İyi akşamlar. Yıllardır memleketimden farklı yerlerde okudum çalıştım. Bu yıl memlekete geldim. Eşimin ailesi farklı yerde.
Burada kıradayım. annem ablam ve akrabalar aynı yerde bana 20-25 dk uzaklıkta. Neyse bu akşam bir akrabamız doğum günü yapmış çocuğuna. Annem ablamlar oraya gitmişler. Biz davetli değiliz. Az once tlf konuşurken onların konuşmaları da geldi Biraz üzüldüm.Sanırım işten yorgun geliriz diye söylemediler. Bir de onlar birbirine yakın oturuyor. Nıyeyse kendimi dışlanmış hissettim.
Apartmanda bikaç komsu dısında konuştuğumuz kişiler yok. Haftaiçi işten eve evden işe. Yıllarca uzakta olunca buranın yabancısı gibi olmuşum. İnsan böyle ortamları da arıyor.
Akraba çocuğu doğumgününe gideceğime, iş sonrası evde ayaklarımı uzatır çayımı içer otururum daha iyi Yaşadığınız hayat kimilerinin hayali olabilir, bir de bu açıdan bakın
Akraba çocuğu doğumgününe gideceğime, iş sonrası evde ayaklarımı uzatır çayımı içer otururum daha iyi Yaşadığınız hayat kimilerinin hayali olabilir, bir de bu açıdan bakın
Sakin gelişen ilişkilerin daha sağlam ve tatlı olduğunu düşünüyorum. İş arkadaşlarınızdan elektriğinizin tuttuğu insanlarla yavaş yavaş görüşmeye başlayabilirsiniz mesela. Aileniz de zaten aynı şehirdeymiş. Zamanla olur canınızı sıkmayın. Ne kadar misafircilik oyunu o kadar çok bulaşık demek
Ya benim de tam tersi korkularım var ya çağırırlar diye her akşam tirin tirin kaçıyorum
İş arkadaşlarınızla falan zamanla oturur kalkarsanız dert etmeyin