Doğmamış çocuğun sabaha kadar donunu biçtim

Neredenbaksantutarsizlik .!.:

Merhabalar .
Dün geceden beri manyak gibi kafami meşgul eden sorunu paylaşmak istedim sizinle . Inşallah birileri yanlış düşündüğümü söyler ...

Benim 5 yasında bir kız yeğenim var . Çok bağlıyız birbirimize elime doğdu desem yeridir . Sık sık bir araya da geliriz . Yeğenimin yanina herhangi bir erkek ( amcası, dedesi , büyükbabası, kendinden büyük kuzenleri ... ) tüylerim diken diken oluyor . Çekip yanından almak istiyorum ona zarar verirler diye. Özellikle de altında etek elbise falan varken bu vesveselerim daha da artıyor . Hemen gidip tayt giydiriyorum . Ailemizde allaha şükür bugüne kadar hiç taciz vs vakası olmadı ama o kadar çok haber dinliyorum öyle şeyler görüyorum ki manyak oldum iyice .

Şimdi allah nasip ederse bizim de bir kızımız olacak . Sabaha kadar döndüm durdum . Yeğenimi bu kadar sahiplenmişken kendi evladıma karşı çok daha fazla olur .esime anlatıyorum boyle sacma sapan seyler dusunme deyip gecistiriyor . Baskıcı kısıtlayıcı bir anne olmak istemiyorum ama bu gidişle o çocuk doğunca iyice paranoyak olacağım . Boyle hisseden var mi ? Ben bu sorunu nasıl aşabilirim

Genişletmek için tıkla...

öncelikle kız/erkek olsun artık günümüzde hiç farketmiyor. tabiki evlatlarımızı koruyacağız. ama bunu nasıl yapacağız? öncelikle onlara uygun dille mahrem nedir ve kişi snırları nelerdir küçük yaştan bunları öğreteceğiz. her konuyu sizinle konuşabileceğini aşılayıp güven vereceğiz. sessiz kalmamayı bağırmayı hakkını aramayı öğreteceğiz. bunları yaptıktan sonra çocuğu gözlemleyeceğiz. baskı yaparak değil. çaktırmadan. kendisini sürekli tedirgin hissedip özgüvensiz büyütmeden. cinselliğin bile korkulu birşey olmadığını ancak yaşı geldiğinde ve kendi iradesi ile uygun birşey olduğunu öğreterek. çocugun taavrında değişiklik, içe kapanıklık ve korku durumları baş gösterdiğinde durumu anlamak için tabiki gereken müdahale gerekirse pedagog aracılığı ile olacak ( zaten sorunun sebebi taciz değil başka b birşey de olabilir) ancak daha doğmadan bu kadar evham sizi de o çocugu da hasta eder.
diğer konu ise aile içindeki erkekler mevzusu. bir erkek olsam ve beni tanıyan ailemden birisi kız çocugunu ben varken bu düşünceyle çocuğu uyarsa hareketler yapsa ağırıma gitmekle kalmaz, o kişiyle irtibat kurmam. önce aile fertlerinize güvenmelisiniz. güvenemiyorsanız görüşmeyi zaten kesmelisiniz. insanoğlu çiğ süt emmiş diyerek insanları rencide etmek, sapık muamelesi yapmak bence karşı taraf için çok ağır bir hakarettir.

Sadece kız çocuk değil erkek çocuk hatta ata eşeğe bile tecavüz eden bir toplumda yaşıyoruz bunlar gerçek. Evet belki biraz fazla korkuyorsunuz ben bile çocuğum olmadığı halde böyle bir dünyaya çocuk getirmekten korkuyorum haklısınız bence ama çok fazla kötü şeyler düşünmeyin dikkat edin ve çocuk anlamaya başladığında bu konuda bilinçlendirin

Neredenbaksantutarsizlik .!.:

Merhabalar .
Dün geceden beri manyak gibi kafami meşgul eden sorunu paylaşmak istedim sizinle . Inşallah birileri yanlış düşündüğümü söyler ...

