bu siteyi bulmadan önce kendimi yanlız hissederdim tek benim bebeklerim benden gidiyo sadece bu acıyı ben biliyorum sanıyordum sebebsiz infertil sorun yok sonuç yok ama neden neden neden bu nedenlerle boğuşuyordum şimdi keşke diyorum keşke hiç hamile kalmasaydım onları hiç hissetmeseydim daha 20 gün önce doğdu bebeğim ama çok erkendi dayanamadı 5,5 ay boyunca kanamalar sancılar iğneler serumlar hastanede geçen günler evde yatak hapisler her gün uyandığımda bu günde benimle kızım derdim ama bi sabah uyandım ve bebeğim pes etmişti doğum başlamıştı bebeğimin yüzünü göremedim kokusunu duyamadım kundakta vericeklerdi bana onu ama olmadı kefene sarılmış bir kutu içerisinde verdiler büyük dedesinin yanına gömdük ve dedemize emanet ettik yavrumuzu o gece en acı geceydi yağmur yağıyodu üsütne ben hayaller kurarken onu yere göğe koyamıycaktım nazlı şımarık kızım olucaktı ama şimdi hiç yaşamadım sanki tekmelerini hissetmedim rüyadı geldi geçti acımı sorarsanız bu ilk değildi ama son olucak rabbimden gelene razı olmaktan başka çare yok ne kadar çaba harcarsak harcayalım rabbim ol demeden olmuyomuş şimdi sadece mutlu olmaya çalışıyorum artık doğsa şu kadar olucaktılarımda bitti ben kendimi rabbimime bıraktım artık verende allah alanda son olarak herşeyde bir hayır vardır bunu unutmayın rabbim isteyen herkezin koynunu yavrularıyla doldursun (amin)