• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Dogum için yardima gelen ailem

çok iyi anlıyorum sizi aynı sorun bende de var. insan üzülüyor bizimde en hassas zamanlarımız sonuçta. ne zaman yardıma çağırsam o gün perişan oluyorum. bende ne yapacağım hiçbir fikrim yok. sezeryan olacak ve yalnızım maalesef yardıma geliriz diyenler bir bir yan çizmeye başladılar bile. hatta bayramda sezeryan çok rahat biz normal doğurduğumuzda oturamıyorduk bile sen 2 günde ayağa kalkarsın diyen bir kayınvalidem bile var.
Aslına bakarsan bi bakıma doğru demiş :) iki gün olmasa da 7 güne normal hayata dönüyorsun. Hatta ben ikinci gün eve geldiğimde direk Çamaşırları makineye atmıştım. Ertesi günde evi süpürmüştüm. Ama normal Doğum yapan yengemde benden çok dikiş vardı ve oturamıyordu rahat rahat. Ben sadece oturduğum yerden kalkarken destek almıştım ilk bir hafta. Tabi herkes farklı olabilir :)
 
ilk çocuğum bu kadar yan çizmeye artık çağırmam. ama sezeryanda başıma ne gelecek bilmiyorum. çocuğuma kendim bakabilicekmiyim ayağa kalkabilicekmiyim. 2 saatte bir emzirmek var ya uyuya kalırsam yalnız bu işi götürebilir miyim? vb gibi sorular var aklımda. normal doğum yapsam hiç bu kadar takılmazdım ama sezeryan girince işin içine eğilip kalkamıyoruz, çocuğumuzu kucağımıza alamadık hatta yürümek eziyet diyen kadınları duyunca biraz korktum açıkçası. başıma ne geleceğini bilmiyorum şimdilik yaşayınca görücem artık.
Hiç korkma. Benimde ilk kızım sezaryen ile doğdu İnan annem olmasa bile eşim ve ben herşeyi halledermişiz. Gözün korkmasın sakın
 
Doğumun olacağı haftaya kadar kimseyi cağirmamak lazım. Insanı daha beter strese sokuyorlar. Bence sadece kardesin kalsın yanında duzgunce konus ben suan kendimi iyi hissediyorum siz de duzeninizi bozmayin sancim basladiginda çağırırım ozaman gelirsiniz de yoksa sana zehir olur kalan haftalar. Belki 41 de yapacaksın doğumu busefer de niye hala doğmadı demeye baslayacaklar. Insallah cozersin Allah yardımcın olsun
 
girlinred girlinred bebeğin hayırlı uğurlu olsun,kuzularini güle güle büyüt.Dediklerin çok doğru,üstüne anneler de dogumlarini hatırlayıp gece gündüz kendi şartlarını,dogumlarini anlatmaya başlamiyirlar mi !!inan catliyordum.Birinci haftadan itibaren onların kahvaltısını hazırlarken,kendi yatağımın çarşaflarıni değiştirirken buldum kendimi...en iyisi herkes bebeği görmeye gelip ikişer gün kalsin...onda da ayrı ayrı gelsinler mümkünse ...
Aynen :) İnan daha iki gün önce Kv, kp, annem, babam, kardeşim, kızım 8 kişiydik ve kahvaltıyı ben hazırladım :)) 33 günlük bebekle gece zaten uyumamıştım. Teşekkür ederim bu arada Allah razı olsun :)
 
ilk çocuğum bu kadar yan çizmeye artık çağırmam. ama sezeryanda başıma ne gelecek bilmiyorum. çocuğuma kendim bakabilicekmiyim ayağa kalkabilicekmiyim. 2 saatte bir emzirmek var ya uyuya kalırsam yalnız bu işi götürebilir miyim? vb gibi sorular var aklımda. normal doğum yapsam hiç bu kadar takılmazdım ama sezeryan girince işin içine eğilip kalkamıyoruz, çocuğumuzu kucağımıza alamadık hatta yürümek eziyet diyen kadınları duyunca biraz korktum açıkçası. başıma ne geleceğini bilmiyorum şimdilik yaşayınca görücem artık.

kalkarsın hem kendi başına olunca daha rahat toparlarsın. zaten kalktıkça hareket ettikçe normale dönüyor yat yat iyileşilmez.
 