Benim 5 yasında bir kız yeğenim var . Çok bağlıyız birbirimize elime doğdu desem yeridir . Sık sık bir araya da geliriz . Yeğenimin yanina herhangi bir erkek ( amcası, dedesi , büyükbabası, kendinden büyük kuzenleri ... ) tüylerim diken diken oluyor . Çekip yanından almak istiyorum ona zarar verirler diye. Özellikle de altında etek elbise falan varken bu vesveselerim daha da artıyor . Hemen gidip tayt giydiriyorum . Ailemizde allaha şükür bugüne kadar hiç taciz vs vakası olmadı ama o kadar çok haber dinliyorum öyle şeyler görüyorum ki manyak oldum iyice .

Şimdi allah nasip ederse bizim de bir kızımız olacak . Sabaha kadar döndüm durdum . Yeğenimi bu kadar sahiplenmişken kendi evladıma karşı çok daha fazla olur .esime anlatıyorum boyle sacma sapan seyler dusunme deyip gecistiriyor . Baskıcı kısıtlayıcı bir anne olmak istemiyorum ama bu gidişle o çocuk doğunca iyice paranoyak olacağım . Boyle hisseden var mi ? Ben bu sorunu nasıl aşabilirim

Genişletmek için tıkla...

valla en guzelini yapıyorsun, ben parktaki çocukların annelerine diyorum keşke altına tayt giydirseydiniz diye. sapık çok fazla, ve bu sapıkları ne yazık ki gebertemeyeceğimize göre çocuklara sahip çıkıcaz.

Biraz abartılıda olsa haklısınız. Zaten bir yabancı dokunamaz ama dayı,amca vs bile olsa vücudunun yasak yerleri olduğunu anlatırsınız. Her çocuğun dayı,amca,dede,teyze vs. İle. Vakit geçirmeye ihtiyacı var. Kısıtlamak değil ama sınır çizmek çok önemli.
( Bu konuda harika kitaplar var. Çocuklar çok çabuk kavrıyor bu tarz konuları.)

Ben de herhangi bir çocuğu,erkek biri sevmeye başlayınca kalbim sıkışıyor resmen
Özellikle aile içinde
Çocuğu,Hoş olmayan Olayları Yaşamaması için
Dışarıdaki insana karşı zaten bir nebze koruyabiliyoruz
Aile içinde olduğunda korumak zorlaşıyor ve en son duyan oluyoruz
Ruhum sıkışır resmen gördüğümde

Oo ben uzaktaki kardeşimi düşünüyorum sürekli tacize ugrar napar diye. Anlıyorum seni ve cok haklısın hic aile ici deyip güvenmiyorum bende

Geçen gün bahçede hiç tanımadıgım 5 yaşlarında bir kız cocugu adamın kucağında telefondan bir şeyler izliyordu adamın tipi bakışları pek tekin gelmedi simdi gidip sorsam mı sormasa mı muallakta kaldım ama sonra adam babasıyım ben noluyor der diye cekindim. Ne bileyim devir kötü insanlar pislik güvenmeyin

Neredenbaksantutarsizlik .!.:

Merhabalar .
Dün geceden beri manyak gibi kafami meşgul eden sorunu paylaşmak istedim sizinle . Inşallah birileri yanlış düşündüğümü söyler ...

Benim 5 yasında bir kız yeğenim var . Çok bağlıyız birbirimize elime doğdu desem yeridir . Sık sık bir araya da geliriz . Yeğenimin yanina herhangi bir erkek ( amcası, dedesi , büyükbabası, kendinden büyük kuzenleri ... ) tüylerim diken diken oluyor . Çekip yanından almak istiyorum ona zarar verirler diye. Özellikle de altında etek elbise falan varken bu vesveselerim daha da artıyor . Hemen gidip tayt giydiriyorum . Ailemizde allaha şükür bugüne kadar hiç taciz vs vakası olmadı ama o kadar çok haber dinliyorum öyle şeyler görüyorum ki manyak oldum iyice .

Şimdi allah nasip ederse bizim de bir kızımız olacak . Sabaha kadar döndüm durdum . Yeğenimi bu kadar sahiplenmişken kendi evladıma karşı çok daha fazla olur .esime anlatıyorum boyle sacma sapan seyler dusunme deyip gecistiriyor . Baskıcı kısıtlayıcı bir anne olmak istemiyorum ama bu gidişle o çocuk doğunca iyice paranoyak olacağım . Boyle hisseden var mi ? Ben bu sorunu nasıl aşabilirim

Genişletmek için tıkla...

