- Konu Sahibi yuvarlaginkoseleri
-
- #1
arkadaşlar ben gerçekten çok sıkıntılı bir gebelik yaşıyorum.Rabbim kimselere yaşatmasın.eşimle zaten bir sürü sorunum var.ama şimdilerde baş edecek uğraşacak halim mecalim yok.sanki her seyi doğumdan sonrasına bıraktım.
bu korkunç hamilelik dönemimin 6,5 ayı hastane ve annemlerde geçti.eşim bana bakamadı.kayınvalidem hiç bakmayı teklif etmedi.aksine annemde kaldım diye bana düşman oldu.yılan gibi geldi gitti laf soktu eşimle aramı bozdu.6,5 ay yataktan hiç kalkamadım.gözyaşım hiç durmadı.ama o bana gezmeye gitmişim keyfen yatıyormuşum muamelesi yaptı.anneme minnet duyacakları yerde annemi suçladılar annem bana yüz veriyormuş ben evime gitmiyormuşum.oğlu ne yiyip ne içiyormuş?ben 6,5 ay ağzıma lokma koymadığım halde mutfağa girmediğim halde annemler yanımda yemek yemediği halde.........
kayınvalidemi ilk zamanlarda çok seviyordum sevmek istiyordum samimi olmak istiyordum güvenmek istiyordum ve maddi manevi aşırı verici oldum.ama asla hak ettiğim ya da olması gereken ilgiyi görmedim.aynı şeyi eşimde görmedi annesinden ailesinden.
her seyi geçiyorum bana bu en hassas zamanımda yaptıklarını kabul edemiyorum.daha da ağırıma giden şey eşimin bana tamam haklısın demek yerine hala annesini savunmaya çalışması onu koruması ve toz kondurmaması.
kendi kendime diyorum ve aslında herkes için gerçek olan bir sey var EŞİN AİLESİNE KARŞI HAYAT FELSEFEN ASLA MUHTAÇ OLMAMAK OLACAK.MUHTAÇ DEĞİLSEN BAŞKA HİÇBİR SEYİ KAFAYA TAKMAYACAKSIN.yasadıklarımdan bunu çıkarıyorum.geri her sey boşşş.
ve ben eşimin ailesine muhtaç olmaktan yine çok hastalanmaktan doğumda doğum sonrası kayınvalideme ihtiyaç hissetmekten çok korkuyorum.
ne olur bana dua edin.
eşim benimle inatlaşıyor doğumda annem gelecek annem gelsin diye.aslında kayınvalidem gönüllü olsa benim için sorun değil.annem çok yoruldu zaten biraz da o yorulsun torunu için derim.ama kadın resmen kaçıyor.benim doğum eylülün 20 sinden sonraya bekleniyor.kayınvalideler o tarihe yatılı kaplıca tatili ayarlamışlar.ve eltime ANASI VAR HAMİLEYKEN NASIL BAKTI GİTSİN GENE BAKSIN UMRUMA BİLE GELMEZ demiş.
eşime de benim yanımda rahat edemez annesi daha iyi bakar demiş.
eminim doğumda annem gelince de beni çağırmadılar diyecek.
ya kadın o kadar çok yüzlü ki yetişemiyorum.
o böyle yaptığı için bebeğimi sevmesini istemiyorum bebeğimi koklatmak bile istemiyorum,eşim annesinin gerçek yüzünü görsün hayal aleminde yaşamasın istiyorum.
daha doğrusu BÖYLE BİR KAYINVALİDEYE NASIL DAVRANIRDINIZ BEN NASIL BİR YOL İZLEYEYİM NE YAPAYIM??
biraz karışık oldu ama kafam çok karışık.ne olur dua edin O na muhtaç olmayayım ve eşim gerçekleri görsün
Hayırlı doğumlar öncelikle.Bende hamileyken ilk 5 ayım çok kötü geçti ama inan hepsi unutuluyor.
Bence madem kayınvalişden gelmicem diyor sen eşine söyle ya gelsin annen çok isterim falan de.Sürekli istekli konuş.Sonra olurda kaynana gelmezs eşin sana veya bir başkasına bahane bulamaz.Neden annemi getirtmediniz diye.Hem belki böylece gerçekleride görmeye başlar.
