doğum sonrası depresyon

ilkyas

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2008
674
2
116
44
Kocaeli
kızlar doğum sonrası dönemin aslında 40 gün değil 1 yıl boyunca sürdüğünü okudum yani hassaslığımız 1 yıl devam edecekmiş.. ben çok hassasım bebeğimi kaybetmekten korkuyorum onu paylaşmak istemiyorum işe nasıl gidecem onu düşünüyorum herge kabuslar görüyorum birileri bebeğimi alıyor falan psikologa gitmeyi dusnuyorum benim durumumda olan var mı?
 
Hamilelik ve lohusalık döneminde annelerde hassaslaşma çok fazla oluyor. Fakat anlattıkların farklı bir boyutta. Bence bir psikologtan destek almalısın.
 
Bendede sürekli bir sıkıntı,çarpıntı,bebeğe karşi isteksizlik,mutsuzluk vardı.Çok kötüydüm.
Antidepresan kullanıyorum.Şu an çok daha iyiyim.
 

sanki kendim yazmışım gibi hissettim okuyunca. ben de adını koyamadığım bi huzursuzluk yaşıyorum. herşeye karşı isteksizim. işe başlama zamanım yaklaşıyor, kabuslar görüyorum. annem ve kayınvalidem gelecekler sırayla bebeğe bakmaya ama onu paylaşmak zor gelecek. onu bırakıp gitmek düşüncesi beni rahatsız ediyor. giyim ve beslenme konusunda annemin baskılar yapacağını biliyorum. ama onu sarmalamadan ve süt dışında bişey vermeden onu bu zamana getirdim, şükür hasta falan olmadı, kilomuz da gayet iyi. şimdi ben görmeden hem giydirip hem de yedirecek diye düşünüyorum. şimdiden bunun için strese giriyorum. belki zaman geçtikçe alışacam. onlarda kendilerince doğru olanı yapıyor, biliyorum ama şu da var ki annem 20 günlükken yoğurda başlatmaya kalktı, kilo sorunumuz da yoktu. ama doktorumuz 6 ay sadece annesütü deyince bi süreliğine vazgeçti. bi tarafta tecrube konuşuyor bi tarafta doktorlar-bilim. ben bilim yanlısıyım ama tecrubeyi buna nasıl ikna edeceğimi bilmiyorum benneyaptımki zamanla buna takmamayı mı öğreneceğim acaba a.s
 

ben ilk ay bu sıkıntıyı çok ağır hissettim
hep oğluma birşey olacaakmış gibi geliyordu..
ama kendi kendime oğluma zararım dokunur bu şekilde deyip düzeldim
duygusallık hep olacak..onlar bizim ciğerimiz artık, bence bu duygu bir yıl falan değil hiç kaybolmayacak :))



arkadaşım önceden kendine sıkıntı yapma..
ben doğumdan önce kafama taktığım herşeyi doğumdan sonra yaşadım..
kesn tavrını koy..
olmazsa da bir bakıcı ile anlaş..
dediğinden çıkmamış olur hem
 
ben de bebegımı ılk bıraktıgımda ısteyken daıma aklımdaydı tenefus aralarında arar sorar ve aglıyorsa huzuzrsuz derse gırerdım ve ustalık bebegım 50 gunluktu.yogun gaz problemımız de vardı.ama alıstım ablamın cok ıyı bakacagına ınanıyordum.depresyon yasamadım ama ılk zamanlar ruyayı ve gercek hayatı karıstırıyordum.o da gectı
 

canım hamileyken degil ama dogumdan hemen snra kızkardeşim aynen bunları yaşadı ...bebegi kimsye vermek istemedi bizi tanımadı falan bence sen bi psikologa git derim......
 