Ne diyeyim, hepimiz biraz manyak olduk. Bizi bu hale getirenler utansın.

Siz bunları yaparken o çocuğun annesi babası ne yapıyor?
Evet gözümüzün önünden ayırmayacağız belli bir yaşa gelene kadar da amcayı, dedeyi, kuzenleri komple muhtemel sapık diye de etiketlemek, paranoya yapmak bana normal gelmiyor.
Böyle yaşanmaz. Çocuk da sağlıksız büyür.
Tamam komşuya bırakma, sokakta oynarken yanında dur falan filan da.. her amca her dede potansiyel sapık değildir.

Benim en çok üzüldüğüm toplumdaki bu sapıklar yüzünden çocukları korumakta abartıp, sevgisiz nesiller yetiştirmek. Bu konuda bende hassasım ama dede, amca gibi aileden de sakınmak ne bileyim çok abartı. Ha yanlısını görürseniz tamam ama çocuğunuzu korucam diye diğer insanları potansiyel sapık yerine koymakta büyük hakaret. Ortayı bulmak lazım

samantha .!.:

Siz de dogurmayiverin =( paranoyak bi cocuk yetiscegine nolur yani cocuk sevmeseniz. Bu tip psikolojik problemler asla düzelmez. Obsesyon gelistirmissiniz ki en yakinlariniza karsi bile. Mümkün degil gecmez.

Genişletmek için tıkla...

Müthiş motive oldum ya sagolun . Gideyim de 5 aylık çocuğu aldırayım madem

Neredenbaksantutarsizlik .!.:

Merhabalar .
Dün geceden beri manyak gibi kafami meşgul eden sorunu paylaşmak istedim sizinle . Inşallah birileri yanlış düşündüğümü söyler ...

Benim 5 yasında bir kız yeğenim var . Çok bağlıyız birbirimize elime doğdu desem yeridir . Sık sık bir araya da geliriz . Yeğenimin yanina herhangi bir erkek ( amcası, dedesi , büyükbabası, kendinden büyük kuzenleri ... ) tüylerim diken diken oluyor . Çekip yanından almak istiyorum ona zarar verirler diye. Özellikle de altında etek elbise falan varken bu vesveselerim daha da artıyor . Hemen gidip tayt giydiriyorum . Ailemizde allaha şükür bugüne kadar hiç taciz vs vakası olmadı ama o kadar çok haber dinliyorum öyle şeyler görüyorum ki manyak oldum iyice .

Şimdi allah nasip ederse bizim de bir kızımız olacak . Sabaha kadar döndüm durdum . Yeğenimi bu kadar sahiplenmişken kendi evladıma karşı çok daha fazla olur .esime anlatıyorum boyle sacma sapan seyler dusunme deyip gecistiriyor . Baskıcı kısıtlayıcı bir anne olmak istemiyorum ama bu gidişle o çocuk doğunca iyice paranoyak olacağım . Boyle hisseden var mi ? Ben bu sorunu nasıl aşabilirim

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar, bize bunları düşündürenler utansın demek istiyorum. Ben de çok hassasım bu konuda, ne bir şey yaşamışlığım var ne de yakınımda tanık olduğum çok şükür, ama izlediklerimiz okuduklarımız kayıtsız kalmamızı engelliyor.

Benim de bir kızım olacak inşallah, öyle çok istiyorum ki ayakları sapasağlam yere basan, haksızlığa sesini çıkaran, mücadeleci, özgüvenli bir kız olsun.. Bunun için ne gerekiyorsa yapacağım. Evet çok kötü bir ortam ama belli bir yaşa kadar sıkıca kollayabiliriz, korkutarak, sürekli kollayarak üstesinden gelemeyiz. Kendi bedenin farkında olan kız çocukları yetiştirmeliyiz.

Bir yazı okudum geçenlerde, umarım doğru aktarabilirim ama ana fikri şöyle :
Eğer çocuğunuz gitmek istemediği, belki bunun için ağladığı halde siz birinin kucağına veriyorsanız, sağda solda biri görüp o istemediği halde onu sevip okuşuyorsa (tamamen iyi niyetiyle olsa bile) ve siz de bir şey demiyorsanız çocukta şu algı oluşuyormuş " demek ki benim bir söz hakkım yok". Ve Allah korusun böyle bir şeyle karşılaştığında bunu dile getiremiyormuş.

