Ben genelin aksini düşünüyorum ama bu da her konu gibi çok kişisel :)
Ben nöroloji uzmanı olarak eşşşşşek gibi çalıştığımdan ve 15 gün ayda icapçı olup 3 gün de hastanede nöbet tutup berbat bir uyku düzenim olduğundan ve uykusuz işe gidip çalışmanın ne demek olduğunu bildiğimden eşimi odadan yolladım. Kızım tam 1 yaşında. İşe gitmiyorum. İşe gitsem daha az yorulmam kesinlikle daha çok yorulurum
ama bunlar hep çok kişisel şeyler. Kiminin işi rahattır çocuk daha çok yorar, kiminin çocuğu çok zordur iş daha kolay gelir.
Bir de ayrı odalarda yatınca ilişki kesin bozuluyor diye bir şey yok. Kızım 20 de uyur. Bize 2 saat kalır. Özel zamanımız günde en az 2 saat var yani. Birbirimize sarılır konuşuruz, dizi izleriz. Yatakta sarılmayı özledik bir. Onu da sık sık yapıyoruz. Ama gece boyu 2 saatte 1 ağlayan bebeğe uyanıp işe gitmek benim için korkunç bir durum olduğundan eşime yaşatmak istemem. Ben uykusuz kalıyorum evet ama öğlen 1 saat uyur o sırada dinlenirim. Olmadı erken yatarım. Gün içinde de işe gitmediğimden dikkat gerektirecek bir durumum yok. Kızımla aktivite, oyun, dışarıda gezme, annelere misafir olma vs geçiyor zaman.
İşe gitseydim geceyi bölerdik herhalde yine birlikte yatmazdık
4 saat 4 saat kızla aynı odada kalırdık. Diğeri sesten uzak bir odaya giderdi diye düşünüyorum :). Uykular 1,5 yaş gibi düzene giriyormuş o zaman kızı odasına yollayıp kocayı geri alacağım :)
Yine tekrarlıyorum bu çok kişisel ama. Kimi uykuyu sevmez, uykusuzluğa dayanıklıdır ne var kalksız o da der. Biz karı koca uykusuz olunca çok mutsuz oluyoruz :) bazı anneler çocuk uyuyunca kendine zaman ayırır, ben uykusuzdan uyurum
en önemli şey uyku :)
) Bir kaç gece onun uyuduğu odaya gidip yanına uzanın. gibi gibi güzellikle halletmeye çalışın ama kavga gürültü çıkarırsanız kendini haklı görecek yorgunlugu bahanesi olacak. Bebeğiniz sağlıkla buyusun.
büyük çocuk komple onda zaten gece. Su istese tuvalete kalkacak olsa eşim ilgilenir.
