Bu sorunu yaşayanlar var mı merak ettim doğrusu.. Yani eşinin annesiyle önceleri sorun yaşamayıp da doğum sonrasında sorunları patlak veren var mı? İster lohusalıktan diyin, ister hormonlar diyin, artık mevzu bahis insanın çocuğuysa gözler hiçbir şeyi görmüyor. Önceleri belki de yaptıklarına bu kadar aldırış etmiyoruz, söylediklerine de. Kafamızı çevirip gidebiliyoruz. Neden? Çünkü bize doğrudan bir etkisi olmuyor. Ama işin içine çocuk girdi mi ona dokunulması bile insana batıyor. Bir de kayınvalideniz bebeğinizi doğru düzgün tutmuyorsa, hijyene gereken önemi vermiyorsa, üstelik bir de kendi yaptıklarının doğruluğuna %100 inanıyorsa ve dünyada çocuk doğurmuş tek insan oymuş gibi davranıyorsa... Benim özenle yıkayıp ütülediğim, bebeğimi sarmak için beklediğim battaniye, bebeğim daha 3 günlükken pantolon paçalarına değerse ben de orada dur derim. Hele ki eller yıkanmadan ellemeler!
Önceleri çalışmaya dönerim diyordum, ama şimdi! Ne çocuğumun ilk ve özel anlarını kaçırmaya, ne de gözümü arkada bırakmaya niyetim var. Sinirli miyim? Evet. Bir tek ben mi bu durumdayım peki?
Bu sorunu yaşayanlar var mı merak ettim doğrusu.. Yani eşinin annesiyle önceleri sorun yaşamayıp da doğum sonrasında sorunları patlak veren var mı? İster lohusalıktan diyin, ister hormonlar diyin, artık mevzu bahis insanın çocuğuysa gözler hiçbir şeyi görmüyor. Önceleri belki de yaptıklarına bu kadar aldırış etmiyoruz, söylediklerine de. Kafamızı çevirip gidebiliyoruz. Neden? Çünkü bize doğrudan bir etkisi olmuyor. Ama işin içine çocuk girdi mi ona dokunulması bile insana batıyor. Bir de kayınvalideniz bebeğinizi doğru düzgün tutmuyorsa, hijyene gereken önemi vermiyorsa, üstelik bir de kendi yaptıklarının doğruluğuna %100 inanıyorsa ve dünyada çocuk doğurmuş tek insan oymuş gibi davranıyorsa... Benim özenle yıkayıp ütülediğim, bebeğimi sarmak için beklediğim battaniye, bebeğim daha 3 günlükken pantolon paçalarına değerse ben de orada dur derim. Hele ki eller yıkanmadan ellemeler!
Önceleri çalışmaya dönerim diyordum, ama şimdi! Ne çocuğumun ilk ve özel anlarını kaçırmaya, ne de gözümü arkada bırakmaya niyetim var. Sinirli miyim? Evet. Bir tek ben mi bu durumdayım peki?
yazdıklarının altına imzamı atarım benimde bebişim 4 aylık kaynana kayınbaba felan ben yaşayan ve bebeğime yaklaşıp dokunmak isteyen her canlıyı yolmak istiyordum:))))) zamanla geçiyor bebeğine birşey olmadığını gördükçe rahatlıyorsun. yaa kaynanan ne kadar pis olabilir sonuçta birde ruh hastası insanlar var yolda görüpte bebeğine dokunmak isteyenler geçende restoranda yemek yiyoruz kızım kucağımda restoran sahibi kadın yanıma geldi bebeğiniz saçınızı ağzına alıyor dedi hıı dedim o ara kadın elini uzattı kızımı kucağına alıcak yani bende tersledim insanlar çıldırmış ben bekarken bile tanımadığım birinin çocuğuna asla dokunmazdım rahatsız olur diye ne salak insanlar var ya
Benim kv ile aram çok iyi ve gerçekten iyi de bir insan.
Böyle olmasından memnunum.Ama çocuk düşünmeye başladıktan sonra böyle şeyler çok duydum ve gerçekten aramızın bozulmasından korkuyorum.
