onuda yaptım heryer heryerdeydi... evi öyle görünce daha çok sinirlendimm... bu sefer daha çok yaoruldum yapcağım diye.. ben artık doktorluk oldum galiba.. kendi başıma atlatamayacağımsen hizmetçi misin
sen temizlikçi misin
sen bulaşıkçı mısın
sen seks işçisi misin
sen ütücü müsün
sen aşçı mısın
vs vs
bu hizmetleri acil tarafından kesin
bir hafta kendinize ve büyük çocuğa da yemek vs yapmayın
borcunuz vs varsa da olsun batsın biraz daha
yemeği vs ikinize halledin dışarıdan
eşiniz de sizin ne yapıyorsun ki denilen işlerinizi yapsın bir süre
o iki çocuğu giydirmek yıkamak bile bir sürü iş ama bunu anlamıyor demek ki o zaman en azından gölge etmesin kendi varlığı ile
Kuzum bak ben de senden farkli degilim38 yaşındayım yaşım geçiyordu kızım kardeşsiz kalmasın diye yaptım. aslında iyiydim ama bebek doğduktan sonra böyle oldum..
keşke çalışmasam belki herşey daha kolay olur :)Kuzum bak ben de senden farkli degilim
Bugun evde 43gunluk bebisimle ilk yalniz gunum,ben de panik halindeyim kaldi ki sende iki bebis varmis masallah,sakin ol ve rahatlamaya calis,bebisleri uyut guzelce bir sicak dus al sonra yap makyajini ac muzigini keyfine bak hic degilse yarim saatcik
onuda yaptım heryer heryerdeydi... evi öyle görünce daha çok sinirlendimm... bu sefer daha çok yaoruldum yapcağım diye.. ben artık doktorluk oldum galiba.. kendi başıma atlatamayacağım
Keşke hazır olmadan düzenini oturtmadan bi bebiş daha yapmasaydın.
Bu şekilde herkesden cok kendineze eziyet ediyosun.
Allah yardımcın olsun
seni çok iyi anlıyorum.tamda aynı şeyleri yaşamışız.ilaçlı destek al.ben ancak böyle normale döndüm
dr danışıp beraber karar verirler.ben ilaca başladığımda emzirmeyi bırakmıştım açıkçası.bu nedenle emziren nasıl ve ne kullanmalı bilmiyorum... ancak o pisikolojiyi çok çok iyi biliyorum.annenin pisikolojisi çocuk için en önemlisiEmziriyorsa nasil olacak ilac kullanabilecek mi? Sütün icerigine zarar vermeyen ilac mi demek istiyorsunuz? Ben 5 sene oldu emzirme isini birakali yeniliklere uzak kalmisim.
Esin yardım etmesi cook çok önemli. Sizin dinlenmeniz daha sakin olup biraz rahatlamaniz için bu şart. Yardım isteseniz etmez mi?küçük okula gidebilir aslında yaşı musait. Kreş gibi.benim de 9 aylik bir bebegim var.büyük kızım saat 3e kadar okulda. ben o gelene kadar islerimi bitiyor, kızımla oynuyor,onu uyutuyor ve yediriyorum. Kendime de vakit ayırıyorum o uyuyunca.kısa uyuyor tabi 15 20 dk.en fazla.ama sık sık. Sonra kızım geliyor birlikte yemek oyun derken o ödevlerini bitirince,kardeşi ile oynuyor ona biraz bakiyor ben gene rahatliyorum. (9yasinda).sora yemek sofra derken eşim geliyor. Ve bebisim doyurduktan sonra hep beraber oyunlar oynuyoruz ve babası sefer görevi devraliyor.onu uyutuyor ilgileniyor. Ben sofra toplama bulasik çay derken bütün akşam babası bakıyor. Sonra kızımla babası yatınca sabaha kadar ben ilgileniyorum. Yani ozetlersem yardım çok önemli. Ben dinleniyorum ve daha mutlu pozitif oluyorum. Tabi buda tüm aileme yansıyor. Annem yada kv yok.tek basimayim. Herşeyi düzene ve kurala koyarsaniz ve birazda yardım alırsanız esinizden daha sakin olursunuz.ben okadar herseye yetisiyorum ama gene de yorulmuyorum. Çünkü bunaldigimda ilgilenecek bir babası ve ablası var.herşeyi ben yapıyorum.. eşim sadece sigara içip televizyon seyreden bir adam..
Üzülme bu günlerde geçer bende doğum yapalı 4 ay oldu ama bazen inanılmaz bunalıyorum, ondn önceki hayatımı özlediğim oluyor sonra oturup ağlıyorum ben ne biçim anneyim diye ama bir güümsemesi herşeyi unutturuyor diyorum ki iyiki o var o olmasa ben ne yapardım.. O yüzden geçer bunlar kafanı dağıtcak şeylerle uğraşşmerhaba kızlar,
doğum yapalı 6 ay oldu neredeyse ama ben sanırım lohusa depresyonundan çıkamadım. zaten düzgün gitmeyen bir evliliğim,huzurlu ve rahat olamadığım bir işim, sürekli babam ve kardeşimden dert yanan bir annem var...
ve ben sürekli panik halindeyim. hep kötü birşey olacak korkusu , hep sinirlilik hali , hep bir ağlama krizleri..
3,5 yaşında bir kızım daha var bazen elimde olmadan -ki inanın elimde olmadan- ona bağırıyorum.. bebeğim ağladığında dayanamıyorum bütün sinirlerim tavan yapıyor.. ben anne olamadım galiba... hiç birşeye yetemiyorum,yetişemiyorum..
inanın dayanacak gücüm kalmadı ve gerçekten artık kendime bir zarar vermekten korkuyorum..
merhaba kızlar,
doğum yapalı 6 ay oldu neredeyse ama ben sanırım lohusa depresyonundan çıkamadım. zaten düzgün gitmeyen bir evliliğim,huzurlu ve rahat olamadığım bir işim, sürekli babam ve kardeşimden dert yanan bir annem var...
ve ben sürekli panik halindeyim. hep kötü birşey olacak korkusu , hep sinirlilik hali , hep bir ağlama krizleri..
3,5 yaşında bir kızım daha var bazen elimde olmadan -ki inanın elimde olmadan- ona bağırıyorum.. bebeğim ağladığında dayanamıyorum bütün sinirlerim tavan yapıyor.. ben anne olamadım galiba... hiç birşeye yetemiyorum,yetişemiyorum..
inanın dayanacak gücüm kalmadı ve gerçekten artık kendime bir zarar vermekten korkuyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?