Doğuma az kaldı ama eşimle sanki daha doğmadan uzaklaştık…

pembefiyonklu1kiz

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2024
325
100
18
35
Sürekli saçma sapan konulardan tartışmalar çıkıyor normalde çok uyumlu çok sessiz sakin bir insandır ama son zamanlarda sanki bana desteğini hissetmiyorum. Hamileliğin son ayları yaza denk geldi zorlanıyorum heryerim ödemli nefesim daralıyor uyku desen kalmadı stresli ve üzgün olmam normal değil mi ya? Azıcık dertlenmeye başlasam sıkılıyor azıcık sorun yaşasak suçu direk hormonlarıma atıyor geri adım atmıyor hamilelikten hassaslaştın diyor. Birkaç gündür konuşmuyoruz odama kapanıyorum gelip yanıma bakmıyor doğursam sonradan haberi olur heralde. Ağrılardan kıvranıyorum o içerde uyuyor. İlk defa evleneli ayrı uyuduk. Bugün iş yerinde epey mesaj atmış kızını soruyor bana nasılsın demiyor karnımdakini önemsiyor güya beni sallamıyor mesajların ana teması beni suçluyor ne özür diliyor ne anlamaya çalışıyor. Bu çocuğu en çok isteyen oydu. İstemiyorsan ayrılalım ben babamın evinden getirmedim dedim artık en son.
Doğum sonrası lohusa psikolojisi ile daha çok üzülmek istemiyorum. Yanımda destek olmayacaksa evli kalmamın ne manası var ki? Ne hediye almaktan anlar ne gönül almaktan ne bişeyden. Biz sorumluluklar yokken mutluymuşuz benim sesim çıkmadığında taleplerim olmadığında.. çalışan güçlü bir kadınım kendime yediremiyorum hareketlerini
 
Sürekli saçma sapan konulardan tartışmalar çıkıyor normalde çok uyumlu çok sessiz sakin bir insandır ama son zamanlarda sanki bana desteğini hissetmiyorum. Hamileliğin son ayları yaza denk geldi zorlanıyorum heryerim ödemli nefesim daralıyor uyku desen kalmadı stresli ve üzgün olmam normal değil mi ya? Azıcık dertlenmeye başlasam sıkılıyor azıcık sorun yaşasak suçu direk hormonlarıma atıyor geri adım atmıyor hamilelikten hassaslaştın diyor. Birkaç gündür konuşmuyoruz odama kapanıyorum gelip yanıma bakmıyor doğursam sonradan haberi olur heralde. Ağrılardan kıvranıyorum o içerde uyuyor. İlk defa evleneli ayrı uyuduk. Bugün iş yerinde epey mesaj atmış kızını soruyor bana nasılsın demiyor karnımdakini önemsiyor güya beni sallamıyor mesajların ana teması beni suçluyor ne özür diliyor ne anlamaya çalışıyor. Bu çocuğu en çok isteyen oydu. İstemiyorsan ayrılalım ben babamın evinden getirmedim dedim artık en son.
Doğum sonrası lohusa psikolojisi ile daha çok üzülmek istemiyorum. Yanımda destek olmayacaksa evli kalmamın ne manası var ki? Ne hediye almaktan anlar ne gönül almaktan ne bişeyden. Biz sorumluluklar yokken mutluymuşuz benim sesim çıkmadığında taleplerim olmadığında.. çalışan güçlü bir kadınım kendime yediremiyorum hareketlerini
Tartismalarinizin icerigini bilmeden yorum yapmak cok dogru olmaz.

Orneklendirebilir misiniz?

Boylece hamilelikten oturu fazla mi hassassiniz, yoksa kocaniz mi okuz anlayabiliriz.
 