Demem o ki, çocuğa bunları aşılayarak büyütmemiz lazım, ki sadece kız çocuklarını değil erkek çocuklarını da. Allah çocuk yetiştiren herkese kolaylık versin, hele ki şu devirde..

Biraz fazla abartmışsınız. Bu kadar korkmaya gerek yok gerçekten. Bu konuda kendinize telkin vererek düzeltmeye çalışın yavaş yavaş. Böyle yaklaşmanızı babanız, kardeşiniz ya da kayınpederiniz filan fark ederse çok kırıcı olur.

Bebek sevilmeliK bir şeydir. Tabi ki dedesi de, amcası da, dayısı da sevmek isteyecektir. Dün kardeşimin evindeydik mesela, benim eşim 1 ve 3 yaşındaki yeğenlerimle çok güzel oynadı. Ben de rahatsız olmadım, kardeşim de.

ama dikkat ettiğim mevzuyu söyleyeyim. Oğlum küçükken asla başkasının yanında altını değiştirmedim. Babasına da vermedim değiştirmesi için. Mahremiyet duygusunun gelişmesi için. Bunun sonucunda dün mesela, yeğenimin altını değiştirecektim. Oğlum kendisi odadan çıktı hemen, anne ben Çıkayım, ayıp olur diyerek.

ya da sokakta, markette, ya da misafir de oğlumu öpmelerine filan izin vermedim. Birinin yanında durmak istemediğinde zorlamadım hiç. O sebeple sevmediği birine çok rahat tepki gösterir, hoşlanmıyorsa gayet mesafeli durur ve çok soğuk konuşur. Bu benim hoşuma gidiyor. Çünkü ferasetli bir çocuk maşallah. Ve istemediği bir insana istemediğini söyleyebilmesi güzel bir durum özgüveni açısından.

yine oğlum küçükken kendi kardeşlerimle, büyük kuzenleriyle veya bir yabancıyla aynı odada yalnız bırakmamaya dikkat ettim. Ama tabi ki sevmeleri hiç karışmadım. Bir şey olacağından değil ama dikkatli olmak adına. Çünkü o zaman küçüktü, anlatamazdı bir şey ama şu anda büyüdü ve dayıları, amcaları, dedesiyle dışarı da gidiyor ben olmadan. Çünkü gayet kendini ifade edebilir artık.

kendi arkadaşları yanlarındayken bazen kapıyı kapatmak istiyorlardı, pek izin vermedim. İstediğiniz gibi oynayın ama kapıyı kapatmayın diyerek. Arada gidip kontrol ederek.

bununla beraber cinsellik konularında da yavaş yavaş yaşına göre davranmaya çalıştım. Her zaman bize söyleyebilirsin mesajı verdim. Şu anda 11 yaşında. Küçük küçük fark ediyor artık net bir kadın erkek farkı olduğunu. Bu mevzuları benimle ya da babasıyla konuşabileceğini söyledim. Daha çok babasıyla paylaşıyor böyle mevzuları ama yine de filmlerdeki öpüşme ya da cinsellik sahnelerini atlıyoruz her zaman.

yani hep kontrol var ama engel yok. Çocukta mahremiyet duygusunu geliştirmek önemli. Dikkatli olmak lazım her zaman ama fazla paranoya size zararlı olduğu kadar, çocuğunuza da zararlı. Aynı duyguları ve korkuları çocuğunuzun bilinç altına da işlersiniz. Biraz uç bir örnek olacak ama vajinismus gibi rahatsızlıkların da altında böyle Farkında olmadan bilinçaltına verilmiş korkular, endişeler yatıyor. Yani sonu üç rahatsızlıklara kadar gidebilir.

Sizinkisi takıntı haline gelmis, bilincaltınızı temizleyin.

Neredenbaksantutarsizlik .!.:

Müthiş motive oldum ya sagolun . Gideyim de 5 aylık çocuğu aldırayım madem

Genişletmek için tıkla...

Hamile oldugunu bilmiodum, hormonlardandir o zaman önceden böyle düşüncelerin yoksa.