Sanki Bir Eşikte Olduğumu Hissediyorum

sufisentir

İnsandan örülmüş duvarlar içindeyim.
Kayıtlı Üye
23 Mart 2015
5.445
11.182
Herkese merhaba hanımlar umarım herkes iyidir.

Bu aralar çok fazla düşünüyorum pek iyi hissetmiyorum o nedenle buraya yazıp sizlerden fikir almak istedim.Cok uzun olabilir belki kusura bakmayın şimdiden.

Belki bilenleriniz vardır ben ikinci evliligimi yapıp Ankara'dan Denizli'ye geldim ve çok şükür mutluyum evliligimle ilgili.
Denizli beklediğimden büyük bir şehir çıktı Ankara gibi değil tabi ama yine de pek çok imkan var.
Fakat sorun şu ki ben burada iş bulamadım işler pek istediğim gibi gitmedi.

Şöyle özetleyeyim okul öncesi öğretmenliği mezunuyum 2015 yılında uzman öğreticisi sertifikasi alıp uzun yıllar özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalıştım.
Hatta son yıllarda haftada 3 gün çalışıp kalan günler özel ders veriyordum.
Malum sarı renkli olan sitede ilanım vardı her hafta muhakkak birileri arardı talep vardı yani Ankara'da bu yönde.
Eylül ayında geldim Denizli'ye işsizlik maaşı aldığım için bir süre dinleneyim dedim ama korelmemek için de ilan açtım.
Tek bir kişi bile aramadı inanın benden başka ilan veren de yok zaten yani bu yönde bir talep göremedim Denizli'de.
Hatta farklı bir hizmet sitesine de başvurdum yine hep İzmir tarafından falan teklifler geliyor malesef.
1 aydır da özel eğitim merkezlerine iş gorusmelerine gidiyorum.CV'me bakıp beni ve tecrübelerimi takdir ediyorlar, olumlu şeyler söylüyorlar gayet güzel geçiyor görüşmeler ama asla geri dönüş olmuyor.
Piyasayı çözemedim sanırım eş dost muhabbetiyle dönüyor işler ya da fazla para vermemek için beni tercih etmiyorlar ( Ankara'dan gelmiş fazla para ister diye düşünüyor olabilirler)
Kısaca bu anlamda da umutlarım tükendi diyebilirim.

Sonrasinda yönümü özel eğitimden okul öncesine kolejlere kaydirayim dedim.
Tanıdık vasıtasıyla bilindik bir koleje gittim saçma sapan muhabbetler döndü öğretmene ihtiyaçlari yokmuş, önümüzdeki sene için bile öğretmen almışlar kendi okullarini övüp durdular sürekli.
Çok tuhaf bir iş gorusmesiydi beni tanıdık kişiyi kiramadiklari için çağırdılar galiba anlam veremedim.
Sonra bir kolejin daha ilanını gördüm aradım CV istediler yolladım tekrar arayıp görüşme saati verdiler.
Gittim 30 dk beklettiler hiçbir açıklama veya özür de yok bu arada gidip sordum ne kadar bekleyeceğim diye son dakika toplantı çıkmış ne zaman bitecegi de belli degilmis !!
E dedim gelip bir açıklama yapsaydiniz veya arayıp erteleseydiniz kısaca ağızlarının payını verip görüşme yapmadan çıktım.
Ama kendimi çok kötü hissettim üst üste pek çok olumsuz şeyden sonra saatlerce ağladım.
Ankara'da hiçbir kurum beni reddetmemisti hatta ben kendim kurum seciyordum artık kendime güvendiğimden dolayı o yüzden esktra üzülüyorum bu durumlara 🙁

Şimdi ekstra olarak yaratıcı drama liderliği eğitimim var hep tiyatroya da ilgi duydum.
Ankara'da amatör olarak sahneye çıkıyordum.
Burada bir tiyatro ile görüştüm çocuk tiyatrosu yapıyorlarmış ama bu işlerde pek para yok malesef.