Kızlar ben de çok şiddetli yaşadım, hala da yaşıyorum, bu dönemi atlatamadım . Ağustosta doğum yaptım doğumdan 3 gün sonra ağlamalarım başladı, çok hassas oldum, bir de çok şiddetli baş dönmelerim oluyor, ben kulaklarımda bişey var sandım , ya da kanım düşük ondan başım dönüyor sandım ama hersey normal cıktı, psikiyatriste gittim bana doğum sonrası depresyon dedi, ama ilaç veremem sana eger verirsem sütten kesmen lazım bebegini dedi, hala direniyorum, baş dönmelerim ,kulak cınlamalarım , aglamalarım devam ediyor ama biraz daha azaldı, ilaç kullanmak istemiyorum, doktorum ilaçsız atlatabilirsin bu senin elinde dedi. bazen cok zor oluyor, dayanamıyorum ilaç alayım diyorum ama kıyamıyorum kızımı sütten kesmeye...
Ama bu yasadıklarımız tamemen hormonlarla ilgiliymiş, gün gectikçe düzelicekmiş, tamamen gececegi günü dört gözle bekliyorum... ama en azından bunu birtek ben yasamıyorum, benim gibi olan yeni annelerin oldugunu bilmek bana güç verdi.... :)
 
bende yaşadım bazı problemler ama bebeğim için düzelmem gerektiğini farkettim ve düzeldim. şuanda ara sıra depresyona girer gibi oluyorum ama topluyorum oğlum için.........
 
bende yaşadım bazı problemler ama bebeğim için düzelmem gerektiğini farkettim ve düzeldim. şuanda ara sıra depresyona girer gibi oluyorum ama topluyorum oğlum için.........

aynı senin gibiyim cnm, ben de toparladım biraz ,, bazen yine kötü olacakmıs gibi oluyorum , kendi kendimi telkinle atlatmaya çalısıyorum.kızımın bana ihtiyacı var diyorum, baska seyler düşünmeye calısıyorum... :teselli:
 
Bendede sürekli bir sıkıntı,çarpıntı,bebeğe karşi isteksizlik,mutsuzluk vardı.Çok kötüydüm.
Antidepresan kullanıyorum.Şu an çok daha iyiyim.

cnm ben de de aynı sikayetler vardı, dr da bana ilaç verdi, ama kullanmadım, emzirmeyi bıraktın mı sen? hangi ilacı verdi sana? iyi gelmesine sevindim, ben de belki doktorumun verdiği ilaca başlarım...
oofff cekmeyen anlamıyor bunu da di mi? :teselli: öpüyorum...a.s.
 
ben de ağustosta yaptım eşim işe gitmesin istiodum gitti mi arkasından ağlıyodum annesinin arkasından ağlayan bebek gibi:) devamlı ağlıyodum uyduruk şeylere :)
ben de mayısta işe başlıcam asıl depresyon ozaman başlıcak gibi bi de ben bakıcı ayarlıcam büyük ihtimal....
 
Doğum sonrası salgılanan hormonlar, anemi,yaşam tarzı değişikliği, artan sorumluluklar depresyona neden olabiliyor. Buraya yazdığınıza göre tek başına başedilebilir durumda değil.Yardım almanızı hem siz hem de aikniz açısından şiddetle tavsiye ederim. Sağlıcakla....
 
kv kızımı aldı benden geceleri yanında uyuttu neymiş efenim '''kokuma alışmasınmışş''' sonuç ben delirdim! sütüm gitti.. kızım diye yatağa yastığa sarılır oldum.. yine bu benim çok akıllı kaynanam ''obez'' olacak diye emzirirken 6dk kucağımdan alıyordu.. 5dk yetermiş!!! çok sabırlı bi insanım ben ama beni delirtti .. hayatımda ilk kez ah diledim!!! cehenneme direk olsun insallah. eşim annesini destekleyince iyice kafayı yedim... eşim kızım 15-20gunlukken kızımı dövdü neymiş komşular ağlamasından rahatsız oluyormus.. ağlamasın diye canını yakmış!!! bunlar insan değil!!! insan değiller.. insan suretinde canavarlar sülalece..hiç merhamet yok.şimdiiiii sütüm gelsin diye uğraşıyorum..kızımda alıştı mamaya beni emmiyor sağıp vereyim diyorum o kadarda çıkmıyor süt arttıcı neler kullanıyorum yok.. kızıma üzülüyorum sadece.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…