Doğum sonrası depresyon

Doğumdan sonra biseyler oldu ben anlamadim sürekli ağlama sürekli titreme kendime gelemedim bir türlü😪
Bu hisleriniz çok normal doğum yaptınız bebeginiz yanında değil ama sizin kendiniz ve bebeğiniz icinn daha umutlu ve daha güçlü olmanız lazım rabbim sağ sağlim kucağınıza aldırsın büyütmeyi nasip etsin
 
İçim yanıyor sadece ben böyleyim sandikca daha da korkuyorum umarım atlatabilirim😪
Sadece siz böyle değilsiniz tüm kadınlarda görülüyor öncelikle bunun doğal olduğunu doğal bir süreçten geçtiğinizin farkında olun rahatlayın . Size bunu yapan hormonlarınız ve 40 ınız çıkınca düzenece gircekler
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Hassas insanların lohusalığı böyle geçiyor iyi düşünün iyi olsun bugünler geçicek emin olun bebeğiniz büyüyecek yanınızda yoldaş olacak
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Doğumdan sonra genelde anneler de lohusalık hüznü oluyor bu normal ama sizin anlattıklarınız bunun üzerinde görülüyor. Lütfen destek alın. Kendi kendinize geçmesini beklemeyin
 
Sevgili güzel anne zor durumlar yaşamışsın. Doğum sonrası hormonal değişiklikler nedeni ile daha önce yaşamadığımız durumları yaşayabiliriz. Bunlar normal yani. Sakın korkma. Lohusalık oldukça zor olabiliyor. Bir de bebeğinin sağlık durumu seni etkilemiş tabi ki. Ama ben de iki kızım da doğduğunda yetememe kaygısı yaşadım. Bebek bakmak zor . Ama yavrun iyileşip yanına gelince bu zor günler geçecek emin ol. İlk dişi , emeklemesi , yürümesi , ilk kelimesi derken zaman akacak . Yüreğini ferah tut . Herkesin lohusalık sürecinde çeşitli zorluklar yaşadığını unutma..
En kısa zamanda bebeğinin sağlıklı bir şekilde kucağında olmasını içten diliyorum..
 
Öncelikle geçmiş olsun
Ben de senin gibi olmaya ramak kalmıştı
Bulunduğum şehir de tektim kimse yoktu üstüne bir de panik atak hastasıyım bebeğimin bazı dönemlerdeki mesela geçen çok kötü hasta oldu acildeydik sürekli her doktora girisimizde catlayana sesi kısıtlana kadar ağladı üstüne iğne vuruldu ben bunları gördüğüm için aşırı etkineldim ve bazen aklıma gelince kalbim yerinden çıkıyor
Ama çözümü şöyle buldum kesinlik o anki beni dinlemiyorum yok sayıyorum.ilk zamanlar ben de acaba yapabilir miyim ya bir şey olsa yapamazsan vs sürekli bunlarla kafam doluydu ama öyle böyle geçti dedigim lohusa depresyonuymus panik atakmis kesinlikle o an kendimi dinlemiyorum ve sakin kalmaya çalışıyorum
Umarım bebeğinizi en kısa sürede kucağınıza alır bu günleri atlatirsiniz
 
Mutlaka psikiyatri uzmanından destek al bu geçici.

Sen akıl hastası değilsin.

Güçlüsün sadece bazı kadınlarda olan bir durum

Grip gibi düşün nasıl ilaç alınca kolay almayınca çekerek iyileşiyorsun bu da öyle. Herhalükarda geçecek

Şimdi acil medikalden triflow alRüya Acaroğlu videosu var küçük altın izle
Sonra yağmur sesi aç
Sırtını dik bir yere dayayarak otur, gözlerini kapa ve yağmur sesi dinle bir yandan nefese odaklan ve triflow çalış.
 