Yani burada hem çok yalnızım hem işsizim malesef kahve içeceğim tek bir insan yok.
İletişimi kuvvetli dışa dönük biriyim,insanlarla bağ kurmayı seviyorum. O yüzden yalnızlık beni ekstra üzüyor.
Birkaç kursa ve de workshoplara katıldım ama tabi hep yüzeysel sohbetler oluyor haliyle.
Arkadaşlığın gelişmesi için zaman lazım elbette bunun da farkındayım.

Ne çok şey yazdım çok dolmuşum aslında şunu sormak istiyorum sizlere.
Sizce başka işlere mi yonelmeliyim?
Ankara'da küçük bir evim var kirada şu an o evi satıp iş kurmayi bile düşündüm.
Ama şehri pek bilmiyoruz hata yapmaktan korkuyorum.
Ticaret tecrübem de yok.
35 yaşındayım işsiz olmak yalnız olmak beni çok üzüyor böyle bir eşikte gibi hissediyorum kendimi.
 
Merhaba, öncelikle o evi sakın satmayın. O da hiç olur, sizin hayat garantiniz o ev belli ki. Öğretmenlik üzerinden kariyer ilerlemiyorsa herhangi bir ofis çalışanı olmak daha mantıklı olabilir işleri bu yönde arayın işkura gidin bu tarz işleri yapabileceğinizi söyleyin size uygun ilanları paylaşsınlar. Yönetici asistanlığı, insan kaynakları asistanlığı, sekreterlik vb işlerde emin olun daha rahat edersiniz.
 
Özel eğitimden okul öncesine dönüp amaaan ne moktan piyasaymış bu deyip dört sene sonra tekrar özel eğitime dönen bir meslektaşınızım.

Okul öncesine hiç bulaşmayın derim. Cidden çok kötü. Bana 3 yaş 12 saat çalışma süresi ve asgari ücret teklif eden de oldu, asgari veririm yarısını elden geri alırım diyen de oldu. Daha neler neler… Öyle kreş falan da değil ismi cismi bilinen kolejler. Özel eğitimin gözünü seveyim dedim.

Bizim sektörde işler tanıdıkla yürüyor maalesef. Çevreniz olmadığı için zorlanıyorsunuz muhtemelen. Çözüm nasıl bulunur bilemedim. Bi düşündüm denizlide tanıdık var mı diye. Benim kurum sahiplerinin farklı illerde okulları var ama denizli yok bildiğim kadarıyla, yine de soracağım yarın tanıdık kurum var mı diye.

İdareten şöyle bir şey olabilir, biraz daha dişinizi sıkarsınız ağustos ayında ücretli öğretmenlik başvuruları açılır. Özel eğitim başvuruları genelde olumlu sonuçlanıyor açık çok olduğundan. Ordan başlayıp çevre edinir sonrasında bir kuruma geçersiniz.
 
Denizlide 5 sene yaşadım baba tarafından akrabalar da var ama orada yasamayi düşünmedim memur olduktan sonra.
Evet büyük bir şehir ama insanlarin bakış açısından ve akraba baskisindan hoslanmadigim için tayin düşünmüyorum (amcam kuzenler hep tayin al buraya gel derler).
Her ne kadar buyuk sehir de olsa isler biraz ahbap çavuş iliskisiyle dönüyor. Benim bir arkadasim.var lisede cocuk gelisimi okudu, babasi ve annesi de oradaki kurumlardan emekli oldugu icin bir anaokuluna soktular bir muddet calisti sonra çıktı baska spirituel islere girdi oradan da para kazanamayinca yine belediyenin bir anaokuluna girmis sanirim.
Maalesef isler oyle yürüyor. Biraz zihniyet ve vizyon meselesi
Ankarayi bilmem ama Istanbul ve Izmirde de bulundum anlattığınız kadariyla Ankara da benzer sekilde, ayri bir dunya ve isler de daha profesyonel yürüyor.
Benim aklima belediyeye basvurun demek geldi bir de nerede oturuyorsunuz semt olarak ? Bazi mahallelerde atolyeler oluyor oralarda belli zamanlarda drama gibi atolyeler düzenleyebilirsiniz. Tabii ki cok getirisi olmaz ama çevre edinmek icin bir baslangic olur. Bir de simdi yenisiniz belki ama cevre edindikçe tutunmak küçük yerlerde daha kolay oluyor. Buyuksehir olduguna bakmayin Denizlide bir mahallede ünlenirseniz diger yerlerde de adiniz duyulur taninirsiniz. İnstagramda gecenlerde bir kadin gordum Denizlide tasarimci adini animsamiyorum ama baya takipcisi var.
Bu arada sizi seneler oncesinden hatirliyorum ilk evliliginizde sorunlar vardi. Cok bilgili akli başında buluyorum yorumlarinizi 🥰
 