Yani sen hep eşine annesi hakkında güzel konuş,iyi şeyler söyleki seni kötü bilmesin.Annesne karşı seni savunması daha kolay olur.
neden doğumda kayınvaliden gelsin istiyorsun bunu anlamış değilim açıkçası.gelmesin niye istiyorsun?gelip de laf sokacağına surat yapacağına annen gelsin ya da yalnız kal kendin yapmaya çalış daha iyi..kafan rahat olur seni üzen olmaz ..teklif bile etme...ha lafını ederlerse çağırmadılar diye "anne doğum bu ,çağırmakla gellinmez! bebek de senin öz torunun teklif mi bekliyorsun? annem çağırmadan geldi yardıma" dersin olur biter..çok duygusalsın bence o kadar üzülecek bi durum yok.gelmesin daha çok rahat edersin bence
arkadaşlar ben gerçekten çok sıkıntılı bir gebelik yaşıyorum.Rabbim kimselere yaşatmasın.eşimle zaten bir sürü sorunum var.ama şimdilerde baş edecek uğraşacak halim mecalim yok.sanki her seyi doğumdan sonrasına bıraktım.
bu korkunç hamilelik dönemimin 6,5 ayı hastane ve annemlerde geçti.eşim bana bakamadı.kayınvalidem hiç bakmayı teklif etmedi.aksine annemde kaldım diye bana düşman oldu.yılan gibi geldi gitti laf soktu eşimle aramı bozdu.6,5 ay yataktan hiç kalkamadım.gözyaşım hiç durmadı.ama o bana gezmeye gitmişim keyfen yatıyormuşum muamelesi yaptı.anneme minnet duyacakları yerde annemi suçladılar annem bana yüz veriyormuş ben evime gitmiyormuşum.oğlu ne yiyip ne içiyormuş?ben 6,5 ay ağzıma lokma koymadığım halde mutfağa girmediğim halde annemler yanımda yemek yemediği halde.........
kayınvalidemi ilk zamanlarda çok seviyordum sevmek istiyordum samimi olmak istiyordum güvenmek istiyordum ve maddi manevi aşırı verici oldum.ama asla hak ettiğim ya da olması gereken ilgiyi görmedim.aynı şeyi eşimde görmedi annesinden ailesinden.
her seyi geçiyorum bana bu en hassas zamanımda yaptıklarını kabul edemiyorum.daha da ağırıma giden şey eşimin bana tamam haklısın demek yerine hala annesini savunmaya çalışması onu koruması ve toz kondurmaması.
kendi kendime diyorum ve aslında herkes için gerçek olan bir sey var EŞİN AİLESİNE KARŞI HAYAT FELSEFEN ASLA MUHTAÇ OLMAMAK OLACAK.MUHTAÇ DEĞİLSEN BAŞKA HİÇBİR SEYİ KAFAYA TAKMAYACAKSIN.yasadıklarımdan bunu çıkarıyorum.geri her sey boşşş.
ve ben eşimin ailesine muhtaç olmaktan yine çok hastalanmaktan doğumda doğum sonrası kayınvalideme ihtiyaç hissetmekten çok korkuyorum.
ne olur bana dua edin.
eşim benimle inatlaşıyor doğumda annem gelecek annem gelsin diye.aslında kayınvalidem gönüllü olsa benim için sorun değil.annem çok yoruldu zaten biraz da o yorulsun torunu için derim.ama kadın resmen kaçıyor.benim doğum eylülün 20 sinden sonraya bekleniyor.kayınvalideler o tarihe yatılı kaplıca tatili ayarlamışlar.ve eltime ANASI VAR HAMİLEYKEN NASIL BAKTI GİTSİN GENE BAKSIN UMRUMA BİLE GELMEZ demiş.
eşime de benim yanımda rahat edemez annesi daha iyi bakar demiş.
eminim doğumda annem gelince de beni çağırmadılar diyecek.
ya kadın o kadar çok yüzlü ki yetişemiyorum.
o böyle yaptığı için bebeğimi sevmesini istemiyorum bebeğimi koklatmak bile istemiyorum,eşim annesinin gerçek yüzünü görsün hayal aleminde yaşamasın istiyorum.
daha doğrusu BÖYLE BİR KAYINVALİDEYE NASIL DAVRANIRDINIZ BEN NASIL BİR YOL İZLEYEYİM NE YAPAYIM??
