Dışlandığım için kendimi değersiz hissediyorum

life25

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2021
344
144
25 yaşındayım, 2 senedir iş arayan biriydim bunu en başından beri bilen akrabalarımdı, bu 2 sene içerisinde defalarca iş aradığımı söyledim yalvardığım bile oldu kaç kez, kendimde ayrıca iş aradım cv dağıttım birçok işyerine pastanede falan çok kısa süre çalıştım, pandemi olunca eskisi gibi gezemedim iş için sadece internetten başvurdum, birkaç gün önce öğrendim ki kuzenimi mezun olunca hemen işe almışlar, kuzenimle bölümümüz aynı değil ama işyerinde ikimize de uygun alan vardı, ben 2 senedir resmen yalvardım ama kuzenim işsizlik duygusunu hiç çekmeden hemen işe alındı, teyzem de ben evde oturuyorum ailem baskıcı kimsemiz yok diye dalga geçti, akrabalarıma beni işe alın dedim yine bu seferde ama yazın şöyle bir yer açabiliriz falan diye oyaladılar yine tamam desem bile devamı yok çağırmıyorlar yani, hayatımda gerçekten birçok kötü durum yaşadım okul ortamı aşk ilişkisi olarak ama hiçbiri beni bu kadar üzmedi, kendimi beceriksiz dışlanmış bir işe yaramazmış gibi hissediyorum ve gece uyuyamıyorum pek, yine işlere başvuruyorum ama sanki bu hayatta hiçbir şey hak etmiyorum gibi hissediyorum, geleceğim belirsiz resmen evde oturup hayallerimle yaşamak zoruma gidiyor.
 
25 yaşındayım, 2 senedir iş arayan biriydim bunu en başından beri bilen akrabalarımdı, bu 2 sene içerisinde defalarca iş aradığımı söyledim yalvardığım bile oldu kaç kez, kendimde ayrıca iş aradım cv dağıttım birçok işyerine pastanede falan çok kısa süre çalıştım, pandemi olunca eskisi gibi gezemedim iş için sadece internetten başvurdum, birkaç gün önce öğrendim ki kuzenimi mezun olunca hemen işe almışlar, kuzenimle bölümümüz aynı değil ama işyerinde ikimize de uygun alan vardı, ben 2 senedir resmen yalvardım ama kuzenim işsizlik duygusunu hiç çekmeden hemen işe alındı, teyzem de ben evde oturuyorum ailem baskıcı kimsemiz yok diye dalga geçti, akrabalarıma beni işe alın dedim yine bu seferde ama yazın şöyle bir yer açabiliriz falan diye oyaladılar yine tamam desem bile devamı yok çağırmıyorlar yani, hayatımda gerçekten birçok kötü durum yaşadım okul ortamı aşk ilişkisi olarak ama hiçbiri beni bu kadar üzmedi, kendimi beceriksiz dışlanmış bir işe yaramazmış gibi hissediyorum ve gece uyuyamıyorum pek, yine işlere başvuruyorum ama sanki bu hayatta hiçbir şey hak etmiyorum gibi hissediyorum, geleceğim belirsiz resmen evde oturup hayallerimle yaşamak zoruma gidiyor.
Size yardım etmek istemedikleri halde neden bu ısrar. Onlar aracılığı ile işe girdiğinizde rahat olacağınızı mı sanıyorsunuz. Kimseye bel bağlamayın kendi işinizi kendiniz halledin.
 
25 yaşındayım, 2 senedir iş arayan biriydim bunu en başından beri bilen akrabalarımdı, bu 2 sene içerisinde defalarca iş aradığımı söyledim yalvardığım bile oldu kaç kez, kendimde ayrıca iş aradım cv dağıttım birçok işyerine pastanede falan çok kısa süre çalıştım, pandemi olunca eskisi gibi gezemedim iş için sadece internetten başvurdum, birkaç gün önce öğrendim ki kuzenimi mezun olunca hemen işe almışlar, kuzenimle bölümümüz aynı değil ama işyerinde ikimize de uygun alan vardı, ben 2 senedir resmen yalvardım ama kuzenim işsizlik duygusunu hiç çekmeden hemen işe alındı, teyzem de ben evde oturuyorum ailem baskıcı kimsemiz yok diye dalga geçti, akrabalarıma beni işe alın dedim yine bu seferde ama yazın şöyle bir yer açabiliriz falan diye oyaladılar yine tamam desem bile devamı yok çağırmıyorlar yani, hayatımda gerçekten birçok kötü durum yaşadım okul ortamı aşk ilişkisi olarak ama hiçbiri beni bu kadar üzmedi, kendimi beceriksiz dışlanmış bir işe yaramazmış gibi hissediyorum ve gece uyuyamıyorum pek, yine işlere başvuruyorum ama sanki bu hayatta hiçbir şey hak etmiyorum gibi hissediyorum, geleceğim belirsiz resmen evde oturup hayallerimle yaşamak zoruma gidiyor.
niye hicbirseyi haketmeyecekmissiniz ki, genceciksiniz, önünüzde koca bir hayat var.
bu ara pandemi vs zor is bulmak zaten zor. size özel degil bu durum. bu sizi degersiz hissettirmesin..
teyzenizin sözleri de ilginç. ben yigenimi pamuklara sarar severim...
 
