Dogum sonrasi yardim!

Dodili · 5 Kasım 2017

Merhaba, 3,5 aylik bir kizim var. Ilk zamablar kolikten cok cektik. Simdi yavas yavas duzeliyor. Aylardir annem ve kv yardimci oluyordu. Haftada iki gun gelen bir yardimci kadin da var. En son annem 20 gün kadar yanimizda laldi yine. Bugün gitti. Ve ben kendimi biraksam hüngür hüngür aglicam. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Resmen anneme bagimli oldum. Kendi kendimi teselli etmeye calisiyorum tek basina bebek bakanlar ne yapsin diyem evde surekli birileri olursa kocamla iliskimiz de bozulur diye. Ama gunduzleri tek basima olmayi hic istemiyorum. Zaten kizim gunduz uykularinda bagimli bana. Uyusa bile ya kucagimda ya ayagimda oluyo. Yemek bile yiyemiyorum.
Sizce dogum sonrasi yardim almanin bi suresi var mi ve ben bu duygulardan nasil kurtulabilirim?

IHLAMUR CAYIM · 5 Kasım 2017

Bence yeteri kadar yardimci olmuşlar. Şimdi artik alışmaya çalış bence.

Lockam46 · 5 Kasım 2017

Nereye kadar yanında birileri olacak ki. Sonuçta anne olmussunuz. Sorumluluk sizde. Er ya da geç. Buna alışmaya bakın. Kendinizi salmayin. Güçlü olun biraz...

Dodili · 5 Kasım 2017

Lockam46 .!.:
Nereye kadar yanında birileri olacak ki. Sonuçta anne olmussunuz. Sorumluluk sizde. Er ya da geç. Buna alışmaya bakın. Kendinizi salmayin. Güçlü olun biraz...

Dogumdan once hep gucsuz anne olmucam dedim kendi kendime. Aylar oldu hala gucumu toparlayamadim

kardelen1748 · 5 Kasım 2017

Valla bazen düşünüp nasıl bir psikolojiye girecem diyerek ben de korkuyorum. Aylardır hiç bir sosyal hayatım kalmadi. Riskli bir gebelik geçiriyorum. Ama bebeğimi usg de her gördüğümde değer diyorum mutlu oluyorum. Her hareketin de şükrediyorum. Zor bir süreç. Doğum olunca herkes bebeğe odaklaniyor. Ama sadece bebek doğmuyor doğumu yapan kadının anneliği de doğuyor. Bambaşka bir kimlik oluşuyor beraberinde. Bu kimliğe kişinin kendisinin alışması da başlı başına bir süreç. Bunu nasıl aşacağınizi siz bilebilirsiniz. Yardim almak iyi bir çözüm olabilir.

gullnkizi · 5 Kasım 2017

Kendi kendinize bir seyleri yaptikca guveniniz gelecek zamanla bebegin her haline alisacaksiniz o zaman da kimsenin gelip karismasini istemeyeceksiniz.Ilk baslarda hep boyle oluyor ama bir bakmissin o kucuk melegi buyutmussun bile.

kardelen1748 · 5 Kasım 2017

gammy .!.:
Dogumdan once hep gucsuz anne olmucam dedim kendi kendime. Aylar oldu hala gucumu toparlayamadim

Zaten güçsüz bir anne değilsiniz önce bunu söyleyin kendinize. Kolay bir şey değil hem fiziksel hem ruhsal olarak.

nesli-m · 5 Kasım 2017

Kızım 1 aylikken annem yalniz birakmak zorunda kaldi beni. Kaynanam sagolsun hic gelmedi. Bebekle basbasa kaldim. benimki de ayagimda uyuyordu hep. o uyanikken yemek yedim isimi hallettim. o ayagimda uyurken de el isleri, kanavice vs isledim. Stresi aliyor eger el beceriniz varsa tavsiye ederim. Kizim su an 2 yasina girecek. o kadar hareketli ki su an hicbir is yapamiyorum. Bebisle bas basa kalmak daha iyi. Korkmayin elbette bas edersiniz. Bol bol sevin minigi.

