerisinde beklemek zorunda olduğumuzu ve asla kendi çocuğumuz olamayacağını bilerek yaşamak insanı zorlar mı, ya da birşeylerin sona ermesine sebep olur mu diye..
Bir de hiç etrafımda evlat edinen birileri yok. Bunu insanlara nasıl söyledin. Ya da çocuk sahibi olamayacağınızı arkadaşlarına, etrafa söylemek gerekir mi.. İnsanların soruları, detaylı açıklamak zorunda kalmak, hatta ileriyi düşünüyorum, eğer bir çocuk evlat edinirsek onun evlatlık olduğunu anne babasından duyan diğer küçük çocukların gelip kendi çocuğunuza gerçeği söylemesi.. Bunlar bile aklıma geldi.
Desteğin için teşekkür ederim. Kafanı şişirdiysem hakkını helal et. Beni şuan senden başka kimse anlayamaz senin de dediğin gibi."
canım benim çok fazla kafanı sorularla doldurmuşsun öncelikle rahat olmanı öneriyorum kimseye açıklayacağın hiçbirşey yok bu senin özel hayatın kimseyi ilgilendirmez biz çocuğumuz olmayacağını öğrendiğimizde ben daha 22 yaşındaydım eşimde 23 yaşındaydı tabi başvuru yapamadık ama biz yaştan dolayı değil eşim istemediği için başvuru yapamadık eşim çok karşıydı evlat edinmeye sevemeyeceğini düşünüyordu ama bende anne olmak istiyordum 2 kere tüp bebek yaptık ama hiç transfer aşamasına gelemedik sperm olmadığı için bana hiçbir işlem yapılmadı türk bebek tedavisinde bu süre zarfında biz evimizi aldık ödemesini yapıyorduk ikinci tüp bebek tedavisinde çok üzülmüştüm eşim çok acı çekmişti birdaha asla tüp bebek yapmayacam diye kendime söz verdim akabindede evlat edinmek için randevu aldım eşime emri vaki yaptım oda bişey diyemedi artık başvuru yaptığımızda 30 yaşındaydık şuanda 36 yaşındayım çevrenin ne dediğini hiç önemsemedim babamın fikri çok değerliydi benim için ve babam tam destek verdi bize doğurmakla evlat olunmaz illaki dedi siz anne baba olmak istiyorsunuz dedi ha doğurmuşsun ha öyle ne farkederki evlat evlattır dedi yeterki hayırlısını sağlıklısını nasip etsin yaradan dedi negatif tepki gösteren herkese kapımı kapadım çevremde ciddi bir arınmaya gittim ve şuanda görüştüğüm arkadaşlarımın çoğu benim gibi evlat edinen arkadaşlarım biz başka bir sitede tanışmıştık benim kızımın ilk yaşgününde resmen tanıştık ogün bugündür beraberiz eşlerimizde çok iyi anlaşıyor çevreyi düşünüp boşuna kendini yorma kızımın kimliğini aldıktan sonra hemen taşındım yeni çevremdeki kimse bilmiyorum kızımın durumunu şuana kadarda hiç bir sorun yaşamadık 2,5 sene beklemene gerek yok 4 seneyi doldurduktan sonra başvuru yapıp zaten bebek gelene kadar 5 sene dolmuş oluyor bi arkadaşım öyle başvuru yaptı ve şuanda sırada bekliyor :)
bu bekleme döneminde şartlarınızı dahada yükseltebilirsiniz bizim şartlarımız uygun değildi biz evimizi falan aldık öyle başvurduk ayrıca yardımcı olabiliyorsam çok sevinirim hakkım tabiki helal olsun herzaman yardıma hazırım kafandaki bütün soruları sorabilirsin
ve bişey daha ekleyecem bebeğini o kadar çok seviyorsunki sen bile şaşıyorsun bu sevgiye onun için canını veriyorsun benim eşimi görsen sanki o karşı olan adam benim eşim değildi aşık kızına tabi bende aşığım öyle güzel oluyorlarki sevmemen mümkün değil evlat diye bağrına basıyorsun o yüzdende evlat olarak seviyorsun..
4 sene dolunca başvuru yapabiliyor muyuz?????? İnanılmaz mutlu oldum. Şuan çok şaşkınım. Acaba olur mu diye düşünüyordum. Ne de olsa hele de kız çocuğu için baya beklemek gerekiyor, o sırada evlilik şartı dolsa ne güzel olurdu diye düşünürken böyle bir şey söylemişsin. Çok sevindim! :) Sizde ne kadar sürdü peki süreç? Başvuru ile kızınızı kucağınıza almanız arasında kaç yıl vardı? Eşim biraz netten araştırmış, 3-4 sene diye okumuş. Ama ben buradaki forumda 1 senede kızını alan da okudum, 2 senede de.. 3-4 sene biraz ütopik geldi. Belki küçük şehirlerde olabilir ama İstanbul gibi bir yerde bebişimize daha çabuk kavuşabiliriz gibi geliyor. Allah razı olsun. Nasıl sevindim bilemezsin. Hemen eşime haber vereceğim. :) En azından 1 sene daha erken bebeğimize kavuşacağız, kim bilir? :)
O kadar küçükmüşsünüz ki, 22-23 yaşımı düşünüyorum. Mükafatını öbür dünyada göreceğinizden eminim. İnsanın etrafında herkes çocuk sahibi olmaya başlayınca içi buruluyor. Onlar adına seviniyorum tabiiki, kesinlikle kıskançlık duyguları beslemiyorum. Ama kendime üzülüyorum. Bende sorun olmadığı halde hiç bir zaman hamile kalamayacağımı bilmek, bunu kabullenmek herkesin kaldırabileceği şeyler değil. Allah yardımcımız olsun hepimizin.
Ben nedense kimse bilsin istemiyorum. İnsanların yargılayıcı bakışlarına maruz kalmak istemiyorum. Onlara birşeyler açıklamak zorunda kalacağımı düşünüyorum. Aslında böyle insanlarla karşılaşırsam dediğin gibi onları hayatımdan çıkartmalıyım. Zaten çocuğu olup da evlat edinmenin ne kadar günah olduğunu savunan insanları Allaha havale ediyorum. Bugün kendi çocuğuyla sınanmaz, yarın kendi evladının çocuğu olmaz. Hiç kimse büyük konuşmamalı.
Biz hiç tüp bebek tedavisi görmedik. 2 ay içerisinde bütün ümitlerimizi yitirdik. Tam 11 gün oldu bu gerçeği öğreneli. Hala şaka gibi geliyor. Sanırım zamanla alışac
Şartlar konusunda uygunuzdur gibime geliyor, kendimize ait evimiz var. Başka özellikle olmazsa olmaz istedikleri birşeyler var mı? Tabiiki kenara para koysak hiç fena olmaz. Bebiş gelince masraflar artacak ne de olsa. :)
Çok teşekkür ederim. Hayata bugün daha olumlu bakıyorum, SAYENDE! :)
Çok teşekkür ederim. Emailını yollamışsın ama ben msn kullanmıyorum.Karşılıklı yazışabileceğimiz bir platform bulamadım?
Sana bir sorum daha olacaktı. 4. seneyi dolduran arkadaşlarınız başvurmuşlar ya hani, onların ikisinin de yaşı 30 üzerinde miydi, acaba o yüzden mi kabul edildiler. Benim yaşım tutmuyor da, o yüzden emin olmak için soruyorum.
Haklısın, milletin ne dediğine bakmamak lazım. İnşallah zamanla bunu da öğreneceğim. Şimdiden hayal kurmuyorum, düşünmüyorum bile. Aslında eşim de üzülsün istemiyorum. O yüzden başvurabileceğimiz yıllar gelinceye kadar kafamı dağıtmaya ve hayattan zevk almaya çalışacağım. En nihayetinde eşim benimle, sağlıklıyız elhamdülillah.
Daha önce giremediğim için yanıt veremedim. Sen bana bu kadar yardımcı olurken umursanmadığını düşünme lütfen. Çünkü mesele kesinlikle öyle değil. Kayınvalidem hala acaba bir çaresi var mıdır, yurtdışında sorsak, başka doktora gitsek derdinde. Biz kabullendik, o da artık kabullensin istiyorum. Çok şey mi istiyorum? Biliyorum onun için zor ama bir de beni düşünsün, benim için ne kadar zor.. Onun üzüldüğünün kaç katı üzülüyorum ben. Onun en azından evlatları vari ya benim? Gerçi kötü niyeti yok biliyorum.