Herkese merhaba hanımlar umarım herkes iyidir.

Bu aralar çok fazla düşünüyorum pek iyi hissetmiyorum o nedenle buraya yazıp sizlerden fikir almak istedim.Cok uzun olabilir belki kusura bakmayın şimdiden.

Belki bilenleriniz vardır ben ikinci evliligimi yapıp Ankara'dan Denizli'ye geldim ve çok şükür mutluyum evliligimle ilgili.
Denizli beklediğimden büyük bir şehir çıktı Ankara gibi değil tabi ama yine de pek çok imkan var.
Fakat sorun şu ki ben burada iş bulamadım işler pek istediğim gibi gitmedi.

Şöyle özetleyeyim okul öncesi öğretmenliği mezunuyum 2015 yılında uzman öğreticisi sertifikasi alıp uzun yıllar özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalıştım.
Hatta son yıllarda haftada 3 gün çalışıp kalan günler özel ders veriyordum.
Malum sarı renkli olan sitede ilanım vardı her hafta muhakkak birileri arardı talep vardı yani Ankara'da bu yönde.
Eylül ayında geldim Denizli'ye işsizlik maaşı aldığım için bir süre dinleneyim dedim ama korelmemek için de ilan açtım.
Tek bir kişi bile aramadı inanın benden başka ilan veren de yok zaten yani bu yönde bir talep göremedim Denizli'de.
Hatta farklı bir hizmet sitesine de başvurdum yine hep İzmir tarafından falan teklifler geliyor malesef.
1 aydır da özel eğitim merkezlerine iş gorusmelerine gidiyorum.CV'me bakıp beni ve tecrübelerimi takdir ediyorlar, olumlu şeyler söylüyorlar gayet güzel geçiyor görüşmeler ama asla geri dönüş olmuyor.
Piyasayı çözemedim sanırım eş dost muhabbetiyle dönüyor işler ya da fazla para vermemek için beni tercih etmiyorlar ( Ankara'dan gelmiş fazla para ister diye düşünüyor olabilirler)
Kısaca bu anlamda da umutlarım tükendi diyebilirim.

Sonrasinda yönümü özel eğitimden okul öncesine kolejlere kaydirayim dedim.
Tanıdık vasıtasıyla bilindik bir koleje gittim saçma sapan muhabbetler döndü öğretmene ihtiyaçlari yokmuş, önümüzdeki sene için bile öğretmen almışlar kendi okullarini övüp durdular sürekli.
Çok tuhaf bir iş gorusmesiydi beni tanıdık kişiyi kiramadiklari için çağırdılar galiba anlam veremedim.
Sonra bir kolejin daha ilanını gördüm aradım CV istediler yolladım tekrar arayıp görüşme saati verdiler.
Gittim 30 dk beklettiler hiçbir açıklama veya özür de yok bu arada gidip sordum ne kadar bekleyeceğim diye son dakika toplantı çıkmış ne zaman bitecegi de belli degilmis !!
E dedim gelip bir açıklama yapsaydiniz veya arayıp erteleseydiniz kısaca ağızlarının payını verip görüşme yapmadan çıktım.
Ama kendimi çok kötü hissettim üst üste pek çok olumsuz şeyden sonra saatlerce ağladım.
Ankara'da hiçbir kurum beni reddetmemisti hatta ben kendim kurum seciyordum artık kendime güvendiğimden dolayı o yüzden esktra üzülüyorum bu durumlara 🙁

