Annem ve babam doğumdan 2 buçuk hafta önce geldi.(Kendileri başka bir şehirde yaşıyorlar) Doğum yapalı 2 ay 1 hafta oldu.yani 3 aydır yanımdalar ve ben çok alışmıştım.bugün gidiyorlar.Çoookk üzgünüm ve çok korkuyorum bebeğimle yanlız kalacağım için.Bazen gaz sancıları oluyor ve çok ağlıyor o zaman ne yapacağımı şaşırıyorum.Annemler en büyük desteğimdi.Ev işlerini, yemeğimi hep annem yaptı.Şimdi ben ne yapacağım.Akşamdan beri sürekli gözlerim doluyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.Onlarda görmesin, üzülmesinler, akılları burda kalmasın istiyorum.Ama çok üzülüyorum.Ne yapacağımı bilemedim üzüntüden,buraya yazmak istedim belki benimle aynı duyguları yaşayıp atlatanlar duygularını payşamak isterler....
Benim de 5 aylık bir kızım var.Aynı şehirde olmamıza rağmen annem yanımda 10 gün kaldı.O gitmesin diye gözünün içine bakıyordum,ağlayınca susturamazsam,nasıl yıkarım,ev işlerini kim yapacak,gece napcam diye dertlendim,ama annem ben gitmeden öğrenemeyeceksin dedi ve gitti.İnanın,o gittikten sonra hepsini de hallettim,gayet de iyi baktım.Allah annelere bunu bence yaratırken vermiş,annelik öyle birşey.İnanın gittikten sonra sadece birkaç gün alışma evresinde zorlanırsın.Sonra bebişinle beraber öğrenirsin,hiç merak etme....
slm tatlım bende 14 gün önce doğum yaptım annem yanımda 17 gün kaldı ve pazarteside gittiben tutamadım kendimi çokk ağladım..bana hep destekti şimdi bebeğimle yalnızım seni çok iyi anlıyorum bitanemm ama yapacak bişey yok ..annemin gittiği gün keşke hiç evlenmeseydim diyorumm
Allah bağışlasın bebeğinizi. Yazınızı okurken bile yine gözlerim doldu. Bende ağlarım sanırım giderlerken. Hatta benimkilerde kırkım çıkınca gitmek istediler yollamadım, hiç hazır değildim.Gitmeye kalksalar ayaklarına kapanıp ağlardım herhalde o zaman.Ama şimdi en azından gitmek istediklerinde gitmeyin demedim.Buda bir gelişme.İnşallah çabuk alışırız.
onların canı sağ olsun yeter bizim için.zaten hergün telefondada konuşuyoruz.Allah büyüktür bebeğimiz konusundada öğrenicez inşallah herseyi..bugün banyo yaptırcam hiç cesaretim yok
onların canı sağ olsun yeter bizim için.zaten hergün telefondada konuşuyoruz.Allah büyüktür bebeğimiz konusundada öğrenicez inşallah herseyi..bugün banyo yaptırcam hiç cesaretim yok
cnm benimde 3buçuk aylık bebeğim var annem 40gün kadar kaldı aynı şehirdeyiz ama ancak okadar kalabildi bende çok ağladında naparım yemek ev işi neolur nasıl uyuturum vs. hep düşündüm hatta eşim arabayla götürürken içeri gidip ağladım annemde arabada ağlamış ama herşey düzene girdi bebeğe çok alıştım bikaç gün zorlandım tabi ama alıştım şimdi herşeyini anlar oldum eee bide aynı şehirdeyiz onun avantajı haftada 2 gün gidiyoruz ananemize alıştık yani ama çok üzülüyor insan yalnız naparım diye ama alışılıyor ben öncelik bebeğimle ilgileniyorum yemek temizlik fırsat bulursam valla eşimde yardım ediyo Allahtan annemde arada geliyor temizliği hallediyoz
Canım ya aynı durumu ben de yaşadım.Doğumda hem annem hem ablam yanımdaydı.Ama ablam gidince zırıl zırıl ağladım:))Ne yapıcam kendi başıma nasıl yapıcam diye.Ama çok şükür rabbim kolaylığını öyle bir veriyor ki ilk bir kaç gün biraz zorlanıyorsun ama neticede o bebişin annesi sensin.Yemekte yetişiyor,ev işi de,herşey de,sakın telaşlanma.
Acemi olduğu insan için insan başta afallıyor nasıl davranacağını bilmiyor.Ama şöyle düşün:
"annem babam çok şükür sağlar,Bebeğim de ii Allaha şükür.Çok başım sıkışırsa yine onların desteğini alabilirim.
Onları tamamen kaybetmiş değilim. "ben kendimi böyle teselli ediyordum faydalı da oldu.
Zaman ilerledikçe çok ta zor olmadığını göreceksin inşallah.Şimdi kısmetse ikinci bebeğim olacak ve en fazla 1 hafta yanımda dursanız yeter diyorum annemle ablama.:)Sen acemi anne olduğun çin böyle düşünmen normal canım,hiç merak etme haftaya daha rahat hissedersin kendini.
Cnm sen gene sanslisin ben dogum yapali 17 gun oldu annem ayni sehir demeyim ayni semtte oldugumuz halde 2 gun kaldi yanimda babam rahatsiz biraz bahanemiz o oldu. Kv daha cok kaldi ama onunda her yaptigi batiyor tabii anne yerini tutmuyor.
Annem biraz cekiniyor esim tarafi varken rahat edemiyor bende zorlamiyorum.
Bi de beni herkes guclu karakter bildiginden nasil olsa halleder dusuncesinde Allaha sukur hallediyorum da ama bende annemin arkasindan aglamadim mi agladim ama geciyor
Bende eşimle yıkarız diye düşünüyorum.Tek başıma yapamam herhalde.Sende eşinle yıka, herzaman beraber yıkayamıyorsanız vücudunu suya sokup çıkar o bile rahatlatır bebişi.Allah kolaylık versin.
Allah bağışlasın bebeklerinizi, çok teşekkür ederim.Buraya yazdıklarınız bile rahatlattı beni.Tek ben yaşamıyorum bunu biliyorum ama sizlerin yazdıklarınız bile tek başıma olmadığımı ve altından kalkabileceğimi düşündürdü.Allah yardımcımız olsun.Tuana ne güzel kardeş geliyormuş çocuğuna Allah sağlıkla kucağınıza aldırsın inşallah.
Annem ve babam doğumdan 2 buçuk hafta önce geldi.(Kendileri başka bir şehirde yaşıyorlar) Doğum yapalı 2 ay 1 hafta oldu.yani 3 aydır yanımdalar ve ben çok alışmıştım.bugün gidiyorlar.Çoookk üzgünüm ve çok korkuyorum bebeğimle yanlız kalacağım için.Bazen gaz sancıları oluyor ve çok ağlıyor o zaman ne yapacağımı şaşırıyorum.Annemler en büyük desteğimdi.Ev işlerini, yemeğimi hep annem yaptı.Şimdi ben ne yapacağım.Akşamdan beri sürekli gözlerim doluyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.Onlarda görmesin, üzülmesinler, akılları burda kalmasın istiyorum.Ama çok üzülüyorum.Ne yapacağımı bilemedim üzüntüden,buraya yazmak istedim belki benimle aynı duyguları yaşayıp atlatanlar duygularını payşamak isterler....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?