Arkadaşlar merhaba. Size her şeyi tüm açıklığıyla yazacağım. Belki birçok eleştiri de alacağım. olsun. istediğim fikirlerinizle bana ışık olmanız. öyle bir hal içerisindeyim ki.. hepinizden yardım bekliyorum.
Arkadaşlar benim yıllaaar önce yaklaşık 4 -5 yıl süren bir ilişkim oldu. İlkti. Çok başkaydı. Aşktı. Çok yoğun duygularla, tutkuyla bağlıydık birbirimize. Göklerde yürüyordum işte. hep bilindik aşk duyguları. Ben biraz abartılı yaşayan biriyim tüm hisleri. Onu da öyle abartılı yaşadım. Ama olmadı yürümedi beni defalarca terk etti. Onun çok peşinden koştum hep geldi gitti. bir gün ne olursa olsun yine beraber oluruz sandım ben de hep. Olmadı ama. Ben onun ardından çok bekledin, çok ağladım, intihar ettim, birçok psikolojik tedaviler... derken bundan 1 buçuk yıl önce onun dışında biri kalbimi titretti. yani etkilendim ilk kez biri için hoş çocukmuş diyip kendime dur yapma desem de iletişim kurdum. O da bana ilgiliydi.Anlayamadığım şekilde muhabbet etmeye başladık her şey çok hoştu. Onun yanında huzurluydum eve gelince ' ya ben napıyorum benim aşık olduğum biri var' diyordum. Onunla konuşurken mutluydum, o olmadığında geçmişi düşünüp acı çekiyordum. Zamanla o da bunu hissetti. Gelgitlerim çok oldu. Onunla sevgili olduk. İnanın onun yanında geçmiş aklıma bile gelmiyordu. Öyle keyifli, huzurlu oluyorum ki yanında. Ona dokununca eski sevgilimi hatırlamadım. konusunca gezince hiçbir şeyde hatırlamadım. Yine de onsuz olduğum zamanlarda aklıma geliyordu. başlarda çok sık aklıma geliyordu. Hatta birkaç kere mesaj atıp aradım da.. sevgilim olmasına rağmen evet. çok sorguladım kendimi seviyor musun sen bu çocuğu, sen kimi seviyorsun diye? İnanın ben de bulamadım cevabını. Eski sevgilim bende bir takıntı olmuştu. bir alışlanlıktı. gitmiyordu işte aklımdan. hep pişman olmasını bir gün yalvar yakar kağıma gelmesini istiyordum. Düşündüm gelse naparım? sevgilimi düşündükçe onu kimseye değişmem diyordum hep.
Sevgilim eski sevgilimi, arayışlarımı mesaj atmamı biliyordu. Bunları her öğrendiğinde benden ayrılmak istedi ama ben ona kendimi hep affettirdim. yokluğunu kabullenemiyordum, ayrılmak istemiyordum. derken zamanla eski sevgili takıntım azalır oldu. sevgilimle de her şey çok çok güzel ilerledi. Nişan kararı aldık ve aylar önce nişanlandık. Yine her şey güzeldi. Ama yine eski sevgilim aklıma gelmeye başladı. Özlemle değil, sevgiyle değil. yaşattıklarını unutamıyordum bir türlü. . çok acı çektirmişti bana. belki de kendimi kanrıyorum bu noktada bilmiyorum. ve olaylar şöyle gelişti..
memlkete gittim. nişanlımla kamerada görüşürken sahilde birden eski sevgilimle karşılaştım. o an bir şok oldum duraksadım ve sevgilim bunu hissetti. zaten eski mesaj atmamdan dolayı güveni sarsılmıştı. hemen de anladı. eve git dedi hemen gittim. eski sevgilimi görünce etkilenmedim değil. yıllarım karşımdaydı etkilendim işte. çok çabuk etkisi geçti. nişanlım bunu da affetti ve biz devam ettik. her şey iyiydi hoştu. sonra ben dedim ya hala ara ara aklıma geliyor. sosyal medadan aratıyorum onu. napmış ne etmiş merak ediyorum. o da nişanlanmış. bunu da çok nadir yapıyorum ama. arama geçmişini silmemişim nişanlım onun adını gördü ve artık film koptu. bir değil üç değil beş değil bundan sonra her şey bitti artık beni arama dedi. yalvardım yakardım affet dedim. çok pişman hissettim. asla dedi gururlu ol dedi. derken bşr gün boyunca ısrarcı oldum. kıyamadı yine bana. soğuk davranıyor ama benden vazgeçemiyor biliyorum. bana dediği şu oldu ' bundan sonra eskisi gibi olamayız. senden istediğim o tarafa ait bütün umutlarını yitirmen. ' tamam dedim. yumuşaması için çok ısrarcı oldum ve eski defteri tamamen kapacağım dedim kendime. o da yumuşadı.