Şimdi ekstra olarak yaratıcı drama liderliği eğitimim var hep tiyatroya da ilgi duydum.
Ankara'da amatör olarak sahneye çıkıyordum.
Burada bir tiyatro ile görüştüm çocuk tiyatrosu yapıyorlarmış ama bu işlerde pek para yok malesef.

Yani burada hem çok yalnızım hem işsizim malesef kahve içeceğim tek bir insan yok.
İletişimi kuvvetli dışa dönük biriyim,insanlarla bağ kurmayı seviyorum. O yüzden yalnızlık beni ekstra üzüyor.
Birkaç kursa ve de workshoplara katıldım ama tabi hep yüzeysel sohbetler oluyor haliyle.
Arkadaşlığın gelişmesi için zaman lazım elbette bunun da farkındayım.

Ne çok şey yazdım çok dolmuşum aslında şunu sormak istiyorum sizlere.
Sizce başka işlere mi yonelmeliyim?
Ankara'da küçük bir evim var kirada şu an o evi satıp iş kurmayi bile düşündüm.
Ama şehri pek bilmiyoruz hata yapmaktan korkuyorum.
Ticaret tecrübem de yok.
35 yaşındayım işsiz olmak yalnız olmak beni çok üzüyor böyle bir eşikte gibi hissediyorum kendimi.
canınızı sıkmak gibi olmasın da
sizin sektörü bilmiyorum ama ege'yi biraz biliyorsam biraz böyle

ki Denizli yani yine büyük
bir de Muğla'yı görün. herşey tanıdıkla eşle dostla gidiyor. tanımadıklarına mikrop muamelesi yapıyorlar, açık net öz böyle.
biz denizliye gelince ooo şehir burası, filan diyoruz...

ben de ankaradan egeye gelmiştim
ankara gibi beklemeyin
tamam sincan da ankara ama kast ettiğim o değil.
ankara genel olarak memur-asker-akademisyen dolu, bir memur-üniversite öğrencisi kültürü var.
ankarada bundan 30 sene önce de, başka yerlerde (istanbulda bile çoğu yerinde) doğru düzgün etüd merkezi, özel ders kurs yokken aynı apartmanda 58 tane kurs vardı

ankaranın o memur kafası başka yerlerde yok, egede de yok -muğla için konuşursak tatoo'cu açın eğitime yönelik bir şey açacağınıza öyle bir ortam var, denizliyi inanın biz muğlaya göre çok daha metropol sayıyoruz ama orada da başka dinamikler vardır, neticede öyle ankara gibi bir disiplin, memurların eğitime verdiği önem, bilinç, ne biliyim batıkent metrosunda devlet tiyatrosu oyunları konuşan kitap okuyan bir kitle filan yok yani onu aramayın. (her şehirde tiyatroya giden var kitap okuyan var ama "ortam kültürü" diye tanımladığım şey başka bir şey bunu tiyatrocu olarak siz daha iyi bilirsiniz X şehrin seyircisi Y şehrin seyircisi diye kendi içlerinde anlatırlar çok, salonun dolu olmasından da farklı bir şey bu).
 
canınızı sıkmak gibi olmasın da
sizin sektörü bilmiyorum ama ege'yi biraz biliyorsam biraz böyle

ki Denizli yani yine büyük
bir de Muğla'yı görün. herşey tanıdıkla eşle dostla gidiyor. tanımadıklarına mikrop muamelesi yapıyorlar, açık net öz böyle.
biz denizliye gelince ooo şehir burası, filan diyoruz...