Ssedmikraska · 5 Kasım 2017

Bende istiyorum ki kimse gelmesin yanima yardima. Sirf bu yuzden normal dogum istiyorum. İnsallah hickimseye muhtac olmadan buyuturum yavrucagimi. Siz de bence yalniz olmanin guzel yanlarini dusunun. Kimse karismiyor. Bebeginizi tek basiniza kafaniza gore buyutursunuz. Senin dogrun ve yanlislarinla buyur. Bosver.

filmgibi · 5 Kasım 2017

Benim de dogumuma gunler kaldi. Surekli kendime telkin vermeye çalışıyorum.
Sanırım yardımcı ne kadar çok olursa, anne ve bebeğin birbirine alışma süreci o kadar zor oluyor.
Haftada iki gun kadin devam etsin, böylece hic ev işi olmaz aklınızda. Bebeğiniz her uyudugunda siz de uyumalisiniz. Kan tahlili yaptirin, vitamin veya demir eksikliği de güçsüz bırakır. Hayatın geri kalanı 3 kisilik cekirdek ailenizle geçecek, bu fikre alıştırmaya çalışın kendinizi. Zorlandiginiz zamanlarda, çocuğu olmayan kadınları ve büyük hastalıklarla boğuşan bebekleri düşünün.

bendimm · 5 Kasım 2017

Hastane de bebeğimin doğduğu gece bile annem yanımda kalmadı, dip dibe oturuyorduk. Ağlayıp sızlanmaya kimsem Yok Deme lüksüm bile olmadı.
Bebeğim sarılıktan uykudan uyanmıyordu..
Hastanelere tek basıma götürüyordum canım. Tuvaletim gelse gidemiyordum yani düşün..
Neyse, diyeceğim o ki yardım al ama gerektiği kadar. Başkasına bağımlı hale gelmeyecek kadar.
Şimdi düşünüyorum da belki yardımıma koşan birileri olsaydı bende bunalıma girebilirdim hamile olduğumu öğrendiğim sıra hala antidepresan kullanıyordum birde
Doğumdan sonra hiçbir depresyon vs belirtisi de yaşamadım, yaşayamazdım çünkü. Bebeğime benden başka bakabilecek kimse yoktu..
O bana güç verdi.
Ben eveliyatında depresyon yaşamış biri olarak yaptıysam sende yaparsın!
Şükret ve mümkün olduğunca kendine ve bebeğine yetmeye çalış, tabi ki yardım al.
Gerekirse psikolog desteği al, güle güle büyüt :)

elbereth61 · 5 Kasım 2017

kızım 3 aylıkken otobüsle ankara'dan istanbul'a gelmiş, 1 hafta ailemin yanında (annem ve babam çalışıyor) kalarak; yüksek lisans tezimle ilgili hocamla görüşmüş, sunum yapmış, arkadaşlarımla (ayrı ayrı) görüşmüş ve evime yine otobüsle dönmüştüm.

kucak çok istiyorsa ergonomik kangurulardan veya sling kullanabilirsiniz,bu sayede kollarınız boşta kalır, bebeğin sizin sıcaklığınızda mışıl mışıl uyur, siz de işlerinizi yapabilirsiniz. evi süpür, sil, toz al,yemek yap (...) hepsini kızım kangurudayken yapardım. hatta eşim gelmeden sofrayı kurar, kızımı anakucağıyla yanıma alıp duş alırdım(yemek yapınca koku oluyor haliyle ve benim koku takıntım var).

ayakta uyuyorsa uyutmadan yanınıza bir sehpa alıp yemeğinizi ona koyup kızınız uyurken yiyebilirsiniz yine.

ya da termosa çay koyup yanınıza alabilir ve kızınız uyurken sıcak çay keyfi yapabilir, kitap okuyabilirsiniz aynı şekilde...

yardıma ihtiyacım var düşüncesini atabilirseniz, aslında olmak istediğiniz o 'güçlü' anne olduğunuzu görebilirsiniz(ki bence her anne güçlüdür bir de yardım eden kişi olarak anneleri kastediyorum)

imza: şu anda 2 buçuk yaşındaki kızı ayağında uyuyan ve onun uyanmasını beklerken bu satırları yazan bir anne.