Ben oldukça titiz bir insanım bebeğe karşıda titiz olacağımdan eminim.Ama düşüncesiz bir hareket yaptığında nasıl uyaracağımı gerçekten bilmiyorum.
Bir de böyle çok bilmiş davranırsa iyice sinir olurum. Yok üstüne hırka giydir, yok mama yedir vs.. Bir anne bebeğine herkesten iyi bakar onu herkesten iyi düşünür. Tabiki de annelikte acemi olduğum için bir takım sorularım olacaktır ama çok da fazla sahiplenmesi beni kızdırır gibime geliyor.
Asıl sorun şu ki ben bebeğime çok zor kavuştum. Hamileliğim ilk başta sıkıntısız da olsa ben yaklaşık sekiz haftalık hamileyken over torsiyonu nedeniyle ameliyat oldum. O kontroller, iğneler, kalp atışını duymak için çırpınışlarımız... Ben bu bebeği 38 hafta değil, 3800 hafta bekledim. Şimdi iki aylık oldu oğlum. Ve o benim oğlum, hiçbir akrabalık ilişkisi kimseye ekstra bir hak vermiyor o yüzden.
Bende sizin gibi 38 hafta değil,3800 hafta bekledim..
Üstelik yanımda hiç kimse yoktu.
Şimdi sürekli görmek isteniyor çocuğum,ama herşey ederi kadar.
Sınırı asla aştırmam,çocuğumu haddinden fazla sahiplendirmem.
Tahammülüm yok zaten eşimin annesinin kucağında çocuğumu görmeye.
Zor sabrediyorum..Hak etmiyor çünkü.
Siz bebeğinizin annesisiniz.
Güne her sabah rahat uyanın..Çünkü siz sınırları aştırmadığınız sürece,kimse kalenizi aşamaz.
Kendinize güvendikten sonra,zorlada çocuk sevecek değiller.
Hayatta tahammül edemediğim şeylerin başında,benim çocuğumu karşı tarafın aşırı sahiplenmesi gelir.
Herkesin görüşü farklı,benim görüşüm bu.
İsteyen istediği gibi düşünebilir,ben kimsenin fikrine karışmıyorsam eğer,benim fikrimede saygı duyulur umarım burada.
'İnternet bebeği şimdikiler'
'Ben 5-6 kilo doğurdum' vs gibi bana laf çarpıtmaları gördükçe,kalbinde fesat gizli olduğunu gördüm ve zaten hak etmediği yavrumu asla sahiplendirmeme kararı aldım.
Ya kısacası birbirimizi sevmek zorunda değiliz ve ayrıyız..
Çocuğumun biyolojik olarak bi yakını olabilir,ama çocuk benim çocuğum..(önce Allah ın tabi)kimse karışamaz..
Bir de şunlar var: Aç mı bu? Acıkmış galiba. Ne zaman emzirdin? Kolik gaz mı, e annenin yedikleri sebep oluyordur. Bir doktora daha götürün. Ağlıyor mu nasıl?
Tüm bu sorular da bebeğin en uysal olduğu zamanlarda, çay içmeye gelindiğinde insana sorulur, gün içinde tüm çabayı siz sarfedersiniz ama onlar kıllarını kıpırdatmadan sevmeye gelirler. Hı bir de bir şeye ihtiyacın olduğunda ara, bebek durmaz falan...
Bir de sanırım erkek anneleri için torun teşhir ürünü gibi birşey oluyor. Bence oğul ve torunla duyulan gurur, geline ve onun ev ve ailesi içindeki baskınlığa duyulan kıskançlıkla karışıyor. Sanki sahip olma arzusu oluyor, hep o tutsun, ağlasa da ağzına emziği bastırsın aman kimse onun elinden almasın. Ben artık söylüyorum aklıma ne gelirse o an. Bana verilen çok iyi bir ders var daha önce doğum yapmış arkadaşlarımdan edindiğim. İlk başlarda sesinizi çıkarmazsanız sonra hiç çıkaramazsınız. Aah ahh yaz yaz bitmez bunlar!