biraz karışık oldu ama kafam çok karışık.ne olur dua edin O na muhtaç olmayayım ve eşim gerçekleri görsün
Bence bu durumu esinin farketmesini beklemelisin çünkü sen bişeyler yapıp laf söyledğinide eminim ki eşininz kabul etmiycek annesini savunacaktır bırakın doğumunuza gelmesin ilgilenmesin bu eşinizin canını acıtacaktır bence herşey bittikten sonra yani doğumunuz gerçekleştikten sonra o stresi attığınızda emin olun herşey değişir..artık eşiniz şöyle düşüncek annem benim çocuğumu sevmiyor bu ona acı gelebilir sizin yapmanız gereken eşiniz öle dediğinde annesine laf saymamak o sizin iyi niyetininzi anladığında annesinin size ve yuvanıza karsı yaptığı kötülüğü eşiniz anlıycaktır..ama annenizizde eşinize asla bu dönemde övmeyin bu kez eşiniz annenizi övüyosunuz anneniz size yardım ediyor diye eşinizin annesini sizinde istemediğinizi düşünebilir..kıskanç bir kayınvalideniz var..((gerçekten doğum ve hamilelik süresince babalarda anneler gibi ne yapacağını bilmiyolar o yüzden alıngan ve sinirli olabiliyolar..umarım iyi bi doğum ve bebeğinizle mutlu bi hayat geçirirsiniz..kayınvalidenize muhtaç olmak istemediğinizi ona ve eşinize belli etmeyin bence bu işinizi zora sokabilir,ama eşinizin bazı şeyleri görmesi için siz bi kenara çekilin ki siz bişiler diyip eleştiri yapmadan o gerçeği görsün annesini kötüleyip anlatmayın bırakın eşiniz bu durumu anlıycaktır bence..
aa bu arada kendinizi de düşünün hamilelğin keyfini çıkarın biraz zorlu sizin dediğinize göre ama olsun.bu kadar stres yaptığınız için zordur belkide biliyosunuz ki annelerin hissettiklerini çocuklarda yaşayabiliyolar o yüzden minik perens yada prensesi ve kendinizi fazla rahatsız etmeyin..
Katılıyorum...
Ayrıca hem gelmesini istiyorsunuz hem ona muhtaç olmamak istiyorsunuz...Bir çelişkidir gidiyor.
Ne güzel kendi anneniz yanınızda sadece.
Kayınvalidenizin olmaması bu kadar sorununuzun arasında sizi rahatlatacağına neden tedirgin ediyor anlam veremedim...[/QUOT
sanırım yanlış anlaşıldım kayınvalidem sorunlu bir insan olmasa bu hamileliğim döneminde burnumdan getirmese gelmesini isterdim annemin daha fazla yorulmasını engellerdi hem diyorum.yani adı kayınvalide olduğu için istememezlik değil benimkisi.
ve gerçeketn o dönemde annemin gelememesinden kayınvalideye muhtaç olmaktan korkuyorum bunun için dua istiyorum.
ama eşimin her sey ayan beyan ortadayken benim annemin yaptıkları kayınvalidenin yaptıkları ve yapmadıkları ortadayken kendini avutması ona toz kondurmaması beni çıldırtıyor.kadın açıkça fikrini söylemiş eşim sen annenle rahat edersin ondan demiştir diyor geçiştiriyor.
yani kayınvalidenin her seyi yapıp keyfine göre yaşaması herkesin onun emrinde olması beni sinir ediyor
nasıl mı davranacaksın? sen üzerine düşeni yap... iyi ağırla... ve gerçektende doğumdan sonra '' gelsin''de.... şok olacaklar tabii.... gelirse seni iğneleyecek bol bol... sabırlı ol... yok çocuk şöyle olmalı , şöyle büyütülmeli vs vs vs.... hep güleryüzlü ol.... sakın eşinede '' bak şöyle dedi... bak bunuda yaptı... bak halime bu halimde bile benle uğraşıyor'' deme.... sabır... sabır... sabır... o öyle konuştukça bebeğine hep güzel sarı... bunuda atlatacağım de... zaten o maskesini düşürecek... '' o benim torunum değil'' bile diyecektir.... sen üstüne düşeni yap... güçlü ol.... yuvana sahip çık... inan bana tüm maskeler düşüyor... hiçbir maske kalıcı değil... yeterki ona o zemini ver... olaylar senden çıkmasın... sen inadına davet et... inadına güleryüzle konuş... o kudurdukça kendisi konuşacak eşin bile annesine şaşıracak... fırsat ver yeterki... inan bana hepsi geçecek... kendileri rezil oluyor böylelikle... ve masala dönüşüyor '' bizim gelin bizi istemedi'' hikayeleri... yada'' bak.. torunumuzdanda kopardı'' hikayeleri... bırak.. sıklıkla beraber ol... ama akıllı, terbiyeli, güleryüzlü ve sabırlı.... zor ama başka yolu yok... bol şans.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?