Söyleyeceksiniz açık açık benim bakıma ihtiyacım var artık zor geliyor diye. Tamam hastanede yattığına göre illa dikkat etmesi gerekiyordur çünkü yüksek olduğu zaman en ufak bir kaytarmada yükseliyor diyetini yapsın ama bu size bakmamasını gerektirmez kahvaltı hazırlar kendisi gerektiği gibi yer. Benim annemde geldi iki hafta önce eşimle birlikte hiç kaldırmıyorlar beni kahvaltım yemeğim evimin işi yapılıyor Allah razı olsun yani böyle zamanda olmayacak ne zaman olacak kalkma özellikle sabahları hazırlasın akşam ne yemek yapıcaz falan sor biraz dürtükle artık
 
35 haftalik hamileyim tahminen 1 ay icinde dogum yapacagim ve ailelerimizden ayri bir şehirde yasiyoruz. Son 1 ayim kaldi diye ailemi cagirdim geleli 1 hafta oldu ama simdiden pismanim.
Annem daha once şekeri yukseldiginden dolayi 3,4 gun hastanede yatti (1sene once) o gunden beri kendini seker hastasi zannediyor ve muthis sıkı bir diyeti var sabahtan kalkip kendine ekmek yapiyor hic bir ogununu atlamiyor ve kendine gul gibi bakiyor. Ancak konu bana gelince inanin umrunda bile degil kizim bisey ister misin kahvaltiyi ben hazirlayayim filan kesinlikle hic bir yardimi yok bana sadece kendine bakiyor babami da hasta olduguna oyle inandirmis ki babamda annemin etrafinda pervane.
Bu durum beni şimdiden bunaltti bana kimsenin bir yardimi olmadigi gibi ekstradan evde bir kalabalik ve iş yükü olustu 1 ay daha boyle gidebilir miyim bilmiyorum eşim aileme patlamak uzere her isimi esim ve kardeşim hallediyor evi temizliyorlar bana yardimci oluyorlar ama annemle babamin bu tavri beni gercekten strese surukluyor...
Bu arada gerek nazikce gerek sinirle uyardim bana bakmaya mi geldiniz kendinize mi diye laf bile soktum sonra pisman oldum kalplerini kiriyorum diye bi de oturdum ona agladim. Keske cagirmasaydim simdi ne yapacagim
Daha 1 ay var bu kadar da abartmayın. Anne babanız size temizlik ve yemek yapmaya mi geldiler ayıp yahu..Böyle beklentiye girmeyin.

Ve onları çok erken çagirmişsiniź insanlar düzenini sizin için bozup gelmiş teşekkür edeceğinize eşinizle laf sokma yarısına girmişsiniz olacak iş mi??

Baykuş gibi yalnız kalmak isteyen,ailelerden kaçan karı kocaların tavırları hep böyle kendi ailelerine bile katlanamiyorlar. Umarım sizin evladınız da aynısını bir gün size yapmaz
 
35 haftalik hamileyim tahminen 1 ay icinde dogum yapacagim ve ailelerimizden ayri bir şehirde yasiyoruz. Son 1 ayim kaldi diye ailemi cagirdim geleli 1 hafta oldu ama simdiden pismanim.
Annem daha once şekeri yukseldiginden dolayi 3,4 gun hastanede yatti (1sene once) o gunden beri kendini seker hastasi zannediyor ve muthis sıkı bir diyeti var sabahtan kalkip kendine ekmek yapiyor hic bir ogununu atlamiyor ve kendine gul gibi bakiyor. Ancak konu bana gelince inanin umrunda bile degil kizim bisey ister misin kahvaltiyi ben hazirlayayim filan kesinlikle hic bir yardimi yok bana sadece kendine bakiyor babami da hasta olduguna oyle inandirmis ki babamda annemin etrafinda pervane.
Bu durum beni şimdiden bunaltti bana kimsenin bir yardimi olmadigi gibi ekstradan evde bir kalabalik ve iş yükü olustu 1 ay daha boyle gidebilir miyim bilmiyorum eşim aileme patlamak uzere her isimi esim ve kardeşim hallediyor evi temizliyorlar bana yardimci oluyorlar ama annemle babamin bu tavri beni gercekten strese surukluyor...
Bu arada gerek nazikce gerek sinirle uyardim bana bakmaya mi geldiniz kendinize mi diye laf bile soktum sonra pisman oldum kalplerini kiriyorum diye bi de oturdum ona agladim. Keske cagirmasaydim simdi ne yapacagim
Neden çağırdın ki,koskoca 1 ay var daha.3 cü çocuğumda bile son güne kadar yalnızdım,kahvaltımızı yapıp taksi çağırdık, annemlere uğrayıp çocuklarımı bıraktım,gittim hastaneye.Kalabalıkta stres kaçınılmaz son...
 