ben de ankaradan egeye gelmiştim
ankara gibi beklemeyin
tamam sincan da ankara ama kast ettiğim o değil.
ankara genel olarak memur-asker-akademisyen dolu, bir memur-üniversite öğrencisi kültürü var.
ankarada bundan 30 sene önce de, başka yerlerde (istanbulda bile çoğu yerinde) doğru düzgün etüd merkezi, özel ders kurs yokken aynı apartmanda 58 tane kurs vardı

ankaranın o memur kafası başka yerlerde yok, egede de yok -muğla için konuşursak tatoo'cu açın eğitime yönelik bir şey açacağınıza öyle bir ortam var, denizliyi inanın biz muğlaya göre çok daha metropol sayıyoruz ama orada da başka dinamikler vardır, neticede öyle ankara gibi bir disiplin, memurların eğitime verdiği önem, bilinç, ne biliyim batıkent metrosunda devlet tiyatrosu oyunları konuşan kitap okuyan bir kitle filan yok yani onu aramayın. (her şehirde tiyatroya giden var kitap okuyan var ama "ortam kültürü" diye tanımladığım şey başka bir şey bunu tiyatrocu olarak siz daha iyi bilirsiniz X şehrin seyircisi Y şehrin seyircisi diye kendi içlerinde anlatırlar çok, salonun dolu olmasından da farklı bir şey bu).
İnanın dediklerinizi o kadar iyi anlıyorumki.
Hatta bu kadar iyi anlayabiliyor olmama maalesef çok üzülüyorum.
Dediğiniz gibi evet büyük şehir havası var ama zihniyet pek öyle değil gibi.
Hatta ben birkaç öğretmenle tanıştım burada özel sektörde çalışan insanlar.
Kurdukları cümleler çok üzücü ve işte burada bir sürü kurum var o yüzden biz olmasak başkası olur tarzında cümleler kurdu.
Yani bir eğitimci kendini böyle degersizlestirmemeli bence.
Bu böyle bile olsa yüksek sesle böyle cümleler kurup bu düzeni beslememeli diye düşünüyorum.
İş anlamında neler yapabilirim peki siz egeyi tanıyan biri olarak ne önerirsiniz tatto dışında :)
 
evinizi satmadan takılar ya da biraz birikimlerle oyun grubu anne çocuk kafesi açamaz mısınız?
Aslında ne açacağıma karar veremedim ne tutar şehirde ne gider onu bilemiyorum.
Ona göre maliyet hesabı yapmak lazım tabi.
Ev satmak büyük olay tabi çok cesaret edemiyorum ama en sonunda gözümü de karartabilirim.
 
Merhaba, öncelikle o evi sakın satmayın. O da hiç olur, sizin hayat garantiniz o ev belli ki. Öğretmenlik üzerinden kariyer ilerlemiyorsa herhangi bir ofis çalışanı olmak daha mantıklı olabilir işleri bu yönde arayın işkura gidin bu tarz işleri yapabileceğinizi söyleyin size uygun ilanları paylaşsınlar. Yönetici asistanlığı, insan kaynakları asistanlığı, sekreterlik vb işlerde emin olun daha rahat edersiniz.
Çok teşekkür ederim evet iskura gitmeyi hiç düşünmemiştim gideceğim mutlaka çok teşekkür ederim 💜
 
Merhaba, öncelikle o evi sakın satmayın. O da hiç olur, sizin hayat garantiniz o ev belli ki. Öğretmenlik üzerinden kariyer ilerlemiyorsa herhangi bir ofis çalışanı olmak daha mantıklı olabilir işleri bu yönde arayın işkura gidin bu tarz işleri yapabileceğinizi söyleyin size uygun ilanları paylaşsınlar. Yönetici asistanlığı, insan kaynakları asistanlığı, sekreterlik vb işlerde emin olun daha rahat edersiniz.
Çok teşekkür ederim evet iskura gitmeyi hiç düşünmemiştim gideceğim mutlaka çok teşekkür ederim
Özel eğitimden okul öncesine dönüp amaaan ne moktan piyasaymış bu deyip dört sene sonra tekrar özel eğitime dönen bir meslektaşınızım.