yazdıklarının altına imzamı atarım benimde bebişim 4 aylık kaynana kayınbaba felan ben yaşayan ve bebeğime yaklaşıp dokunmak isteyen her canlıyı yolmak istiyordum:))))) zamanla geçiyor bebeğine birşey olmadığını gördükçe rahatlıyorsun. yaa kaynanan ne kadar pis olabilir sonuçta birde ruh hastası insanlar var yolda görüpte bebeğine dokunmak isteyenler geçende restoranda yemek yiyoruz kızım kucağımda restoran sahibi kadın yanıma geldi bebeğiniz saçınızı ağzına alıyor dedi hıı dedim o ara kadın elini uzattı kızımı kucağına alıcak yani bende tersledim insanlar çıldırmış ben bekarken bile tanımadığım birinin çocuğuna asla dokunmazdım rahatsız olur diye ne salak insanlar var ya
kizlar siz annesiniz ben hem anneanne hem babaanneyim torunlarimin saglikli dogdugu gün benim hayatimin en güzel mutlu gününydü torun evlattan cok daha Tatli geliyor rabbim sizlerede nasip etsin hayatimizda Zaman Zaman zorluklar oluyor biraz herseye pozitif bakalim gelinimi kizim gibi severim benim icin ikiside ayni lütfen sizinde anneniz var evliliginizde senin ailen benim ailem degil bizim ailemiz diyerek hitap edin yazik esleriniz arada kaliyor eger size kötü davraniyorsa mesafe koyun anlamalari icin anne olmak kolay degil uykusuz geceler baslarda gergin olursunuz simdiki zamanda genelde gencler ayri oturuyor böylesi cok iyi ben 18 sene beraberdim cok seyler yasadik mutlaka benim yasimdakilerin anlatacak cok seyleri vardir hepinizin yuvasinda saglik huzur dilerim annesiniz tabiki cocugunuzu koruyacaksiniz lütfen kirmadan Tatli dille canlarim
kizlar siz annesiniz ben hem anneanne hem babaanneyim torunlarimin saglikli dogdugu gün benim hayatimin en güzel mutlu gününydü torun evlattan cok daha Tatli geliyor rabbim sizlerede nasip etsin hayatimizda Zaman Zaman zorluklar oluyor biraz herseye pozitif bakalim gelinimi kizim gibi severim benim icin ikiside ayni lütfen sizinde anneniz var evliliginizde senin ailen benim ailem degil bizim ailemiz diyerek hitap edin yazik esleriniz arada kaliyor eger size kötü davraniyorsa mesafe koyun anlamalari icin anne olmak kolay degil uykusuz geceler baslarda gergin olursunuz simdiki zamanda genelde gencler ayri oturuyor böylesi cok iyi ben 18 sene beraberdim cok seyler yasadik mutlaka benim yasimdakilerin anlatacak cok seyleri vardir hepinizin yuvasinda saglik huzur dilerim annesiniz tabiki cocugunuzu koruyacaksiniz lütfen kirmadan Tatli dille canlarim
Çok haklısınız..Ben olaylara negatif baktığım zaman çok mutsuz oluyorum, ama pozitif baktığım zaman herşey daha yaşanabilir oluyor.. Zaten negatif bakınca kötülüğü kendimize yapmış oluyoruz; olan kendi gençliğimize oluyor..Ben çoğu zaman bu şekilde kendimi rahatlatıyorum..
Gerçekten siz büyüklerimizin durumu daha zormuş siz birlikte yaşamışsınız, annem yıllarca kv sine bakmış, benim kv ise hala çekiyor.. orada yaşamasa da aynı şehir olmasına rağmen hep orada kalırmış.. ve şu anda ne yapsa da yaranamıyor.. ben kendi kv me çok üzülüyorum..bana diyor ki ben çok çektim gelinime elimden geldiğince anlayışlı olacağım..Allah var bana karşı hep iyi olmaya çalışıyor beni kırmamaya çalışıyor..
sizin gibi deneyimli insanların arada bize böyle nasihatlar vermesi gerekiyor diye düşünüyorum :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?