Çok samimi söylüyorum dogur,toparlan öyle gelsinler.Cevremde çok güzel doğum anıları olan arkadaşlarım olduğu gibi evliliği catirdayanlar da var.Esim bir yandan kendi annesi ile bir yandan benimkisi ile uğraştı.Kendi yediklerinin bulasigini yikadilar (bulasik makinasinda) yorulduk dediler....akşam 6 olmuş bana çorba yapsinlarda ikinci öğünümu yiyeyim diye bekliyorum (sezeryandim çorba içindeki patatesi bile bagirsagim ceviremiyordu) KV hazır çorba yapalım dedi annem pizza söylesek yermisin ?diye sordu.Gene Allah razı olsun KV yaptı corbayi:olamaz:
:KK70: E Allah razı olsun,kavanozlayıp buzluğa atsaydın keşke önceden,teyzem hep der,nerde çokluk.................
 
ilk çocuğum bu kadar yan çizmeye artık çağırmam. ama sezeryanda başıma ne gelecek bilmiyorum. çocuğuma kendim bakabilicekmiyim ayağa kalkabilicekmiyim. 2 saatte bir emzirmek var ya uyuya kalırsam yalnız bu işi götürebilir miyim? vb gibi sorular var aklımda. normal doğum yapsam hiç bu kadar takılmazdım ama sezeryan girince işin içine eğilip kalkamıyoruz, çocuğumuzu kucağımıza alamadık hatta yürümek eziyet diyen kadınları duyunca biraz korktum açıkçası. başıma ne geleceğini bilmiyorum şimdilik yaşayınca görücem artık.
hiç alakası yok
gayet de her işinizi yaparsınız
çok nazlı biri değilseniz
ama şu var, en azından birkaç hafta evde yemek yapan biri olursa rahat edersiniz
 
Bende de hemen hemen aynı durum olmuştu. İkinci doğumumda yalnız alışsak daha iyi olur gibi kibar cümlelerle gelmelerini istemiycem. Çünkü hem lohusalık hem yeni bebek psikolojisiyle kaldırılmıyo. Size tavsiyem böyle yapmanız. Yoksa çok yıpranırsınız
 
:KK70: E Allah razı olsun,kavanozlayıp buzluğa atsaydın keşke önceden,teyzem hep der,nerde çokluk.................
Canım 37 hafta çalıştım.Hamileligimde tüm pencerelerim ve sokak kapım değişti.( bizim kararımız değildi) herşeyi eşimle ben hallettik .Evin temizligi,yemegi,utusu,dogum hazirligi zaten yeterince yorucuydu.Bir hafta boyunca iki günde bir çorba da pisirmeyeceklerse bence gelmeseler de olur.
 
kalkarsın hem kendi başına olunca daha rahat toparlarsın. zaten kalktıkça hareket ettikçe normale dönüyor yat yat iyileşilmez.
ben zaten çok yatabilen biri değilim hastanede 2 gece tutuyoruz dediklerinde bile içim karardı.umarım kolay olur herşey, daha önce ameliyat tecrübesi bile yaşamadığımdan başıma ne gelecek bilmiyorum. yaşadığımda görücem artık. bakalım anlattıkları kadar abartılacak birşey varmıymış. belkide bu muydu diyip ayağa kalkarım belli mi olur :)
 
İkisindede doğum temizliğimi hazırlığımı kendim yaptım sadece doğumda yanıma refakatçi ilkinde ablam ikincide eltim geldi evdede ilkimde ablam ikincide görümcem baktı. Onlar evle yemekle ilgilendiler ben hem kendimle hem çocukla
Bu doğumda da yanıma refakatçi ayarlar geçerim kimseyle uğraşamam kimse kimsenin evinin düzenini bilmiyo sürekli şunu yap demeni bekliyo eeee yapılacak şey belli değil mi zaten en iyisi kendi işini kendin görmek
 
Hiç korkma. Benimde ilk kızım sezaryen ile doğdu İnan annem olmasa bile eşim ve ben herşeyi halledermişiz. Gözün korkmasın sakın
teşekkür ederim çok güzel moral oluyorsunuz bana. acaba toparlanmanız kaç gün sürdü? ağrıların geçmesi, doğrulabilme vs...
 
ben zaten çok yatabilen biri değilim hastanede 2 gece tutuyoruz dediklerinde bile içim karardı.umarım kolay olur herşey, daha önce ameliyat tecrübesi bile yaşamadığımdan başıma ne gelecek bilmiyorum. yaşadığımda görücem artık. bakalım anlattıkları kadar abartılacak birşey varmıymış. belkide bu muydu diyip ayağa kalkarım belli mi olur :)

ben bir gece kaldım hastanede. gecede emzirmeye kendim kalktım hep. ilk yürütme işi zor onu atlattın mı gerisi kolay. birde herkesin bünyesi farklı benim ağrım olmadı ama dikişlerim yanıyordu ilk kalktığımda yelpaze al yanına sen adımlarken biri yellesin bir taraftan:)
 
Annenle babana kendi evinizde daha rahat edersiniz siz gidin kardesim kalsin deyin. Reddetmezler herhalde
 
Dogum bazi kisilerce ne yazik ki turistik bir gezi olarak algilaniyor. Bebek evinden otelcilik hizmeti bekleniyor. Yiyelim icelim misafirlik konforu... Yeni bebegi inceleme, kesfetme, sevme. Baska bir sehire gidilecekse sehri gorme. Baska insanlarla sohbet vs.
Hele gelir gelmez kosa kosa mutfaga giden yemek arayan tipler... Cevrendekileri en iyi sen tanirsin. Sana bu zor donemde kimin yardimi dokunacaksa onu cagir. Ya da cagirma. Esin yardimci oluyorsa kimseye de gerek yok. 2 haftalik lohusayken eeee ne pisireceksin aksama diyen insanlar da olabiliyor. Ne sen kiril ne onlar kirilsin. Kendin pisir kendin ye canim.
 
çok iyi anlıyorum sizi aynı sorun bende de var. insan üzülüyor bizimde en hassas zamanlarımız sonuçta. ne zaman yardıma çağırsam o gün perişan oluyorum. bende ne yapacağım hiçbir fikrim yok. sezeryan olacak ve yalnızım maalesef yardıma geliriz diyenler bir bir yan çizmeye başladılar bile. hatta bayramda sezeryan çok rahat biz normal doğurduğumuzda oturamıyorduk bile sen 2 günde ayağa kalkarsın diyen bir kayınvalidem bile var.
benim kendi annemde yan çizmede ustalasti.sezeryan olunca son aksam terketti.sürekli hastanede babamin hastane maceralarını anlatti.sancidan kivranirken .üzülüp daha bi moralimi bozdu.uykusuzluğa dayanamiyorum triplerine girdi.herkesin kayinvalidesi kalıyor dedi.herkesin ameliyattan düzelme süresi farklı.ben 10 günde adam gibi düzeldim.farketmeden üşüttugum icin gaz sancılarım oldu.10günden sonra daha bir normale döndüm.fakat bu seferde bebegimde gaz vardı biraz.bu sefer annem gece kalarak telafi etmeye çalıştı kendince kocam hoslanmasa da bu durumdan ses etmedi ama annem daha tripliydi bu konuda.gelme sürelerini kısalttı 40na bir kac gün kala gelmicem artık dedi.su sıralarda hasta karakterli kardeşimle uğraşıyor.bastan anlaştık bakıcam dedi.şimdi kardeşimin şahsıma yaptığı hakaretleri bos ver sen ona diye gecistirmeye calisiyor.kocamla da konusuyorum bu durumu adami durup dururken gazlamiyorum.kardesime karşı ama bilsin.kizima baktirirken hala homurdanip küfür ediyor.ona oluyorsa yani şöyle suratını hiç görmesem diyorum.ama kardeşimin bazı davranışları da müstehak anneme
 
Back
X