Okul öncesine hiç bulaşmayın derim. Cidden çok kötü. Bana 3 yaş 12 saat çalışma süresi ve asgari ücret teklif eden de oldu, asgari veririm yarısını elden geri alırım diyen de oldu. Daha neler neler… Öyle kreş falan da değil ismi cismi bilinen kolejler. Özel eğitimin gözünü seveyim dedim.

Bizim sektörde işler tanıdıkla yürüyor maalesef. Çevreniz olmadığı için zorlanıyorsunuz muhtemelen. Çözüm nasıl bulunur bilemedim. Bi düşündüm denizlide tanıdık var mı diye. Benim kurum sahiplerinin farklı illerde okulları var ama denizli yok bildiğim kadarıyla, yine de soracağım yarın tanıdık kurum var mı diye.

İdareten şöyle bir şey olabilir, biraz daha dişinizi sıkarsınız ağustos ayında ücretli öğretmenlik başvuruları açılır. Özel eğitim başvuruları genelde olumlu sonuçlanıyor açık çok olduğundan. Ordan başlayıp çevre edinir sonrasında bir kuruma geçersiniz.
Çok teşekkür ederim sorarsanız çok sevinirim bana mesaj atabilirsiniz istediğiniz zaman.
Aslında ben Denizli'ye gelmeden ücretli öğretmen başvurusu da yapmıştım malesef hicbir haber çıkmadı.
Sanıyorum onun için de okul müdürü falan tanımak lazım.
Kolej dusunmemin sebebi de tatil meselesi aslında işte sömestir yaz tatili olur en azından diye düşündüm.
Birde küçük cocuklarla drama çalışır bu yönümü gelistiririm diye düşündüm.
Özel egitimde drama zor biraz çünkü yaş grupları denk gelmiyor.
Ozel eğitimden şikayetçi değilim aslında seviyordum işimi o anlamda size katılıyorum.
Burada da kolayca bulurum sanmıştım ama öyle olmadı malesef o yüzden de dedim yönümü degistireyim bari.
 
Kpss çalışıp devlete mi atansanız?
Ah ah inanın yirmili yaşlarımda bunu yapmadığıma çok pişmanım.
Benim malesef oturup ders çalışamama sorunum var .
Normalde çok çalışkan bir insanım hiçbir işimi aksatmam ama masada oturup saatlerce çalışamıyorum asla.
Özdenetim sorunu mu dikkat dağınıklığı mi bilemiyorum psikiyatriste de gittim hatta bunun için.
 
Valla panpa yazdıkların bence gayet doğru teşhisler, baktılar ki asgari ücret veremeyecekller donanımlısın geri basmışlar olay bundan ibaret. Basbayağı overqualified duruyorsun burdan bakınca. O yazdığın özel okul da zaten senin için tatmin edici olmazdı, yine kendini kötü hissederdin inan.

Bana kalırsa evi satma asla. Evi kiraya ver vermediysen. Ben senin yerinde olsam ya kendime kreş açardım, ya özel eğitim-rehab merkezi kurardım. Yukarda da sormuşlar altın, nakit para var mıydı, bir de eşin sermay koyar mı sonuçta onun için geldin. Bir de ufak soru eş ne iş yapıyor, Ankarada yaşama durumu olur mu? Eski işine geri dönersin.
 