Eminim bizim bu yazışmalarımızı okuyup senin anlattıklarından birşeyler öğrenenler vardır benim haricimde. Teşekkür ederim! İyi ki varsın! :)
canım arkadaşlarım 30 yaşını doldurmadılar ekimde 30 yaşları dolacak 5 senelikde evli olmadıkları için 29 yaşında başvuru yaptılar şuanda sıradalar 5 yıllık evli olunca zaten 30 yaşında olmanı beklemiyorlar yada 30 yaşında olunca 5 yıllık evli olma şartı aranmıyor arkadaşım şuanda sırada 30 yaşını doldurmadılar 5 yıllık evlide değiller sıraları ilerliyor zaman kaybı olmamış oldu ama ekim ayından önce sıra gelirse bebek alamayacaklar ekimde 30 yaşını dolduracaklar ve bebek sırası geldiğinde hemen alabilecekler böylece zaman kaybı yaşamamış olacaklar ah bu kayınvalidelerin hepsi öyle kayınvalidene takılıp kalma bence bırak istediği gibi konuşsun kabul etmekde zorlanıyorlar benim kayınvalidemde öyle hala kızıma karşı mesafelidir çokda umursamıyorum eşimde gerekli konuşmayı yaptı annesiyle eşimin kızına olan düşkünlüğünüde görüyor içinde ark niyet varsa bile korkudan gık diyemiyor :) sen rahat ol ve herşeyi zamana bırak bak göreceksin herşey nasılda yoluna giriyor sen bile şaşıracaksın ayrıca bu senin ve eşinin hayatı evlat hasretinin ne olduğunu bilmeyen biri seni anlamaz öyle insanlara açıklama yapmak zorunda hissetme kendini açıklama yapmak zorunda değilsin çünkü sen bu yolla evlat sahibi olmaya karar verdin kabul eden eder etmeyende kendi bilir kapını kapatırsın onlara olur biter
Allah razı olsun senden. Bu karanlık günlerimde yardım ediyorsun, ışık oluyorsun bana, Allah da senin yolunu hep aydınlık etsin inşallah.
Kayınvalidemin art niyetli olmadığını biliyorum. O sadece hala inanamıyor. Böyle bir şey başımıza nasıl gelir diye düşünüyor ama yapacak bir şey yok. Bu da bizim imtihanımız. Ben istemez miydim hamile kalmayı, o duyguyu yaşamayı.. Hem de kendi açımdan önümde hiç bir engel yokken. Allah'ım kaldıramayacağımız yükler vermesin. Sağlığımız yerinde olsun, önemli olan meseleler bunlar. Kendime bunları tekrarlayarak belki de durumu sindirmeye, kabullenmeye çalışıyorum bilmiyorum. Psikolojik destek almam gerekiyor, farkındayım ama kılımı kıpırdatmıyorum. İnşallah bu durumum geçer bir an önce.
Bizim 5 yıllık evliliğimize 2.5 sene var, 30 yaşına da 3 sene. 1.5 sene sonra iki şart da yerine gelmeden 28,5 yaşındayken (evliliğimizin 4. yılında) başvurup evliliğimizin 5. yılı tarihi gelince o 1 yılı boşta geçirmeyip sırada geçirmek gibi güzel bir şey yok. Bu olanaksız gelmişti bana ama müsaade ediliyorsa çok güzel. En azından şartlar olgunlaşırken sıramızın ilerliyor olması çok iyi gelecek bize inşallah.
Tekrar teşekkür ederim sana. Evlat edinme başlığı altında çok fazla paylaşım göremiyorum. İnşallah insanlar daha çok yazarlar, biz de fikir edinmiş oluruz. Gerçekten çok faydası var buranın.
TEŞEKKÜRLER sima_! :)
canım tşkrlük bişey yapmadım elimden geldiğince yarımcı olmak isterim tabiki bende bu aşamalardan geçtim benim kayınvalidem kızıma hala mesafelidir üstelik sorun bende olmadığı halde açıkçası sorunun kimde olduğuda çok önemli değil kaderimizde ne varsa onu yaşıyoruz demekki bizim kaderimizdede bu şekilde evlat sahib olmak varmış çok şükürler olsunki bu şekilde evlat sahibi oluyoruz demekki rabbim bizim kalbimize o büyük sevgiyi vermişki doğurmadığımız çocuğumuza aşık olabiliyoruz ben kızıma baktıkça içim eriyor hayatımın en doğru kararı kızım nanıyorumki sende bu duyguları yaşayacaksın ve hergün rabbime şükür edeceksin bu yolla evlat sahibi olduğun için rabbim her konuda yardımcın olsun yolunu aydınlık etsin ne zaman ihtiyaç duyarsan ben burdayım kafan soru işareti oluşursa rahat rahat sorabilirsin elimden geldiğince yardımcı olabilmek isterim bu beni inanılmaz mutlu ediyor :))
Allah razı olsun sima_
Doğru söylüyorsun. Kendi doğurmadığın çocuğa annelik yapmak, onu yürekten sevebilmek, kendi annesi o çocuğu bırakıp gitmişken onu sahiplenmek gerçekten yüce duygular. Okuyunca güzel geliyor ama becerebilir miyim.. o konuda çekincelerim var. Daha çok zamanım var biliyorum, en azından 2-3 sene daha bebeğimizi bekleyeceğim ama herkes o ilk gördüğü andan, ilk bebeğini kucağına aldığı andan bahsediyor. Ya ısınamazsam ya da etkilenmezsem istemezsem? Herşeyin en kötü tarafını düşünen biri olduğum için olabilir bu düşünce :) Verilen bebeği istemeyen birileri olmuş mudur acaba, ya da bir ikincisi gösterildiğinde ona ısınan.. Tabiiki bebekler seçmece değil, laflarım yanlış anlaşılmasın. Sadece ufak bir endişe var içimde. Lütfen bu hissin normal olduğunu söyle bana :)
bu duygular normal canım korkma eminim herkes bu duyguları hissetmiştir bende hissetmiştim ya ısınamazsam diye düşünürdüm taki meleğimi ilk görene kadar onu gördüğüm an aşık oldum hatta bize sıra geldiğinde iki bebek vardı öbür bebeği görmek bile istememiştik kızımıza hemen almak istemiştik ve görmedikde öbür bebeği benim çevremde arkadaşlarım var tabiki ilk gördükleri bebeği almayıp ikinci bebeği alan oldu ama sen şimdilik bunlarla doldurma kafanı hayatını yaşa derim kendini hazır hissettiğin dahada zamanın var zaten ozaman başvurabilirsin geç kalmışlğın yok en azından bunada şükür
Teşekkür ederim. :) Ne güzel, maşallah. İlk görüşte ısınmanız ve diğer bebeği görmek bile istememeniz çok etkiledi beni. İlk başta evlat edinme ile ilgili şartları öğrenince ağır gelmişti. 30 yaş ya da 5 senelik evli olma şartları.. Ama şimdi bakıyorum da, belki de böylesi daha iyi. Bazı şeyleri sindirmek, oturtmak gerekiyor. Hiç bir sorun olmasa bile kendi çocuğuna sahip olamamayı kabullenmek bile uzun zaman alıyor. Herkesin hakkında hayırlısı olsun. Ben ara ara seni buradan rahatsız ederim artık. :)
Biliyor musun durumu kimseyle paylaşmıyorum. En yakınlarımın çoğu bilmiyor. Paylaşmak istiyorum, belki paylaşsam daha rahatlayacağım ama hazır hissetmiyorum kendimi. İnsanların bana üzülmesini, acımasını istemiyorum sanırım. Gün içerisinde ruh halim çok değişkenlik göstermeye başladı. Yalnız başıma kalınca ağlamalarım arttı. Artık kabul ediyorum destek almam gerektiğini. Sabah farklı düşünüyordum, şuan daha farklı düşünüyorum. Kendime eziyet etmemem lazım. İsyan etmiyorum, hiç etmedim. Sadece yol gösteren bir rehbere, içimi dökebileceğim bir psikologa ihtiyacım var.
Oyy gece gece yine efkarlandım geldim kadınlar kulübüne.
slm canım o durup durup ağlamaların çok normal şuanda durumu kabul etmeye hazmetmeye çalışıyorsun buda çok normal zaten biraz zamana ihtiyacın var kendine zaman tanı lütfen zamanla alışıyorsun bu fikre ama çok şanslısın eşin evlat edinmeye karşı değil ben çocuğum olmayacağını öğrendiğim zaman yıkılmıştım ama eşimin evlat edinmeye karşı olması beni daha çok yıkmıştı yıllarca onu ikna etmeye çalışmıştım ben sadece anne olmak istiyordum doğurmak gibi bir derdim yoktu eşimi ikna etmem ciddi bir zamanımı almıştı çocuk doğurmadan evlat sahibi olabileceğini hazmettiğin zaman emin ol çok mutlu olacaksın anne olmak istiyorsun ve bir şekilde anne olacaksın sadece uygun şartların oluşmasını bekleyeceksin ozamana kadar hayatın tadını çıkar bence zamanı gelince kendini bu kadar yıprattığın için pişman olacaksın buna emin ol :) kuzucuğumla beraber kocaman öpücükler yolluyoruz sana.....
Selam arkadaşlar,meraktan okudum biraz ve bişeyler yazmak istedim.allah hepinizin yardımcısı olsun,gerçekten zor bir durum.birkere insanların ne dediğini asla önemsemeyin,gerçekten insanları memnun etmek asla mümkün olmuyor.bekarken durmadan hani kimse yokmu evlen artık der dururlar,birini bulursun hani nişan hani nişan,nişanlanırsın ne zaman düğün,yok uzatmayın yok bilmem ne,evlenirsin hani çocuk hani çocuk,herkes profesör kesilir,herkesten konferans dinlersin,insanlar başkalarının hayatına müdahale etmeye bayılır,istemiyoruz korunuyoruz desen alaylı,inanmayan bakışlar imalar,olmuyor desen bir KUSUR,bir KISIR lafı alıp yürür,ama inanın bir çocuk sahibi bile olsanız tatmin olmuyor bu insanlar,bu seferde kardeşsiz olur mu bir tane daha der dururlar,siz ölünce hayatta kimsesi kalmazmış yalnız kalırmış gibi birsürü uğursuz felaket senaryoları anlatır psikolojinizi bozarlar bu gamlı baykuşlar.o yüzden hiç takmayın,nasılsa asla memnun edemeyeceksiniz.ben hamile kaldığımda 7yıllık evliydim normal yollarla hamile kalıp kalamayacağımı bile bilmiyordum çünkü hep korunduk,çocuk büyük sorumluluktu ve hazır hissetmiyorduk ama insanlar öyle huzursuz ettiler öyle didiklediler ki,sanki kime neyse,şimdi her güzelliği olduğu gibi her zorluğu da yaşayan biziz ve şimdi daha iyi anlıyorum hiçkimsenin söz söyleme hakkı olmadığını.bir keresinde eşim o kadar kızdı ki,kadının birine biz çocuk yapmayı bilmiyoruz gel öğretsene dedi.
İlk sayfadaki videoyu izlemedim,gerek duymadım,eğer çocuk sahibi olamasaydım,bir yavruyu evlat edinmek isteseydim ve din bana yok caiz değil,o zavallı bebe orda dayaklarla eziyetlerle büyüsün,18yaşına gelince kapınan önüne konulsun,köprü altlarınaöfuhuş bataklıklarına düşsün sen de evlat hasretiyle yan dur dese ben o dini takmam arkadaş,varsın ne derse desin.
Sen bir bebeği alıp yıllarca emek verip büyüteceksin,o genç bir insan olunca sana nikahı düşermiş te haram olurmuş ta,nefsin kalkarmış ta,zihniyet sapık kardeşim,bunu hissedecek insana da lanet olsun,bunu aşılayacak sisteme de,diyecek birşey bulamıyorum.
Arkadaşım evini terketti,şiddet yüzünden,1buçuk yaşında oğluyla baba evine döndü,babası şimdi çocuğu yolda görse tanımaz,5yıldır gelmedi,görmedi,bir kuruş yollamadı,arayıp sormadı,şimdi o adam sırf kendi zevki için dölünü düşürmüş diye baba da,evlatlık alıp sıcacık yuvasını,aşını,ekmeğini paylaşmış,korumuş kollamış adam el mi oluyor yani,çok saçma.
Bunu arkadaşın eklediği video için söylemiyorum,diyanetin alo fetva hattını arayıp ta telefondaki kadının caiz değildir diyip lafı ağzına tıkaması üzerine hissettim ve yazdım.doğurup doğurmamak önemli değil,3yaşındaki oğlum gece kabus görüp yatağında anne bırakıp gitme diye çığlık attığında ona sarılıp ben burdayım seni bırakırmıyım hiç annem derken hissettiğim o yüce duygu için onu benim doğurmuş olmam gerekmez,bilmem anlatabildim mi.hepinize sevgilerimi yolluyorum,dilerim bir an önce kavuşursunuz meleklerinize
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?