İlkinde nefesi kesildi bir anda morardı Allah'tan eve yakın hastane vardı orda geri getirdiler nefesini sürekli o halı gözümün önüne geliyor 😪
Gerçekten zor bir durum ama Allah size bağışlamış çok şükür
Zaten lohusalik zor bir süreç bir de bu durum sizi iyice zorlamış
Allah size de çocuğunuza da sağlıklı günler versin ❤
 
Bu arada bu hisler geçici. İlk bebekte daha yoğun ama ikinci bebeğimde de hissediyorum ben. 6 aylık oldu oğlum. Benzer iç çöküşleri yaşıyorum. İlkinde daha yoğundu şimdi geçici olduğunu bilmeme rağmen yine çöksem de kalkıyoruz bir şekilde. Yalnız olmadığınızı bilin. Yardım istemekten çekinmeyin.
İlkinde tecrubesizlik insan ikincisinde rahat olurum saniyor ama ben geçen kendimi ağlarken buldum sadece dediğiniz gibi zamanin hızlı gececegini biliyorum kendimi bu şekilde teselli ediyorum
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Lohusa depresyonuna yakalanmissiniz gibi geldi, her kadinda dogumdan sonra oluyor. Benim kizim 5 gunluktu sarilik oldu hastanede yattim onla beraber. Ama bana sorun bir o zaman her seyden herkesten nefret ediyordum. O psikoloji cok ayri bir sey ama emin olun geciyor. :) bir sure yaninda rahat ettiginiz anneniz olur kv olur ya da kiz kardesiniz olur, birinden yardim alin ve kendinizi bu kadar hirpalamayin.

Ilk birkac ay zor geciyor ama sonra alisiyorsunuz bebeginize. O zaman bu hisler hep iyiye donuyor. Insallah bu donemi kolaylikla atlatirsiniz. Moralinizi bozan herkesi etrafinizdan uzaklastirin. Mumkunse olumlu dusunen birileri olsun yaninizda. Bu donemden sonra biraz buyudu mu bebeginiz, bugunleri ozleyeceksiniz bile. Su an asiri sinirinizi bozan seylere o zaman guleceksiniz.

Yani...

Gececek. ❤️🥰
 
Ya bu titreme hali aslında çok normalmiş ben de geçenlerde öğrendim. Yani sinir olayı filan değil sütünüzün kanallara inmesiyle alakalıymış. Ben de doğumdan sonra özellikle 2. Haftaya kadar birçok kez yaşadım. Aslında olması gereken iyi birşeymiş kötüye yormayın
Bu dogru.. insanin sutu memelere inerken ates bile yukselebiliyir, o da titreme yapabiliyor.

Benim 3. Dogumumda atesim yukselmisti hastanede bebek emdikce.emince birde ilk cocuklardan sonraki dogumlardan sonra rahimde dogum sonrasi sancilanmalar olur.. o anda titremeye baslamistim. Bu tabiiki fizyolojik birsey.. tabii birde ruhsal/psikolojik tarafi var isin..

Bence guclu olmaya calis ve yardim al, emziremedim
Diye uzulme sakin, her cocuk emecek diye birsey yok.. gerekirse ilacta al toparlanmaya bak.. o bebegin sana ihtiyaci var, eminim bir kac ay sonra cok baska hissedeceksin.
 
Çok geçmiş olsun rabbim bebeğinizi size bağışlasın evet sağlıkla sınanmam çok zor ama kalıcı bir hastalığı yok diye düşünüp kendinizi telkin edin geçecek bu zorlu süreç
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Hissettigin duyguları ben de yaşadım inan hepsi geçiyor. Bebekler ağlıyor, uyumuyor, biz derin bir mutsuzluk çukuruna düşüyoruz ama hepsi geçiyor.
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Cok gecmis olsun acil sifalar dilerim kuzucuga.
Tam da benim dogumdan 27 gun sonra buraya konu acmistim ben de. Hayat bitti saniyordum o gunlerde. Simdi 4 aylik oldu bebegim.
Sabredin bu gunler gececek. Evet sizin icin zor ama bebek icin daha zor bu hayata tutunmak. Onu olabildigince sevin opun kucaklayin.
Bebek uyudugu an siz de uyuyun. Ev islerini falan bosverin.
Su an lohusa depresyonundasiniz. Bunun farkinda olun ve gececegini dusunup uzerine kafa yormayin.
 
Öncelikle çok çok geçmiş olsun ben hastane problemi olmadığı halde ilk iki hafta ciddi anlamda bunalim geçirdim yasadiklarinizi anlayabiliyorum. Emzirmiyorsaniz lütfen bir yardım alın kendinizi toparlamaniz en önemlisi gerekiree ilaç kullanirsiniz
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Lohusalıkta hormonal nedenlerden tüm kadınlarda lohusalık hüznü görülür. Ancak siz intiharı düşünüyorum diyorsunuz hemen bir doktora psikiyatra görünün lütfen. Doğum sonrası depresyon çok ciddi bir durum. Yardım almanız lazım. Ama şunu bilin bu korkunç gibi gelen dönemler geçiyor hem de 1-2 aya.
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Canım benim sana sarılmak isterdim biliyormusun? Doğumdan sonra herkeste oluyor birşeyler....Bende de okb olmuştu...Ama geçiyor...

Sen öyle bir aşk yaşıyorsun ki evladına o aşk içine sığmıyor öyle korkmuşsun ki ona birşey olursa diye vücudun sana farklı tepkimeler veriyor...Aslında hepsi bu büyük aşktan bunu unutma...

Annelerden yardım al imkan varsa...Ya da yardım edebilecek birilerinden mutlaka yardım al...Eşim çalışıyor yardımcı olamaz demeyin asla....İki üç saat eksik uyursa eksilmez...Hem çalışan hem çocuguna bakan kadınlar var...Sütün varmış yokmuş bunlara takılma doysun ,huzurlu olsun sen sakin ol huzurlu ol yeter ki asla kafana takma..

Eğer ki maddi imkan varsa haftada 2 kere yardımcı birilerini alabılırsınız...Siz uyursunuz o da sadece bebekle ılgılenır ve size çok iyi gelır...Kahve içersiniz..Duş alırsınız..Bunlar mükemmel seyler ilk zamanlar...

Sakin olmaya çalış...Bitki çaylarını öneririm sana mesela papatya bana çok iyi geliyor... :KK200:
 
Arkadaşlar doğum yapalı 27 gün oldu. İki haftalıkken bebeğin nefesi kesildi bir hafta yoğun bakımda kaldı. Hastaneden çıktıktan üç gün sonra ateşlendi grip olduk şuan yine yoğun bakımda. Doğumdan beri zaten sürekli ağlama nöbetleri yaşıyorum zangir zangir titremeye ve ağlamaya başlıyorum hatta bir iki sefer kriz tarzı biseyler geçirdim. Sürekli bir korku. Nefes alamama hali var.sinir hastası gibi oldum kendimi tokatlar hale geldim. İştah denen bişey zaten kalmadı yemek falan yiyemiyorum.15 kilo verdim. Süt falanda kalmadı. Artk intiharı düşünüp durmaya başladım. Bebeğim gözümde kocaman bir dağ gibi büyüdükçe buyuyor yapamıyorum. sürekli kim bilir ömrü ne kadar daha neler göreceğim diye düşünmekten kafayı sıyırdım. Anne olmayı istedim ama doğumdan sonra yaşadıklarım normal gelmiyor sadece ben mi böyleyim nolur başından böyle şeyler geçen varsa bana bir akıl versin tükendim artk😪
Bence hemen bir hipnoterapist araştırıp gidin. Yani ben bir seansta çok yol katettim. Konu aynı değildi ama size de çok faydalı olabileceğini düşündüm.
 
Doğum sonrası ciddi psikolojik sorunlarım oldu. Kendi kendine geçiyor desem yalan söylemiş olurum çünkü basit değildi hissettiklerim ve yaşadıklarım. Ben destek aldım, uğraştım ve toparladım. Ancak dediğim gibi çok ciddi kötüydüm ben, intihar düşüncesi-halüsinasyon gibi durumları sürekli yaşıyordum.
Destek almanızı ve önemsemenizi öneririm.
 
Back
X