dilzar · 5 Kasım 2017

gammy .!.:
Merhaba, 3,5 aylik bir kizim var. Ilk zamablar kolikten cok cektik. Simdi yavas yavas duzeliyor. Aylardir annem ve kv yardimci oluyordu. Haftada iki gun gelen bir yardimci kadin da var. En son annem 20 gün kadar yanimizda laldi yine. Bugün gitti. Ve ben kendimi biraksam hüngür hüngür aglicam. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Resmen anneme bagimli oldum. Kendi kendimi teselli etmeye calisiyorum tek basina bebek bakanlar ne yapsin diyem evde surekli birileri olursa kocamla iliskimiz de bozulur diye. Ama gunduzleri tek basima olmayi hic istemiyorum. Zaten kizim gunduz uykularinda bagimli bana. Uyusa bile ya kucagimda ya ayagimda oluyo. Yemek bile yiyemiyorum.
Sizce dogum sonrasi yardim almanin bi suresi var mi ve ben bu duygulardan nasil kurtulabilirim?

uyku saati gelince bir tepsiye koyun yemeginizi ekmeginizi. alin bebeginizi ayaginiza onu sallarken yeyin.. isleri zaten yapan varmis. uyaninca da konusun bebeginizle, sarki soyleyin, koklayin. ohh misss. bakin iki cocugum var benim bile canim cekti. bebeginizle iyi bir iletisim kurmak icin yalnizlik gibisi yok. bir de iyi ruh hali tabi ki..

gamyok · 5 Kasım 2017

gammy .!.:
Merhaba, 3,5 aylik bir kizim var. Ilk zamablar kolikten cok cektik. Simdi yavas yavas duzeliyor. Aylardir annem ve kv yardimci oluyordu. Haftada iki gun gelen bir yardimci kadin da var. En son annem 20 gün kadar yanimizda laldi yine. Bugün gitti. Ve ben kendimi biraksam hüngür hüngür aglicam. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Resmen anneme bagimli oldum. Kendi kendimi teselli etmeye calisiyorum tek basina bebek bakanlar ne yapsin diyem evde surekli birileri olursa kocamla iliskimiz de bozulur diye. Ama gunduzleri tek basima olmayi hic istemiyorum. Zaten kizim gunduz uykularinda bagimli bana. Uyusa bile ya kucagimda ya ayagimda oluyo. Yemek bile yiyemiyorum.
Sizce dogum sonrasi yardim almanin bi suresi var mi ve ben bu duygulardan nasil kurtulabilirim?

Ahh canım keşke bana da O kadarck yardım eden olsaydı 75 gün oldu dogum yapalı 2 gün hastahanede yattım annm bekledi... Ondan sonra hep tek kaldım. Ama alıştım bir düzen otutturdum en azından. Bence alışmaya bak. Hem bak 3 buçuk ay gelip geçmiş. Biraz zor olacak ama olsun annelik de sabır işi değil mi

Ozgur_ruh · 5 Kasım 2017

Bende ilkden bocalamıştım ama birkaç güne alışıyorsun. Kendi düzenini oluşturuyorsun ve kimse senden daha iyi bakamaz bebeğine bunu aklından çıkarmıyorsun. Başbaşa kalmanız ikiniz içinde daha iyi emin olun. Korkmayın kendinize güvenin, çünkü ona sizden daha güvenli kucak yok.

monalazo · 5 Kasım 2017

gammy .!.:
Merhaba, 3,5 aylik bir kizim var. Ilk zamablar kolikten cok cektik. Simdi yavas yavas duzeliyor. Aylardir annem ve kv yardimci oluyordu. Haftada iki gun gelen bir yardimci kadin da var. En son annem 20 gün kadar yanimizda laldi yine. Bugün gitti. Ve ben kendimi biraksam hüngür hüngür aglicam. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Resmen anneme bagimli oldum. Kendi kendimi teselli etmeye calisiyorum tek basina bebek bakanlar ne yapsin diyem evde surekli birileri olursa kocamla iliskimiz de bozulur diye. Ama gunduzleri tek basima olmayi hic istemiyorum. Zaten kizim gunduz uykularinda bagimli bana. Uyusa bile ya kucagimda ya ayagimda oluyo. Yemek bile yiyemiyorum.
Sizce dogum sonrasi yardim almanin bi suresi var mi ve ben bu duygulardan nasil kurtulabilirim?

Bir süre yardım almazsan kendi düzenini oturtursun. Yardım seni daha çok güçten düşürür. Çalışmıyorsan bebeğine çok rahat bakabilmelisin. Biraz cesur ol.