Size yardım etmek istemedikleri halde neden bu ısrar. Onlar aracılığı ile işe girdiğinizde rahat olacağınızı mı sanıyorsunuz. Kimseye bel bağlamayın kendi işinizi kendiniz halledin.
Gerçekten kendim de iş aradım bulamadım ama onların çalışma şartları iyiydi benim geleceğim için de iyi olacaktı onlara zararım da yoktu bana neden böyle davrandılar anlamadım
 
niye hicbirseyi haketmeyecekmissiniz ki, genceciksiniz, önünüzde koca bir hayat var.
bu ara pandemi vs zor is bulmak zaten zor. size özel degil bu durum. bu sizi degersiz hissettirmesin..
teyzenizin sözleri de ilginç. ben yigenimi pamuklara sarar severim...
Keşke teyzem sizin gibi olsaydı bizimkiler sadece eleştiren laf sokan tipler, umudum azaldı bilmiyorum diğer insanları görünce
 
Kırılmışsınız, sizi daha fazla kırmak istemiyorum. O yüzden kendimden örnek verim.

İş benim için önemlidir. Benim başarılı olmam için ekibimdeki herkesin ayrı ayrı başarılı olması lazım. O yüzden güvenmediğim, mıymıy, sürekli kendini küçük gören, gelişimi yavaş olan insana ekibimde yer vermem. Beraber çalışacağım insan, yeni mezun ise ve ben kendim seçememişsem, kendini geliştirmesi için 6 ay zaman veririm, özgüveni yetersizse, gelişimi beklediğim gibi değilse direk ik ile görüşerek yer değişikliği talep ederim. Dışarıda onlarca zehir gibi olup, iş arayan insan var. Onlara da yazık. İş yaşamı ne yazık ki acımasız.

Diğer yandan, teyzenizin sizinle kötü konuşması da doğru değil. Kendi kızı sanki öz çabası ile iş bulmuş gibi boş boş konuşmasına izin vermeyin. Gereken cevabı verin.
 
sen ne okudun kuzenin ne okudu
ayıp etmişler
ama umarım gönlünüze göre bir yer bulursunuz
 
Akrabalardan hiç bir hayır yok gerçekten benim teyzemde öyle iş aradığımı biliyor cevresi de geniş ama hiç tık yok bende 22 yaşındayım 2 önlisans mezunuyum peki sen hangi bölümden mezunsun mrk ettim
 
Gerçekten kendim de iş aradım bulamadım ama onların çalışma şartları iyiydi benim geleceğim için de iyi olacaktı onlara zararım da yoktu bana neden böyle davrandılar anlamadım
Ben bakıyorum da akraba, dost, arkadaş herkes kendi derdiyle uğraşıyor.
Kardeşten bile fayda olmuyor çoğu zaman.
 
Kırılmışsınız, sizi daha fazla kırmak istemiyorum. O yüzden kendimden örnek verim.

İş benim için önemlidir. Benim başarılı olmam için ekibimdeki herkesin ayrı ayrı başarılı olması lazım. O yüzden güvenmediğim, mıymıy, sürekli kendini küçük gören, gelişimi yavaş olan insana ekibimde yer vermem. Beraber çalışacağım insan, yeni mezun ise ve ben kendim seçememişsem, kendini geliştirmesi için 6 ay zaman veririm, özgüveni yetersizse, gelişimi beklediğim gibi değilse direk ik ile görüşerek yer değişikliği talep ederim. Dışarıda onlarca zehir gibi olup, iş arayan insan var. Onlara da yazık. İş yaşamı ne yazık ki acımasız.

Diğer yandan, teyzenizin sizinle kötü konuşması da doğru değil. Kendi kızı sanki öz çabası ile iş bulmuş gibi boş boş konuşmasına izin vermeyin. Gereken cevabı verin.
Geliştirmek derken sertifikalar ile falan mı
 
Akrabalardan hiç bir hayır yok gerçekten benim teyzemde öyle iş aradığımı biliyor cevresi de geniş ama hiç tık yok bende 22 yaşındayım 2 önlisans mezunuyum peki sen hangi bölümden mezunsun mrk ettim
Hayırlısı olsun hakkımızda insan üzülüyor ama gerçekten, ben sekreterim
 
boyle bi ortamınız var madem, ben olsam is ararsam da kendim arar kendim bulurdum.
Arkadaşım da eğer onlar seni işe alsaydı saçma sapan bahanelerle seni üzmeye çalışırlardı minnet etmek zorunda kalırdın sürekli dedi bilmiyorum gerçekten öyle mi olurdu acaba, eleştiri baya yapıyorlar çünkü
 
Ben bakıyorum da akraba, dost, arkadaş herkes kendi derdiyle uğraşıyor.
Kardeşten bile fayda olmuyor çoğu zaman.
Haklısınız gerçekten üzüldüm ben yine çabalayacam kendi imkanlarımla iş bulmak için, bir de dalga geçiyorlar sanki ben işsiz kalmak istemişim gibi
 
X