Denizlide 5 sene yaşadım baba tarafından akrabalar da var ama orada yasamayi düşünmedim memur olduktan sonra.
Evet büyük bir şehir ama insanlarin bakış açısından ve akraba baskisindan hoslanmadigim için tayin düşünmüyorum (amcam kuzenler hep tayin al buraya gel derler).
Her ne kadar buyuk sehir de olsa isler biraz ahbap çavuş iliskisiyle dönüyor. Benim bir arkadasim.var lisede cocuk gelisimi okudu, babasi ve annesi de oradaki kurumlardan emekli oldugu icin bir anaokuluna soktular bir muddet calisti sonra çıktı baska spirituel islere girdi oradan da para kazanamayinca yine belediyenin bir anaokuluna girmis sanirim.
Maalesef isler oyle yürüyor. Biraz zihniyet ve vizyon meselesi
Ankarayi bilmem ama Istanbul ve Izmirde de bulundum anlattığınız kadariyla Ankara da benzer sekilde, ayri bir dunya ve isler de daha profesyonel yürüyor.
Benim aklima belediyeye basvurun demek geldi bir de nerede oturuyorsunuz semt olarak ? Bazi mahallelerde atolyeler oluyor oralarda belli zamanlarda drama gibi atolyeler düzenleyebilirsiniz. Tabii ki cok getirisi olmaz ama çevre edinmek icin bir baslangic olur. Bir de simdi yenisiniz belki ama cevre edindikçe tutunmak küçük yerlerde daha kolay oluyor. Buyuksehir olduguna bakmayin Denizlide bir mahallede ünlenirseniz diger yerlerde de adiniz duyulur taninirsiniz. İnstagramda gecenlerde bir kadin gordum Denizlide tasarimci adini animsamiyorum ama baya takipcisi var.
Bu arada sizi seneler oncesinden hatirliyorum ilk evliliginizde sorunlar vardi. Cok bilgili akli başında buluyorum yorumlarinizi 🥰
Çok teşekkür ederim ne güzel yazmışsınız emek verip 💜
Belediyeyi de düşündüm aslında ama sanırım bana bırakmazlar orayı hiç tanıdık yok çünkü.
Ama yine de çevre edindikce soracağım o da aklımda.
Semt olarak Bağbaşında oturuyorum bu bölge pek uygun değil ama demek istediğinizi anladım.
Bazı semtler böyle şeylere çok açık cidden bende pek çok reklam falan gördüm sosyal medyada.
Tiyatro grubuna o yüzden girdim aslında atölye düzenlerim belki diye bakalım zamanla olur umarım.
Hatta ücretsiz tanıtım dersleri falan da yapmayı düşünüyorum bana imkan veren yerler olursa dediğiniz gibi sırf çevre edinmek için.
 
Çok teşekkür ederim evet iskura gitmeyi hiç düşünmemiştim gideceğim mutlaka çok teşekkür ederim

Çok teşekkür ederim sorarsanız çok sevinirim bana mesaj atabilirsiniz istediğiniz zaman.
Aslında ben Denizli'ye gelmeden ücretli öğretmen başvurusu da yapmıştım malesef hicbir haber çıkmadı.
Sanıyorum onun için de okul müdürü falan tanımak lazım.
Kolej dusunmemin sebebi de tatil meselesi aslında işte sömestir yaz tatili olur en azından diye düşündüm.
Birde küçük cocuklarla drama çalışır bu yönümü gelistiririm diye düşündüm.
Özel egitimde drama zor biraz çünkü yaş grupları denk gelmiyor.
Ozel eğitimden şikayetçi değilim aslında seviyordum işimi o anlamda size katılıyorum.
Burada da kolayca bulurum sanmıştım ama öyle olmadı malesef o yüzden de dedim yönümü degistireyim bari.
Ücretli okul öncesinden çıkmıyor da özel eğitimden kolay çıkıyor genelde. Özel alt sınıfı olan okullarla görüşebilirsiniz ücretli için. %90 açık oluyor.

Yarın sorup dönecem size mutlaka.

Evet tatil olayı sorun bizde, kolejler o açıdan rahat tabi. Drama falan mümkün değil zaten.
 
Valla panpa yazdıkların bence gayet doğru teşhisler, baktılar ki asgari ücret veremeyecekller donanımlısın geri basmışlar olay bundan ibaret. Basbayağı overqualified duruyorsun burdan bakınca. O yazdığın özel okul da zaten senin için tatmin edici olmazdı, yine kendini kötü hissederdin inan.