2014prenseslerim2015 · 5 Kasım 2017

Yardım aldıgın için hep baskalrından medet umuyorsun bence.önce baskalarına ıhtıyac duymaktan vazgec.ve suan bebegının en guzel en bal kokulu zamanları bu anları boyle gecırme sonradan cok pişman olursun tadını cıkar bence.ben ıkı doğumumdada evımde kımse kalmadı am ben eve geldıgımde bıle amelıyatlı halımle kalkıp yemek yaptım. Cunku ben bır anneydım herseyı basrabılen guclu bır anne.Allah kuvvet veriyor bır sekılde

Peynirdelisi · 5 Kasım 2017

gammy .!.:
Merhaba, 3,5 aylik bir kizim var. Ilk zamablar kolikten cok cektik. Simdi yavas yavas duzeliyor. Aylardir annem ve kv yardimci oluyordu. Haftada iki gun gelen bir yardimci kadin da var. En son annem 20 gün kadar yanimizda laldi yine. Bugün gitti. Ve ben kendimi biraksam hüngür hüngür aglicam. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Resmen anneme bagimli oldum. Kendi kendimi teselli etmeye calisiyorum tek basina bebek bakanlar ne yapsin diyem evde surekli birileri olursa kocamla iliskimiz de bozulur diye. Ama gunduzleri tek basima olmayi hic istemiyorum. Zaten kizim gunduz uykularinda bagimli bana. Uyusa bile ya kucagimda ya ayagimda oluyo. Yemek bile yiyemiyorum.
Sizce dogum sonrasi yardim almanin bi suresi var mi ve ben bu duygulardan nasil kurtulabilirim?

Hala lohusa sayılırsınız bu süreç zor. Gittiği kasar gitsin böyle diziyi hissedince azaltırsınız.

Xeroderma_pig · 5 Kasım 2017

gammy .!.:
Merhaba, 3,5 aylik bir kizim var. Ilk zamablar kolikten cok cektik. Simdi yavas yavas duzeliyor. Aylardir annem ve kv yardimci oluyordu. Haftada iki gun gelen bir yardimci kadin da var. En son annem 20 gün kadar yanimizda laldi yine. Bugün gitti. Ve ben kendimi biraksam hüngür hüngür aglicam. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Resmen anneme bagimli oldum. Kendi kendimi teselli etmeye calisiyorum tek basina bebek bakanlar ne yapsin diyem evde surekli birileri olursa kocamla iliskimiz de bozulur diye. Ama gunduzleri tek basima olmayi hic istemiyorum. Zaten kizim gunduz uykularinda bagimli bana. Uyusa bile ya kucagimda ya ayagimda oluyo. Yemek bile yiyemiyorum.
Sizce dogum sonrasi yardim almanin bi suresi var mi ve ben bu duygulardan nasil kurtulabilirim?

Hissettiklerin çok normal zamana bırak yalnız kalmak istemiyorsan kalma bunlar gelip geçici zamanla alışırsın
Benim için aylarca akşam karanlığı bile nefesimin daralmasına yetiyordu

Eyiryah1987 · 5 Kasım 2017

Eleştirmek için söylemiyorum ama sizin yerinizde olamayan okadar çok anne varki mesela ben.. 2 aylık bir kızım var doğduğunda direk yoğun bakıma yattı ve 11 kaldı sonra çıktı evimize geldik ve ben ilk bebeğim olmasına rağmen hep yalnızdım annem rahmetli olmuştu 2 ablam var ama değil yanımda kalmak hala kızımı bile görmeye gelmediler ben sancaktepede yaşıyorum onlar bahçelievlerde yani arabayla 45 dakika ve arabalarıda var kaynanamda gelmedi ve kızım hala sıkıntılı nefes alıyor gözüm hep onun üzerinde bazı günler yemek bile yemeyi unutuyorum geceleri 5 6 kere kalkıyorum ve yarım saatte bikere nefes alıyomu diye kontrol edip yatıyorum yorulmadım mı ewet yoruldum ama ben anneyim ve o benim mucizem

Dogum sonrasi yardim!

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

E❤E

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

78 le başlayan serüvende 52 kiloyum :)

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Guru

Nirvana

iki çiçeğim, bir böceğim👧👧👶

Kün Fe Yekun

O artık anne :)

akşam güneşi

Ölüpte hiç görmemek var...

Guru

Mükemmellik mii? Tükenmişlik mi?

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency