Mümkün olduğunca ev oturmalarina gidiyorum moralime iyi gelecek insanlarla bir arada olmaya çalışıyorum hava baya kötü çok dışarı cikilmasa da yalnız kalmamak adına bir şeyler yapmaya çalışıyorum lohusalık bitince duzelirim diye umuyordum ama uzayabiliyormus bazı annelerdeYaşadıklarınnormal Can'ım. Neredeyse her kadın doğumdan sonraki birkaç ayı psikolojik açıdan zor geçiriyor. Benim 1 seneye kadar uzamıştı bu. Sık sık dışarı çıkarsan yavrunla birlikte, daha çabuk gelirsin kendine. 1 yıl geçtiğinde ben eskiyi düşününce o Zaman'lar kafamın etrafını saran simsiyah bulutlar varmış diyordum o kadar kötüydü, durup durup eşime sarıyordum Evladınla koklaş, yürüyüş yap bolca. Ben durumu çok abarttığını için sütüm bile azalmıştı ama bi baktım, doğum sonrası sendromlarıymış yaşadığım. Ben de körüklemişim iyice. Halbuki hiçbir sorunumuz sıkıntımız da yoktu.
Ben de hamileyken nadiren oluyordu canım doğumdan sonra yoğunlaştı herkes aynı değil belki sen doğumdan sonra duzelirsin ya da kırkın cikinca... İyi düşün hem bebek karışmaz merak etme:) görüyorsun kuzunu doğar doğmaz normal de olsa epidural sezeryan da olsa. Genel anestezi de goremiyorsun bildiğim onda da olmaz öyle bir durum tek sen olacaksın ameliyathanede bebeğini çıkınca verirler hemen önce insanlar bir arada doğum yaptığı için karışma durumlari daha fazla olabilirBen daha doğurmadan yaktım beynimi doğuruyorum bebek karışıyor hastanede sonra bebek emmiyo biri benden doğar dogmaz bebeği alicakmis gibi geliyo kimse kucağına alsın istemiyorum şimdiden eşim her ise gittiğinde sanki bişey olucak kötü bi haber alicam gibi surekli bi ağlama modundayim hep eşimi kaybetme korkusu doğumdan sonra nolur bilmiyorum ama hiç iyi değilim havadan nem kapıyorum
Söylüyorlar doğru gerçekten azalıyor en azından. Lohusayken daha fenaydımYalnız olmadığımi bilmek de güzel sizin cevrenizdekiler de normal olduğunu bir süre sonra geçtiğini söylüyorlar mi
Ben de hamileyken nadiren oluyordu canım doğumdan sonra yoğunlaştı herkes aynı değil belki sen doğumdan sonra duzelirsin ya da kırkın cikinca... İyi düşün hem bebek karışmaz merak etme:) görüyorsun kuzunu doğar doğmaz normal de olsa epidural sezeryan da olsa. Genel anestezi de goremiyorsun bildiğim onda da olmaz öyle bir durum tek sen olacaksın ameliyathanede bebeğini çıkınca verirler hemen önce insanlar bir arada doğum yaptığı için karışma durumlari daha fazla olabilir
Amin canım kolay değil ama çok güzel su stresi de atlatsam eminim daha da güzel olacakSırf bu yüzden eşimi doğumda yanımda istiyorum ay Allahım yardım etsin hepimize hiç kolay değilmiş anne olmak şimdiden endiseleniyorum bebeğim için Rabbim hepimizi iyilerle karsilastirsin
Lohusayken ben de daha kotuydum hemen ağlıyordum her şeye şimdi o sulugoz halim çok kalmadı da içim sıkılıyor işte şimdi de evhamlarlaSöylüyorlar doğru gerçekten azalıyor en azından. Lohusayken daha fenaydım
Gün boyunca şükür sözünü dilimden dusurmuyorum hele de bebeğime baktığım anlarda fani olduğunu da hatırlatıyorum kendime her şeyin ama yine şükür ki Rabbim beni büyük bir kayıpla sinamadi hiç belki de ondan bu kadar korkuyorum. Bilmiyorum...Hayatindaki artilari gor. Onlar icin sukret.
Ve unutma
Es de evlat da kendi canimiz dahi bize emanet.
Hicbir sey kalici degil bu dunyada.
O yuzden bakis açini gozden gecir cunku bizim olmayan seyleri kaybetme korkusu ne kadar olabilir ki?
Buarada annesini ve babasini topraga vermis biriyim, haybeye konusmuyorum yani sizin tabirinizle kaybetme olayini yasadim
her aldigimiz nefesi bile veriyoruz. Rahat olun. KaygilandiginiZda basiniza gelecek bir sey varsa, o engellenmis olmaz.
Evet ilk bebek elimden geldiği kadar kendimi oyalamaya çalışıyorum arkadaş akraba ziyaretleri falan hava çok soğuk çünküGecici bir durum canim.ozellikle hassas bir bunyen varsa dogumsonrasi hormonlari dahada kotu yapiyor bide ilk bebekse..mutlu olmaya calis boszamanlarda disari.cikmaya calis kucucuk bebekle biraz zor ama surekli evde bulunmakda kotu yapiyo insani benim oyleydi
Haberlere bakmasam diyorum bazen çünkü üzülüyorum ve elimden başka hiçbir şey gelmiyor ama değişen pek bir şey olmuyor çünkü malum sınır sehrindeyim evim hastane yanında sürekli ambulans sesleriNerdeyse 7 ay oldu bebeğim doğalı, maalesef bende geçmedi. Ülke bu haldeyken geçecek gibi de durmuyor endişe halim...
Haberlere bakmasam diyorum bazen çünkü üzülüyorum ve elimden başka hiçbir şey gelmiyor ama değişen pek bir şey olmuyor çünkü malum sınır sehrindeyim evim hastane yanında sürekli ambulans sesleri(
Emziriyor musunuz siz de doğal yollarla ve telkinle atlatamazsak son çare oBende bakmıyorum ama illa bi yerden gözüne gözüne giriyor insanın.
Biraz daha idare etmeye çalışıyorum ama antidepresansız geçecek gibi de durmuyor benim halim
Emziriyor musunuz siz de doğal yollarla ve telkinle atlatamazsak son çare o
İç sıkıntısı çok fena ya. Hala var bende de. Bugün hatta çok içim sıkıldı kime söylesem diyordum burda konuşulacakmış meğerLohusayken ben de daha kotuydum hemen ağlıyordum her şeye şimdi o sulugoz halim çok kalmadı da içim sıkılıyor işte şimdi de evhamlarla
bu duruma fazlaca odaklanmişsin. Oyle ki bana bir basin sag olsun demeyi bile umursamayacak kadar kendine konsantre olmuşsun. Bu sadece burada gordugum bir ornek. Ama sana hayatinda yardimci olabilirGün boyunca şükür sözünü dilimden dusurmuyorum hele de bebeğime baktığım anlarda fani olduğunu da hatırlatıyorum kendime her şeyin ama yine şükür ki Rabbim beni büyük bir kayıpla sinamadi hiç belki de ondan bu kadar korkuyorum. Bilmiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?