sonra düşündüm çok düşündüm. Çoook hatalar yaptım. Şiimdi mesaj attım nişanlıma. Ona karşı kendimi suçlu hissettiğimi, istediği zamanı ona vermem gerektiğini, ısrarcı olmayacağımı, zamana ihtiyacımız oldugunu, kendimi affedemediğimi, bitirmek isterse bitireceğimizi söyledim. Halı altına süpürmeden aşabilirsek devam edebileceğimizi. yokluğunu bana yaşatması gerektiğini söyledim. şu an uyuyor sabah görecek ne diyecek bilmiyorum.
şimdi sizlere sorum şu. Ben en başta bu zaman içerisinde kendime dürüst olmak istiyorum. Nişanlımı seviyor muyum sevmiyor muyum? Ben artık buna net bir cevap bulmalıyım. Arkadaşlar ben artık gerçekten sağlıklı bi ruh haline sahip değilim. kendimi göremiyorum.Nişanlımın yokluğunu düşündükçe kalbim acıyor. onu doğru insan olarak öyle hissediyorum ki.. Yanında öyle mutluyum ki, onu düşündükçe içim ısınıyor. Hani insan gözünün önündekinin kıymetini bilmez, kaybedince değğerini anlar, gitmez sandığı gidince anlar ya gerçekleri.. Eski sevgilim aklımdayken nişanlımı seviyor olamam desem de.. o olmadığında ya o zaman anlarsam onu ne çok sevdiğimi... Bunu anlamam lazım. Beni bu konuda nolur aydınlatın. Yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Sevmiyorsam onun hakkına nasıl girerim? Nişan nasıl atarım.. o kadar kötüyüm ki.. sizce napmalıyım? napmalıyım? lütfen yardım edin..
Arkadaşlar benim yıllaaar önce yaklaşık 4 -5 yıl süren bir ilişkim oldu. İlkti. Çok başkaydı. Aşktı. Çok yoğun duygularla, tutkuyla bağlıydık birbirimize. Göklerde yürüyordum işte. hep bilindik aşk duyguları. Ben biraz abartılı yaşayan biriyim tüm hisleri. Onu da öyle abartılı yaşadım. Ama olmadı yürümedi beni defalarca terk etti. Onun çok peşinden koştum hep geldi gitti. bir gün ne olursa olsun yine beraber oluruz sandım ben de hep. Olmadı ama. Ben onun ardından çok bekledin, çok ağladım, intihar ettim, birçok psikolojik tedaviler... derken bundan 1 buçuk yıl önce onun dışında biri kalbimi titretti. yani etkilendim ilk kez biri için hoş çocukmuş diyip kendime dur yapma desem de iletişim kurdum. O da bana ilgiliydi.Anlayamadığım şekilde muhabbet etmeye başladık her şey çok hoştu. Onun yanında huzurluydum eve gelince ' ya ben napıyorum benim aşık olduğum biri var' diyordum. Onunla konuşurken mutluydum, o olmadığında geçmişi düşünüp acı çekiyordum. Zamanla o da bunu hissetti. Gelgitlerim çok oldu. Onunla sevgili olduk. İnanın onun yanında geçmiş aklıma bile gelmiyordu. Öyle keyifli, huzurlu oluyorum ki yanında. Ona dokununca eski sevgilimi hatırlamadım. konusunca gezince hiçbir şeyde hatırlamadım. Yine de onsuz olduğum zamanlarda aklıma geliyordu. başlarda çok sık aklıma geliyordu. Hatta birkaç kere mesaj atıp aradım da.. sevgilim olmasına rağmen evet. çok sorguladım kendimi seviyor musun sen bu çocuğu, sen kimi seviyorsun diye? İnanın ben de bulamadım cevabını. Eski sevgilim bende bir takıntı olmuştu. bir alışlanlıktı. gitmiyordu işte aklımdan. hep pişman olmasını bir gün yalvar yakar kağıma gelmesini istiyordum. Düşündüm gelse naparım? sevgilimi düşündükçe onu kimseye değişmem diyordum hep.