Hamilelik doneminde bizde de tartismalar oldu, surekli aglayan, dir dir eden biri haline gelmistim. Hicbirseyden memnun degildim. Oysaki esim sesimi biraz degisik duysa hadi seni disari cikartayim kafan dagilsin diyen biridir. Ama sanirim hormonlardan adami dunyanin en kotu kocasi goruyordum.
Lohusa donemim daha hassasti, bosanmak istedigimi soyledim. Tabi beni anladi, o sakin ve toparlayici oldu hep bu kezde beni ciddiye almiyor diye sardim.
Tartisma sebeplerinizi bilemiyorum, iceriginden bahsetmemissiniz ama o donem kendimden yola cikarak fazla hassas, alingan, tahammulsuz olabiliriz. Belki yasadiginiz budur. Bosanmayi dusunmeden once karsilikli oturup konusun. Kirildiginiz durumlardan acikca bahsedinz beklentinizi dile getirin. Bence bebegini sorarken aslinda sizi de sormus alttan alta. Yoksa karninizdaki bebek nasil olacak siz iyiyseniz oda iyi.
 
Sürekli saçma sapan konulardan tartışmalar çıkıyor normalde çok uyumlu çok sessiz sakin bir insandır ama son zamanlarda sanki bana desteğini hissetmiyorum. Hamileliğin son ayları yaza denk geldi zorlanıyorum heryerim ödemli nefesim daralıyor uyku desen kalmadı stresli ve üzgün olmam normal değil mi ya? Azıcık dertlenmeye başlasam sıkılıyor azıcık sorun yaşasak suçu direk hormonlarıma atıyor geri adım atmıyor hamilelikten hassaslaştın diyor. Birkaç gündür konuşmuyoruz odama kapanıyorum gelip yanıma bakmıyor doğursam sonradan haberi olur heralde. Ağrılardan kıvranıyorum o içerde uyuyor. İlk defa evleneli ayrı uyuduk. Bugün iş yerinde epey mesaj atmış kızını soruyor bana nasılsın demiyor karnımdakini önemsiyor güya beni sallamıyor mesajların ana teması beni suçluyor ne özür diliyor ne anlamaya çalışıyor. Bu çocuğu en çok isteyen oydu. İstemiyorsan ayrılalım ben babamın evinden getirmedim dedim artık en son.
Doğum sonrası lohusa psikolojisi ile daha çok üzülmek istemiyorum. Yanımda destek olmayacaksa evli kalmamın ne manası var ki? Ne hediye almaktan anlar ne gönül almaktan ne bişeyden. Biz sorumluluklar yokken mutluymuşuz benim sesim çıkmadığında taleplerim olmadığında.. çalışan güçlü bir kadınım kendime yediremiyorum hareketlerini
''Biz sorumluluklar yokken mutluymuşuz benim sesim çıkmadığında taleplerim olmadığında..''

cevabı vermişsiniz.
 
Cevap sizde zaten neyi soruyorsunuz. Eşini seven bir erkek hamilelik ve doğum sonrasında eşine destek olur. Çocuk geliyor adamın size verdiği gerçek değer ortaya çıkmış
 
Normalde sessiz sakin olan adam neden böyle oldu? Şimdi anlatımınız çok tek taraflı ve detaysız. Hamilelik öncesi sorumluluklarınız yok muydu da şimdi sorumluluk yokken mutluyduk diyorsunuz? Ne konuda sesiniz çıkıyor genellikle, tartışmalarınızın konusu nedir? Hamilelik çok farklı bir psikoloji, insan gerçekten alıngan olabiliyor acaba karşınızdaki insana biraz fazla yüklenmiş olabilir misiniz? Sürekli olumsuzluk insanı soğutur çünkü. Hediye almaktan ya da gönül almaktan anlamayan adama çocuk yapan da sizsiniz. Eşinizin görüşü nedir, hiç bu konuyu konuştunuz mu? Sürekli söyleniyor musunuz evde? Ne gibi konulardan dertleniyorsunuz?

Düşünsenize hayatınıza bir yenilik gelecek. Yeni doğacak bebeğinizle ilgili hayaller kurmak yerine sürekli bir şeylerden dertleniyorsanız eşiniz biraz bunalmış olabilir.
 