Bana kalırsa evi satma asla. Evi kiraya ver vermediysen. Ben senin yerinde olsam ya kendime kreş açardım, ya özel eğitim-rehab merkezi kurardım. Yukarda da sormuşlar altın, nakit para var mıydı, bir de eşin sermay koyar mı sonuçta onun için geldin. Bir de ufak soru eş ne iş yapıyor, Ankarada yaşama durumu olur mu? Eski işine geri dönersin.
Cherrycim eşim akademisyen malesef kadrosu burada.
Ama doçentlikten sonra falan durum ne olur bilemem o da çok ister dönmeyi ama akademide bu kadro işleri çok sıkıntı malesef.
Evi kiraya vermiştim zaten baya oluyor oradan ufak bir gelir var tabi ama ben iş hayatının getirdiği sosyalligi de çok özlüyorum başka türlü çevre edinmek zor bı de biliyorsun.
Kreş veya özel eğitim merkezi tek başına baya zor maliyeti yüksek ortaklıkla falan olabilir ama.
Bunu da bir zamanlar epey düşündüm küçük ortak olunca da diyorlar ki sende burada çalışmaya devam et.
Hem çalışan hem patron gibi oluyorsun baya yorucu oluyor.
Birde özel eğitimde kota getirdiler onu açmak şu an için mümkün değil zaten.
Dediğin gibi tatmin olmazdım büyük ihtimalle potansiyelimin altında bir hayat yaşıyorum gibi hissediyorum.
Ailem falan keşke az biraz zengin insanlar olsaydı keşke.
Altinlarimiz var bu arada ama iş kurmaya yetmez sanırım eşim destek olur olmaz değil ama o da çok risk almayı seven biri değil.
Birde içe dönük bir yapısı var bu yüzden de çevre edinmemiz zorlaşıyor biraz.
 
Ücretli okul öncesinden çıkmıyor da özel eğitimden kolay çıkıyor genelde. Özel alt sınıfı olan okullarla görüşebilirsiniz ücretli için. %90 açık oluyor.

Yarın sorup dönecem size mutlaka.

Evet tatil olayı sorun bizde, kolejler o açıdan rahat tabi. Drama falan mümkün değil zaten.
İki branş isaretleniyor başvuruda ben birinci sıraya o.oncesi ikinciye özel egitim yazmıştım.Okullara gidip sormak aklıma gelmemişti tatilden sonra gidip sorabilirim aslinda mantıklı.
 
Çok teşekkür ederim ne güzel yazmışsınız emek verip 💜
Belediyeyi de düşündüm aslında ama sanırım bana bırakmazlar orayı hiç tanıdık yok çünkü.
Ama yine de çevre edindikce soracağım o da aklımda.
Semt olarak Bağbaşında oturuyorum bu bölge pek uygun değil ama demek istediğinizi anladım.
Bazı semtler böyle şeylere çok açık cidden bende pek çok reklam falan gördüm sosyal medyada.
Tiyatro grubuna o yüzden girdim aslında atölye düzenlerim belki diye bakalım zamanla olur umarım.
Hatta ücretsiz tanıtım dersleri falan da yapmayı düşünüyorum bana imkan veren yerler olursa dediğiniz gibi sırf çevre edinmek için.
Mesleki anlamda saatlik çalışma gibi seyleri bir sosyal.medya hesabi açıp da online veya Denizli içinde yapabilirsiniz. Bir arkadasim Izmirde o da meslektasiniz daha çok özel eğitim uzerine calisiyor onun da actigi ama pek verim alamadığı bir instagram sayfasi vardi biraz süsledik birkac hikaye/reels derken simdi saatlik basvuru aliyor. O da az kazaniyor simdilik ama bu tarz bir sey de olabilir çünkü insanlar eskiye nazaran sosyal medyada daha aktif ve bu da Denizli ici tanınırlıginizi arttirabilir.
 
Oturup orta seviye almanca öğrenmeye isteğiniz varsa Almanyada büyük açık var okul öncesinde,günde 8 saatten fazla çalıştırma yasak ve türkiyedeki gibi etkinlikti yok efendim programdı şuydu buydu angarya işler yok
 
X