Sevgilim eski sevgilimi, arayışlarımı mesaj atmamı biliyordu. Bunları her öğrendiğinde benden ayrılmak istedi ama ben ona kendimi hep affettirdim. yokluğunu kabullenemiyordum, ayrılmak istemiyordum. derken zamanla eski sevgili takıntım azalır oldu. sevgilimle de her şey çok çok güzel ilerledi. Nişan kararı aldık ve aylar önce nişanlandık. Yine her şey güzeldi. Ama yine eski sevgilim aklıma gelmeye başladı. Özlemle değil, sevgiyle değil. yaşattıklarını unutamıyordum bir türlü. . çok acı çektirmişti bana. belki de kendimi kanrıyorum bu noktada bilmiyorum. ve olaylar şöyle gelişti..
memlkete gittim. nişanlımla kamerada görüşürken sahilde birden eski sevgilimle karşılaştım. o an bir şok oldum duraksadım ve sevgilim bunu hissetti. zaten eski mesaj atmamdan dolayı güveni sarsılmıştı. hemen de anladı. eve git dedi hemen gittim. eski sevgilimi görünce etkilenmedim değil. yıllarım karşımdaydı etkilendim işte. çok çabuk etkisi geçti. nişanlım bunu da affetti ve biz devam ettik. her şey iyiydi hoştu. sonra ben dedim ya hala ara ara aklıma geliyor. sosyal medadan aratıyorum onu. napmış ne etmiş merak ediyorum. o da nişanlanmış. bunu da çok nadir yapıyorum ama. arama geçmişini silmemişim nişanlım onun adını gördü ve artık film koptu. bir değil üç değil beş değil bundan sonra her şey bitti artık beni arama dedi. yalvardım yakardım affet dedim. çok pişman hissettim. asla dedi gururlu ol dedi. derken bşr gün boyunca ısrarcı oldum. kıyamadı yine bana. soğuk davranıyor ama benden vazgeçemiyor biliyorum. bana dediği şu oldu ' bundan sonra eskisi gibi olamayız. senden istediğim o tarafa ait bütün umutlarını yitirmen. ' tamam dedim. yumuşaması için çok ısrarcı oldum ve eski defteri tamamen kapacağım dedim kendime. o da yumuşadı.
sonra düşündüm çok düşündüm. Çoook hatalar yaptım. Şiimdi mesaj attım nişanlıma. Ona karşı kendimi suçlu hissettiğimi, istediği zamanı ona vermem gerektiğini, ısrarcı olmayacağımı, zamana ihtiyacımız oldugunu, kendimi affedemediğimi, bitirmek isterse bitireceğimizi söyledim. Halı altına süpürmeden aşabilirsek devam edebileceğimizi. yokluğunu bana yaşatması gerektiğini söyledim. şu an uyuyor sabah görecek ne diyecek bilmiyorum.
şimdi sizlere sorum şu. Ben en başta bu zaman içerisinde kendime dürüst olmak istiyorum. Nişanlımı seviyor muyum sevmiyor muyum? Ben artık buna net bir cevap bulmalıyım. Arkadaşlar ben artık gerçekten sağlıklı bi ruh haline sahip değilim. kendimi göremiyorum.Nişanlımın yokluğunu düşündükçe kalbim acıyor. onu doğru insan olarak öyle hissediyorum ki.. Yanında öyle mutluyum ki, onu düşündükçe içim ısınıyor. Hani insan gözünün önündekinin kıymetini bilmez, kaybedince değğerini anlar, gitmez sandığı gidince anlar ya gerçekleri.. Eski sevgilim aklımdayken nişanlımı seviyor olamam desem de.. o olmadığında ya o zaman anlarsam onu ne çok sevdiğimi... Bunu anlamam lazım. Beni bu konuda nolur aydınlatın. Yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Sevmiyorsam onun hakkına nasıl girerim? Nişan nasıl atarım.. o kadar kötüyüm ki.. sizce napmalıyım? napmalıyım? lütfen yardım edin..
bu da iyileşen bir şey değil