Doğumdan sonra hemen geçmese de geçiyor bu hisler, eşin biraz daha ince fikirli olsa güzel olur tabii de, şu dönemde karar almamakta fayda var
 
Aslında net olarak bir sorun yok ortada beni geren kısımda bu. Ortada bir sebep yok ama biz çekişiyoruz sürekli. Söylenip duruyormuşum sinirliymişim sürekli öyle diyor. Bende o öyle diyince daha çok sinirleniyorum cevap vermiyor ya sessiz kalıyor ya da konunun üstünü kapatıp duruyor. Tamam uzatma diyor. Sıkıntılı olan ben miyim gerçekten hormonlardan mı anlamıyorum net bir sebep sunamam size sadece sürekli batıyor bana hareketleri
 
Aslında net olarak bir sorun yok ortada beni geren kısımda bu. Ortada bir sebep yok ama biz çekişiyoruz sürekli. Söylenip duruyormuşum sinirliymişim sürekli öyle diyor. Bende o öyle diyince daha çok sinirleniyorum cevap vermiyor ya sessiz kalıyor ya da konunun üstünü kapatıp duruyor. Tamam uzatma diyor. Sıkıntılı olan ben miyim gerçekten hormonlardan mı anlamıyorum net bir sebep sunamam size sadece sürekli batıyor bana hareketleri
Biraz sakin kalmaya çalışın. Eşiniz size geribildirimde bulunduğunda daha çok sinirleniyorsunuz ve o konuyu uzatmıyor, susuyor. Oysa geribildirimleri dikkate alıp farkında değilim deseniz belki işler değişecek. Hamilelik gerçekten zor bir süreç evet anlayış istiyor insan ama biraz da hamileliğin arkasına sığınmamak gerekiyor. Sonuçta karşınızdaki de bir insan. Ortada net bir sorun yok diyorsunuz. Ortada sorun yokken insan neden çekişir ki? Eşinizi savunmuyorum sadece sizde biraz farkındalık yaratmak istedim.
 
Aslında net olarak bir sorun yok ortada beni geren kısımda bu. Ortada bir sebep yok ama biz çekişiyoruz sürekli. Söylenip duruyormuşum sinirliymişim sürekli öyle diyor. Bende o öyle diyince daha çok sinirleniyorum cevap vermiyor ya sessiz kalıyor ya da konunun üstünü kapatıp duruyor. Tamam uzatma diyor. Sıkıntılı olan ben miyim gerçekten hormonlardan mı anlamıyorum net bir sebep sunamam size sadece sürekli batıyor bana hareketleri
Bu mesajiniza göre hormonlardan gibi duruyor. Bu dönemde olur böyle seyler bosanma mosanma fikirlerine girip kendinizi de bebeginizi de uzmeyin su anda adama degil bebeginize odaklanin dogumdan sonra esinize daha da cok ihtiyaciniz olacak. Sebepsiz sebepsiz ara bozmaya gerek yok hamileyiz diye karsidakinin hayatini dar etmeye gerek yok adamin size bi hatasi falan yoksa.
 
Bende aynı süreçlerdeyim 35.haftamın içindeyim 1 haftadır o kadar gergin ve huysuzum ki eşimde en sonunda patladı.. boştan sebeplerden bizde çok kavga ediyoruz son zamanlarda hep gerginiz ikimizde halbuki bu bebek için o kadar çok uğraştık ki.. benim eşim kavgalıyken sormaz bile bebeğim nasıl ben nasılım şuan evde düşman gibiyiz.. bende her şeyi uzatıyorum hep olumsuzum bizim için çok uğraşıyor çok destekçi bir eşim var ama işleri bu dönem inadına çok yoğun ben o yoğunluğa bile söyleniyorum herşeye söylenir olduğum için oda patladı artık. Sinirli haliylede hiç hamileliğimi önemsemiyor alttan almıyor uzatıyor gibi geliyor şuan ben adımda atsam o geri gidiyor nasıl tatlıya başlayacağız bilmiyorum şimdiden bu halde olduğumuz için ilerisi için korkuyorum
 
Back
X